ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, 8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1944.

ΑΘΑΝΑΤΗ, ΑΞΕΧΑΣΤΗ!!ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ.

Στην Ηρωϊδα Λέλα Καραγιάννη

 Νιώθω χαρά αληθινή

Λέλα για σένα, ηρωική,

που σε καλωσορίζω

κι αυτά τα άνθη που κρατώ

είναι απ’ το χώμα που πατώ

της Χώρας, στα χαρίζω.

Σαν την μορφή σου δυνατή

λίγες γεννιούνται ξέρω,

ηρωίδες εδώ,σ΄αυτή τη γη

γι’ αυτό και σου προσφέρω,

λίγα ανθάκια δροσερά

της Ελλάδας μυρωμένα

και εύχομαι όταν χρειαστεί,

να γίνω σαν κι εσένα.

                                                                          Σοφία Δ. Αγραπίδη

Στις 25 Μαρτίου του  1898, στην πανέμορφη τοποθεσία της Λίμνης Ευβοίας, ο Αθανάσιος Μινόπουλος και η Σοφία Μπούμπουλη, σπετσιώτικης καταγωγής, απόγονος της οικογένειας των ηρώων του 1821, απέκτησαν την πρωτότοκη κόρη τους, τη Λέλα -Ελένη. Η Λέλα από την παιδική της ηλικία ξεχώριζε για την εξυπνάδα της και την ιδιαίτερη προσωπικότητά της. Γινόταν αγαπητή σε όσους τη γνώριζαν. Είχε στοιχεία εθελοντισμού, γι' αυτό όπου υπήρχε ανάγκη έτρεχε να βοηθήσει.Τα χαρακτηριστικά της ἐδειχναν την πορεία της...σοβαρή, δυναμική, αποφασιστική, υπεύθυνη αναζητούσε πάντα μεγαλύτερους ορίζοντες, τα όνειρά της και οι στόχοι της δεν στέκονταν σε κοινά επίπεδα.Η δίψα για γνώσεις και για μάθηση ήταν αστείρευτη. Εκτός των άλλων χαρισμάτων της...είχε προικιστεί με το χάρισμα της καλλιφωνίας.Η πατρική της οικογένεια χτυπήθηκε από τον πρόωρο θάνατο του πατέρα της , που ανάγκασε την Λέλα με την μητέρα της και τις αδελφές της να μετοικίσουν στη Χαλκίδα.Μετά από τέσσερις μήνες και πρόσκληση κάποιων συγγενών τους, μετακόμισαν στην Αθήνα.

Εκεί η Λέλα είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει στο Ωδείο Αθηνών , μαθήματα μουσικής, χωρίς να εγκαταλείψει το διάβασμα.Επειδή δεν μπορούσε να προσληφθεί στον δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα προκειμένου να εργαστεί, όπως επιθυμούσε, κατάφερε να βοηθάει στην ανατροφή των παιδιών, μια πλούσια οικογένεια. Πάντα μέσα της έκαιγε η φλόγα του εθελοντισμού, του πατριωτισμού και της δράσης.Στα 15 της χρόνια..όταν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι προχωρούσαν, έμαθε πως υπήρχε έλλειψη αδελφών νοσοκόμων και εντάχθηκε στο Σώμα Εθελοντριών του Ερυθρού Σταυρού.Σ'ένα από τα νοσοκομεία που η Λέλα πρόσφερε τις υπηρεσίες της, γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της...ήταν ένας εκ των τραυματιών στρατιωτών από τη Σμύρνη της Μ. Ασίας. Ο Νικόλαος Καραγιάννης, ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως επιχειρηματίας, φαρμακέμπορος και αρωματοποιός της Αθήνας...απέκτησαν επτά παιδιά και αφοσιώθηκαν με πάθος στην ανατροφή τους.Η ίδια δεν αρκέστηκε ποτέ στους απλούς ρόλους, ότι έκανε το έκανε με πάθος.Βοήθησε τον σύζυγό της στην επέκταση της επιχείρησης, χρησιμοποιώντας το πανέξυπνο πνεύμα της αλλά και την εργατικότητά της.

Κατά τα χρόνια της Μικρασιατικής καταστροφής του 1922, μέσα σε εκείνη την απερίγραπτη λαίλαπα, αποφάσισε να δράσει.Όντας έγκυος στο τέταρτο παιδί της, άνοιξε το σπίτι της για να φιλοξενήσει πρόσφυγες. Βοηθούσε έμπρακτα με δικά της χρήματα.Έπεισε γνωστούς και συγγενείς της , να κάνουν κι αυτοί το ίδιο.ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΩ ΕΙΔΩΛΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ;;H δράση της δεν μπορεί να αποτυπωθεί σ' ένα μ ικρό αφιέρωμα...τάιζε φρόντιζε ορφανά, χήρες, πάντρευε άπορες κοπέλες,, βάφτιζε ορφανά παιδιά..

 Γνωστή ως "Μπουμπουλίνα της Κατοχής", υπήρξε από τις σπάνιες ηρωικές μορφές της Εθνικής Αντίστασης κατά των γερμανικών στρατευμάτων της περιόδου 1941-1944. Ήταν μητέρα επτά παιδιών και δε δίστασε να είναι ο πρώτος Έλληνας πολίτης, που μόλις τρεις εβδομάδες από την εισβολή  του εχθρού στην Αθήνα (29 Απριλίου 1941), πρόβαλε οργανωμένη αντίσταση. Χρειάζονται πολλές σελίδες για να αναφέρω ακόμη και τα σπουδαιότερα σημεία των αγωνιστικών πράξεών της.Στις φλέβες της κυλούσε το αίμα της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας.Δεν λύγισε μπροστά στα φρικτά μαρτύρια των SS και δεν πρόδωσε ποτέ τους συνεργάτες της. Η Ελλάδα είχε την πρώτη θέση στην καρδιά της και όπως έδειξαν οι πράξεις της και στη ζωή της.

Ήταν 46 ετών και μαζί με 58 ακόμη αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, εκτελέστηκε από τα ναζιστικά στρατεύματα, την 8η Σεπτεμβρίου 1944, στο Δαφνί. Τραγουδούσε τον εθνικό ύμνο και οι ουρανοί ράγιζαν....ως την τελευταία της αναπνοή, ενδυνάμωνε τους υπόλοιπου ήρωες.."Ψηλά παιδιά τα κεφάλια να δουν οι Ούνοι πως ξέρουν να πεθαίνουν οι Έλληνες για την πατρίδα τους". Είχε μυήσει τα παιδιά της στην αγάπη για την Ελλάδα και τον άνθρωπο. Τα έξι εκ των οποίων είχαν συλληφθεί και κάποια εξ αυτών άγρια βασανιστεί.

Η Λέλα Καραγιάννη θεωρείται για τη γράφουσα ανεπανάληπτη προσωπικότητα...έτρεφε τεράστια αγάπη προς την πατρίδα, μεγάλο θαυμασμό για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, την ιστορία, τις παραδόσεις της χώρας, πίστευε χωρίς αμφισβήτηση πως κάθε άνθρωπος και κάθε Έθνος πρέπει να ζουν ελεύθερα, πίστευε στο Θεό πραγματικά, γι' αυτό και δεν αρκούνταν στην εκδήλωση της ιδεολογίας της, αλλά έκανε πράξεις αυτά που έτρεφε στην ψυχή της.

ΑΘΑΝΑΤΗ!!

Βιβλιογραφία "Λέλα Καραγιάννη" Η θρυλική γιαγιά μου. Λέλα Βύρ. Καραγιάννη, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ.