Στον απόηχο της 89ης Ιππικής Έκθεσης Ανδραβίδας.

Το παρόν κείμενο έχει ως σκοπό να αποτελέσει ένα αρχείο, σχετικά με τη διεξαγωγή της 89ης Ιππικής Έκθεσης Ανδραβίδας, καθώς επίσης να παρουσιάσω τις σκέψεις και τις απόψεις μου.Τα αναγραφόμενα που ακολουθούν, αντιστοιχούν σε μια ρεαλιστική αναφορά, δίχως φόβο και πάθος! 

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ  

 Η ιππική ιστορία της Ανδραβίδας ριζώνει στο βάθος των αιώνων, με το άλογο αρκετά χρόνια πριν να μην απουσιάζει από τα περισσότερα σπίτια, ως μέσον βιοπορισμού, που κατείχε θέση μέλους στην οικογένεια.

Η Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας θεμελιώθηκε το 1928 με πρωτοβουλία της Φιλίππου Ενώσεως Ελλάδας και είχε ως σκοπό την αναπαραγωγή ίππων που θα ήταν κατάλληλοι για την αγροτική οικονομία.

 Οι Ανδραβιδαίοι αγάπησαν αυτή τη δραστηριότητα - εκδήλωση, η οποία έγινε ιστορικός θεσμός και κάθε χρόνο της Αγιά Σοφιάς όπως λέμε στην τοπική κοινωνία, αποτελούσε το μεγάλο ιππικό γεγονός της χρονιάς. Η πόλη κατακλύζονταν από ιπποπαραγωγούς που έρχονταν από πάρα πολλά μέρη της Ελλάδας. Οι νοικοκυρές ετοίμαζαν τα τοπικά εδέσματα, τα γλυκά που μοσχοβολούσαν,τα καλά σερβίτσια με τα κεντητά τραπεζόμαντηλα και τ' άσπρα σεντόνια, προκειμένου να φιλοξενηθούν οι άνθρωποι που τιμούσαν τον τόπο μας. Άλλωστε η φιλοξενία της γενέτειρας σ' εκείνες τις γενιές ήταν υποδειγματική. Με μεγάλη συγκίνηση, συναντώ σε αρκετά μέρη της  χώρας μας, ανθρώπους που δεν ξεχνούν απ' την περιγραφή των γονιών τους, τα σπίτια του μπάρμπα Παναγιώτη του Κοτσαύτη, του πατέρα μου και πολλών εκλεκτών συμπολιτών. Η φιλοξενία εννοείται ότι έκλεινε στην αγκαλιά της και τα άλογα, καθόσον οι σταύλοι καθαρίζονταν γι΄αυτά, αφού έβγαιναν τα δικά τους ζώα για να περιποιηθούν τους ξένους (φιλοξενούμενους).Αυτές οι εικόνες ανήκουν και στις δικές μου αναμνήσεις.

Αρκετοί συμπολίτες μπορεί να μην είχαν καλές σχέσεις κατά τη διάρκεια του χρόνου, όμως για την Έκθεση ήταν όλοι μαζί!!!!!

Σ' αυτήν την αγάπη τους, την ανιδιοτελή, βασίστηκε η Έκθεση όλα τα χρόνια, διατηρήθηκε και έφτασε στις μέρες μας, αφού δεν έλειψε ποτέ, εκτός από τη δυσοίωνη περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και τη δύσκολη εποχή της έλευσης του νέου ιού. Πέρασαν εποχές φτώχειας και ταλαιπωρίας οι πρόγονοί μας, όμως τα ήθη και οι αξίες τους αποτελούσαν την πυξίδα.

Και κάτι ακόμη,         

από τη σελίδα στο fb " IΣΤΟΡΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ" 

18 Σεπτεμβρίου 2021  

 1995 Πανελλήνια Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας.

Όταν ξεκινούσε η ανανέωση του θεσμού, που έτεινε να καταργηθεί τα προηγούμενα χρόνια, εξ' αιτίας της μικρής συμμετοχής ίππων και της έλλειψης ενδιαφέροντος, από πλευράς του Υπουργείου Γεωργίας, διότι το άλογο είχε εξαιρεθεί από τα παραγωγικά ζώα.

Πρώτη ενέργεια, η προβολή της Έκθεσης στο πανελλήνιο τηλεοπτικό κοινό, με την αποστολή στην Ανδραβίδα τηλεοπτικού συνεργείου της ΕΡΤ, με δημοσιογράφο τον Περικλή Καπετανόπουλο και σκηνοθέτη τον Γιώργο Λοίζο.

Η εκπομπή προβλήθηκε και προκάλεσε το ενδιαφέρον σε πολλούς φιλίππους σε όλη την Ελλάδα να συμμετάσχουν, την επόμενη χρονιά, με τα άλογα τους στην ιστορική διοργάνωση. Αυτό ήταν το πρώτο βήμα, για να μην πέσει οριστικά η αυλαία της Έκθεσης

 

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ 89ΗΣ ΙΠΠΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΕΠ 2023 ΑΝΔΡΑΒΙΔΑ.

 

Μετά το 2019, φέτος καταφέραμε (με τον σύζυγό και τη βαφτιστήρα μας) να είμαστε στην Ανδραβίδα με τη συμμετοχή μας, ως εθελοντών του Δήμου, για την πραγματοποίηση του ιππικού παραδοσιακού και ιστορικού θεσμού.Έτσι, ζώντας την κατάσταση από κοντά και συγκρίνοντάς την με προηγούμενα χρόνια (το 2019 πιο πρόσφατο) μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη , από την οποία προκύπτει το παρόν αφιέρωμα.

 

ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΔΙΟ

Την Παρασκευή στις 15 του τρέχοντος μηνός, έφτασαν οι περισσότεροι ιπποπαραγωγοί και ιπποεκτροφείς, στην Ανδραβίδα. Ο χώρος που παρέμειναν τα άλογα ήταν το Δημοτικό Ιππικό Κέντρο, το οποίο δεν διαθέτει για την ώρα κάποιον κλειστό χώρο. Όμως, όπως σε κάθε ιππική εκδήλωση του τόπου, έτσι και φέτος, άλογα φιλοξενήθηκαν και στο Παλιό Ιππικό Κέντρο όπου διαθέτει σταύλους και το διαχειρίζεται ο Όμιλος Φιλίππων Ανδραβίδας " Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ".

ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΡΩΙ

Το Σάββατο το πρωί ήταν το πρώτο μέρος της διαδικασίας, όπου αφορά την εξέταση των ίππων από την επιτροπή των επιστημόνων, που τιμούν κάποιες δεκαετίες τον τόπο μας. Στην Ελλανόδικο επιτροπή σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της υπηρεσίας του Δήμου, υπήρχαν και εκπρόσωποι των δύο ιππικών φορέων της γενέτειρας. Λίγα λεπτά πριν την έναρξη της διαδικασίας, ο ένας εκ των δυο φορέων, ενημέρωσε ότι έπρεπε να αντικατασταθεί ο εκπρόσωπός του, ο οποίος όμως βρισκόταν στον χώρο του Ιππικού Κέντρου. Η διαδικασία αυτή δεν προβλεπόταν από κάπου κι έτσι συνεχίστηκε το πρώτο στάδιο της εξέτασης των ίππων.

Εδώ θέλω να επισημάνω ότι όλη η επιτροπή των ειδικών που έρχονται κάθε χρόνο, αποτελείται από επιστήμονες οι οποίοι προσπαθούν για το καλό του τόπου, για την ανάδειξη και την αναβάθμιση της Ιππικής Έκθεσης. Μάλιστα έχουν υποβληθεί και εγγράφως οι προτάσεις τους, σε προγενέστερα χρόνια. Δεν έχουν κανέναν λόγο να μην εκτελούν σωστά αυτά που προβλέπονται από τους νόμους και τις διατάξεις.

Στην επιτροπή ανήκει και ο κ. Γιώργος Χατζηπανταζής, ο τοπικός κτηνίατρος.

Η διευκρίνηση γίνεται διότι, κάποιοι εκ των ιπποπαραγωγών και ιπποεκτροφέων, δυσαρεστούνται σχετικά με την κατάταξη στη σχετική φυλή του ζώου τους.

 

ΠΡΟΣΕΛΕΥΣΗ ΑΛΟΓΩΝ

Σε αυτό το σημείο, θα αναφερθώ σε ένα κάκιστο χαρακτηριστικό που έχουμε ως λαός, αφού όλα τα συνδέουμε με την αυτοδιοίκηση, τους ψήφους κτλπ.

Έτσι και φέτος, καθόσον δεν υπήρχε τόσο μεγάλος αριθμός ίππων, το λαϊκό καφενείο της περιοχής, έσπευσε να αποδώσει ευθύνες στους διοικούντες τον τόπο. Όμως αυτοί που άρχισαν πρώτοι τις συζητήσεις και τα κατηγορώ, είναι όσοι δεν έχουν προσφέρει τίποτα το ουσιώδες για την πραγματοποίηση της Έκθεσης.

Επειδή την άνοιξη είχα επικοινωνία με πολλούς παραγωγούς - εκτροφείς ή αλογάδες όπως ονομάζονται μεταξύ τους όσοι ασχολούνται με τα άλογα και το καλοκαίρι που ήμουν για πολύ καιρό στη γενέτειρα, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με ανθρώπους του χώρου από την ευρύτερη περιοχή, αναφέρω αυτά που συνθέτουν ένα συμπέρασμα, από το οποίο κάτι πρέπει να αξιοποιηθεί. Ακόμη αναφέρω τους λόγους για τους οποίους δεν ήρθαν κι άλλα άλογα.

Αρχικά, η υποχρεωτική χορήγηση εμβολίου στα ζώα, για να έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στην Έκθεση, στέρησε σε πολλούς από τους εκτροφείς τη δυνατότητα αυτή.Οι εποχές είναι πολύ δύσκολες και οι υποχρεώσεις πολλές φορές δυσβάσταχτες.Έτσι, πόσο εύκολο είναι κάποιος να μπορεί να προετοιμάσει τα άλογά του όπως πρέπει (τροφές, περιποίηση, μεταφορά) και να χορηγήσει το εμβόλιο, όπου αυξάνει όλο το κόστος;

Γι' αυτό κάποιοι έφεραν ένα άλογο, ενώ σε άλλη εποχή θα έφερναν δύο και τρία.

Για να είμαστε ειλικρινείς, αξίζει στους ιπποπαραγωγούς μια οικονομική επιβράβευση για τον αγώνα που κάνουν, γιατί είναι συμπαραστάτες στη διατήρηση της Ιππικής Έκθεσης. Η οικονομική επιβράβευση, δηλώνει τις έμπρακτες ευχαριστίες, αλλά αποτελεί και ένα βοήθημα για πολλούς. Αντί ενός δώρου που θα είναι άχρηστο, ένα χρηματικό ποσό θεωρώ ότι είναι πολύ καλύτερο.

Αυτά τα έπαθλα λοιπόν, που δίδονταν για όλα τα χρόνια, ήρθε το πρόγραμμα ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, να τα καταργήσει και έτσι άρχισε η φθίνουσα πορεία στις ιππικές συμμετοχές, για τον θεσμό. 

Πιστεύω ότι υπάρχουν τρόποι για να επανέλθουν τα χρηματικά έπαθλα. Από τον Ιππικό Όμιλο Ανδραβίδας " Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ", έχει γίνει και έγγραφη πρόταση γι' αυτό.

Τα οικονομικά έπαθλα πρέπει να επανέλθουν!! Μπορούν και πρέπει να γίνουν από όσους αγαπούν αληθινά τον τόπο μας, οι ανάλογες προσπάθειες.

Δεν γνωρίζω αν υπήρξε προσπάθεια από την κάθε δημοτική αρχή έκτοτε, έως σήμερα γι' αυτό.

Στη συνέχεια, ο βαρύς τραυματισμός ενός εκλεκτού ιπποεκτροφέα , ήταν ακόμη μια αιτία για λιγότερα άλογα, όπως και μυστήρια γάμων και βάφτισης που τελούνταν εκείνη τη μέρα.

Άλλο ένα αίτιο αποτελεί, το γεγονός του πολέμου κάποιων...για την κατάργηση αυτού του θεσμού κι αυτό το αναφέρω, καθόσον κάθε χρόνο επικοινωνούν μαζί μου αρκετοί φίλοι και γνωστοί, ρωτώντας με, αν θα γίνει η Έκθεση διότι..μας είπαν πως δεν θα γίνει κτλπ.  

Ένα μεγάλο αγκάθι είναι κάθε χρόνο και όλα τα χρόνια που ασχολούμαι, η αργοπορία της διοργάνωσης, κάτι που αν η Ιππική Έκθεση ήταν Νομικό Πρόσωπο ή ΜΚΟ, με μόνιμες επιτροπές και ενασχόληση όλο τον χρόνο, να μην γινόταν.

Η διοργάνωση δεν είναι καθόλου απλό θέμα και πρέπει να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γι' αυτό. Από την επικοινωνία με τους παραγωγούς και εκτροφείς, μέχρι το κέρασμα, από την υγειονομική κάλυψη μέχρι την ασφάλεια κι άλλα πολλά.

Φέτος, όλα τα πρόσωπα που ασχολήθηκαν προσπάθησαν για το καλύτερο, όμως απαιτείται η εμπειρία που είναι αδύνατον να υπάρχει, αν δεν έχει ασχοληθεί κάποιος στην πορεία του με τέτοιες καταστάσεις.

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ

 

Το Σάββατο το βράδυ, πραγματοποιείται μια παρουσίαση αλόγων ή επίδειξη ή θέαμα, το λεγόμενο show,που λαμβάνουν μέρος άλογα που φθάνουν γι' αυτόν τον σκοπό, καθώ και κάποια από εκείνα που έρχονται για την Έκθεση.

Από το Σάββατο το πρωί έως το μεσημέρι κι από νωρίς το απόγευμα, η γραμματεία στην οποία ανήκα, λάμβανε αιτήματα από τους ιπποπαραγωγούς, τους ιππείς, τις αμαζόνες. Όποιος κι να ήρθε για να δηλώσει τη συμμετοχή του, του συμπλήρωνα τα στοιχεία και τον ρωτούσα τι άλλο ήθελε να ακουστεί, σχετικά με το βιογραφικό του. Μάλιστα του έδειχνα αυτά που έγραφα για επιβεβαίωση. Ως την τελευταία στιγμή δεχόμασταν αιτήματα, δίχως να εξαιρέσουμε κανέναν, δεχόμασταν αλλαγές και διορθώσεις σύμφωνα με δεδομένα που μας δήλωναν. Δυστυχώς όμως, το μοναδικό μέλος που εμφανίστηκε από έναν ιππικό φορέα...... περνώντας το βράδυ, την ώρα που ήταν η σειρά του....εξαπέλυσε ύβρεις ..δίχως κανέναν λόγο. Δυστυχώς και πάλι ήταν κάποιο άτομο, το οποίο πέρισυ είχε δηλώσει την παρουσία του, τρεις φορές με διαφορετική παρέα. Αν λοιπόν ασχοληθούμε σοβαρά με την διοργάνωση της Έκθεσης, αυτά τα άτομα θα πρέπει να ειδοποιούνται από πριν για τις νόμιμες συνέπειες της συμπεριφοράς τους.

Το βραδινό πρόγραμμα ξεκίνησαν τα μικρά παιδιά, καθόσον είναι ότι πιο δίκαιο, αισιόδοξο και όμορφο. Στη συνέχεια η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με όλα τα άλογα που είχαν προγραμματιστεί.

Το ευγενές τετράποδο έχει απίστευτη ομορφιά, ακόμη και να το βλέπει κανείς να προχωρά!

Δεν χρειάζονται αλλαλαγμοί από τα μικρόφωνα, ούτε φωνές.Η περιγραφή στον αναβάτη με όσα θέλει να ακουστούν γι΄αυτόν,το όνομα του αλόγου και η διευκρίνηση αυτού που παρουσιάζει, είναι ό,τι πιο πολιτισμένο και αρεστό. Ο κατάλληλος λόγος είναι ο λιτός και απέριττος, ο δωρικός. Η ουσία βρίσκεται στο να επικεντρωθεί το κοινό, στο άλογο και στον ιππέα ή στην αμαζόνα, στην αγέρωχη μορφή τους και στο αίσθημα της ελευθερίας που μεταδίδουν και όχι στον εκφωνητή ή στην εκφωνήτρια.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΩΙ, τελευταίο στάδιο.

Την Κυριακή το πρωί, 17 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε το τελευταίο μέρος της Έκθεσης, όπως παλιά, με τις βραβεύσεις.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, την Κυριακή το πρωί  και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, είναι η ώρα για τις βραβεύσεις προς τα άλογα μέσω των ιπποεκτροφέων ή ιπποπαραγωγών.

Η διαδικασία στη φετινή χρονιά,είχε μια ατυχή στιγμή όταν εκφωνήθηκαν να περάσουν όσοι είχαν ακούσει τα ονόματά τους, αλλά δεν είχαν έρθει να παραλάβουν τα βραβεία τους, κάτι που δεν ακούστηκε ολοκληρωμένα, ίσως λόγω της βοής που επικρατούσε στον χώρο γενικά. Έτσι, οι επόμενοι ενδιαφερόμενοι που περίμεναν να προσέλθουν, ακούγοντας τα στοιχεία  τους, κατάλαβαν ότι καλέστηκαν δίχως όνομα, δηλαδή όλοι όσοι είχαν μείνει (επειδή ήμουν παρούσα δεν είχε κανείς την πρόθεση, να γίνει κάποιος τέτοιος διαχωρισμός, να στενοχωρηθούν οι επισκέπτες στην πόλη μας). Τους δημιουργήθηκε το συναίσθημα της απαξίωσης, αλλά κανένας δεν ήρθε να ρωτήσει τι ακριβώς συνέβη. Μόνο (δεν ξέρω αν ήταν ομαδική απόφαση ή συμβουλή άλλων προσώπων) ήρθαν στον στίβο με έντονα αρνητική συμπεριφορά.

Διευκρινίζω ότι το ομαδικό κάλεσμα, δίχως στοιχεία δεν μας εξυπηρετούσε σε κάτι.Γι' αυτό ήταν άδικος ο χειρισμός του θέματος, ήταν η ορμή του θυμού που προήλθε από την αδικία που αισθάνθηκαν, ενώ στην ουσία δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.

Την Κυριακή επίσης τιμήθηκαν μέλη της επιτροπής καθώς και ιπποπαραγωγοί για την προσφορά τους.

 

Τέλος, επειδή διάφορα άτομα από την τοπική κοινωνία, συζητούν για την προσφορά και τις θυσίες τους, για την Ιππική Έκθεση, οφείλω να αναφέρω ότι από τότε που γνωρίζω τον Ιππικό Όμιλο Φιλίππων Ανδραβίδας "Ο ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" δηλαδή εδώ και οκτώ χρόνια, αναλαμβάνει τη φιλοξενία αλόγων στους σταύλους του, τη φροντίδα του στίβου όπου πραγματοποιούνται όλα τα στάδια της Ιππικής Έκθεσης, την περιποίηση του γύρω χώρου, την ασφάλεια για την είσοδο - έξοδο των αλόγων στον στίβο, την εθελοντική προσφορά στη γραμματεία κι όσα ακόμα μου διαφεύγουν.

Μάλιστα έως το 2019 καθάριζε γενικά όλο τον χώρο του Δημοτικού Ιππικού Κέντρου, άσπριζε τα δέντρα, έβαφε, μέχρι και την αντικατάσταση σπασμένου φρεατίου είχε αναλάβει. Όλα με φωτογραφικά ντοκουμέντα που δεν χωρούν αμφισβήτηση, όλα ανιδιοτελώς.

 

Κλείνοντας, θα αναφέρω και πάλι πως για τη μνήμη των προγόνων μας, αλλά και για τη διατήρηση του πολιτισμού, οφείλουμε να αγωνιστούμε με σύμπνοια, μακριά από ατομικότητα, από προβολή, για την αναβάθμιση της Ιππικής Έκθεσης. Για την έλευση αλόγων που θα συνοδεύονται από ανθρώπους με ευπρέπεια σε συμπεριφορά και εμφάνιση, όπως οι περισσότερες παρουσίες έως σήμερα. Η αναβάθμιση απαιτεί την έγκαιρη οργάνωση και ενημέρωση των ενδιαφερομένων.

Έτσι, αφήνουμε τα λόγια και προχωρούμε σε πράξεις, για το καλύτερο.

Με αγάπη και σεβασμό προς όλους

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Στρκος Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας

 

Υ.Σ Διευκρινίζω ότι δεν έχω καμιά σχέση με αυτοδιοικητικούς ρόλους, συμπάθειες ή αντιπάθειες (αν υπάρχουν αντιπάθειες προς εμέ, είναι πρόβλημα αυτών που νιώθουν έτσι) και τα γραφόμενά μου, αντιπροσωπεύουν τη ρεαλιστική αναφορά. Σκοπός, η αναβάθμιση της Ιππικής Έκθεσης.