Για τις χοροεσπερίδες του 1952 έγινε αφιέρωμα τον περασμένο χρόνο.Αναφέρω μόνο ότι το 1952 διοργανώθηκαν 186 δημόσιοι χοροί.
Χοροί πραγματοποιήθηκαν και το 1955 με τα πιο ωραία σχόλια να τα κερδίζει (για ακόμη μια φορά) ο χορός της "Ελληνικής Μερίμνης" που έλαβε χώρα στο ξενοδοχείο "Κινγκ Τζωρτζ".
Επιτυχία μεγάλη επίσης, σημείωσε το "μπαλ ντε τετ" του Εθνικού Συμβουλίου Ελληνίδων.
Για τη βράβευση του καλύτερου κεφαλιού είχε συγκροτηθεί επιτροπή από τους: Mιχάλη Τόμπρο,Νίκο Φωκά,Γιάννη Μόραλη,Δ. Πατρίδη,Άννα Συνοδινού και Αγγελική Χατζημιζάλη.
Γενικά, την αποκριάτικη περίοδο υπήρχαν πολλές αίθουσες διαθέσιμες γιατί λειτουργούσαν κι αυτές που ήταν κλειστές το υπόλοιπο διάστημα. Τις Απόκριες τις απολάμβανε όλη η Αθήνα. Από το Παλαιό Φάληρο, το κέντρο της πρωτεύουσας, το Πεδίο του Άρεως,τη Φωκίωνος Νέγρη, στο Κεφαλάρι , στην Καστέλα και φυσικά στην Πλάκα. Ακόμη, μεγαλοπρεπείς, γεμάτες κέφι για διασκέδαση συναντήσεις γίνονταν στα σπίτια εκλεκτών Αθηναίων .
Αξέχαστες θα μείνουν οι Απόκριες για όσους συμμετείχαν , στην Πάρνηθα, στο Μον Παρνές όπου πραγματοποιούνταν ένα φεστιβάλ γεύσεων και τέχνης της Ουγγαρίας. Έλεγε μια θεία μου ότι η ορχήστρα των Τσιγγάνων ήταν κάτι αξεπέραστο!Φυσικά υπήρχαν χορευτικά από Ούγγρους χορευτές και χορεύτριες.
Εννοείται ότι αξέχαστες παρέμειναν οι αναμνήσεις μέχρι τη δύση της ζωής τους για όσους διασκέδασαν στην Πλάκα.
Ο Γιώργος Μαρίνος στη "Μέδουσα" στην περιοχή Μακρυγιάννη κι Φώτης Πολυμέρης στη "Μελωδία".
Στα "Δειλινά" ο μεγάλος Γρηγόρης Μπιθικώτσης με ένα επιτελείο ξεχωριστών καλλιτεχνών της εποχής, αλλά τελικά είναι όλοι αγαπημένοι ακόμη και σήμερα..
Αποκριάτικα ξεφαντώματα γίνονταν στο Καβούρι στο ξενοδοχείο "Απόλλων Παλλάς", καθώς επίσης και σε άλλες αίθουσες.
Το 1977 η αποκριάτικη εορταστική περίοδος συναντά τους Αθηναίους με πολύ έντονη νοσταλγία και ελαφρά μελαγχολία καθόσον η νέα όψη της πόλης άρχισε να σβήνει την ομορφιά και τη γραφικότητα της γειτονιάς..ήδη οι επιπτώσεις της άναρχης δόμησης ήταν ορατές.Πλέον οι άνθρωποι δεν μασκαρεύονταν, δεν γύριζαν ως μπουλούκια στους δρόμους, στις γειτονιές αλλά αρκούνταν στο διαμέρισμα που φάνταζε μεγαλοπρεπές και μαζί έχαναν το γέλιο τους αφού μια ελαφριά έπαρση τους είχε συνεπάρει.Γκρεμίζονταν ασταμάτητα τα παλιά σπίτια που είχαν τόση αρχοντιά , τόση θαλπωρή, τόση τέχνη - ακόμη και το πιο απλό- για να δώσουν τη θέση στις άχαρες πολυκατοικίες. Έτσι κάπως χάθηκαν τα παλιά μαγειριά που ήταν φορτωμένα την ιστορία του έθνους.Μαζί και τα καφενεία γιατί πλέον γίνονταν καφετέριες.Όσο για τους πλανόδιους με τα στραγάλια καθώς και τα γαλατάδικα στις γλυκές γειτονιές..την ίδια τύχη είχαν.
Μεγάλος προβληματισμός στους γονείς για να βρουν μέρος που θα πετάξουν τον αετό.
Μάλιστα στην εφημερίδα "Βήμα της Κυριακής" είχε δημοσιευτεί ρεπορτάζ με τίτλο "Χάθηκαν οι γειτονιές...χάθηκαν τα καρναβάλια".
Καλές Απόκριες! Ας μην ξεχνάμε ότι αν ο καιρός, το φορτωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για όσους έχουν παιδιά ή άλλα προβλήματα μας εμποδίζουν να είμαστε κάπου έξω..οι δυνατότητες του διαδικτύου είναι πολλές για να παρακολουθήσουμε έθιμα, θεάματα από διάφορες περιοχές ή από άλλες χρονιές. Η ουσία είναι να μην ξεχάσουμε τα έθιμά μας, να τα υπενθυμίζουμε στα παιδιά!!
Υ.Σ Φωτογραφίες από πηγή του διαδικτύου χωρίς δικαιώματα.
Οι πληροφορίες του κειμένου προέρχονται από αφηγήσεις συγγενικών μου προσώπων κατά το παρελθόν, επιβεβαιωμένες από γραφόμενα του Γιάννη Καιροφύλα.
