Δεκέμβριος!Εορτές και έθιμα.

Γενικά για το νέο μήνα, τον πρώτο  μήνα του χειμώνα γίνεται αναφορά σε κείμενό μου του 2019.

Το παρόν αποτελεί ένα αφιέρωμα στις γιορτές και τα έθιμα του Δεκεμβρίου. 

ΤΑ "Νικολοβάρβαρα" ανήκουν στα πιο γνωστά εορταστικά τριήμερα και αποτελεί (σχεδόν) την έναρξη του χειμώνα.

Από τις 4 Δεκεμβρίου έως τις 6, η Αγία Βαρβάρα, ο Άγιος Σάββας και ο Άγιος Νικόλαος έχουν την τιμητική τους, με τους σχετικούς εορτασμούς  και σύμφωνα με τον λαό την απότομη αύξηση του κρύου. Λέγεται ότι η μέρα του Αγίου Νικολάου για πολλούς, αποτελεί ορόσημο της κλιματολογικής εξέλιξης.

 Η Αγία Βαρβάρα που σύμφωνα με το λαό είναι η προστάτιδα των παιδιών από τα λοιμώδη νοσήματα, τιμάται κυρίως στη Θράκη με τη "βαρβάρα", όπου αποτελούνταν από βρασμένο σιτάρι,αμύγδαλα,σταφίδες, καρύδια τα οποία κοπανούσαν σε ένα τρίστρατο. Ο Γ. Α. Μέγας υποστήριζε ότι μια αρχαϊκή τελετουργία προσφοράς καρπών που σχετίζονταν με την αρχαία λατρεία της κουροτρόφου "ενοδίας" και " τριοδίτιδος" Εκάτης, στα αγάλματα της οποίας οι αρχαίοι τοποθετούσαν τα "εκαταία" στη αρχή της νέας σελήνης.

Στις περισσότερες περιοχές της Μικράς Ασίας οι γυναίκες στα σταυροδρόμια πρόσφεραν τα υλικά για την "πανσπερμία" (βαρβάρα) κι αφού την ευλογούσε ο ιερέας, μετά τη μοίραζαν στη γειτονιά. Τα έθιμα ποικίλουν..Στην Ανατολική Ρωμυλία οι μητέρες έψηναν πίτα την οποία περιέλουζαν με μέλι και με μέλι έκαναν σταυρό στην αυλόπορτα ή εξώπορτα.

Της Αγίας Βαρβάρας επίσης, σε περιοχές της Κεφαλλονιάς, οι γυναίκες έβραζαν κόλλυβα, τα ευλογούσαν στον εσπερινό  και σαράντα σπυριά (κλωνιά όπως τα λένε) τα έφτιαχναν κολιέ με βελόνα και κλωστή, που έβαζαν στο εικονοστάσι. Αυτό θεωρούνταν πολύ δυνατή προστασία από ασθένειες.

Του Αγίου Σάββα κατά τις παραδόσεις μας, σε αρκετές περιοχές φτιάχνουν φάβα και τι μοιράζουν στη γειτονιά.

Για το τριήμερο από 4 έως 6 Δεκεμβρίου..

"Η Αγιά Βαρβάρα βαρβαρώνει

Ο Αη Σάββας σαβανώνει

κι ο Αη Νικόλας σκάβει και χώνει".

Ο Άγιος Νικόλαος έχει την ιδιότητα να κυριαρχεί στη θάλασσα κι όταν έπιαναν τρικυμίες σε αρκετές παραθαλάσσιες περιοχές, έριχναν το λάδι από το καντήλι που έκαιγε για χάρη του, στα κύματα σε μια προσπάθεια να καλμάρουν τα νερά.

Στη Μάδυτο όταν υπήρχε θαλασσοταραχή το εικόνισμα του Αγίου το βουτούσαν στη θάλασσα προκειμένου να γαληνέψει. 

Στον Αίμονα της θρακικής Μεσημβρίας του χάριζαν ζώα κι μετά το τέλος του πανηγυριού, έφιπποι έκαναν τον γύρο του ναού τρεις φορές.

Πολλοί ναυτικοί είχαν μαζί τους κόλλυβα  (που φτιάχνονταν για τον άγιο) και στις φουρτούνες τα έριχναν καταμεσής των θαλασσών.

Στη συνέχεια στις 9 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Αγία Άννα, η οποία αποτελεί την προστάτιδα των γυναικών που δεν τεκνοποιούν.Η Αγία Άννα εορτάζεται και στις 25 Ιουλίου όπου γίνονται πανηγύρια καθόσον η εορτή του Δεκεμβρίου δεν τους εξυπηρετεί όλους.

 Στις 12 ο Άγιος Σπυρίδωνας που είναι ο προστάτης των χρυσοχόων, των αγγειοπλαστών, των υποδηματοποιών. Όμως η παράδοση τον θέλει να προστατεύει τους ναυτικούς στο Ιόνιο και στην Αδριατική αφού ο Άγιος με το άφθαρτο λείψανό του βρίσκεται στην Κέρκυρα. Ακόμη να προστατεύει από ασθένειες των αυτιών. Σύμφωνα,πάντα με την παράδοση από τη γιορτή του , η μέρα αρχίζει και μεγαλώνει ένα σπυρί..

Στις 13 του μήνα είναι η εορτή της Αγίας Λουκίας που προστατεύει τα μάτια (σύμφωνα με τη Δύση)  αλλά και ο άγιος Ευστράτιος. 

Στις 15 Δεκεμβρίου είναι η εορτή του Αγίου Ελευθερίου που σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση βοηθά τις έγκυες να λευτερωθούν.  Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Δ. Καμπούρογλου, οι γυναίκες που ήταν έγκυες στην παλιά Αθήνα, τιμούσαν τον Άγιο με λειτουργίες στο ναό στον Ελαιώνα καθώς και στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών.

 Δεν σταματούν οι εορτές!!

Ο προστάτης των ζώων και των κτηνοτρόφων, ο Άγιος Μόδεστος εορτάζει στις 16 Δεκεμβρίου. Σε αρκετά μέρη οι κτηνοτρόφοι μετά την εκκλησία παίρνουν αγιασμό και ευλογούν τα ζώα τους.Αλλού φτιάχνουν κόλλυβα εις μνήμη του Αγίου και κάποιοι κάνουν νηστεία εκείνη τη μέρα.

Στις 17 Δεκεμβρίου ο Άγιος Διονύσιος εορτάζεται από τους Ζακυνθινούς όλου του κόσμου. Ακολουθεί η 20 Δεκεμβρίου με την εορτή του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου που για πολλούς είναι η μέρα που αγναντεύουμε τα Χριστούγεννα..με αισθητό το μεγάλωμα της μέρας.

Στις 22 Δεκεμβρίου εορτάζει η Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια όπου όταν εορτάζονταν  στα μικρασιατικά παράλια, έσπευδαν πολλοί Μουσουλμάνοι γιατί πίστευαν στη θεραπευτική της δύναμη.

 Στις 23 Δεκεμβρίου τιμούνται στα Επτάνησα, οι Άγιοι Δέκα της Κρήτης.

Στις 24 Δεκεμβρίου εκτός από την μεγάλη παραμονή, έχει την τιμητική της η Αγία Ευγενία. Η μέρα που ακούμε τα πρώτα κάλαντα των εορτών του Δωδεκαήμερου.

Στις 25 Δεκεμβρίου η ενθύμηση του τρανού γεγονότος για τους Χριστιανούς, μας κάνει να συλλογιζόμαστε περί άδολης αγάπης. 

Στα σπίτια οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, οι δίπλες μοσχοβολούν κι η άχνη δίνει την εικόνα της γλυκιά αγνότητας που είναι όμορφο να έχει η ψυχή. Το χριστόψωμο για το εορταστικό τραπέζι ή η κουλούρα με το σταυρό και τα καρύδια στις άκρες καθώς οι κατά τόπους γευστικές δημιουργίες για την ημέρα.

Στις 27 Δεκεμβρίου η εορτή του Αγίου Στεφάνου που θεωρείται προστάτης για τα ζευγάρια που παντρεύτηκαν (στεφανώθηκαν) πρόσφατα.Σε κάποιες περιοχές συνηθίζεται οι νιόπαντροι να προσφέρουν στους ναούς που εορτάζουν στεφάνια.

Για τις παλιότερες εποχές όπου οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνταν με τις γεωργικές εργασίες, ο Δεκέμβρης αποτελούσε το μεγάλο διάλειμμα για ξεκούραση αλλά και για κοινωνικές σχέσεις, αφού στις ονομαστικές εορτές γέμιζαν τα σπίτια από τους φίλους και τη γειτονιά. Ήταν ο καιρός που είχαν τελειώσει σχεδόν όλες οι ασχολίες και το λιομάζεμα. Μετά άλλωστε ακολουθούσε η άνοιξη όπου οι εργασίες άρχιζαν πάλι.

Τα έθιμα για τον κάθε λαό αποτελούν την πολιτισμική του ταυτότητα και οι γιορτές το αντίστοιχο για τη θρησκεία μας. Δίχως τον εορταστικό κύκλο, πραγματικά ο χρόνος δεν θα είχε χρώμα, ήχους, γεύσεις.

Με υγεία και χαρά ας γίνουμε κοινωνοί όλων όσων διδαχθήκαμε απ' τους προγόνους μας, ας γαληνέψει η ψυχή μας στην ενθύμηση του μεγάλου γεγονότος της Γέννησης κι ας ευχόμαστε συνεχώς για όλους. Η προσευχή και οι ευχές, γεννούν καλοσύνη, γαλήνη.

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΤΙΣ ΑΓΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ.

Καλές διακοπές σε όσους αυτές τις μέρες τις αξιοποιούν μόνο για ξεκούραση.

 

Γιάννης Κορίζης - Άλλα της μέρας ήτανε τα λόγια (Official Audio Release)

Διευκρινήσεις επί των απόψεών μου σε διάφορα θέματα.

 

Ο γραπτός λόγος μου αρέσει κυριολεκτικά από μικρό παιδί. Είναι κάτι που προέκυψε δίχως να το επιδιώξω ..από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Επίσης για διάφορα θέματα, προτιμώ τη συνεννόηση μέσω γραπτών μηνυμάτων (αποτελούν ντοκουμέντα). Αυτό το έμφυτο χαρακτηριστικό δε σημαίνει ότι με κατατάσσει στις διάνοιες ούτε σε κάτι το ξεχωριστό. Απλά λειτουργώ με αυτόν τον τρόπο, απλά γράφω εκτός από τα δημιουργήματα που ανήκουν στη λογοτεχνία, κείμενα (τα λένε και άρθρα) για διάφορα θέματα που γεννιούνται από τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για την κοινωνία γενικότερα καθώς και από την επικαιρότητα.

 

 

 

Οι ρίζες της γραφής μου όπως και του χαρακτήρα μου δεν έχουν φανατισμό, ούτε ιδιοτελή κίνητρα. Δεν ανήκω σε  κομματικές παρατάξεις, έχω φίλους και γνωστούς στην πολιτική με όλα τα χρώματα τους οποίους εκτιμώ και αγαπώ δίχως να κολακεύω, σέβομαι τους θεσμούς αλλά πάνω απ' όλα λατρεύω τη χώρα μου και θέλω το καλό της. Θέλω να λάμπει ως λίκνο του πολιτισμού, της δημοκρατίας, της ελευθερίας κι όχι να διασύρεται απ' αυτούς που την υπηρετούν.

 

Δε διαπραγματεύομαι αξίες όπως την πίστη μου, αλλά έχω διαχωρίσει τη θέση του Θεού και των Αγίων με τη θέση των ιερωμένων. Δυστυχώς από τους τελευταίους, ελάχιστοι είναι αυτοί που ακολουθούν τον δρόμο για τον οποίο Σταυρώθηκε.Όπως αναφέρουν πολλοί ασκητές και αληθινά άγιες μορφές, αυτοί ευθύνονται για την κρίση που περνάει η Ορθοδοξία. Έχω την τύχη η εμπειρία μου σε θέματα του ιερατικού τομέα να είναι μεγάλη και πάντα με ντοκουμέντα, με στοιχειοθετημένη την άποψή μου.

Δεν τάσσομαι υπέρ πλουσίων ή φτωχών αλλά συμπορεύομαι με ανθρώπους οι οποίοι διακρίνονται από ηθικές και πνευματικές αξίες, από πλούσιο συναισθηματικό κόσμο. Η ποικιλία των χαρακτήρων υπάρχει σε όλα τα επίπεδα.Υπάρχουν πλούσιοι με θαυμάσιες και λαμπερές ψυχές κι άλλοι βουτηγμένοι στην ασυδοσία, στην ανομία, στην έπαρση. Το ίδιο συμβαίνει και στους φτωχούς.

Εκτιμώ αφάνταστα τον όρο φιλία και νιώθω ευλογημένη για το θαυμάσιο φιλικό μου κύκλο.

Έχω μάθει να είμαι αυτόνομη και να πετώ με αγώνα, με δουλειά και τη δύναμη που αντλώ όταν κοιτώ τον ουρανό ή τη φλόγα του καντηλιού... Εννοείται πως όλοι είμαστε μια αλυσίδα και με τον τρόπο μας ο ένας στηρίζει τον άλλον. 

Δεν θα κατηγορήσω ποτέ αν αντιληφθώ κάτι που δε μου αρέσει σε μια σχέση ή συνεργασία, αλλά με ευγενικό τρόπο αποχωρώ καθόσον πιστεύω στην πολύτιμη αξία του χρόνου και δεν πρέπει να αναλώνεται με όσα δεν αξίζουν.

Δε διαφοροποιούμε ως χαρακτήρας από καμιά επιτυχία, εγκώμια , επαίνους αλλά προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη. Δε διαφοροποιούμε ούτε από τη δύσκολη πλευρά της ζωής..

Κάποιοι πιστεύουν ότι είμαι άθεη ή πλανημένη (αστείο..) γιατί  ασκώ κριτική για το ιερατείο, άλλοι ότι ανήκω σε ακραίες πολιτικές ομάδες επειδή δείχνω την αγάπη μου στα παιδιά ή σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη και δεν διαχωρίζω χρώμα, φυλή , θρησκεία. Κάποιοι ότι ανήκω σε άλλες ακραίες ομάδες επειδή αγαπώ την πατρίδα και με αγγίζουν πολύ τα εθνικά μας ζητήματα. 

Αγαπητοί μου όταν είσαι αντικειμενικός, εννοείται ότι θα ασκείς κριτική για όλους (αφού πρώτα κάνεις αυτοκριτική...) κι ότι θα υπερασπίζεσαι το δίκαιο ενώ θα στηλιτεύεις το άδικο.  

Όταν αγαπάς και σέβεσαι αληθινά την πατρίδα σου, σέβεσαι και των άλλων τις πατρίδες (πρέπει να ισχύει για όλους τους λαούς κι όχι μόνο για τους Έλληνες.Μάλιστα σε όσους συνανθρώπους που ανήκουν σε άλλους λαούς έρχονται στη χώρα μας και δε το γνωρίζουν θα έπρεπε οι αρμόδιες υπηρεσίες..να το κάνουν γνωστό). 

Όσο για τη θρησκεία μας, από εκεί ξεχωρίζω και το θρησκόληπτο πλήθος που πολλές φορές προβαίνει σε αστείες εκδηλώσεις και εκθέτει το χριστιανικό χώρο. Στην πίστη βλέπω τη ζωή, την αισιοδοξία, την αέναη δύναμη μέσα από τα καθημερινά θαύματα.

Σας ευχαριστώ όλους, φίλους , γνωστούς, άγνωστους και νέους αναγνώστες για τα πανέμορφα μηνύματά σας περί της γραπτής μου έκφρασης.

Ευχή μου να προσπαθούμε όλοι για το καλό!

 Υ.Σ Γενικά ότι εκφράζω δε βασίζεται σε λόγια που ακούω, προσπαθώ να έχω ιδία άποψη.

Τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτή των Ενόπλων Δυνάμεων.

 

 

 

Για τους περισσότερους Χριστιανούς η Παναγία, η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού, η Μεγαλόχαρη, η Εκατονταπυλιανή, η Χοζοβιώτισσα, η Κανάλα, η Γρηγορούσα, η Καλαμιώτισσα, η Σουμελά, η Ιεροσολυμίτισσα, η Κρεμαστή, η Φοδελιώτισσα, η Γλυκοφιλούσα, το Άξιον Εστί, η Αγγελόκτιστος, η Ακρωτηριανή, η Αγία Σκέπη, η Χρυσοκαστριώτισσα, η Ευαγγελίστρια,η Παντοχαρά, η Ελεούσα,η Πολυσπορίτισσα και με εκατοντάδες ακόμη ονομασίες (περί τις πεντακόσιες) αποτελεί  το πρόσωπο εκείνο στο οποίο προστρέχουν περισσότερο από τα άλλα Άγια πρόσωπα για ενδυνάμωση και για παρηγοριά.

Η Παναγιά των λογοτεχνών και των ποιητών όπου στα λόγια και στους στίχους τους ραγίζουν οι καρδιές, τρεμοπαίζουν τα χείλη στις αφηγήσεις, βουρκώνουν τα μάτια εμβαθύνοντας το νόημα του κάθε έργου..

Η Δέσποινα του Νίκου Καζαντζάκη

Η Κουμαριώτισσα του Κωνσταντίνου Καβάφη

Η Παναγιά που κρατά τα πέλαγα στην ποδιά της  του Οδυσσέα Ελύτη

Η Πλατυτέρα του Αυγέρη Μάρκου

Η Παρθένος, η Χαριτωμένη του Κωστή Παλαμά

Η Κυρά των Αμπελιών του Γιάννη Ρίτσου

και πολλών ακόμη προσωπικοτήτων του γραπτού λόγου (ετοιμάζω σχετικό αφιέρωμα)

Οι ναοί γιορτάζουν αύριο τα Εισόδια της Θεοτόκου, εορτή της 21ης Νοεμβρίου. Είναι η ενθύμηση της μέρας όπου ο Ιωακείμ και η Άννα (οι γονείς της Παναγίας) έπραξαν το τάμα τους στο Θεό, που ήθελε, όταν κάνουν παιδί να το αφιερώσουν στη Χάρη Του. Έτσι όταν η Παναγία ήταν τριών ετών, οι γονείς της, την πήγαν στο Ναό του Σολομώντα όπου εκεί την υποδέχθηκε ο αρχιερέας Ζαχαρίας. Σύμφωνα με τη θρησκευτική μας παράδοση η Μαρία παρέμεινε για δώδεκα χρόνια στο Ναό κι όταν ήρθε η ώρα του Ευαγγελισμού έφυγε και αρραβωνιάστηκε με τον Ιωσήφ.

 Η μέρα είναι μια από τις σημαντικότερες για την Ορθοδοξία και εορτάζεται με τιμές.Φυσικά συνοδεύεται με ενδιαφέροντα έθιμα.

Το Απολυτίκιο της εορτής είναι το παρακάτω.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

ΕΘΙΜΟ- ΠΟΛΥΣΠΟΡΙΑ

Σύμφωνα με αυτό το έθιμο την παραμονή ή ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου, οι νοικοκυρές αφού έβραζαν διάφορα σπόρια, όπως καλαμπόκι, φασόλια, σιτάρι, φακές, ρεβίθια (ότι είχαν) τα μοίραζαν στη γειτονιά. Οι γείτονες τους εύχονταν να έχουν καλή σοδειά, να πάνε καλά τα σπαρτά τους. Ένα πιατάκι βέβαια το πήγαιναν στο ναό για να ευλογηθεί.Μετά το μοίραζαν , όπως γίνεται με τα κόλλυβα. Από τα ευλογημένα πολυσπόρια, κρατούσαν λίγα για το σπίτι αλλά όταν χρησιμοποιούσαν ζώα για το όργωμα, έδιναν και σ' αυτά αλλά έριχναν και στο χωράφι.

 Το έθιμο ριζώνει στην αρχαιότητα όπου αποτελούσε την εκδήλωση της αγάπης των ανθρώπων για τη γη. Ήταν ένας τρόπος ευγνωμοσύνης για όσα τους χάριζε.

 Ονομαστή είναι η τήρηση του εθίμου στην Ελευσίνα και συγκεκριμένα στο εκκλησάκι της Παναγίας που ανήκει στη μεταβυζαντινή περίοδο , το οποίο βρίσκεται στο λόφο του Αρχαιολογικού χώρου.Σύμφωνα με τις σχετικές πηγές η Παναγία πήρε τον ρόλο που είχε η Θεά Δήμητρα  και η εποχή είναι περίπου στα μισά της σποράς.

Βλέποντας κάποιο έντυπο για τον Έλληνα λαογράφο και πανεπιστημιακό Δημ. Λουκάτο που γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1908 και απεβίωσε το 2003, διάβασα ότι  Στην Παναγία-Δήμητρα, προσφέρεται  «ευχαριστήρια πανσπερμία για το καλό που πέρασε και για το καλό που πρέπει να συνεχιστεί» καθώς η σοδειά του καλοκαιριού έχει καταναλωθεί σχεδόν  κατά το ήμισυ: «Μισό ’φαγα , μισό ΄σπειρα, μισό  ’χω να περάσω».

 Xρόνια πολλά , υγιή και φωτισμένα σε όσους τιμούν την  ονομαστική τους εορτή. Στη γενέτειρά μας συνήθως γιόρταζαν αυτή τη μέρα όλοι γιατί βόλευε για κεράσματα στο σπίτι, αφού το καλοκαίρι οι άνθρωποι ήταν δεσμευμένοι στις εξοχές και στις αγροτικές δουλειές.

21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ - ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ 

Σήμερα εορτάζουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, οι προασπιστές των αξιών μας, οι υπερασπιστές της χώρας μας, που σε πολλές δύσκολες στιγμές θυσιάστηκαν για τα ιδανικά μας. Οι εποχές είναι δύσκολες με τα εθνικά θέματα στο κόκκινο όπως λέει ο λαός και καθημερινά τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων θέτουν τη ζωή τους στον κίνδυνο....Ας μην ξεχνάμε ότι επιτελούν κι ένα τεράστιο κοινωνικό έργο στο διάστημα της πορείας τους. 

Χρόνια πολλά κι ευλογημένα σε όλο το προσωπικό με την Παναγία βοηθό και οδηγό τους!

Χρόνια πολλά στους πρώην συναδέλφους μου!

Κάθε χρόνο στις 21 Νοεμβρίου, ανήμερα της Εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, γιορτάζεται η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων με πρωτοβουλία της Ελληνικής Πολιτείας για να υπομνησθεί και να τιμηθεί η προσφορά των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων προς το Έθνος, τόσο σε περίοδο πολέμων, όσο και στην ειρήνη. Ο εορτασμός καθιερώθηκε μετά τη Μεταπολίτευση το 1975.

Την περίοδο της απριλιανής δικτατορίας (1967-1974) γιορταζόταν στις 29 Αυγούστου ως Ημέρα της Πολεμικής Αρετής των Ελλήνων με φιέστες και παράτες στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να εξαρθεί η «συντριβή των κομμουνιστοσυμμοριτών στο Γράμμο και το Βίτσι το 1949». Πριν από τη χούντα, η Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων γιορταζόταν στις 15 Αυγούστου, την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/worldays/370

© SanSimera.gr

 

ΖΑΚΥΝΘΙΝΗ ΕΣΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ "ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ" ,ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ,"ΣΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΑΠ' ΤΑ ΞΕΝΑ".

 

Η ΖΑΚΥΝΘΙΝΗ ΕΣΤΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ " ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ" είναι ένας πολιτιστικός φορέας με ποιότητα που επιβεβαιώνεται στη διαδρομή του, μέσω των δράσεων και του έργου του.

 

 

Όπως αναγράφεται στη σελίδα  στο face book:

"ΕΜΑΣ ΜΑΣ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ

Η προβολή της ζακυνθινής μουσικής, του θεάτρου, της ποίησης και όσων Ζακυνθινών ασχολούνται με τον πολιτισμό στην Αθήνα και πέρα αυτής... Αλλά και η προβολή των εθίμων..". 

Πιστεύω ότι οι σκοποί αυτοί υπηρετούνται, εξελίσσονται, ταξιδεύουν με τον καλύτερο τρόπο και αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια!

Ο άοκνος πρόεδρος του φορέα κ. Ιωάννης Καρακασίδης και το άξιο Δ.Σ, ανακοίνωσαν τις εκδηλώσεις για το επόμενο διάστημα και μέχρι την επομένη των Χριστουγέννων.

 Στις 24 Νοεμβρίου 2022

Τόπος: αίθουσα Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στην οδό Ακαδημίας και Γεωργίου Γενναδίου 8, 7ος όροφος.

Διοργανώνεται εκδήλωση - ημερίδα,αφιέρωμα στην Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου.

Ομιλητές θα είναι:

 

Η κ.Σοφία Σκλείδα Καθηγήτρια Συγγραφέας Αντιπρόεδρος της Ζακυνθινής Εστίας.

 

Η κ. Χριστίνα Λούτζη καθηγήτρια πρώην διευθύντρια της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ζακύνθου.

 

Συμμετέχει η δισέγγονη της κ. Ελισσάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου Ντομένικα Μικαΐτς.

 

Χαιρετισμός από τον Πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κώστα Καρούσο.

 

Παρουσιάζει - συντονίζει - επιλογίζει, η κ. Κατερίνα Γκατζόγια ηθοποιός.

 

Θα δοθούν και τα βραβεία όσων δεν ταξίδεψαν τον Αύγουστο στην Ζάκυνθο για την επιτυχία τους στον 4ον Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ούγκο Φώσκολος!

 

Την 1η Δεκεμβρίου 2022

Τόπος: αίθουσα Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών στην οδό Ακαδημίας και Γεωργίου Γενναδίου 8, 7ος όροφος.

Διοργανώνεται μουσική εκδήλωση της Κύπριας Μουσικοθέντριας Αγγελικής Πρέζα που θα ερμηνεύσει τραγούδια (σε στίχους της γράφουσας) από τον πρώτο της ατομικό μουσικό δίσκο "Σαν χελιδόνι που επέστρεψε απ" τα ξένα" καθώς και τραγούδια του Δημήτρη Λάγιου.

 

 Στις 16 Δεκεμβρίου 2022

Μέρα παραμονής του Αγίου Διονυσίου, τα τελεστεί εσπερινή δέηση μετά αρτοκλασίας στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής στην Ακαδημίας.

26 Δεκεμβρίου 2022

Θα πραγματοποιηθεί το ζακυνθινό έθιμο της κοπής της κουλούρας.

  

Οι εγκάρδιες ευχαριστίες μου για τη φιλοξενία της Αγγελικής (ανεξάρτητα εάν δεν έχω κάποια εμπλοκή στην εκδήλωση) που θα ερμηνεύσει μελοποιημένα ποιήματά μου, είναι δεδομένες!

Δεδομένες επίσης και οι ευχές για καλή επιτυχία σε όλες τις εκδηλώσεις, με την παρουσία μου όπου και όσο μπορέσω.

Με σεβασμό και εκτίμηση σε όλους

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Αξκός Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας

 Ευχές επίσης για γαλήνη, ευημερία, σοφία , μακροημέρευση όπως συμβολίζουν σύμφωνα με διάφορους λαούς οι χελωνίτσες!!

Τελικά, ποιοι ανησυχούν για την απουσία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία;

 

Αναμφισβήτητα όλη η Ελλάδα αποτελεί έναν ανεκτίμητο πολιτισμικό θησαυρό, από τον οποίο διδάχθηκαν γενιές και γενιές απ' όλο τον κόσμο. Έναν θησαυρό που η επίσκεψή του αποτελεί όνειρο ανθρώπων από κάθε γωνιά της γης.Αποτελεί κι έναν  περιβαλλοντολογικό πλούτο, καθόσον απλώνεται σε μια ποικιλία φυσικών στοιχείων, βουνά ψηλά και ρεματιές καταπράσινες, κορυφές γεμάτες μάρμαρο με φαράγγια που εκπέμπουν δέος.Κάμποι κι ελιές που ασημίζουν σε κάθε σκίρτημα των ανέμων, ανθισμένοι κήποι όλο το χρόνο.Ποτάμια όπου η μυθολογία πλέχτηκε στη ροή τους και λίμνες σαν ζωγραφιά.Δαντελωτά ακρογιάλια με ολοκάθαρα νερά όπου η παλέτα των χρωμάτων είναι μοναδική σε αποχρώσεις του γαλάζιου και του πράσινου.Όσο για τον ήλιο της χώρας μας; Aξιοζήλευτος για  όποιον γνωρίζει τη θαλπωρή και τ' απαλό του χάδι και λαμπερός όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Ένας πολύτιμος τόπος, τμήμα της πατρίδας μας, είναι και ο Νομός Ηλείας. Από τη φύση και τους ανθρώπους που έζησαν αιώνες πριν, ευλογημένος σε κάθε του γωνιά. Όπως έχω ξαναγράψει,όπως είναι γνωστό, διαθέτει άπλετο ηλιακό φως, βαρυσήμαντα αρχαιολογικά μνημεία, κάμπους και βουνά, πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά,λιμάνια. Όλα αυτά που στοιχειοθετούν την ανάγκη εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αφού υπάρχουν τα δεδομένα για ανάπτυξη γεωργίας, κτηνοτροφίας, αλιείας, τουριστικού κλάδου, ιστορικού, αρχαιολογικού, μουσειολογικού τομέα κα. 

 

Δυστυχώς δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τότε που η απόφαση των αρμοδίων έθεσαν το Νομό μακριά από τον κατάλογο των περιοχών όπου φιλοξενούν σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο μοναδικός νομός σε όλη τη χώρα δίχως την ύπαρξη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έγραφαν οι εφημερίδες.Τα ίδια βροντοφώναζαν μέσω του διαδικτύου αλλά και σε διά ζώσης συζητήσεις το πλήθος των πολιτών της Ηλείας. Όχι μόνο δεν ενισχύθηκε η τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά αφαίρεσαν και τις δυο σχολές που υπήρχαν (Μουσειολογίας και Γεωπονίας).

Το γεγονός δεν είναι μικρό ούτε ανάξιο για να γίνεται λόγος. Αν υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν κάτι τέτοιο κινούμενοι από κομματικούς φανατισμούς ή προσωπικά συμφέροντα, εξαπατούν τον εαυτό τους...διότι η απαξίωση της περιοχής μόνο δεινά θα φέρει.

Αυτές τις μέρες με χαρά πληροφορήθηκα από το διαδίκτυο και τον τύπο για τα εγκαίνια του Λυκείου στα Λεχαινά του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης. Ως γεγονός αξίζει πολλά συγχαρητήρια σε όλους, από αυτόν που ξεκίνησε τις προσπάθειες μέχρι αυτόν που ολοκλήρωσε την κατασκευή από τον μικρότερο σε θέση έως τον μεγαλύτερο που εργάστηκε. Ελπιδοφόρος οιωνός, ένα σχολείο με υψηλές προδιαγραφές, ώστε οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουν και τα παιδιά να διδάσκονται με όρεξη και άνεση, δίχως προβλήματα. Ευχή μου ειλικρινά και όχι τυπικά, οι γονείς και οι κηδεμόνες να τονίσουν στους μαθητές κι αυτοί να το εμπεδώσουν, τον σεβασμό και τη φροντίδα που πρέπει να δείξουν προς το νέο σχολείο.Ακόμη να αποτελέσει χώρο όπου οι μαθητές θα θριαμβεύσουν με την μόρφωσή τους για ένα καλύτερο μέλλον.

Η τελετή των εγκαινίων έγινε με μεγαλοπρέπεια, κάτι που δεν μπορώ να πω ότι δεν άξιζε, όμως είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν πάντα τη διαφορά.

 

Η εικόνα των  Ηλείων αρχόντων, πολιτών και εκπροσώπων διαφόρων τομέων είναι δεδομένη γιατί χαρακτηρίζεται από όσα τους επιβάλλει η θέση τους,οι επιδιώξεις τους, τα πρωτόκολλα που ισχύουν.Έτσι δεν θα μπορούσαν στην παρούσα φάση να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους για το σοβαρό θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και του Νομού.  Εννοείται ότι δεν καλούμε κάποιον για να του επιτεθούμε. Όμως υπήρχε κάποια αντικειμενικότερη στάση γι' αυτό το ζήτημα;Για την απαξίωση του τόπου και φυσικά των πολιτών του;Είναι το ιδανικό οι προσκλήσεις και οι παρουσία των προσώπων που συνέβαλαν κι αποφάσισαν τα γνωστά;.. Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου άποψη, δεν περνάνε τα μηνύματα έτσι στους αρμοδίους ούτε φθάνουν εκεί που πρέπει. Με την οσφυοκαμψία δεν κερδίζουμε για το κοινωνικό σύνολο, άντε να κατοχυρώσουμε υποψηφιότητες σε κάποιο ψηφοδέλτιο ή να ανέλθουμε την κλίμακα της πολιτικής. Πολλές φορές βέβαια μένει μόνο η χαρά. 

Μεγαλοπρεπής θα ήταν η εκδήλωση και με λιγότερους καλεσμένους..δεν αλλάζει κτιριακά ούτε ποιοτικά η λειτουργία του σχολείου από την παρουσία της ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου. Το μόνο που διαφοροποιείται είναι τα φωτογραφικά άλμπουμ όσων έσπευσαν για φωτογραφίες, τα οποία εμπλουτίστηκαν.

Δε θα αναπτύξω βέβαια, την εικόνα ανθρώπων που μάχονται για άλλες παρατάξεις, που μέχρι πριν λίγες μέρες έστελναν άλλα μηνύματα περί πολιτικού αγώνα και τώρα έσπευσαν να βαφτούν στα χρώματα της εποχής..

 

Προσωπικά δεν ανήκω σε κόμματα και προσπαθώ να σχηματίζω όσο πιο αντικειμενική άποψη γίνεται. Ποτέ δεν άφησα καμιά ιδεολογία ή μορφή να μου δημιουργήσει φανατισμό. Σέβομαι τον κάθε θεσμό και δε βάλλομαι εναντίον αυτών που τον εκπροσωπούν και που καλούνται να παραστούν κάπου καθόσον εκτελούν ένα από τα καθήκοντά τους.

Τα προβλήματα πάντοτε τα δημιουργούν όσοι βρίσκονται σε χαμηλότερα σκαλοπάτια στην προσπάθεια της ανέλιξής τους όπως προανέφερα. Και κάτι τελευταίο σχετικά με αυτή τη διαπίστωση..όσοι ήδη κατέχουν θώκους να κατανοήσω ότι προσπαθούν για να μην τους χάσουν ή για κάτι παραπάνω (για όλους τους επισήμους όπως λέμε προβλέπεται από το πρωτόκολλο της εθιμοτυπίας να υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες, κάποιοι καλεσμένοι παρουσίες κτλπ). Όσοι όμως τρέχουν ...για να αγγίξουν , να χαιρετίσουν, να φωτογραφηθούν με το τιμώμενο πρόσωπο δίχως καμιά ιδιαίτερη σχέση με τους ρόλους της πολιτικής..νομίζουν ότι καταξιώνονται ή πως θα τους θυμούνται; Κρίμα..(γενική παρατήρηση χρόνων και όχι μόνο στη συγκεκριμένη μέρα).

Απ' όλες τις εικόνες των εγκαινίων όπως συζητήσαμε με κάποιους εκλεκτούς συμπατριώτες στην Αθήνα, μας έμεινε η απορία..."Τελικά, ποιοι ανησυχούν για την απουσία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία που σημαίνει κοινωνική, οικονομική, εκπαιδευτική στασιμότητα;" Απ' ότι διαπιστώνεται, οι ελάχιστοι εραστές της ανιδιοτέλειας και δυσεύρετων αξιών..

Με αγάπη για την Ηλεία

με σεβασμό σε θεσμούς

με θλίψη για αρκετούς 

αλλά πάντοτε με την ελπίδα για το καλύτερο έστω κι αν φαντάζει όνειρο μακρινό..

 

Πολυτεχνείο,49 χρόνια μετά..οι σκέψεις μου.

 

Ξημερώνει η 49η Επέτειος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου 1973.

Τα ιστορικά στοιχεία είναι σε όλους μας γνωστά και γι' αυτά έχω αναφερθεί σε προγενέστερο αφιέρωμα. Στο παρόν κείμενο θα παρουσιάσω τις σκέψεις μου όπως πηγάζουν σήμερα, που πλησιάζει μισός αιώνας από εκείνη τη μέρα..

Μέσα από την εμπειρία της ζωής μου, από τις καταστάσεις στη χώρα μας, από μελέτη βιβλίων - θησαυρών, από μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα, από τα γραπτά ντοκουμέντα του αείμνηστου Γιάννη Χαραλαμπόπουλου στο βιβλίο του " Κρίσιμα Χρόνια"  μπορώ και έχω σχηματίσει πλέον την άποψή μου για τα πως και τα γιατί της εγκαθίδρυσης της Χούντας στην Ελλάδα, της προδοσίας της Κύπρου που τη συνέχεια τη γνωρίζουμε...

Η δημιουργία αντιστασιακών οργανώσεων δεν ήταν κάτι το αφύσικο, θα έλεγα ότι ήταν δεδομένο και σίγουρα αναμενόμενο, από τους τότε άρχοντες καθώς και από αυτούς που βοήθησαν την εγκαθίδρυσή τους.. Ο καλύτερος τρόπος για να υπάρχουν συνεχείς συγκρούσεις στην κοινωνία της Ελλάδας ήταν αυτός.Δικτατορία, αντιδράσεις, βασανιστήρια ,για πάντα στο στόχαστρο οι ένστολοι εκ των οποίων πολλοί στάθηκαν ενάντια στο καθεστώς, αρκετοί με κίνδυνο της ζωής τους ενίσχυαν τους φοιτητές με τρόφιμα από τα κάγκελα, άλλοι έδιναν κρυφά τον αγώνα τους. Όμως το μίσος έμεινε, γιατί κάποιοι το πυροδοτούν κι άλλοι από το κλίμα αυτού του εμφύλιου επωφελούνται..Χρόνια τώρα η ίδια κατάσταση, χρόνια τώρα το Πολυτεχνείο γίνεται χώρος για κάθε είδους ασυδοσία..έτσι μεταφράστηκε η δημοκρατία, χρόνια τώρα αντί για σιωπή και τραγούδια στη μνήμη των θυμάτων, η Αθήνα (κι άλλες μεγάλες πόλεις) μετατρέπεται σε πεδίο μάχης, σε φόβο και τρόμο για τους πολίτες.

Αυτό που επίσης γίνεται αισθητό είναι ο φανατισμός  των πολιτικών αντιλήψεων κάτι που δεν βοηθάει σε τίποτα, αντιθέτως καταστρέφει.

Η αντίσταση και ο ξεσηκωμός έγινε από ανθρώπους οι οποίοι ήθελαν αγαθά κι αξίες με βασικό την ελευθερία, την ισότητα (υπήρχαν οι ευνοούμενοι της τότε κατάστασης..), τη δικαιοσύνη αφού είχαν παραβιαστεί.

Το ΕΑΤ/ΕΣΑ , η Γυάρος, η Μακρόνησος, η Λήμνος , η Ικαρία κι άλλα ακόμη νησιά που αποτέλεσαν τόπους εξορίας, τόπους μαρτυρίων δεν είναι ψέμα. Το μαρτυρούν οι άνθρωποι οι οποίοι βασανίστηκαν γιατί αντιστάθηκαν.

Ένα μικρό απόσπασμα από τα γραφόμενα του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου όπου δεν δίστασαν μπροστά του να βασανίζουν το παιδί του..

" Το μεσημέρι της 21ης Δεκεμβρίου άκουσα θόρυβο και ξυλοδαρμούς στο χωλ. Ακούγονταν κραυγές πόνου και θόρυβος από τα χτυπήματα. Κοίταξα από μια σχισμή της σκεβρωμένης πόρτας  του κελιού μου και είδαν να βασανίζουν το γιο μου το Γιώργο.Πέντε κτήνη τον κτυπούσαν με κλομπς, τον κλωτσούσαν και τον έσερναν αιμόφυρτο στο τσιμέντο.Κάθε χτύπημα ήταν και μια μαχαιριά στην καρδιά.Κάποια στιγμή αντιλήφθηκε ο βασανιστής που κοίταζα. Άνοιξαν την πόρτα και όρμησαν όλοι τους μέσα στο κελί και άρχισαν να με βρίζουν να με απειλούν και να με χτυπούν ομαδικά. Εγώ ούτε τους άκουγα ούτε ένιωθα πόνο από τα χτυπήματα.Το μυαλό μου ήταν καρφωμένο στο χωλ.".

Αυτό που με πονάει ειλικρινά είναι ότι το Πολυτεχνείο ως ιδέα αλλά και ως χώρος δεν λαμβάνει το σεβασμό που του αξίζει. Δεν ανήκει σε κανέναν αλλά σε όλους τους φορολογούμενους πολίτες. 

Αυτό που με θλίβει είναι η καταπάτηση των αγαθών και αξιών για τα οποία αντιστάθηκαν.

Με ποιο δικαίωμα λοιπόν καταστρέφουν...αυτά για τα οποία χύθηκε αίμα; :

Ποια είναι η δικαιοσύνη που επήλθε στα μεταγενέστερα χρόνια αφού δεν έπαψαν να υπάρχουν οι βολεμένοι κάθε χρώματος;

Ποια η ισότητα και η αξιοκρατία όταν σε θέσεις υπάρχουν άτομα δίχως τα εχέγγυα, άτομα με πλαστά ή και καθόλου πτυχία;

Ποια είναι η ευημερία που περιμέναμε αφού όλοι οι τομείς παραγωγής στη χώρα μας έχουν χαθεί;Που είναι οι καλλιέργειες, που η κτηνοτροφία, που οι τόσες βιοτεχνίες και τα εργαστήρια;

Που είναι η ελευθερία στην κίνηση όταν δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε άνετα λόγω άλλων κινδύνων;

Που είναι η Παιδεία που αρμόζει σε ένα πολιτισμένο κράτος όταν οι γονείς αναγκάζονται να θυσιάζονται για να πληρώνουν την παραπαιδεία, κάτι που ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός δημιούργησε;Κι άλλα πολλά.

 

Που είναι το ψωμί και η οικονομία, όταν η ζωή έχει γίνει δυσβάσταχτη;Όταν οι Έλληνες έγιναν μετανάστες για να δουλέψουν, σε λιγότερο από εκατό χρόνια από το μεγάλο μεταναστευτικό κύμα;Όταν η χώρα μας είναι η ιδανική για άλλους λαούς αλλά όχι για τον δικό της..Όταν ξεπουλιέται καθημερινά σε ξένα χέρια αντί να αξιοποιηθούν οι θησαυροί της για τα παιδιά της..

 

Όλα αυτά σκέφτομαι όχι μόνο κάθε τέτοια μέρα, αλλά κι όταν περνώ από το Πολυτεχνείο. 

Ως πρώην στρατιωτικός θα αναφέρω ότι είναι άδικο να μπαίνουν όλοι που φέρουν τη στολή στον ίδιο παρονομαστή. Γιατί δεν θυμόμαστε τον αντιπλοίαρχο Νίκο Παππά (και τους συνεργάτες του) και την ανταρσία του αντιτορπιλικού " Βέλος" , καθώς κι αυτούς που όπως προανέφερα ενίσχυαν τους ταμπουρωμένους φοιτητές; Γιατί επιτέλους δεν σταματούν όσοι διευθύνουν τις κομματικές ή άλλες ομάδες αυτή τη δυσχερή κατάσταση;

 

Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από άλλες φαγωμάρες, ούτε από φανατισμούς. Έχει ανάγκη από ομοψυχία ..η οποία μένει μόνο στα λόγια..Ο λαός της πλέον έχει επέλθει σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο που αποτελεί τη συνέχεια της οικονομικής κρίσης, της κρίσης του ιού, της κρίσης της παγκοσμιοποίησης, των πολέμων κλπ.Οι τομείς όλοι βάλλονται...και οι ψυχές όλων όσων αντιστάθηκαν με όνειρο μια ιδανική κοινωνία ματώνουν και ματώνουν συνεχώς..

 

Απ' ότι φαίνεται " για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ...."  κι ως τώρα είναι λίγη..

 

Αιωνία η μνήμη αυτών που με πυξίδα την αληθινή ιδεολογία και την ανιδιοτέλεια αντιστάθηκαν. 

Αυτών που πίστευαν σε ένα καλύτερο αύριο.

 

Φώτιση και φρονιμάδα σε όσους έχουν συγχύσει τα γεγονότα, τον σκοπό της Εξέγερσης, το καλό της κοινωνίας με τα πικρόχολα αγκάθια του φανατισμού που οδηγεί σε ακρότητες και νέες ανελεύθερες καταστάσεις. Ο φανατισμός δεν έχει χρώμα αλλά καλλιεργείται όπου τυφλώνεται ο νους..

Με την πίστη ότι κάποια στιγμή θα υπηρετούμε σωστά τις αρχές των προαναφερόμενων αξιών καθώς και της δημοκρατίας η οποία δε στηρίζεται μόνο σε δικαιώματα αλλά και σε υποχρεώσεις.

Με σεβασμό προς όλους και επιθυμία την ηρεμία της ζωής μας, τη βελτίωση των συνθηκών της, μια Ελλάδα που θα αγαπάμε αληθινά, που οι ενίοτε ιθύνοντες θα σέβονται και θα προσδίδουν την αξία που της ανήκει!

 

 

 

I LOVE NATURE

Ανατολή Ψυχής - Σαν Χελιδόνι που επέστρεψε απ' τα ξένα // Παρουσίαση

"ΑΝΑΤΟΛΗ ΨΥΧΗΣ" η πορεία της ποιητικής μου συλλογής.Σοφία Δ. Αγραπίδη.

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ 1

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ 2, ΣΟΦΙΑ Δ ΑΓΡΑΠΙΔΗ

8η Νοεμβρίου. Η Σύναξη των Αρχαγγέλων και η εορτή της Πολεμικής Αεροπορίας.

 

Όπως όλες οι εποχές, έτσι κι ο τελευταίος μήνας του φθινοπώρου είναι γεμάτος από σπουδαίες εορτές της Ορθόδοξης Χριστιανικής θρησκείας. Η αυριανή μέρα η 8η Νοεμβρίου των Αρχαγγέλων ή των Ταξιαρχών όπως αναφέρει ο λαός, είναι γνωστή γιατί εορτάζουν οι αετοί των ελληνικών ουρανών, οι προστάτες θαλασσών και γης, αυτοί που καθημερινά μάχονται για την ελευθερία μας, που σε κάθε σοβαρή ανθρώπινη ανάγκη τρέχουν για να σώσουν ζωές..

Η ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΙ ΓΑΒΡΙΗΛ και των λοιπών Ασωμάτων και Ουρανίων αγγελικών Ταγμάτων, όπως αναφέρεται στο "Αγιολόγιο της Ορθοδοξίας".

Σύμφωνα με τη θρησκεία μας, οι άγγελοι είναι πνεύματα του καλού , αόρατα και βρίσκονται κοντά στον Μεγαλοδύναμο. Όμως σε πολλές και σοβαρές καταστάσεις (υπάρχουν αναφορές ..) εμφανίστηκαν, δηλαδή τους έστειλε ο Θεός με ορατή μορφή.

Τα προσκυνήματα στην Ελλάδα αλλά κι όπου υπάρχουν Έλληνες προς τιμή των Αρχαγγέλων είναι πολλά και σημαντικά. 

Στην Αθήνα εκτός από τις εκκλησίες των Ταξιαρχών, εορτάζει και η Παναγία η Γρηγορούσα (μαζί και Αρχαγγέλων) στην Πλάκα.

 

Πασίγνωστο προσκύνημα  στην ακριτική και πανέμορφη Σύμη είναι ο Πανορμίτης, αφιερωμένος στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

 

Επίσης πολύ γνωστό είναι το προσκύνημα του Ταξιάρχη στη Μυτιλήνη, κωμόπολη Μανταμάδος.

Εορτάζει και ο ιστορικός ναός στο Πεδίον του Άρεως.

Εορτάζει όμως και η γενέτειρά μου, η Ανδραβίδα Ηλείας αφού βρίσκεται εκεί ο ναός των Αγίων Ταξιαρχών καθώς επίσης η πόλη συνδέεται με την Πολεμική Αεροπορία.

 ΕΟΡΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

 

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ καθιερώθηκε ως ο προστάτης της Πολεμικής Αεροπορίας την 11η Ιουνίου 1954. Έκτοτε κάθε χρόνο για την 8η Νοεμβρίου πραγματοποιούνται λαμπρές εκδηλώσεις όπου υπάρχει Μονάδα της Πολεμικής Αεροπορίας.

Θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια όπου επισκεπτόμασταν το αεροδρόμιο όπως λέγαμε την 117 Π. Μ (τότε) όλοι οι κάτοικοι της περιοχής αλλά και εκτός αυτής. Η ωραιότερη ανάμνησή μου όμως ήταν τότε που ο Ανδρέας φρόντισε να μπω σε εξομοιωτή πτήσεων πολεμικού αεροσκάφους.

Με αγιογραφίες της αγαπημένης μου φίλης - εκλεκτής αγιογράφου Ελένης Καροτσέρη από τη Βέροια και φωτογραφίες από διαδικτυακή πηγή, εύχομαι χρόνια πολλά σε όσους τιμούν την ονομαστική τους εορτή!

Χρόνια πολλά στην Πολεμική μας Αεροπορία που καθημερινά δίνει μάχη....

Δόξα και τιμή στους ήρωες αεροπόρους που έχουν χαθεί..ας είναι η ψυχή τους μαζί με τους αγγέλους, προστασία για τους συναδέλφους και την Ελλάδα μας!