Στο έτος που δύει.

 

Ο χρόνος που διανύουμε δύει. Στη φύση,ετούτη η ώρα λούζεται με ποικίλους χρωματισμούς, οι οποίοι στη δύση του χρόνου, αντιστοιχούν στα γεγονότα που μας συνέβησαν, στις καταστάσεις που βιώσαμε, στους στόχους που εκπληρώσαμε, σε ευχάριστα και δυσάρεστα συμβάντα, σε αμέτρητες στιγμές.

Όπως σε κάθε ηλιοβασίλεμα, στην ακροθαλασσιά , στο βουνό, στον κάμπο περνάνε από τη σκέψη μας τα πεπραγμένα της μέρας , έτσι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα κάθε έτους, το οποίο οδηγεί στην Πρωτοχρονιά. Παρελαύνουν από μπροστά μας, εικόνες, πρόσωπα, συναισθήματα, άλλα με άρωμα γιασεμιού κι άλλα με άοσμο φυλλαράκι, άλλα με βελουδένια υφή σαν το μαγιάτικο κόκκινο ρόδο κι άλλα με το άγγιγμα του αγκαθιού που άφησε μικρή ή μεγάλη πληγή.

Γίνεται ο λεγόμενος απολογισμός, μέσα από τον οποίο αρχειοθετούμε, αξιολογούμε, αξιοποιούμε, ευγνωμονούμε. Μια φίλη μου , λέει  "εγώ σιχτιρίζω Σοφάκι μου, κιόλας".. Πάνω σ' αυτό θέλω να πω, ότι το σιχτίρισμα για τα αρνητικά σημεία του χρόνου που εκπνέει, δεν μας ωφελεί σε τίποτα, δεν μας προσφέρει κάτι, δεν βοηθάει την εσωτερική μας κατάσταση. Είναι γεγονός όμως, ότι για όσα και όσους μας στενοχώρησαν, κάποιον δάκρυ θα κυλήσει, ως έκφραση των συναισθημάτων μας.

Ας μην πικράνουμε την ψυχή μας με θυμό και αγανάκτηση, όσοι βρεθήκαμε με αντιμετωπίσιμα προβλήματα. Ας προσευχηθούμε καλύτερα, για όλους αυτούς που πληγώθηκαν από ξαφνικές απώλειες των αγαπημένων τους, από κλονισμό της οικογενειακής τους κατάστασης, δίχως να το επιδιώξουν ή να έχουν πράξει έτσι ώστε να το προκαλέσουν.

Έχουμε ακόμη λίγες μερούλες, για να κοιτάξουμε τριγύρω μας, για να αναλογιστούμε στην κοινωνία της Ελλάδας, καθώς και στην Παγκόσμια πόσα δεινά συνέβησαν και πόσοι άνθρωποι υπέφεραν και υποφέρουν.

Αλλά και σε μικρότερη εμβέλεια, αν ρίξουμε μια ματιά δίπλα μας, θα δούμε πόσες οικογένειες υποφέρουν, σε πόσες πόρτες χτύπησαν την πόρτα, οι ασθένειες..

Κάπως έτσι πηγάζει η ευγνωμοσύνη, αυτό το συναίσθημα της εκτίμησης, που προσφέρει τη γαλήνη, την ανακούφιση, τη χαρά , στην ψυχή μας.

Ρεαλιστικά, μας πίκρανε πολύ το 2023 καθόσον στην Ελλάδα μας, θρηνήσαμε ανθρώπους και περιβάλλον. Ξεχνάει κανείς το δυστύχημα των Τεμπών ή την εικόνα της χώρας μας, που έγινε παρανάλωμα του πυρός; Ο Φεβρουάριος είχε εισέλθει με το αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας που κατέπεσε και πήρε μαζί του τους δυο πιλότους και μας αποχαιρέτισε με το τραγικότατο γεγονός των Τεμπών. Σίγουρα μου ξεφεύγει κάποιο γεγονός, αλλά μια περιληπτική αναφορά είναι αυτή που πραγματοποιώ.

Προσωπικά, μου αφήνει κι άλλη στενοχώρια μαζί με ανησυχία, καθόσον η παιδική - νεανική βία και εγκληματικότητα, αυξάνεται αλματωδώς, όπως και οι άστεγοι, ναρκομανείς και μη. Γενικά η βία που δηλητηριάζει την καθημερινότητα κι όλες τις σχέσεις..

Τι να πούμε για την Παγκόσμια Κοινότητα με τους συνεχείς πολέμους; Άνθρωποι κάθε ηλικίας, παιδιά έρμαια του πολέμου, θύματα της κλονισμένης ειρήνης.

Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν του "χρόνου" επιτεύγματα, αλλά του ανθρώπου....λάθη ή πάθη..

Και σε οικογενειακό επίπεδο, οφείλω να αναφέρω ότι το ξαφνικό ταξίδι...του πολυαγαπημένου μου ξάδερφου στα Γιάννενα, ήταν μεγάλο συναισθηματικό πλήγμα, για την άμεση οικογένειά του περισσότερο.

Όμως η πορεία του ανθρώπου στη γη έχει τέλος και κανένας μας δεν μπορεί, να ορίσει κάτι..

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες, στο έτος που δύει θα εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για όλα, διότι κάπου μας χαροποίησε και ότι άλλο μας έφερε, ήταν για κάποιον λόγο. Οι δυσκολίες μας χαρίζουν μια θέση πιο κοντά στο αληθινό νόημα της προσευχής, μας κάνουν δυνατότερους. Μακάρι όπως έλεγε η μάνα μου κι όπως αναφέρει ο σοφός λαός " να μην μας μέλει να μας ρίξει όσα αντέχουμε". Πάντοτε υπάρχουν τα καλύτερα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν τα χειρότερα. 

Άλλωστε ο σοφός δεν πρέπει να παρασύρεται σε ξέφρενες εκδηλώσεις, από τις χαρές, ούτε να βυθίζεται από τις λύπες.

Στο κατώφλι, θα του θυμίσω βέβαια και θα τον παρακαλέσω, να δώσει μήνυμα στον νέο...για καλύτερες μέρες σε όλο τον κόσμο, για την επαναφορά των αγαθών που οι άνθρωποι απαξιώνουν, για τις αξίες που έχουν καταλυθεί.

Γέρε Χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά...

πες τον νέο να χαρίζει, αφειδώλευτα, χαρά!

Εγκάρδιες ευχές για κάθε αγαθό που θα μας ανυψώσει το ηθικό ανάστημα, για κάθε αγαθό που θα κάνει όμορφη την ανθρωπότητα..

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Στρκος Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας