Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου 2017

Ο Όμιλος Φιλίππων Ανδραβίδας "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ" και η πύρινη λαίλαπα.

" Παρά την τεράστια καταστροφή που υπέστη το ιππικό μας κέντρο από τη σημερινή πύρινη λαίλαπα, εμείς συνεχίζουμε πιό δυνατά,πιό έντονα,πιό δυναμικά...." είναι ένα από τα μηνύματα του ΟΜΙΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΩΝ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ "ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ". 
Χτες η πορεία της καταστροφικής πυρκαγιάς στη γενέτειρά μου, έπληξε το ιππικό κέντρου του Ομίλου μας. Οι ζημιές είναι μεγάλες αλλά εξίσου μεγάλη είναι η δύναμη και η αγάπη των ΣΠΑΡΤΑΚΙΣΤΩΝ για τους στόχους με βάση τους οποίους προχωράμε.


 Ο Όμιλος είχε ετοιμαστεί να φιλοξενήσει τα άλογα των φίλων από άλλα μέρη της Ελλάδας, που θα συμμετέχουν στην 83η Ιππική Έκθεση. Η καταστροφή απ' ότι φαίνεται δεν στέκεται εμπόδιο σ' αυτή τη διαδικασία καθόσον ο παλμός πάθους είναι ανίκητος κι έτσι η φιλοξενία θα πραγματοποιηθεί.
Ο πρόεδρος του Ομίλου κ. Κωνσταντίνος Κοτσαύτης αποτελεί τον θεματοφύλακα της ιππικής παράδοσης της Ανδραβίδας, η οποία ως γνωστόν ριζώνει αιώνες πριν...Η αγάπη του για το άλογο και την ιστορία της πόλης αποδεικνύεται συνεχώς επί χρόνια!!Στη φωτογραφία φαίνεται πως με αυτοθυσία έτρεξε,  ώστε  να σώσει τις εγκαταστάσεις του ιππικού κέντρου του Ομίλου.

 Προσωπικά δεν έχω γνώση για την αιτία της φωτιάς αλλά αυτό που μου έκανε κάκιστη εντύπωση τα δυο τελευταία καλοκαίρια είναι το παρακάτω γεγονός:
Τον Αύγουστο του 2016 καθώς επίσης και του τρέχοντος έτους, κάποιος έκαιγε χόρτα και ξύλα κατά τις μεσημεριανές ώρες πολύ κοντά στην Αγ. Παρασκευή (κοιμητήριο) σε μέρα που είχε καύσωνα, με αποτέλεσμα η γειτονιά να γεμίσει στάχτες και φυσικά με κίνδυνο πυρκαγιάς.Φέτος είδα πως ήρθε όχημα της πυροσβεστικής υπηρεσίας αλλά δεν γνωρίζω τη συνέχεια.Δυστυχώς αν δεν υπάρχει δόλος και η αμέλειά μας...μπορεί να αποδειχτεί εγκληματική.
 Οι εικόνες γεμίζουν θλίψη κάθε άνθρωπο και ιδιαιτέρως κάθε φίλιππο.
 Πάντα πίστευα ότι από τις στάχτες μπορεί να ξαναγεννηθεί κάτι νέο και καλύτερο.Το ίδιο πιστεύω και τώρα για τον "ΣΠΑΡΤΑΚΟ".
Εύχομαι με τη φλόγα αγάπης για το άλογο και την παράδοση της Ανδραβίδας που χαρακτηρίζει τους Σπαρτακιστές, να δημιουργηθεί ένα ρεύμα δύναμης και προόδου μεγαλύτερο απ' αυτό του ανέμου που βοήθησε την εξέλιξη της πυρκαγιάς.
 


Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

83H ΙΠΠΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ

 H 83η Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας πλησιάζει.
Η Ανδραβίδα περιμένει να υποδεχτεί όλους τους φίλους του αλόγου και του ιστορικού θεσμού που αποτελεί η παραπάνω εκδήλωση.
Επίσης λόγω του εορτασμού της Αγίας Σοφίας μπορείτε να παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν σύμφωνα με το πρόγραμμα του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης.
Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους!
Και του χρόνου με υγεία και αναβάθμιση των εκδηλώσεων!!



Παρασκευή 8 Σεπτεμβρίου 2017

Το Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας εκφράζει την παράδοση του τόπου μας.

Η σκέψη για τη σύνταξη του παρόντος αφιερώματος δημιουργήθηκε κατόπιν ενός πρόσφατου γεγονότος που ειλικρινά μου δημιούργησε έκπληξη λύπης και το οποίο θα σας αναφέρω στη συνέχεια.
Το Λαογραφικό Μουσείο Ανδραβίδας που ανήκει στον Λαογραφικό Σύλλογο "Ο ΜΩΡΙΑΣ" αποτελείται από μια λεπτομερέστατη και πάμπλουτη συλλογή αντικειμένων από τα οποία πηγάζουν οι ρίζες μας, τα οποία μας γεννούν απέραντες αναμνήσεις για αυτούς που έφυγαν, ενδιαφέρον για το παρόν, πάντρεμα της παράδοσης με το μέλλον, λεβεντιά για τους προγόνους μας.
Το Μουσείο φροντίζει η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Παναγιώτα Οικονομοπούλου, οι οποία στηρίζεται από την οικογένειά της, τα πρόσωπα του Διοικητικού Συμβουλίου και φίλους - φίλες που εκτιμούν την ιστορία και την παράδοσή μας. Χωρίς κανένα στοιχείο υπερβολής θα επαναλάβω για ακόμη μια φορά ότι η κ. Παναγιώτα και ο σύζυγός της θυσιάζονται χρόνια τώρα προκειμένου η Ανδραβίδα να διαθέτει αυτόν τον τόσο σημαντικό θεματοφύλακα της παράδοσης που φυσικά αποτελεί το μοναδικό μουσείο στην πόλη. Έχοντας πλούσια εμπειρία από λαογραφικούς φορείς σχεδόν όλης της Ελλάδας μπορώ και εκφράζω με βεβαιότητα την άποψή μου.
Το Μουσείο στεγάζεται σε κτίριο που ανήκει στον Δήμο Ανδραβίδας -Κυλλήνης κατόπιν έγγραφης απόφασης του Δ.Σ, με προοπτική να εκκενωθεί σε περίπτωση που απαιτηθεί για κάποιον σοβαρό λόγο...όπως θέλω να πιστεύω. Στην παρούσα περίοδο η Ανδραβίδα δεν έχει πρόβλημα κτιριακών εγκαταστάσεων αφού το κτίριο του Δημαρχείου στην πλατεία της πόλης είναι σχεδόν κενό και δύναται να στεγάσει κάποια υπηρεσία εάν χρειαστεί.
 Όπως λένε οι ερευνητές της λαογραφίας, αποτελεί την μέγιστη τιμή για κάθε τόπο η ύπαρξη λαογραφικού μουσείου καθόσον εκεί μπορούμε να διατηρούμε τα στοιχεία που μας χαρακτηρίζουν ως λαό. Εκτός της Ελλάδας και στο εξωτερικό η κάθε μας επίσκεψη στο παραδοσιακό στοιχείο οδηγεί.
Η λαογραφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με κάθε έκφανση του λαϊκού πολιτισμού (από το είδος της τροφής και των ποτών, τις γιορτές, τα έπιπλα , τα ενδύματα μέχρι τις γιορτές και ότι άλλο περιλαμβάνει η ζωή των ανθρώπων). Η Ακαδημία Αθηνών διαθέτει το Κέντρο Λαογραφικής Έρευνας. Οι ερευνητές ταξίδεψαν και ταξιδεύουν σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας προκειμένου να καταγράψουν τα λαογραφικά μας στοιχεία. 
Στην Ανδραβίδα δυστυχώς το πολύτιμο αυτό στολίδι, η παρακαταθήκη για τους νέους μας, από τους επίσημους φορείς του τόπου δεν είναι μόνο απαξιωμένο αλλά δέχεται και απίστευτα εμπόδια για την συνέχιση του έργου του. Το πρόσφατο περιστατικό που ακολουθεί επιβεβαιώνει το προηγούμενο συμπέρασμά μου. Η κ. Οικονομοπούλου πρόσφατα, δέχτηκε προφορική ειδοποίηση στο δρόμο, από εκπρόσωπο της Δημοτικής Αρχής για την άμεση εκκένωση του κτιρίου. Ίσως και να χρειάζεται ο Δήμος να προχωρήσει σε μια τέτοια ενέργεια. Το θέμα βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο ανακοινώνεται. Θεωρώ ότι είναι σοβαρό ατόπημα, μια απόφαση που ανήκει στο Δ.Σ να ανακοινώνεται κατ' αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με διάλογο σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης δημοτικός σύμβουλος αναφέρει ότι δεν έχει ληφθεί κάποια τέτοια απόφαση, πληροφορία η οποία βαραίνει περισσότερο την αντιπολιτισμική κατ' εμέ συμπεριφορά..

Ο εν λόγω Σύλλογος λειτουργεί από την προσφορά της κ.Παναγιώτας και των ατόμων που είναι δίπλα της όπως προανέφερα, χωρίς την οικονομική στήριξη των τοπικών αρχών.Αντιθέτως με εμπόδια από την πλευρά τους. Είναι ο μόνο χώρος που τις γιορτές των Χριστουγέννων δίνει το απαιτούμενο χρώμα και ύφος στην πόλη. Το καλοκαίρι παρουσίασε μια σειρά σοβαρών και ποιοτικών θεμάτων ως εκδηλώσεις. Οι άνθρωποι που το επισκέφτηκαν δεν έβρισκαν τρόπο να εκφράσουν τη συγκίνηση και τον θαυμασμό τους. Είναι ένας Φορέας που δεν λειτουργεί ως κερδοσκοπική επιχείρηση αλλά μυρίζει Πεδινή Ηλεία και Ελλάδα. Σε λίγες μέρες στο πανηγύρι της Αγίας Σοφίας το Μουσείου θα είναι ανοιχτό πρωϊ και απόγευμα, κερνώντας παραδοσιακά γλυκά, προκειμένου να θυμηθούν οι μεγαλύτεροι και να γνωρίσουν οι μικρότεροι πως εορτάζαμε αυτή τη γιορτή!!



Στον εσωτερικό του χώρο βρίσκει κανείς από το παραδοσιακό κουρείο, έως τα προικιά της νύφης, όπως θα δείτε στις επόμενες φωτογραφίες. Ο επισκέπτης ταξιδεύει στα χρόνια της γιαγιάς, οι μεγαλύτεροι θυμούνται το πατρικό τους. Το φωτογραφικό υλικό μας φέρνει μπροστά μας πολυαγαπημένα πρόσωπα.


Ο λαογραφικός μας πλούτος
αξίζει της περιφρόνησης;;







Η συγκέντρωση και η συντήρηση όλου αυτού του θησαυρού απαιτεί ώρες θυσίας......












Τα συγχαρητήρια για αυτό το έργο είναι κοινότυπη λέξη!
Γι' αυτό υπόσχομαι στην κ. Οικονομοπούλου την αμέριστη βοήθειά μου!




Πιστεύω ότι όποιος απαξιώνει την παράδοσή μας, ουσιαστικά απαξιώνει τις ρίζες του.Και όποιος απαξιώνει τις ρίζες του...έχει αβέβαιο μέλλον κατά τη ρήση πολιτικών και φιλοσόφων.

Η κ. Οικονομοπούλου εκτός όλων των άλλων, διαθέτει ένα πολυποίκιλο βεστιάριο παραδοσιακής φορεσιάς!Φορεσιές που με ατελείωτο μεράκι ράβει η ίδια και τις διαθέτει έως σήμερα αφιλοκερδώς για όποιον τις χρειάζεται!Αυτό κι αν θεωρείται προσφορά στον τόπο!
Μόνο σεβασμός και άπειρα συναισθήματα εκπέμπεται σ' αυτόν το χώρο.
Ο εξωτερικός χώρος που παραπέμπει στην περιποιημένη αυλή, στην παραδοσιακή γειτονιά πάντα με την γλυκιά περιποίηση της κ. Οικονομοπούλου.

Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η σύνεση από τους αρμοδίους, οι οποίοι έχουν υποχρέωση να τιμούν τους τίτλους που φέρουν και να γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν να χειρίζονται τα θέματα. Εύχομαι ο λαός της Ανδραβίδας να εκτιμήσει αυτό το θαυμάσιο έργο του Μουσείου, που αποτελεί το μόνο κόσμημα....σε μια περίοδο που η πρώην πρωτεύουσα του Πριγκηπάτου της Αχαϊας καθημερινά αποδυναμώνεται. Για ακόμη μια φορά θα τονίσω ότι δεν έχω αντιπάθεια με κανένα συμπολίτη μου, οι πράξεις είναι αυτές που προκαλούν την αυστηρή κριτική.

Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 2017

Το θέατρο της περιοχής των ιαματικών λουτρών της Κυλλήνης δεν είναι ρωμαϊκό.

Το παρόν κείμενο έχει ως σκοπό την ορθή πληροφόρηση, σχετικά με την κατηγορία (ρωμαϊκό ή σύγχρονο) που ανήκει το θέατρο της περιοχής των Ιαματικών Λουτρών της Κυλλήνης κατόπιν επίσημων στοιχείων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας, καθώς επίσης κάθε αποφυγής διάδοσης εσφαλμένων πληροφοριών γενικά, επί του αναφερόμενου κτίσματος.
Η αρχή της διερεύνησης....
Πριν από αρκετά χρόνια  φίλοι και γνωστοί στην περιοχή της γενέτειράς μου, ανέφεραν την ύπαρξη του ρωμαϊκού θεάτρου στου Λίτζι. Η αλήθεια είναι ότι απασχολημένη με διάφορα άλλα θέματα δεν είχα το χρόνο να δώσω την απαιτούμενη προσοχή σ' αυτό το ζήτημα. Η ευαισθησία μου για τις αρχαιότητες της Ελλάδας είναι μεγάλη και αποδεικνύεται έμπρακτα με την υπαγωγή μου ως μέλος σε σπουδαίο σχετικό  φορέα καθώς επίσης με άλλες δραστηριότητες επ' αυτών. Έτσι είχα βάλει ως σκοπό μου να επισκεφτώ το συγκεκριμένο θέατρο. Πριν δυο χρόνια διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης του Νομού Ηλείας, έκαναν αναφορά στον καθαρισμό του πέτρινου ρωμαϊκού θεάτρου (επηρεασμένη από τα δημοσιεύματα το ανέφερα κι εγώ ως ρωμαϊκό σε κάποιο αφιέρωμα) στα πλαίσια του προγράμματος "Let' s do it Greece" από εθελοντική ομάδα που όπως διαπιστώνεται από το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύτηκε, κατά πλειοψηφία απαρτίζονταν από άτομα της Δημοτικής Αρχής του αρμόδιου Δήμου. Διαβάζοντας τα σχετικά άρθρα και με τις λίγες γνώσεις που διαθέτω γεννήθηκε η πρώτη μου απορία!
Πως ήταν δυνατόν να υπάρχει καθαρισμός σε αρχαιολογικό μνημείο χωρίς την παρουσία αρχαιολόγου ή ειδικού επί του θέματος;
Συνεχίζοντας τη διερεύνηση σε ειδικές πηγές σχετικά με τα υπάρχοντα ρωμαϊκά θέατρα στην Ελλάδα, διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε πουθενά καμιά αναφορά για θέατρο σ' αυτή την περιοχή.
 Οι απορίες αυξάνονται...
Το καλοκαίρι του 2016 επισκέφτηκα τη συγκεκριμένη τοποθεσία για πρώτη φορά με φίλους από την περιοχή και έμαθα ότι δίνονταν παραστάσεις σ' αυτό το θέατρο με την πιο πρόσφατη περίπου 30 χρόνια πριν. Διαπίστωσα ότι δεν υπήρχε κάποια επιγραφή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας με την ένδειξη "Ρωμαϊκό Θέατρο". Αντίθετα σε περιφραγμένο χώρο με αρχαιολογικά ευρήματα που βρίσκονται λίγα μέτρα πριν, σχετική επιγραφή πληροφορεί τους επισκέπτες ότι πρόκειται για τα "Ρωμαϊκά Λουτρά". Αυτή ήταν η δεύτερη απορία μου γιατί γνωρίζω το ανεκτίμητο έργο της αρχαιολογικής υπηρεσίας και τον προσωπικό αγώνα που κάνουν οι υπεύθυνοι. Η απουσία της ανάλογης επιγραφής ήταν αισθητή και κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου.Την ίδια απορία είχε εκφράσει και το ζευγάρι των γαλλοκαναδών ιστορικών που ήταν μαζί μου τότε. Την ίδια απορία εξέφρασαν και γερμανοί τουρίστες που βρίσκονταν εκεί τον περασμένο Αύγουστο.
Εκτός της κοινής μας απορίας και της προσωπικής μου έκπληξης "από τη μια τα δημοσιεύματα του 2015 για το "Πέτρινο Ρωμαϊκό Θέατρο" και από την άλλη καμιά σχετική ενημέρωση από την αρμόδια υπηρεσία",υπήρχε η επίσης κοινή διαπίστωση της επικίνδυνης κατάστασης όπου βρίσκεται το κτίσμα στο οποίο οδηγεί ένα μονοπάτι πρόσφατα καθαρισμένο από μηχανήματα όπως διαπιστώσαμε. Είναι δυνατόν να οδηγεί μονοπάτι σ' ένα επικίνδυνο κτίριο δίχως την ύπαρξη σχετικού φράχτη ή έστω μιας σχετικής προειδοποίησης;Είναι δυνατόν να μην υπάρχει σχετική επιγραφή με την ονομασία του υπάρχοντος κτίσματος από τον φορέα όπου είναι αρμόδιος;
 Για την ιστορία...
 Στην έρευνά μου ένας γνωστός από το Βαρθολομιό με ενημέρωσε ότι κάποιος Έλληνας της Μικράς Ασίας που είχε έρθει με το διωγμό του 1922 στη Γλύφα, είχε ανακατασκευάσει το όμορφο θεατράκι στα Λουτρά στη θέση προϋπάρχοντος ρωμαϊκού.Την πληροφορία αυτή διάβασα στο Ιστορικό Χρονικό (1922-2000), έρευνας -συγγραφής του κ.Νίκου Αντ. Δεμερτζή, Καθηγητή -Συμβούλου Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι  η οικογένεια Κωνσταντινίδη αναχωρεί από τον Πόντο το 1923 και φτάνει στη Γλύφα η μητέρα με τα πέντε παιδιά της, αφού ο πατέρας πέθανε κατά τη μετάβαση. Ο Παύλος Κωνσταντινίδης, ένα εκ των τέκνων γύρω στο 1960 προχώρησε στην παραπάνω ανακατασκευή.
Η ουσία βρίσκεται στην παρούσα κατάσταση.

Προς διευκρίνιση του θέματος απέστειλα σχετικό αίτημα προς την Εφορεία Αρχαιοτήτων Ηλείας, όπου και έλαβα άμεση απάντηση. Αναγράφω το σχετικό απόσπασμα καθόσον δεν θεωρώ ορθό να δημοσιεύσω το συγκεκριμένο έγγραφο.Είμαι όμως διαθετειμένη σε προσωπικό επίπεδο να το παρουσιάσω όπου χρειαστεί.

ΘΕΜΑ: " Ρωμαϊκό θέατρο περιοχής Λίτζι".
ΣΧΕΤ :  H από 22.08.2017 επιστολή σας.

" Σε συνέχεια της ανωτέρω επιστολής σας, που αφορά στο θέμα, σας γνωρίζουμε ότι από έρευνα που διενεργήθηκε στο αρχείο της Υπηρεσίας μας δεν προέκυψε κανένα στοιχείο σχετικά με την ύπαρξη στη θέση του υφιστάμενου σήμερα σύγχρονου θεάτρου στην περιοχή Λίτζι ενός προγενέστερου ρωμαϊκού θεάτρου, ενώ κανένα κτηριακό κατάλοιπο που να επιτρέπει την όποια σχετική ταύτιση δεν είναι ορατό σήμερα στο χώρο".

Στην επόμενη παράγραφο αναγράφεται η σχετική με την οποία η ευρύτερη περιοχή γύρω από τα ερείπια του μεγάλου ρωμαϊκού λουτρικού συγκροτήματος αποτελεί κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο (ΦΕΚ 892/Β/26.05.1999). Το γεγονός αυτό επιτρέπει τον έλεγχο της εν λόγω Υπηρεσίας στην οποιαδήποτε επέμβαση στην περιοχή ώστε να εξασφαλισθεί η διατήρηση τυχόν νέων στοιχείων του μέλλοντος.

Τέλος η Υπηρεσία διευκρινίζει πως "η κακή κατάσταση διατήρησης του υπάρχοντος σήμερα σύγχρονου θεάτρου δεν αποτελεί αρμοδιότητα της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας".
Ειλικρινά εκφράζω τη λύπη μου όχι για την αγνωσία...αλλά για το γεγονός της έλλειψης ενεργειών προς τις αρμόδιες υπηρεσίες αυτών που παρουσιάζονται ως ειδικοί, ώστε να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις για θέματα με τα οποία ασχολούνται.Άλλο ρωμαϊκό θέατρο και άλλο σύγχρονο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν χαρακτηρίζεται η εγκατάλειψη του θεάτρου που θα μπορούσε να αποτελεί τόπο πολιτιστικών εκδηλώσεων κατά τη θερινή περίοδο για το Δήμο μας.Επίσης ανεξάρτητα εάν ίσως καταστράφηκαν ρωμαϊκά ευρήματα, ένας Έλληνας που έζησε την προσφυγιά δημιούργησε μια νέα πολιτιστική κληρονομιά, γεγονός που πρέπει να μας εμπνέει το μεγαλύτερο σεβασμό αυτού του χώρου.
Τέλος ότι και να φταίει για την υφιστάμενη κατάσταση του θεάτρου, για λόγους αποφυγής ατυχημάτων αναγκαιούν κάποια μέτρα ασφαλείας καθώς και η πληροφοριακή πινακίδα, ως την ελάχιστη ένδειξη σεβασμού στους εκατοντάδες έλληνες και ξένους τουρίστες που επισκέπτονται την περιοχή.

Θεσσαλονίκη,Μονή Βλατάδων.

Εικόνες από έναν πανέμορφο και πολύ αξιόλογο χώρο, έναν ακόμη πολιτισμικό και ιστορικό θησαυρό της χώρας μας.Τη Μονή Βλατάδων που πρόκειται ...