Δίχως αμφισβήτηση η φύση είναι ο μεγαλύτερος δάσκαλός μας.
Τα καιρικά φαινόμενα, οι εναλλαγές των τοπίων, οι εποχές, θυμίζουν τα καμώματα της επίγειας ζωής. θυμίζουν την ποικιλία των ανθρώπινων χαρακτήρων.
Ένα κυκλάμινο στο βράχο, οι ίριδες στις πλαγιές, οι ανεμώνες...που κοιτάζοντάς της, η ψυχή ευφραίνεται και θριαμβεύουν πάλι τα όνειρά μας.
Ο χορός των κίτρινων φύλλων και η νοτισμένη από τη βροχή γη. Τα μπουμπούκια που γίνονται άνθη και μεθούν την πλάση από την ευωδία τους.
Τα σποράκια που κρύβονται στο χώμα και γίνονται φυτά που βγάζουν καρπούς.
Τη φύση, κανένας μας δεν μπορεί να τη μιμηθεί.
Οι παραπάνω φωτογραφίες, αποτελούν τη γλυκιά καλημέρα, της αγαπημένης μου φίλης Ζίνας από τη Θεσσαλονίκη.
