Σούνιο του Ομήρου, του Ποσειδώνα, της Ελλάδας.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Σουνίου αποτελεί έναν τόπο με ιδιαίτερη θετική αύρα, με ολόλαμπρο φως και ουρανό. Έχει τα στοιχεία που συνθέτουν την Ελλάδα, το γαλανό του ουρανού, τη δύναμη των Θεών, το μπλε της θάλασσας, τα αδιάσειστα στοιχεία της αρχαιότητας, τη μαγεία της μυθολογίας.

 

 

Σύμφωνα με η μυθολογία από εδώ πήρε το όνομά του το Αιγαίο, αφού ο μυθικός βασιλιάς Αιγέας που ήταν γιος του Ποσειδώνα, έπεσε στη θάλασσα , όταν είδε να πλησιάζει ένα πλοίο με μαύρα πανιά και νόμισε ότι ήταν νεκρός ο Θησέας (γιος του).

 

Η νότια απόληξη της Αττικής βρίσκεται εδώ, στο ακρωτήριο του Σουνίου (Κάβο κολώνες ή Καβοκολώνες), μια θέση με ιδιαίτερη στρατηγική σημασία, όπου η πόλη-κράτος των Αθηνών μπορούσε να ελέγχει το πέρασμα των καραβιών που προορίζονταν για το Αιγαίο, για το Πειραιά και για τη Λαυρεωτική (χερσόνησος) η οποίο φημίζονταν για τα μεταλλεία του αργύρου που τη βοήθησαν να είναι μεγάλη δύναμη τον 5ο αι. π.Χ.

 

Η περιοχή χαρακτηρίζεται από τα απότομα και κάθετα προς τη θάλασσα βράχια.

Με την πολιτειακή μεταρρύθμιση του Κλεισθένους το 510 π.Χ, το φρούριο και τα ιερά του Σουνίου ανήκαν στον δήμο Σουνιέων.

Βέβαια ίχνη ανθρώπινης παρουσίας βρέθηκαν από τους προϊστορικούς χρόνους (τάφοι της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού).

Η πρώτη αναφορά σε αρχαίο συγγραφικό έργο γίνεται στην Οδύσσεια (γ 28), όπου ο Όμηρος περιγράφει τον χώρο ως το "ιερό ακρωτήριο των Αθηναίων).

 

 

 

 

Σημαντική είναι η αναφορά του Ηροδότου σε κάποια μεγάλη γιορτή που γίνονταν εκεί κάθε τέσσερα χρόνια.
 

 

 

Στο ιερό του Ποσειδώνος, αυτό το αξιοθαύμαστο από όλο τον κόσμο μνημείο μας, αναφέρονται οι τραγικοί ποιητές Ευριπίδης, Σοφοκλής καθώς και ο κωμικός Αριστοφάνης.

 Ακόμη πολλοί ερευνητές  μας δίδουν σημαντικές πληροφορίες από διάφορα στοιχεία που συμπεριλαμβάνονται στα συγγράματά τους (Στράβων, Παυσανίας, Στέφανος Βυζάντιος).

 

Ο ναός του Ποσειδώνα είναι κατασκευασμένος από μάρμαρο Αγριλέζας που είναι μια περιοχή 4 χλμ βόρεια από το Σούνιο.

 

 

Ένα σημαντικό γεγονός στα χρόνια της Οθωμανικής περιόδου σημειώθηκε το 1762 όταν ναυάγησε ο Άγγλος ποιητή Γουίλιαμ Φάλκονερ (1732-1769) που ταξίδευε από τη Βενετία με προορισμό την Αλεξάνδρεια.

 Αρκετοί περιηγητές έκαναν σημαντικές αναφορές σ' αυτόν τον ευλογημένο χώρο. Κάποιοι από αυτούς είναι οι:G. Wheler - 1676, J.-D.Le Roy - 1754, R. Chandler -1765, E. Dodwell -1805, A. Blouet -1829 (17oς αι).

 

Το 1884 ο αρχαιολόγος - αρχιτέκτονας W. Dorpfeld, Διευθυντής του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, ξεκίνησε την επιστημονική έρευνα στον ναό του Ποσειδώνα. Στη συνέχεια, με δαπάνη της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης έκανε ανασκαφές από το 1897 έως το 1913.

Όπως αναφέρω συνεχώς...αξίζει να μεταλαμπαδεύουμε το ενδιαφέρον και την αγάπη του πολιτισμού μας και των πολιτισμικών μας στοιχείων στα παιδιά μας!