Πριν λίγες μέρες έπεσαν στα χέρια μου κάποιες σημειώσεις και φωτογραφίες από το αρχείο συγγενικού μου προσώπου σχετικά με τη δεκαετία του '50. Μαζί με το πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα αποτελούν τις πηγές δημιουργίας αυτού του αφιερώματος.
Πιστεύω ότι είναι χρέος μας προς όλους να αναφερόμαστε κατά καιρούς στα περασμένα, ως μια γλυκιά νότα, ως στοιχεία περί των αλλαγών των εποχών, αφού όλες έχουν αφήσει το χρώμα τους στην πορεία της κοινωνίας..
Καλοκαίρι της δεκαετίας του ' 50 στην Αθήνα κι όταν ο υδράργυρος ξεπερνούσε τους 35 βαθμούς Κελσίου ο κόσμος μετέτρεπε τις ταράτσες των μονοκατοικιών, των διώροφων ή τριώροφων οικιών σε θερινά υπνοδωμάτια χωρίς τον τρόμο των ληστειών, δίχως τη στέρηση αυτού του είδους ελευθερίας που δεν ήταν κάτι άλλο, από την ομορφιά μιας αληθινής ανθρώπινης κοινωνίας.
Τον Ιούλιο του 1953 ήταν που το θερμόμετρο ξεπέρασε τα συνηθισμένα για την εποχή στην Αθήνα.Τότε οι κάτοικοι άλλοι με στρώματα, άλλοι μεταφέροντας τα κρεβάτια τους αποφάσισαν να χαρούν τον Αττικό ουρανό, να κοιτούν τ' αστέρια , να προσπαθούν να δώσουν εξήγηση στα σχήματα του φεγγαριού.
Στον εξωτερικό χώρο των σπιτιών, στις ταράτσες έβρισκαν δροσιά αλλά ταυτόχρονα απολάμβαναν αστείες στιγμές με τους γείτονες.
Όπως ήταν φυσιολογικό υπήρχαν κι αυτοί που με τα ροχαλητά τους διέκοπταν την ησυχία σε βαθμό τρομακτικό κάποιες φορές με αποτέλεσμα η αντίδραση όσων ενοχλούνται άρχιζε απότην ευγενική προσπάθεια ηρεμίας με τα "σουτ" και έφτανε έως βαριές ύβρεις.Άλλοι βέβαια ξεκινούσαν τα ανέκδοτα, γελούσαν με όλους και αντάμωναν την ανατολή....
Βέβαια δεν έλειπαν και τα ερωτικά σκιρτήματα όταν οι καλλίγραμμες κοπέλες κυκλοφορούσαν στο σκοτάδι φορώντας τα αραχνοΰφαντα νυχτικά...δίνοντας την ευκαιρία στους νεαρούς από τις δίπλα ταράτσες να τις θαυμάζουν..να δημιουργούν τους ερωτικούς τους στόχους..
Το καλοκαίρι του '53 τα νυκτερινά κέντρα και γενικότερα τα θεάματα σύμφωνα με το βιβλίο του Γ. Καιροφύλα βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομική κρίση η οποία αντιμετωπίστηκε όταν οι επιχειρηματίες σκέφτηκαν να μειώσουν τις τιμές του κάθε εισιτηρίου στο μισό. Μεγάλο οικονομικό πρόβλημα παρουσιάστηκες και στα παραλιακά κέντρα λόγω της ακρίβειας με αποτέλεσμα πολλοί καλλιτέχνες να μείνουν χωρίς έσοδα αφού οι επιχειρηματίες δεν τους πλήρωναν.
Ο Ιούνιος είχε βροχές, ο καιρός ήταν άστατος γενικά και ο Ιούλιος όπως προανέφερα ήταν πολύ ζεστός.
Στην αθηναϊκή κοινωνία όμως είχε σημαντική θέση η μόδα της ενδυματολογικής εμφάνισης με το πικέ και την οργκάντζα να είναι στα μεγαλεία τους. Τα ρούχα είχαν όμορφα σχέδια και απαλά χρώματα με τιμές σχετικά καλές αλλά η οικονομική κατάσταση δεν άφηνε περιθώρια σε πολλές Αθηναίες για ν' αποκτήσουν κάποιο μοδάτο φόρεμα.Γι' αυτό πολλές προτιμούσαν να ανανεώσουν την γκαρνταρόμπα τους ακόμη και με μια μπλούζα "μπροντερί". Οι διαφημίσεις έκαναν αναφορά σε κάποια νέα υφάσματα για τα οποία δεν ήταν απαραίτητο το σιδέρωμα, με διάφορες τιμές όπως: η οργκάντζα είχε 30.000 έως 60.000 δραχμές ο πήχυς, τα λινά 40.000 έως 50.000 δραχμές, οι νάυλος τσάντες 60.000 έως 80.000 δραχμές, οι γόβες 180.000 έως 280.000 δραχμές, τα ανδρικά κοντομάνικα πουκάμισα 65.000 έως 100.000 δραχμές και πολλά άλλα.
Επίσης αψηφώντας τη ζέστη οι γυναικείες παρουσίες της Αθήνας άφησαν μακριά τα μαλλιά τους μετά από ένα διάστημα του κοντού χτενίσματος, δημιουργώντας έτσι θετικές εντυπώσεις από τον ανδρικό πληθυσμό.
Τέλος το κακό για την κοινωνία ήταν οι πολλές απόπειρες αυτοκτονίας μαθητών και μαθητριών επειδή δεν είχαν επιτυχία στις σχολικές εξετάσεις.
Με την ευχή να κρατάμε και να αξιοποιούμε ότι είναι ωραίο για τον άνθρωπο από κάθε εποχή!!!
