Των αθανάτων το κρασί
το "βρετε σεις και πίνετε.
Ζωή σε σας ο θάνατος
κι αθάνατοι θα μείνετε.
Ευαγόρας Παλληκαρίδης
Τα τελευταία χρόνια, συνηθίζω να γράφω τις εντυπώσεις, τις σκέψεις, τις απόψεις μου για όποιο βιβλίο μελετώ.
Το παρόν κείμενο, ανήκει σ" ένα βιβλίο μόλις 82 σελίδων, ανεκτίμητης πνευματικής και συναισθηματικής αξίας. Επίσης μιας αδιάσειστης ιστορικής μαρτυρίας, με περιγραφή και ντοκουμέντα,από τα πιο ισχυρά...
Ο Παπαντώνης Ερωτόκριτος, αφηγείται, μοιράζεται μέσω της πέννας του, όσα είδε κι ένιωσε (περιληπτικά) για τους εννέα απαγχονισθέντες .
Για εκείνους τους Ήρωες που λίγοι γνωρίζουν και θυμούνται.
Κάθε λέξη του βιβλίου κι ένας βαθύς αναστεναγμός, ένα διαμαντένιο δάκρυ.
Ο αναγνώστης, βλέποντας μπροστά του...τις τελευταίες στιγμές των ΗΡΏΩΝ, είναι αδύνατον να μην αισθανθεί τη συγκίνηση του ιερέα.Όμως είναι αδύνατο να μη νιώσει το αεράκι της λεβεντιάς τους, την πηγή του αληθινού αγώνα για αξίες, ιδανικά, για την πατρίδα.
Το εν λόγω βιβλίο, το προμηθευτήκαμε από το σχετικό πωλητήριο, μετά τη συγκλονιστική ξενάγηση,στην ιερή επίσκεψη στα κρατητήρια, στον χώρο απαγχονισμού και στα Φυλακισμένα Μνήματα.
Το διάβασα με δυσκολία λόγω συναισθηματικής φόρτισης, όμως η ψυχή μου γέμισε από εκείνο το σπάνιο μεγαλείο, που δίνει την ώθηση να μην το βάζεις κάτω και πολύ περισσότερο να στερείς το γέλιο χαράς απ" όποιον σε εχθρεύεται.
Ας είναι αναπαυμένοι οι ήρωες, ο θαυμάσιος ιερέας και οι οικείοι τους.
Αθάνατοι!!
Με σεβασμό
Σοφία Δ. Αγραπίδη