Το καλοκαίρι ξεκινά επίσημα με τον ερχομό του Ιουνίου ή θεριστή ή αλωνάρη ή κερασάρη, ονομασίες σύμφωνα με τις εργασίες που γίνονται κατά την παραμονή του. Η κύρια ονομασία του όμως έχει τις ρίζες της στην Juno όπως ονομαζόταν στα λατινικά η θεά Ήρα. Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή, η οποία θέλει την ονομασία να γεννήθηκε χάρη του πρώτου ύπατου της Ρώμης Λεύκιου Ιούνιου Βρούτου.Στις περιοχές της Ελλάδας υπάρχει άλλη μια ονομασία για τον Ιούνιο εκτός των προαναφερομένων, όπως: ορνιαστής στην Άνδρο, ρινιστής στην Πάρο, ριγανάς γιατί μαζεύουμε τη ρίγανη. Το σπουδαίο χαρακτηριστικό του Ιουνίου είναι ότι ωριμάζουν τα στάχυα και πραγματοποιείται ο θέρος, εξού και θεριστής.
Σε παλιότερες περιοχές το θέρισμα γινόταν με το δρεπάνι και ήταν μια διαδικασία με μορφή ιεροτελεστίας. Οι άνθρωποι ήταν οργανωμένοι σε παρέες και θέριζαν τραγουδώντας και συζητώντας τα προβλήματα αλλά και τα σχέδιά τους. Σε κάποιες περιοχές τα τελευταία στάχυα τα άφηναν ως τύχη, τα έπλεκαν σε σχήμα σταυρού και τα έβαζαν στο εικονοστάσι, κάπου τα ονόμαζαν "γένια του νοικοκύρη" και αλλού "γένια του Θεού". Στις αρχές του 3ου δεκαήμερου παρατηρείται το θερινό ηλιοστάσιο λιοτρόπι.Στις 21 του μήνα ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της εκλειπτικής και αρχίζει να κατέρχεται και πάλι προς τον ουράνιο ισημερινό.
Στις 24 του αναφερόμενου μήνα
"ανάβουνε φωτιές στις γειτονιές, του Άη Γιάννη, αχ! πόσα τέτοια ξέρεις και μου λες;;"
έχουμε την γενέθλια εορτή του Αϊ Γιάννη του Πρόδρομου. Τ' Αϊ Γιαννιού του Λαμπαδάρη ή Ριγανά μια μέρα που η παραμονή της, είναι συνδεδεμένη με τα έθιμα για τα ριζικάρια, με το αμίλητο νερό και τις ανύπαντρες κοπέλες, τον Κλήδονα τις φωτιές στις γειτονιές.Τα έθιμα της ημέρας οδηγούν στην εύρεση του παλικαριού για τις κοπέλες και γενικά στην εξέλιξη της τύχης, αφού υπάρχουν διάφοροι τρόποι μαντείας που μόνο εκείνη την ημέρα τηρούνται.
Το έθιμο του Κλήδονα απλώνει τις ρίζες του στα αρχαία χρόνια και η πρώτη του περιγραφή ανέρχεται στην εποχή του Βυζαντίου. Η λέξη Κλήδων αναφέρεται στον Όμηρο, όπου ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος.
Τον Ιούνιο ακόμη..οι άνθρωποι θερίζουν τα σιτάρια, τα κριθάρια, τα όσπρια, σανό, φυτεύονται διάφορα λαχανικά. Περιποιούνται τα αμπέλια "χαράκωμα", μεταφέρουν τις κυψέλες στο θυμάρι.Επίσης είναι η εποχή συγκομιδής της ντομάτας, της μελιτζάνας, πιπεριάς και πολλά άλλα. Ακόμη ο μήνας έχει πολλές γιορτές, όπως της Πεντηκοστής, των Αγίων Αποστόλων, Πέτρου και Παύλου.
Ακούγονται όμορφες οι παροιμίες που μεταδίδονται από γενιά σε γενιά για τον Ιούνιο.
"Από το θέρος ως τις ελιές δεν απολείπουν οι δουλειές"."Τον Ιούνιο αφήνουν το δρεπάνι και σπέρνουν το ρεπάνι".
"Μάρτης έβρεχε, θεριστής τραγούδαγε".
"Θέρος, τρύγος, πόλεμος, στασιό δεν έχουν".
"Αρχές του θεριστή, του δρεπανιού μας η γιορτή".
"Το τραγούδι του θεριστή, η χαρά του Αλωνιστή".
"Ο Μάης θέλει το νερό κι ο θεριστής το ξίδι".
"Μη σε γελάσει ο βάτραχος και το χελιδονάκι, αν δε λαλήσει ο τζίτζικας, δεν είν' καλοκαιράκι"
"
Τις πληροφορίες μου τις είχε δώσει η μητέρα μου και κατά καιρούς επιβεβαιώθηκαν από διάφορες πηγές. Εύχομαι σε όλους καλό μήνα με χρώματα της φύσης, ανάσα θετικών συναισθημάτων, ζέστη αγάπης, όνειρα πραγματοποιήσιμα και κυρίως αγαστές ανθρώπινες σχέσεις πάντα εις κόντρα των δύσκολων καιρών.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!! ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Σ' ένα πηγάδι δροσερό βαθιά κοιμάται το νερό
σκύβει κορίτσι αμίλητο αγόρι ψάχνει αφίλητο
σκύβει κορίτσι αμίλητο αγόρι ψάχνει αφίλητο
Τον έκτο μήνα τον καλό, καράβι πάει γιαλό-γιαλό
νύχτα περνάει το Σούνιο, και φέρνει τον Ιούνιο
Τον έκτο μήνα τον καλό, καράβι πάει γιαλό-γιαλό
νύχτα περνάει το Σούνιο, και φέρνει τον Ιούνιο
Λάμπει στου χρόνου μια στιγμή τ' αεροσκέπαστο κορμί
πουκαμισάκι αέρινο, στα μάτια φως αστέρινο
πουκαμισάκι αέρινο, στα μάτια φως αστέρινο
Τον έκτο μήνα τον καλό, καράβι πάει γιαλό-γιαλό
νύχτα περνάει το Σούνιο, και φέρνει τον Ιούνιο
