Οι "Σκόρπιες σκέψεις"
είναι ακριβώς αυτό...σκέψεις που γεννιούνται σκόρπιες,χωρίς να προϋπάρχει
κάποιο γεγονός, κάθε ώρα και στιγμή.Σαν τα διαβατάρικα πουλιά,
δημιουργήματα του νου που έρχονται, φεύγουν, ξανάρχονται και αποτελούν
μέρος του ταξιδιού της ζωής μου. Είναι αποτυπωμένες σε ένα τετράδιο,
αφού δίνω μεγάλη σημασία στο χειρόγραφο, γενικότερα.Πιστεύω ότι στο
χειρόγραφο περνάει η ενέργεια, ο χαρακτήρας,η ψυχοσύνθεση του ανθρώπου.
Μέσω της παρούσης σελίδας που αποτελεί τον προσωπικό μου χώρο στον οποίο παρουσιάζω διάφορα θέματα κατά καιρούς, σήμερα μετά από μεγάλο διάστημα, έχει θέση ένα απόσπασμα από τις εν λόγω σκέψεις.
Περί ανθρώπων και ταυτότητας.
"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;"
Mια συνηθισμένη έκφραση του λαού μας. Παιδιόθεν θυμάμαι τους ανθρώπους σε κάθε τους βήμα και συναναστροφή στο κοινωνικό γίγνεσθαι, να επιδιώκουν την επίδειξη κάποιας καταγωγής, κάποιου ονόματος, κάποιας θέσης....όλων όσων πιστεύουν ότι τους κάνουν ξεχωριστούς.Να προσπαθούν μέσω αυτού του τρόπου για την επιβολή της γνώμης τους ή και κάθε είδους παρατυπίας. Βέβαια μου πήρε κάποια χρόνια για να συνειδητοποιήσω που οφείλεται αυτή η συμπεριφορά, που ριζώνει, σε ποιο βούρκο κρατά σκλαβωμένο τον άνθρωπο.
Λόγω της επαγγελματικής μου πορείας, στο περιβάλλον της οποίας αυτό το φαινόμενο (ως φαινόμενο το χαρακτηρίζω) είχε μεγάλες διαστάσεις μου δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθώ παραπάνω με το θέμα. Έχει τόσο αρνητική απήχηση και τόσο ακαλαίσθητη χροιά αυτή η φράση που κυριολεκτικά δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που συχνά - πυκνά τη χρησιμοποιούν και χάνουν τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν τυχόν δικές τους ικανότητες.
Αρχικά η υπέρμετρη ενασχόληση και εμμονή με το "εγώ" είναι γνωστό ότι παραπέμπει σε αλαζονεία, εγωπάθεια,δηλαδή σε ασθένεια. Ως εκ τούτου, όσο προσπαθούμε να το ενισχύσουμε τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από την ελπίδα μιας καλύτερης εσωτερικής κατάστασης η οποία αποτελεί τη βάση για κάθε μας έκφανση, τα θεμέλια για μια αρμονικότερη ζωή.
Στη συνέχεια, ο καθένας μας αποτελεί ξεχωριστή προσωπικότητα κι όλοι μαζί συνθέτουμε την ανθρώπινη κοινωνία. Ως ξεχωριστή προσωπικότητα, καλλιεργούμαστε και εξελισσόμαστε και έτσι δημιουργούμε την ταυτότητά μας που αποτελείται από τη συμπεριφορά και τις πράξεις μας. Αν αυτές κινούνται με γνώμονα την αγάπη, ηθικές αξίες όπως σεβασμός, την ενσυναίσθηση που είναι η ικανότητα να αισθανόμαστε τα συναισθήματα του συνανθρώπου μας σε κάθε κατάσταση που αυτός βιώνει, τότε η ταυτότητά μας θα αποτελεί τη γέφυρα για εύκολα και δύσκολα περάσματα, την κλίμακα με την οποία θα φτάνουμε στους στόχους μας, θα κορυφώνουμε τις προσδοκίες μας.
Το μεγάλο μυστικό για όλα είναι η γνωριμία με τα έσω μας, η αποδοχή των λαθών και παθών μας, η προσπάθεια για βελτίωσή τους, η εκρίζωση κάθε ακάνθου που δηλητηριάζει τις σχέσεις μας στο επίγειο ταξίδι.
Αν γνωρίζουμε ποιοι είμαστε, τι μας ταλαιπωρεί, τι επιδιώκουμε ως ανθρώπινες οντότητες δεν θα νιώθουμε την ανάγκη της επίδειξης για όλα όσα νομίζουμε ότι μας βοηθάνε..ενώ ουσιαστικά μας καταστρέφουν.
Τι σημαίνει"ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" ....
ότι έχω χρήματα, είμαι γνωστός (κι ας είμαι από κάθε είδους ατιμία..), ότι γνωρίζω τον τάδε πολιτικό, ότι είμαι σε εκείνη την υπηρεσία και διατάζω, ότι λόγω της θέσης μου με έχουν ανάγκη, ότι οι γνωριμίες μου είναι υψηλές και έχω κύρος....Ό,τι χειρότερο!!!!!! Αν αληθινά έχουμε αυτοπεποίθηση, νιώθουμε αρμονικά με τη ζωή μας, είμαστε πλήρεις ψυχοσυναισθηματικά καμιά τέτοια σκέψη δεν περνά από εμάς..
'Ενα άλλο χαρακτηριστικό που διαστρεβλώνει την εικόνα μας είναι η επισήμανση της τυχόν ιδιότητας που μας προσδίδουν οι ενασχολήσεις μας όπως "γραμματέας του συλλόγου...", "πρόεδρος του τάδε φορέα" κτλπ...Ακόμη χειρότερο δε..ο κατάλογος με τις υποψηφιότητές μας. Καθετί έχει τη θέση που βρίσκεται και επί των γραφόμενων είναι το βιογραφικό, τα στοιχεία μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή σε ότι άλλο παρεμφερές.
Στο κοινωνικό σύνολο η συμπεριφορά και το έργο μας είναι αυτά, από τα οποία στοιχειοθετείται η άποψη όλων για το άτομό μας και όχι οι ενίοτε θέσεις που συνήθως τις χρησιμοποιούν όσοι μας πλησιάζουν λόγω ιδιοτέλειας..
Έχει πολύ μεγάλη βαρύτητα και ομορφιά να συστήνεσαι με το όνομά σου και να ξετυλίγεται η προσωπικότητά σου μέσα από συζήτηση ή μέσα από το έργο το οποίο γίνεται γνωστό με πολλούς τρόπους.
θα έχουμε κάνει ένα τρανό άλμα αυτοβελτίωσης και προόδου αν πάψουμε το "ξέρεις ποιος είμαι εγώ", αν πάψουμε αντί του ονόματός μας να συστηνόμαστε με τον ρόλο στους φορείς των ενασχολήσεών μας.
Άλλωστε αν βαδίζουμε σταθερά, πατώντας στη δουλειά και στον αγώνα μας, αν μιλάμε με λόγια σταράτα, αν δεν κάνουμε τους κισσούς για να ανέλθουμε..τι ανάγκη έχουμε να τονίζουμε ποιοι είμαστε..αφού φαίνεται;
Mε την ευχή για το καλό όλων!
