Σκέψεις, απόψεις, σχετικά με την επικαιρότητα.

Στο παρόν κείμενο, έχω ως σκοπό να παρουσιάσω τις σκέψεις και τις απόψεις μου σχετικά με την επικαιρότητα, καθόσον πολλοί φίλοι και αναγνώστες με ρωτούν για τα διάφορα που συμβαίνουν. Όπως αναφέρω σε παρόμοιες περιπτώσεις, είναι πιο εξυπηρετικό, πιο βολικό και καλύτερα γενικότερα, να υπάρχει κάποιο κείμενο ώστε να μπορεί ο καθένας, να προστρέξει για να διαβάσει αυτά που θέλει. Είναι αδύνατον να απαντάω σε όλα τα μηνύματα, οπότε μ' αυτό το κείμενο δίδεται λύση.

Όπως αναφέρω συνεχώς, για εμένα αυτή τη στιγμή το πολύ ανησυχητικό για την ελληνική κοινωνία, είναι η αλματώδης αύξηση της  βίας των ανηλίκων, της βίας γενικά. Αν θέλει κάποιος να κάνει διάλειμμα στην καθημερινότητά του, διαβάζοντας ειδήσεις, θα βλέπει συνεχώς δολοφονίες, γυναικοκτονίες, αυτοκτονίες, ανήλικους να βασανίζουν ανήλικους ή ενήλικους.

Όσο για την κατάσταση στον τομέα της υγείας, των αγροτών και της παιδείας, μια πηγή προβληματισμών, που δεν επιθυμώ να αναλύσω σ' αυτό το κείμενό μου.

Στο ίδιο επίπεδο τοποθετώ, τη συνεχή αύξηση των άστεγων και των ναρκομανών, που βρίσκονται στο κέντρο της πόλης. Πονάει πολύ αυτή η κατάσταση, πόσοι άνθρωποι χαμένοι, πόσοι άνθρωποι που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην κοινωνία, παραδομένοι στα δίχτυα αυτής της δηλητηριώδους αράχνης!

Εξίσου ανησυχητική και προβληματική είναι η κατάσταση που δημιουργείται με την ανεξέλεγκτη τιμή στα ενοίκια, καθώς και στις αγοραπωλησίες, κυρίως στις πόλεις. Εκδιώχνονται οι πολίτες, για να εξυπηρετούνται οι τουρίστες, για να αυξάνονται τα κέρδη των ιδιοκτητών....μη λαμβάνοντας υπόψη , ότι τίποτα δεν θα πάρουν μαζί τους!! Ξεπουλιέται ο τόπος, δίχως αυτό να αποτελεί υπερβολή. Εξαφανίζεται η αγορά και τη θέση της παίρνουν τα πολυκαταστήματα ή η εστίαση με κάθε μορφή. Κι όμως τίποτα δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη. Ο άνθρωπος παραδόθηκε δίχως έλεος, στον εραστή που ονομάζεται "υλισμός" και χρήμα!!Νομίζοντας ότι θα ζει καλά....Καλά ζει όποιος έχει τον Θεό στην ψυχή και στη ζωή του και όλα όσα ακολουθούν.

Θα αναφερθώ για λίγο στην παιδεία, εστιάζοντας στην επιδίωξη της κυβέρνησης από τη μια, για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων και στην αντίδραση μέσω των καταλήψεων, από τους φοιτητές.

Αρχικά, η δημόσια παιδεία έχει πάρα πολλά κενά, έχει ελλείψεις , κατ' εμέ αδικαιολόγητες, ελλείψεις χρόνων. Οπότε εάν, κάποιος από τους αρμοδίους, έδειχνε σοβαρή ενασχόληση, μ' αυτό, εάν αναβάθμιζε τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, τότε ειλικρινά δεν θα είχα αντίρρηση να έρθουν και κάποια ιδιωτικά πανεπιστήμια. Να έρθουν όμως  ιδρύματα υψηλού επιπέδου..και όχι να έρθει ότι πιο χαμηλό διαθέτει κάποια άλλη χώρα, προκειμένου να χρηματοδοτείται από εμάς ή να δημιουργηθούν άλλα προς τιμή των επιχειρηματιών (και πάλι το χρήμα μπροστά).

Στη συνέχεια, τελικά ποιοι ενδιαφέρονται αληθινά για τη δημόσια παιδεία, όταν τα κτίρια εδώ και χρόνια αποτελούν έναν διαφημιστικό τόπο ή τόπο αιτημάτων με χρώματα, με πανό, με συνθήματα; Ποιοι είναι αυτοί που επιτρέπουν την αχαρακτήριστη εικόνα, σχεδόν εδώ και πενήντα χρόνια;Eίναι πολύ σοβαρός λόγος που θα έπρεπε να συνεδριάσει όλο το Κοινοβούλιο , εδώ και δεκαετίες βέβαια

Ακόμη η κατάληψη ως τρόπος αντίδρασης, δεν ξέρω αν είναι ότι το πιο κατάλληλο (δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι διαφορετικό που μπορεί να γίνει), διότι παρεμποδίζουν το έργο των φοιτητών που έχουν θέσει τους στόχους τους, που η αργοπορία των εξαμήνων και των εξεταστικών δεν τους βοηθάει σε κάτι . Ταλαιπωρούν τα παιδιά, κυρίως αυτά που είναι από μακριά και οι γονείς πληρώνουν, ένα υψηλό κόστος για να τα σπουδάσουν. Βγαίνοντας από το πανεπιστημιακό περιβάλλον, αποσυντονίζονται..

Για τις διαδικτυακές εξετάσεις, δεν θα χρησιμοποιήσω κανέναν χαρακτηρισμό, παρά θα πω μόνο ότι ....υποκρινόμαστε!!!!Μα είναι πασίγνωστο ότι μπορεί να είναι άνετα, ένα διαβλητό πέρασμα.. 

Δυστυχώς όμως αντί να ενσκύψουν με πραγματικό ενδιαφέρον οι αρμόδιοι (όλοι) για τα σοβαρά θέματα που ταλανίζουν τον λαό, έδειξαν το ενδιαφέρον τους με πάθος μόνο για το θέμα των Ομοφυλόφυλων πολιτών.

Το δυστυχώς το αναφέρω διότι η απαξίωση από τη μια,των  βασικών προβλημάτων και το ενδιαφέρον για ένα που δεν απασχολεί την πλειονότητα, δημιουργεί τη φαγωμάρα στο κοινωνικό σύνολο, τις έριδες, ένα είδος εμφυλίου...

Έχω φίλους ομοφυλόφυλους (πρέπει να χρησιμοποιούμε σωστά τη γλώσσα, αδιάνοητη η διαστρέβλωση) που είναι εξαιρετικές ψυχές και τους αγαπώ αληθινά. Όμως όπως έχω αναφέρει σε άλλο κείμενο, ανήκουν σ' αυτό το επίπεδο που δεν προκαλούν κανέναν, που είναι άριστοι επαγγελματίες, που δεν λαμβάνουν μέρος στην παρέλαση διότι όπως λένε οι ίδιοι, αν ήταν έτσι έπρεπε να παρελαύνουν όλοι ..Οι φίλοι μου δεν βάφουν στα διάφορα χρώματα, παιδιά και νέους, ούτε επιδεικνύουν τα αξεσουάρ των προσωπικών τους στιγμές.

Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κυοφορήσουν ούτε να θηλάσουν. Σέβονται την οικογένεια , γι' αυτό και οι παρέες τους στην πλειονότητα είναι οικογένειες με ετερόφυλα ζευγάρια.  Σκεπτόμενοι το θέμα των παιδιών αλλά σεβόμενοι τη γυναίκα, που δεν θέλουν να τη χρησιμοποιήσουν σαν κλωσσομηχανή, έχουν φροντίσει μέσω γνωστών να προστατεύουν οικογένειες και παιδιά που έχουν ανάγκη. Θυσιάζουν ένα σημαντικό ποσό για να πληρώνουν διάφορα από τις ανάγκες τους κι έτσι σώζουν και οδηγούν προς την πρόοδο πρόσωπα, που ίσως να ήταν στον δρόμο. 

Εννοείται ότι το θέμα της ανάγκης του γάμου κυρίως (αν και θα μπορούσε να ήταν σύμφωνο συμβίωσης), προκύπτει από την ανάγκη του να ξεπεραστούν διαδικαστικά θέμα κάποιων ανθρώπων που είναι μαζί, που μοιράζονται τη ζωή τους. Κανένας δεν μπορεί να βρίσκεται στην ψυχή του καθενός, ούτε να εξουσιάζει το σώμα του. 

Το καλό είναι ο καθένας να ζει αρμονικά και χαρούμενος. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να προβαίνει σε προκλητικές αντιδράσεις (και είδαμε πολλές αυτές τις μέρες, θα δούμε κι άλλες βέβαια τώρα που είναι αρχή). Τι σημαίνει φίλοι μου "Η πόλις εάλω;". Τι σημαίνει "νικήσαμε;". Μα η αγάπη δεν επιδιώκει τον πόλεμο, δεν βλέπει τους γύρω, σαν εχθρούς.

Η επίσημη συμβίωση των ομοφυλόφιλων (γάμος αφού έτσι τους αρέσει), δεν με ενοχλεί καθόλου προσωπικά. Αυτό όμως που δεν αποδέχομαι είναι να προσπαθούν να μας επιβάλλουν, το μη φυσιολογικό ως φυσιολογικό.Δηλαδή να απαξιώνεται το αρσενικό και το θηλυκό καθώς και η μοναδική ένωση απ' όπου προέρχεται η γονιμοποίηση. Κάτι που επιβεβαιώνει η ίδια η φύση. 

Να καταργήσουμε τα ντοκιμαντέρ από τη φύση, διότι τα ζώα παρουσιάζονται με μαμά και μπαμπά... αφού ενοχλεί αρκετόυς..

Ακόμη θεωρώ αδιανόητο, οι οικογένειες έως τώρα, να χαρακτηρίζονται ως οπισθοδρομικές και η οικογένεια των ομοφυλόφυλων ζευγαριών ως οι εξελιγμένες. 

Ο ρόλος της παρένθετης μητέρας (κάτι που με βρίσκει ασύμφωνοι και για ετερόφυλα ζευγάρια), είναι ένας ρόλος που υποτιμά τη γυναικεία υπόσταση, κυρίως όταν γίνεται σαν επάγγελμα...Οι γυναικείες οργανώσεις, δεν ενοχλούνται μ' αυτό;Όπως δεν ενοχλήθηκαν με τη άτυχη γυναίκα που κατασπάραξαν τα σκυλιά..

Σαφέστατα, υπάρχουν ετερόφυλα ζευγάρια , που είναι ακατάλληλοι για γονείς. Σαφέστατα υπάρχουν πολλά διαζύγια. Αλλά τα ομοφυλόφυλα ζευγάρια , γνωρίζουν ότι θα είναι για πάντα μαζί ή ότι θα είναι όλα κατάλληλα για τη διαπαιδαγώγηση παιδιών;

Ας σεβαστούμε όλοι πρώτα τους εαυτούς μας, για να σεβαστούμε και τους άλλους.

Όποιος είναι καλά με τις επιλογές ή με τα χαρακτηριστικά του, καλά με τη ζωή του, δεν έχει καμιά ανάγκη τη διαφήμιση, τη δημοσιοποίηση των προσωπικών του στιγμών.

Το ότι θα ψηφιζόταν το νομοσχέδιο (όπως προέγραψα πάντοτε σκεφτόμουν την ανάγκη για σύμφωνο συμβίωσης, αυτών των συνανθρώπων μας) , ήταν βέβαιο, διότι ελάχιστοι πολιτικοί διακινδυνεύουν να  μην έχουν θώκους ή μεγαλύτερη εξέλιξη.  Μακάρι να ήταν για ανθρωπιστικούς λόγους.

Δεν μου αρέσουν οι αντιδράσεις όσων δεν συμφώνησαν ή δεν συμφωνούν, του τύπου να βγαίνουν στους δρόμους με το σταυρό κτλπ. 

Όπως βέβαια δεν μου αρέσει το γεγονός, ότι εδώ και αρκετό καιρό γίνεται μια αισθητή καμπάνια υπέρ των εν λόγω ζευγαριών και έμμεσα κατά όλων των υπολοίπων. 

Για ποιον λόγο κανένας εδώ και χρόνια δεν ασχολήθηκε με τα εκατοντάδες ετερόφυλα ζευγάρια που έκαναν απίστευτες προσπάθειες και θυσίες για να υιοθετήσουν παιδιά και οι διαδικασίες τους το απαγόρευαν;Το ίδιο συμβαίνει σε άνδρες ή γυναίκες , που προσπάθησαν κι αυτοί να υιοθετήσουν. Πως λοιπόν για τα νέα ζευγάρια, η υιοθεσία ανοίγεται τόσο εύκολα;

Για ποιον λόγο τελευταία, μας παρουσιάζουν μόνο παιδιά που μεγαλώνουν με τη μαμά και την ερωμένη της, ή τον μπαμπά και τον εραστή του, επιβαιώνοντας το πόσο καλά είναι τα παιδιά;Γιατί δεν παρουσιάζουν ετερόφυλα ζευγάρια τα οποία με οικονομικές δυσκολίες ή ασθένειες ή άλλα σοβαρά προβλήματα;Σαν ένα μικρό παράδειγμα..ξέρετε πόσα ετερόφυλα ζευγάρια γενημμένα με τύφλωση, μεγάλωσαν μόνα τους, παιδιά εξαιρετικά;

Θλίβομαι για όσους (ετερόφυλους) που μέχρι χθες, έλεγαν κάθε τι αρνητικό για πρόσωπα της διοίκησης της χώρας, τώρα τα επαινούν καθώς επίσης που πανηγυρίζουν διότι βγήκαμε ..απ' τον σκοταδισμό!! 

Στον σκοταδισμό θα βρίσκεται η κοινωνία όταν συμβαίνουν τα όσα έγραψα στην αρχή, για τη βία , για τις εξαρτήσεις, για την ανεργία. 

Στον σκοταδισμό να βρίσκεται μια μερίδα, όσο θα εναντιώνεται σ' αυτούς δεν έχουν ίδια άποψη μαζί τους.

Στον σκοταδισμό θα βρίσκεται η κοινωνία, όταν καταλύονται τα ήθη, τα έθιμα, όσο ισοπεδώνονται οι αξίες.

Προσωπικά αγαπώ όλους τους φίλους μου, αγαπώ τον συνάνθρωπο. Όταν παραστεί ανάγκη σε κάποιον, δεν θα ελέγξω ποιες είναι οι σεξουαλικές του προτιμήσεις αλλά αν μπορώ θα τον βοηθήσω.

Τέλος, εύχομαι σε όλους να έχουν όσο πιο αρμονική καθημερινότητα γίνεται και να είμαστε οι  πυροσβέστες της εμφύλιας διαμάχης που έχει δημιουργηθεί.  Ο καθένας θα πορευτεί όπως μπορεί , επιθυμεί, με όποιον μπορεί και επιθυμεί. Δεν υπάρχει λόγος για μίση και κακίες. 

Δεν υπάρχει λόγος για ξέφρενα γλέντια και ειρωνείες στον τύπο οικογενειών με τον οποίο μεγαλώσαμε.

Διά ζώσης, σεβόμενη τον εαυτό μου και τους γύρω μου, συζητώ μόνο με όσουν συνάδουν οι απόψεις μου, προς αποφυγή παραξηγήσεων.

Ας αγαπήσουμε όσο περισσότερο γίνεται τον τόπο μας, την υπέροχη αλλά πολύπαθη χώρα μας, ώστε όλοι να βοηθήσουμε για τα μεγάλα προβλήματα που προαναφέρθηκαν και ο προσωπικός τομέας είναι εντελώς δικός μας!

Υ.Σ Ζητώ συγγνώμη για τυχόν λαθάκια, μέχρι να επανελέγξω το κείμενο.

ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ, Με νοσταλγία..., απόψεις.

 Όπως συνηθίζω, τα τρία τελευταία χρόνια, παρουσιάζω τις απόψεις μου για κάθε βιβλίο που μελετώ.

Πρόσφατα, ολοκλήρωσα τη μελέτη του παρακάτω εικονιζόμενου συγγραφικού - λογοτεχνικού δημιουργήματος, των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ με έτος κυκλοφορίας το 2000 (η τιμή του ήταν 5.950 δρχ).

ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ

Με νοσταλγία...

για μια ζωή έτσι, χωρίς πρόγραμμα..

Συγγραφέας είναι η ίδια και έγραψε το βιβλίο την άνοιξη του 1999 (πέντε χρόνια πριν φύγει).

Η Μαρία Ρεζάν, ήταν δημοσιογραφική συμπάθεια μιας πολυαγαπημένης μου θείας κι έτσι στα νεανικά μου χρόνια, άκουγα συνεχώς γι΄αυτήν τη γυναίκα.

Πριν από λίγους μήνες, ανακάλυψα το βιβλίο, στη βιβλιοθήκη μιας  κυρίας , η οποία έκανε εκκαθάριση. Όπως πάντα, τα βιβλία με τα βιογραφικά στοιχεία, με τα αληθινά γεγονότα από τη ζωή κάποιου, με συγκινούν κι έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω.

Η Μαρία Ρεζάν για πολλούς ήταν γνωστή από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, όπου διατηρούσε μια εκπομπή με τίτλο "Μια ώρα έτσι, χωρίς πρόγραμμα". Ήταν δημοσιογράφος σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. 

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαϊου 1921 στην Αθήνα και απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου  2004.

Αποτελεί την πρώτη γυναίκα που εξελέγη στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Ένα πνευματικό δημιούργημα που καταλαμβάνει περίπου πεντακόσιες σελίδες, με έξι ενότητες, εκτός του προλόγου. Έξι ενότητες οι οποίες ταξιδεύουν μέσα από τις σημαντικότερες χρονικές περιόδους της Ελλάδας. Ξεκινάει από το 1921 με τα παιδικά και τα νεανικά χρόνια, προχωράει στις μαύρες μέρες του Πολέμου και της Κατοχής, μας αφηγείται τα σχετικά με την Απελευθέρωση, την Κυβέρνηση του Πλαστήρα, καθώς και την απόκτηση των τεσσάρων παιδιών της.

Προχωράει στην Ελευθερία και στο Πραξικόπημα, για να μας περιγράψει γεγονότα από  την εποχή της Δικτατορίας και την Αυτοεξορία της στο Παρίσι, μέχρι που φτάνει στη Μεταπολίτευση.

Η αναφορά της, στα πολιτικά γεγονότα και τα πρόσωπα, αποτελεί μια πηγή γνώσεων για εκείνη την εποχή. Εννοείται ότι το βιβλίο δεν είναι ιστορικό ή πολιτικό, απλά μέσα από το ταξίδι της ζωής της, αφού έτυχε να γεννηθεί τότε...μπορούμε να πληροφορηθούμε για διάφορα θέματα.

Ήταν συμμαθήτρια της Μελίνας Μερκούρη, ενώ ο σύζυγος με τον οποίο απέκτησε τα τέσσερα παιδιά της, ήταν ο Ανδρέας Ιωσήφ, υφυπουργός παρά τω προωθυπουργώ της δεύτερης κυβέρνησης Πλαστήρα. Είχε πάρει συνεντεύξεις από πολλά γνωστά πρόσωπα, είχε πάρει συνέντευξη από τον Μακάριο, τον Ραούφ Ντενκτάς ενώ είχε γνωρίσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, την Αμαλία Φλέμινγκ.

Μια γυναίκα, της οποίας η ζωή ήταν γεμάτη, αλλά που ήξερε να αντιμετωπίζει σχεδόν τα πάντα με μια ξεχωριστή ικανότητα, ίσως τη βοήθησε και η τύχη, έτσι ώστε η ζωντάνια της καθημερινότητάς της , να είναι μοναδική.

Πέρασε προσφυγιά, πολέμους, Κατοχή, δικτακτορίες, εξορίες , ήταν μάνα με ενδιαφέρον και αγάπη για τα παιδιά της..Έζησε πραγματικά σπουδαίες στιγμές, δίπλα σε μεγάλες προσωπικότητες. Η γλώσσα που έχει γράψει το βιβλίο της, είναι απλή και κατανοητή, είναι πλούσια αλλά χωρίς δυσεύρετες έννοιες.

Πραγματικά μου άρεσε που έπεσε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο και έτσι γνώρισα καλύτερα τη Μαρία Ρεζάν που άκουγα για χρόνια από τη θεία.

Η βραχνάδα στη φωνή της έδινε ένα διαφορετικό χρώμα στο ραδιόφωνο, καθώς και τα σχόλια που έκανε , τα οποία ήταν πολύ αξιόλογα.

Πιστεύω ότι τιμούσε τη δημοσιογραφία, πιστεύω ότι είχε μια λεπτή τρυφερότητα, μια δυνατή εξυπνάδα, καθώς επίσης γνώριζε από αυτοσαρκασμό.

Εκλογές της 21ς Μαϊου και οι δικές μου σκέψεις.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με το γενικό όρο πολιτική (politics) εννοείται το σύνολο των μέτρων που λαμβάνονται και των μεθόδων και διαδικασιών που ακολουθούνται, μέσω των οποίων, ομάδες ανθρώπων οργανώνονται και λειτουργούν, προκειμένου να πετύχουν με τον αποτελεσματικότερο τρόπο και με το μικρότερο δυνατό κόστος τους σκοπούς που επιδιώκουν σε διάφορους τομείς δραστηριοτήτων. Ο όρος εφαρμόζεται τόσο σε κοινωνικές ομάδες ανθρώπων (κόμματα, οργανώσεις, συνδικάτα, συνελεύσεις κατοίκων κλπ), όσο και σε κυβερνήσεις κρατών για τον τρόπο διακυβέρνησης και χειρισμού των διαφόρων υποθέσεων. Η πολιτική είναι συνυφασμένη με την εξουσία και τη δύναμη που πηγάζει από αυτή. (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Δεν θα αναλύσω καθόλου την πολιτική στην Αρχαία Ελλάδα η οποία ήταν συνυφασμένη με την ηθική - ουτοπία στα χρόνια μας- ουτοπία τουλάχιστον όσο θυμάμαι τον εαυτό μου,δηλαδή μισό αιώνα..

Η πολιτική όπως γνωρίζουμε προέρχεται από τον πολίτη και ο πολίτης από την πόλη. Στην Αρχαία Ελλάδα , η πόλη διακρίνονταν για την οργανωμένη κοινωνική ζωή των κατοίκων, με την πολιτική, οικονομική και θρησκευτική συνεργασία των μελών της. Εννοείται ότι η πολιτική δεν είχε καμιά σχέση με αμοιβές κτλ.

Πολιτική σύμφωνα με τον Ευάγγελο Παπανούτσο, είναι η τέχνη του άρχειν αλλά και του άρχεσθαι,1 η τέχνη του τρόπου με τον οποίο οφείλει να μετέχει κανείς αποτελεσματικά στα κοινά, στο δημόσιο βίο της χώρας του, είτε ως άρχων είτε ως αρχόμενος, αφού οι ευθύνες όπως και τα έργα μοιράζονται τόσο στους διοικούντες όσο και στους διοικούμενους.  

Ε.Π. Παπανούτσου (1974), Πρακτική Φιλοσοφία, Αθήνα, εκδ. Δωδώνη, σσ. 145 κεξ.

ΕΚΛΟΓΕΣ

 

Η εκλογική διαδικασία είναι ο πιο δημοκρατικός τρόπος προκειμένου να επιλεγούν οι αντιπρόσωποι του λαού που θα τον εκπροσωπήσουν σε έναν θεσμό. Έτσι έχουμε εκλογές σε τοπικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο που διεξάγονται με την ψηφοφορία.

Πριν από λίγες ημέρες οι πολίτες της Ελλάδας εκλήθησαν να ψηφίσουν σε εθνικό επίπεδο και θα επαναληφθεί η διαδικασία σε επίπεδο κομμάτων και όχι προσώπων (βουλευτών) πλέον στις 25 Ιουνίου του τρέχοντος έτους.

 ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ 21ΗΣ ΜΑΪΟΥ 2023 

Όπως συμβαίνει στις αναμετρήσεις γενικά, δεν είναι δυνατόν όλοι να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, κάποιος είναι πρώτος, κάποιος δεύτερος κτλ, κάποιος κερδισμένος, κάποιος περισσότερο ή λιγότερο χαμένος.

Στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση και σύμφωνα με τα στοιχεία από το Υπουργείο Εσωτερικών το πρώτο κόμμα είναι η Νέα Δημοκρατία κι ακολουθούν το ΣΥΡΙΖΑ,το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ.

Βλέποντας απλά, τα νούμερα του 2019 και τα πρόσφατα, ως απλός πολίτης και δίχως συμπάθειες ή αντιπάθειες, δίχως φανατισμό, διαπιστώνω ότι οι διαφοροποιήσεις είναι στην πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, σε κάποια άνοδο του ΠΑΣΟΚ , του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης. 

Σύμφωνα με τα επί χρόνια δεδομένα, σημαντική είναι η άνοδος του ΚΚΕ και σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα , σημαντική είναι η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Όμως εκτός των ποσοστών  - για άλλους θετικά, για άλλους αρνητικά- μεγάλη σημασία για τους πολίτες έχει η συμπεριφορά , η στάση δηλαδή αυτών που ηγούνται τα κόμματα. 

Το γεγονός του ότι για πολύ καιρό, η μέχρι τώρα αντιπολίτευση δεν είχε φωνή, όπως και η ηττοπαθής στάση τουλάχιστον αρχικά,  προβληματίζει...

Το γεγονός του ότι διαπιστώνεται μια τάση εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ επίσης  προβληματίζει... Είναι δυνατόν με το 11% να υπάρχει αυτός ο βέβαιος αέρας; Χρειάζεται εγκράτεια στις εκδηλώσεις και έργο..

Για τη στάση της ΝΔ, πιστεύω ότι περισσότερο το χαρούμενο κλίμα, η ανάσα της ικανοποίησης οφείλεται στο γεγονός της πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ παρά στο αποτέλεσμα του κόμματός της, καθόσον είναι μικρή η διαφορά από το 2019. 

Σ' αυτήν την περίοδο που μεσολαβεί έως τις επαναληπτικές Εκλογές, είναι απόλυτα φυσιολογικό το κάθε κόμμα να προσπαθεί να ανεβάσει το ποσοστό του και το πρώτο κόμμα να επιδιώκει την αυτοδυναμία. Δεν βρίσκω τίποτα κατακριτέο στο σκεπτικό και στην προσπάθεια. Ο τρόπος διαχείρισης του παλμού των πολιτών, είναι αυτό που αξιολογείται θετικά ή αρνητικά.

  

 ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ, ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΑΠΟΡΙΕΣ..

Γενικά δεν συμφωνώ με ύβρεις και όλα τα σχετικά, για τίποτα στη ζωή.Έτσι δεν δικαιολογώ όλο το κύμα αναρτήσεων (που δεν μπορώ να χαρακτηρίσω), εναντίον του κόμματος που κυβερνά και προπορεύεται, εναντίον κανενός κόμματος απ' όπου κι αν προέρχεται. Κατανοώ - είναι δικαίωμα -  την πικρία του καθενός ή ενός αριθμού απ' το σύνολο, όμως δεν πιστεύω ότι αυτός είναι τρόπος για να  εκφράσουμε ότι μας στενοχωρεί, τις διαφωνίες μας, τα παράπονά μας κι οποιοδήποτε συναίσθημα. Κάπου διάβασα να εκτοξεύονται κατάρες...μα αν είναι δυνατόν!!Η κατάρα είναι επίκληση του κακού και δεν μας δίνει λύσεις, αντιθέτως που δημιουργεί προβλήματα..

Στη συνέχεια, απορίες γεννούν στη σκέψη του απλού πολίτη η αποκάλυψη των σκανδάλων που ξεσπούν λίγο πριν την κάλπη, όπως και το γεγονός των ζευγαριών που θα βρεθούν κι οι δυο στα βουλευτικά έδρανα, διαβάζοντας όλες τις σχετικές πληροφορίες για βιογραφικά κλπ. 

Απορία δημιουργείται με τον αποκλεισμό του παλαιού στελέχους του ΠΑΣΟΚ από τον αρχηγό του Κόμματος (Α εκλογική περιφέρεια Θεσσαλονίκης). Η απορία ισχύει ακόμη κι αν η θέση παραχωρηθεί μετά...

Με απορία συνοδεύονται και στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, τον νομό Ηλείας διάφορα τεκταινόμενα, όπως η υποψηφιότητα του γνωστού στελέχους της Ν.Δ που ουσιαστικά δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τον τόπο, σε αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους του ψηφοδελτίου.

Για διάφορους πανηγυρισμούς στην Ηλεία, αυτό που για την ώρα είναι το σίγουρο, αγγίζει τις έδρες που υπήρχαν έως τώρα δηλ. 3 η ΝΔ, 1 το ΣΥΡΙΖΑ,1 το ΠΑΣΟΚ.

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ ΝΕΑ...ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΩΝ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ.

(ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΌΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΑΚΑ)...

Μεγάλη απορία δημιούργησε το γεγονός ότι αρχηγός κάποιου κόμματος όταν βρέθηκε στον τόπο, δεν δείπνησε με όλους τους υποψηφίους, αλλά με πολύ πολύ μικρό αριθμό εξ αυτών..

Πηγή απορίας, το γεγονός ότι σε κάποιο κόμμα (ομάδες, κινήματα, συνασπισμούς τα ονομάζω όλα κόμματα) δεν βοηθήθηκαν από τους αρμοδίους όλοι οι υποψήφιοι, αλλά πολύ στενός κύκλος με το μικρότερο βιογραφικό - ίσως του πιο άσχετου με τον χώρο της πολιτικής, βοήθεια μάλιστα με έντονο αγώνα..

Έντονες παρασκηνιακές καταστάσεις κατά την προεκλογική περίοδο που ως εκ θαύματος, ξαφνικά ηρέμησαν. Ίσως να προσμένουν σε κάτι..

Κάποιο πρόσωπο που ανήκει στον κατάλογο των υποψηφίων, επηρέαζε εδώ και πολύ καιρό..σε μεγάλο βαθμό τις αποφάσεις για το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων άλλου υποψηφίου (με αποτέλεσμα να γίνονται αδικίες)..Η ιστορία θα δείξει τελικά όλα τα υπόλοιπα και το επίπεδο του θάρρους..

Προσωπικά θα εύχομαι για το καλό όλων μας και για την λατρεμένη μας (για όσους είναι..) πατρίδα.

Πάντως το βέβαιο είναι ότι η πολιτική έχει ξεφύγει από την Αρχαία Ελλάδα και οι λόγοι είναι γνωστοί σε όλους!

Δυστυχώς η Βουλή των Ελλήνων τείνει να καλυφθεί με συντρόφους ..όχι της πολιτικής αλλά της ζωής. Το μέτρο χάθηκε κι αυτό δεν είναι υπέρ της κοινωνίας, ούτε της Ελλάδας.

 

 Τέλος με τον σεβασμό μου στους θεσμούς και σε αρκετά πρόσωπα, αλλά με βαθιά πικρία σε άλλα για τα παρασκηνιακά δρώμενα... εύχομαι και πάλι καλή επιτυχία σε όλους, αλλά με τα πόδια γερά στη γη! Η έπαρση δεν οδηγεί πουθενά αλλού εκτός από ξαφνικές πτώσεις που είναι και επικίνδυνες. Αυτό ισχύει για όλους , όσους ξεφεύγουν και σε κάθε τομέα, στην καθημερινότητα.

Ακόμη πολιτικός, σημαίνει αυτός που υπηρετεί τον λαό και την πατρίδα, όχι ο καλά αμοιβόμενος επαγγελματίας που παραβλέπει τις αξίες, τα ιερά και τα όσια.

Για μια ισορροπημένη πολιτική εξέλιξη με γνώμονα και σκοπό το καλό και το καλύτερο όλων, απαιτείται δουλειά και σύνεση, αγάπη για τον τόπο, τον πολίτη και σεβασμός σε ήθη και παραδόσεις.

                             Φωτ. από την έκθεση “EX CORPO” της εικαστικού Μαίρης Ζυγούρη.

Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 

Με την πολιτική σχετίζομαι αρχικά, όπως ο κάθε πολίτης.

Προσωπικά (ούτε η οικογένειά μου) δε9ν έχω κομματική ταυτότητα, δεν είμαι γραμμένη σε κόμμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω πολιτική άποψη. Σύμφωνα με την "παράδοση" στους καταλόγους των κομμάτων είναι οι πολίτες που ενδιαφέρονται για υποψηφιότητα, για θέσεις μετακλητών καθώς και για προτεραιότητα σε εξυπηρετήσεις...

Επειδή τίποτα από αυτά τουλάχιστον για την ώρα, δεν αποτελεί στόχο ή σκοπό μου, παραμένω ως έχω.

Με ενδιαφέρει το κοινό καλό της ελληνικής κοινωνίας, η προστασία και η ευημερία της χώρας μου (δίχως να σημαίνει ότι επιθυμώ ή επιδιώκω το κακό άλλων χωρών),  όπως άλλωστε επιβάλλει το ηθικό χρέος του κάθε ανθρώπου. 

Αναγνωρίζω και υψώνω με τιμή, σεβασμό και συγκίνηση μόνο την ελληνική σημαία (ως σύμβολο ελευθερίας, δικαιοσύνης και τιμής σε όσους πότισαν με το αίμα τους ετούτη τη γη) και όχι κομμάτων, ομάδων ή συνδυασμών.

Δεν φανατίζομαι με τίποτα, ακολουθώ το " μέτρο" σε όλους τους τομείς και πιστεύω ότι έτσι μπορώ να είμαι αντικειμενική κριτής.

Στη συνέχεια η σχέση μου με την πολιτική έχει βαθιές ρίζες, ευτυχώς και στη δεξιά Ν.Δ και στο κέντρο έως παλιό ΠΑΣΟΚ. Η συγγενική σχέση εξ αγχιστείας από τη μια και εξ αίματος από την άλλη, ήταν καθοριστικά σχολεία για αυτόν τον τομέα. Σχέση εξ αγχιστείας με τον αείμνηστο Θανάση Κανελλόπουλο και εξ αίματος με τον επίσης αείμνηστο και πολυαγαπημένο Γιάννη Χαραλαμπόπουλο. Τα λόγια τους, μεγάλα φυλακτά για την πορεία μου. 

Επίσης ο αδερφός της μαμάς μου, ιατρός - υφηγητής στο ΕΚΠΑ και  επί χρόνια διευθυντής στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, υπήρξε ως έφιππος Ανθυπίατρος ένα από τα παλικάρια του Ναπολέοντα Ζέρβα. Τον αναφέρει στο "Ημερολόγιο" γι' αυτό και μαζί με τα "Κρίσιμα χρόνια" του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου βρίσκονται στη βιβλιοθήκη μου.

Δίχως να μακρηγορήσω οι οικογενειακές γνωριμίες - δεσμοί , ήταν ανέκαθεν πολλές και δυνατές, από τη Δεξιά έως το Καστρί εκείνων των χρόνων.. Η θεία μου ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Ένωσης Γυναικών. Κι άλλα πολλά που δεν είναι για τώρα. 

Μετά από αυτή την εμπειρία πιστεύω ότι το πρώτο που αποκόμισα ήταν η δυνατότητα να απομυθοποιώ τα πολιτικά πρόσωπα (ο σεβασμός προς τους θεσμούς είναι δεδομένος) και να μπορώ να έχω αντικειμενική κρίση. Ακόμη να γνωρίζω για ποιον λόγο δημιουργήθηκαν κάποιοι φορείς όπως η Ένωση Γυναικών με όποια ονομασία κι αν φτάνει ως τις μέρες μας, ώστε να εκφράζω τη θλίψη μου ή τη χαρά μου για την εξέλιξή τους. 

Γνωρίζοντας από τη ρίζα τις πολιτικές καταστάσεις, έχοντας αδιάσειστα έντυπα ντοκουμέντα στη βιβλιοθήκη, μου είναι αδύνατον να αποδεχτώ τα περισσότερα απ' όσα συμβαίνουν σήμερα.. Γι' αυτό αγαπητοί μου φίλοι όταν βλέπω νεαρά άτομα να παθιάζονται και να προσπαθούν να δείξουν γνώσεις και παλμό..σιωπώ. Γι' αυτό δεν μπορώ να συνάδω με την οσφυοκαμψία του πλήθους προς τις ή τους γραμματείς των πολιτικών προσώπων, γι' αυτό βλέποντας τη διάλυση ηθών, αξιών και στόχων δεν εκφράζομαι αλλά κρατώ απόσταση. Για ποιον λόγο θεοποιούμε τον κάθε παρατρεχάμενο των Βουλευτών;Για ποιον λόγο δίδεται μεγαλύτερη αξία από κάθε θεσμό, σε πρόσωπα ημιμαθή αν όχι αδαή κι απλά βολεμένα;

Τονίζω ότι εκτιμώ και αγαπώ όλους τους φίλους όπου κι αν ανήκουν (εκλεγμένους και μη), διότι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός, κατανόηση και εκτίμηση.

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κλείνοντας, από την πλευρά της μητέρας μου πάλι, η συγγένεια ανταμώνεται με τον ήρωα Δημήτρη Παπατσώρη, που γεννήθηκε στο Σουλιμά (Άνω Δώριο) το 1770, όπου και πέθανε το 1835. Ο παπα - Δημήτρης Τζώρης και κατόπιν θρυλικός Παπατσώρης ήταν Πρωτόπαπας της περιφέρειας (σημερινός Αρχιερατικός επίτροπος), αλλά και από τους πρώτους της περιοχής φιλικούς. Στα 1818, μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία, από τον αείμνηστο μητροπολίτη Χριστιανουπόλεως Γερμανό ή κατ’ άλλους, από τον πρωτοσύγκελο Αμβρόσιο Φρατζή με τον οποίο, πέρα από την ιεροσύνη, τον ένωνε αδελφική φιλία. (Blog Άνω Δώριο (Σουλιμά) Μεσσηνίας. 

Με τα κατορθώματα του Παπατσώρη μεγαλώσαμε κι αυτά θυμόμαστε κάθε φορά που συναντιόμαστε με τα ξαδέρφια μου. 

Στην Πλάκα σώζεται η οικία που έζησαν και πέθαναν οι απόγονοί του, μάλιστα αναφέρεται σε μαρμάρινη πλάκα του Δήμου Αθηναίων.

Ακόμη οδός Παπατσώρη υπάρχει στην Αθήνα, στην περιοχή της Νεάπολης καθώς και στην Πάτρα (ίσως και αλλού).

Φωτ. από το Blog Οδός Ελλήνων

Υ.Σ Η αναφορά στις σχέσεις μου με την πολιτική και στην καταγωγή δεν έχει καμιά σχέση με στοιχεία έπαρσης καθόσον αν ήταν, θα το είχα εκδηλώσει στην ανατολή της πορείας μου και όχι τώρα. Η αναφορά αυτή γίνεται απλά, ως πληροφορία..κ

Τελικά, ποιοι ανησυχούν για την απουσία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία;

 

Αναμφισβήτητα όλη η Ελλάδα αποτελεί έναν ανεκτίμητο πολιτισμικό θησαυρό, από τον οποίο διδάχθηκαν γενιές και γενιές απ' όλο τον κόσμο. Έναν θησαυρό που η επίσκεψή του αποτελεί όνειρο ανθρώπων από κάθε γωνιά της γης.Αποτελεί κι έναν  περιβαλλοντολογικό πλούτο, καθόσον απλώνεται σε μια ποικιλία φυσικών στοιχείων, βουνά ψηλά και ρεματιές καταπράσινες, κορυφές γεμάτες μάρμαρο με φαράγγια που εκπέμπουν δέος.Κάμποι κι ελιές που ασημίζουν σε κάθε σκίρτημα των ανέμων, ανθισμένοι κήποι όλο το χρόνο.Ποτάμια όπου η μυθολογία πλέχτηκε στη ροή τους και λίμνες σαν ζωγραφιά.Δαντελωτά ακρογιάλια με ολοκάθαρα νερά όπου η παλέτα των χρωμάτων είναι μοναδική σε αποχρώσεις του γαλάζιου και του πράσινου.Όσο για τον ήλιο της χώρας μας; Aξιοζήλευτος για  όποιον γνωρίζει τη θαλπωρή και τ' απαλό του χάδι και λαμπερός όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.

Ένας πολύτιμος τόπος, τμήμα της πατρίδας μας, είναι και ο Νομός Ηλείας. Από τη φύση και τους ανθρώπους που έζησαν αιώνες πριν, ευλογημένος σε κάθε του γωνιά. Όπως έχω ξαναγράψει,όπως είναι γνωστό, διαθέτει άπλετο ηλιακό φως, βαρυσήμαντα αρχαιολογικά μνημεία, κάμπους και βουνά, πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά,λιμάνια. Όλα αυτά που στοιχειοθετούν την ανάγκη εκπαιδευτικών ιδρυμάτων αφού υπάρχουν τα δεδομένα για ανάπτυξη γεωργίας, κτηνοτροφίας, αλιείας, τουριστικού κλάδου, ιστορικού, αρχαιολογικού, μουσειολογικού τομέα κα. 

 

Δυστυχώς δεν έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τότε που η απόφαση των αρμοδίων έθεσαν το Νομό μακριά από τον κατάλογο των περιοχών όπου φιλοξενούν σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ο μοναδικός νομός σε όλη τη χώρα δίχως την ύπαρξη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έγραφαν οι εφημερίδες.Τα ίδια βροντοφώναζαν μέσω του διαδικτύου αλλά και σε διά ζώσης συζητήσεις το πλήθος των πολιτών της Ηλείας. Όχι μόνο δεν ενισχύθηκε η τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά αφαίρεσαν και τις δυο σχολές που υπήρχαν (Μουσειολογίας και Γεωπονίας).

Το γεγονός δεν είναι μικρό ούτε ανάξιο για να γίνεται λόγος. Αν υπάρχουν πολίτες που πιστεύουν κάτι τέτοιο κινούμενοι από κομματικούς φανατισμούς ή προσωπικά συμφέροντα, εξαπατούν τον εαυτό τους...διότι η απαξίωση της περιοχής μόνο δεινά θα φέρει.

Αυτές τις μέρες με χαρά πληροφορήθηκα από το διαδίκτυο και τον τύπο για τα εγκαίνια του Λυκείου στα Λεχαινά του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης. Ως γεγονός αξίζει πολλά συγχαρητήρια σε όλους, από αυτόν που ξεκίνησε τις προσπάθειες μέχρι αυτόν που ολοκλήρωσε την κατασκευή από τον μικρότερο σε θέση έως τον μεγαλύτερο που εργάστηκε. Ελπιδοφόρος οιωνός, ένα σχολείο με υψηλές προδιαγραφές, ώστε οι εκπαιδευτικοί να διδάσκουν και τα παιδιά να διδάσκονται με όρεξη και άνεση, δίχως προβλήματα. Ευχή μου ειλικρινά και όχι τυπικά, οι γονείς και οι κηδεμόνες να τονίσουν στους μαθητές κι αυτοί να το εμπεδώσουν, τον σεβασμό και τη φροντίδα που πρέπει να δείξουν προς το νέο σχολείο.Ακόμη να αποτελέσει χώρο όπου οι μαθητές θα θριαμβεύσουν με την μόρφωσή τους για ένα καλύτερο μέλλον.

Η τελετή των εγκαινίων έγινε με μεγαλοπρέπεια, κάτι που δεν μπορώ να πω ότι δεν άξιζε, όμως είναι οι λεπτομέρειες που κάνουν πάντα τη διαφορά.

 

Η εικόνα των  Ηλείων αρχόντων, πολιτών και εκπροσώπων διαφόρων τομέων είναι δεδομένη γιατί χαρακτηρίζεται από όσα τους επιβάλλει η θέση τους,οι επιδιώξεις τους, τα πρωτόκολλα που ισχύουν.Έτσι δεν θα μπορούσαν στην παρούσα φάση να εκδηλώσουν τη δυσαρέσκειά τους για το σοβαρό θέμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και του Νομού.  Εννοείται ότι δεν καλούμε κάποιον για να του επιτεθούμε. Όμως υπήρχε κάποια αντικειμενικότερη στάση γι' αυτό το ζήτημα;Για την απαξίωση του τόπου και φυσικά των πολιτών του;Είναι το ιδανικό οι προσκλήσεις και οι παρουσία των προσώπων που συνέβαλαν κι αποφάσισαν τα γνωστά;.. Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου άποψη, δεν περνάνε τα μηνύματα έτσι στους αρμοδίους ούτε φθάνουν εκεί που πρέπει. Με την οσφυοκαμψία δεν κερδίζουμε για το κοινωνικό σύνολο, άντε να κατοχυρώσουμε υποψηφιότητες σε κάποιο ψηφοδέλτιο ή να ανέλθουμε την κλίμακα της πολιτικής. Πολλές φορές βέβαια μένει μόνο η χαρά. 

Μεγαλοπρεπής θα ήταν η εκδήλωση και με λιγότερους καλεσμένους..δεν αλλάζει κτιριακά ούτε ποιοτικά η λειτουργία του σχολείου από την παρουσία της ηγεσίας του αρμόδιου υπουργείου. Το μόνο που διαφοροποιείται είναι τα φωτογραφικά άλμπουμ όσων έσπευσαν για φωτογραφίες, τα οποία εμπλουτίστηκαν.

Δε θα αναπτύξω βέβαια, την εικόνα ανθρώπων που μάχονται για άλλες παρατάξεις, που μέχρι πριν λίγες μέρες έστελναν άλλα μηνύματα περί πολιτικού αγώνα και τώρα έσπευσαν να βαφτούν στα χρώματα της εποχής..

 

Προσωπικά δεν ανήκω σε κόμματα και προσπαθώ να σχηματίζω όσο πιο αντικειμενική άποψη γίνεται. Ποτέ δεν άφησα καμιά ιδεολογία ή μορφή να μου δημιουργήσει φανατισμό. Σέβομαι τον κάθε θεσμό και δε βάλλομαι εναντίον αυτών που τον εκπροσωπούν και που καλούνται να παραστούν κάπου καθόσον εκτελούν ένα από τα καθήκοντά τους.

Τα προβλήματα πάντοτε τα δημιουργούν όσοι βρίσκονται σε χαμηλότερα σκαλοπάτια στην προσπάθεια της ανέλιξής τους όπως προανέφερα. Και κάτι τελευταίο σχετικά με αυτή τη διαπίστωση..όσοι ήδη κατέχουν θώκους να κατανοήσω ότι προσπαθούν για να μην τους χάσουν ή για κάτι παραπάνω (για όλους τους επισήμους όπως λέμε προβλέπεται από το πρωτόκολλο της εθιμοτυπίας να υπάρχουν κάποιες φωτογραφίες, κάποιοι καλεσμένοι παρουσίες κτλπ). Όσοι όμως τρέχουν ...για να αγγίξουν , να χαιρετίσουν, να φωτογραφηθούν με το τιμώμενο πρόσωπο δίχως καμιά ιδιαίτερη σχέση με τους ρόλους της πολιτικής..νομίζουν ότι καταξιώνονται ή πως θα τους θυμούνται; Κρίμα..(γενική παρατήρηση χρόνων και όχι μόνο στη συγκεκριμένη μέρα).

Απ' όλες τις εικόνες των εγκαινίων όπως συζητήσαμε με κάποιους εκλεκτούς συμπατριώτες στην Αθήνα, μας έμεινε η απορία..."Τελικά, ποιοι ανησυχούν για την απουσία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ηλεία που σημαίνει κοινωνική, οικονομική, εκπαιδευτική στασιμότητα;" Απ' ότι διαπιστώνεται, οι ελάχιστοι εραστές της ανιδιοτέλειας και δυσεύρετων αξιών..

Με αγάπη για την Ηλεία

με σεβασμό σε θεσμούς

με θλίψη για αρκετούς 

αλλά πάντοτε με την ελπίδα για το καλύτερο έστω κι αν φαντάζει όνειρο μακρινό..