ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ.

  Νέος μήνας!!

Οκτώβριος

Οκτώβρης

Οχτώβρης  

Άι -Δημήτρης

Αη δημητριάτης

Αγιο δημήτρης

Σπαρτός

Σπαρτής

Παχνιστής

Ονομασίες του μήνα που βρίσκεται έξω από την πόρτα μας!!από λαογραφικές έρευνες, σύμφωνα με την μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, με τα χρυσάνθεμα 
ή άι - δημητριάτικα, με τις αγροτικές εργασίες , ακόμη και τα φυσικά φαινόμενο...

οι αγροί καλύπτονται με πάχνη.

Στα λαογραφικά στοιχεία ανήκουν και οι παροιμίες μας! 

"Οκτώβρη και δεν έσπειρες,

οκτώ σωρούς δεν έκανες,

Αφού οι καλλιεργητές της γης πιστεύουν πως είναι ο καταλληλότερος μήνας για την σπορά των δημητριακών, αφού εάν δε γίνει αυτό το μήνα, δε θα αποδώσει η συγκομιδή.

"τον Σεπτέμβρην τα σταφύλια,

τον Οκτώβρη τα κουδούνια"

Ως γνωστό τον Σεπτέμβριο είναι ο τρύγος και στα φυτά απομένουν λίγα τσαμπιά...κουδούνια.

Καιρός για όργωμα!!μόνο που πρέπει να έχουν προηγηθεί τα πρωτοβρόχια ώστε η γη να έχει μαλακώσει από την ξηρασία του καλοκαιριού.

Γενικά ο Οκτώβρης έχει φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, αλλά συνήθως προς το τέλος του κάνει καλοκαιρία ..γι’ αυτό και λέμε του Αγίου Δημητρίου,το μικρό καλοκαιράκι.

Τα δέντρα και τα φυτά αλλάζουν χρώμα ....φαινόμενο που είναι πολύ έντονο στον Καναδά...απίστευτη ομορφιά στα τοπία.

Μια γνωστή μου κυρία με καταγωγή από την Κύπρο, μου είπε πριν πολλά χρόνια έναν μύθο σχετικά  μ’ αυτόν τον μήνα που είναι λουσμένος στα χρυσάνθεμα.

Κάποτε ο Οκτώβρης, λυπημένος που έχανε τα λουλούδια και τα φύλλα από τα δέντρα του...έβλεπε τις ηλιόλουστες μέρες κι αυτές να φεύγουν...μπρος στην εικόνα των γυμνών δέντρων και των γκρίζων σύννεφων...περιφερόταν στη γη, οδυρόμενος..Απ’  όλα τα φυτά τα χρυσάνθεμα τον λυπήθηκαν και παρακάλεσαν τον ύψιστο να τους κάνει τη χάρη, να τα διατηρήσει ανθισμένα όλο το μήνα!!!για να χαρεί ο οκτώβρης. Στην Κύπρο λέγονται Οκτωβρούδες. 
Αυτό το μύθο επιβεβαίωσα κι όταν σε μια λαογραφική αναζήτηση, ανακάλυψα “Τα φθινοπωρινά” του λαογράφου Δημ. Λουκάτου.

Ο Οκτώβριος είναι σημαντικός μήνας για τους Έλληνες καθώς εορτάζεται η μια εθνική μας εορτή την 28η , η ανάμνηση του ηρωικού ΟΧΙ μα και μια ακόμη ημέρα μνήμης της Παναγίας !!Αγία Σκέπη!

Ο Οκτώβριος κατά τους Αθηναίους λεγόταν και Πυανοψιών, από το πύανα και έψειν που σημαίνει κουκιά.Σε μια εορτή που ήταν αφιερωμένη στον Απόλλωνα, τα Πυανείψια, έβραζαν κουκιά, τα οποία ανακατεμένα με αλεύρι και σιτάρι , τα μοίραζαν στους φτωχούς, στη μνήμη του Θησέα, ως ανάμνηση ενός γεγονότος κατά τη μυθολογία, που είχε θανόντες...: 

Ο Μίνως, βασιλεύς της Κνωσσού, έστειλε τον υιόν του Ανδρόγεων εις Αθήνας, δια να λάβει μέρος εις τους αρτισυστάτους Παναθηναϊκούς αγώνας. Επειδή όμως ο Ανδρόγεως ενίκησε όλους τους συναγωνιστάς του, ο βασιλεύς των Αθηνών Αιγεύς απέστειλεν αυτόν να αγωνισθή με τον Μαραθώνιον Ταύρον. Κατά τον αγώνα όμως φονεύεται από του Ταύρου, ή, κατ' άλλην εκδοχή υπό συναγωνιστών του, ότε μετέβαινεν εις τας Θήβας, δια να αγωνισθή προς τον Λάϊον. 

Κατά την τρίτην φοράν αποστολήν του φόρου αυτού μετέσχε και ο Θησεύς, ο υιός του βασιλέως Αιγέως, τον οποίον η θυγάτηρ του Μίνωος Αριάδνη εβοήθησε να φονεύση τον Μινώταυρον με έναν πέλεκυν και να εξέλθη ζωντανός εκ του Λαβυρίνθου με τον μίτον... [...] Ο Θησεύς, κατά την επιστροφήν του από την Κρήτη μετά το φόνο του Μινωταύρου, από την χαρά του ελησμόνησε να υψώση εις το πλοίον λευκά ιστία αντί των μαύρων και ο πατήρ του Αιγεύς, επειδή ενόμισεν ότι κατεσπαράχθη ο υιός του υπό του Μινωταύρου, ερρίφθη εις την θάλασσαν και επνίγη, η οποία εκ του ονόματός του, ως πιστεύεται, ωνομάσθη "Αιγαίον Πέλαγος". Εις ανάμνησιν, λοιπόν, του γεγονότος τούτου ο Θησεύς την 7ην του Πυανεψιώνος μηνός, καθ'ήν επέστρεψεν εκ Κρήτης, εώρτασε τα "Πυανέψια" εις τιμήν του Απόλλωνος, εορτή κατά την οποίαν έβρασεν εντός χύτρας τα πύανα (όσπρια) που είχαν εναπομείνει και τα έφαγον από κοινού πάντες οι ευρισκόμενοι εις το πλοίον, έκτοτε δε οι Αθηναίοι καθιέρωσαν να εορτάζουν και αυτοί τα "Πυανέψια" εις τιμήν του Θησέως.

  Οι Αθηναίοι, με την πάροδον του χρόνου, αφιέρωσαν εις μνήμην των αποθανόντων όλον τον μήνα Πυανεψίωνα και ετέλουν τα "Επιτάφια", δηλ. μνημόσυνα δια τους πεσόντας εις τους πολέμους, κατά τα οποία εξεφωνούντο και επιτάφειοι λόγοι, όπως είναι ο γνωστός "Περικλέους επιτάφιος" του Θουκυδίσου. Παρόμοια με τα "Πυανέψια" μνημόσυνα τελούμε και ημείς σήμερον εις μνήμην των νεκρών μας, με μόνην την διαφοράν ότι, αντί "κολλύβων" από πύανα και άλλα όσπρια των αρχαίων, βράζομεν "στάρι" και το μοιράζομεν εις τους παρευρισκομένους εις το μνημόσυνον, ως τούτο συνήθιζον και οι αρχαίοι. Πηγές," Φίλιππος Βρεττάκος,"Οι δώδεκα μήνες του  έτους και οι κυριότερες εορτές τους".

 Θερμές ευχές για έναν μήνα σε νότες ρομαντισμού και δύναμης από τις γλυκές αποχρώσεις των χρυσάνθεμων!!

Ευχές και στους αγαπημένους ζυγούς που έχουν τα γενέθλιά τους!!