Στο έτος που δύει.

 

Ο χρόνος που διανύουμε δύει. Στη φύση,ετούτη η ώρα λούζεται με ποικίλους χρωματισμούς, οι οποίοι στη δύση του χρόνου, αντιστοιχούν στα γεγονότα που μας συνέβησαν, στις καταστάσεις που βιώσαμε, στους στόχους που εκπληρώσαμε, σε ευχάριστα και δυσάρεστα συμβάντα, σε αμέτρητες στιγμές.

Όπως σε κάθε ηλιοβασίλεμα, στην ακροθαλασσιά , στο βουνό, στον κάμπο περνάνε από τη σκέψη μας τα πεπραγμένα της μέρας , έτσι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα κάθε έτους, το οποίο οδηγεί στην Πρωτοχρονιά. Παρελαύνουν από μπροστά μας, εικόνες, πρόσωπα, συναισθήματα, άλλα με άρωμα γιασεμιού κι άλλα με άοσμο φυλλαράκι, άλλα με βελουδένια υφή σαν το μαγιάτικο κόκκινο ρόδο κι άλλα με το άγγιγμα του αγκαθιού που άφησε μικρή ή μεγάλη πληγή.

Γίνεται ο λεγόμενος απολογισμός, μέσα από τον οποίο αρχειοθετούμε, αξιολογούμε, αξιοποιούμε, ευγνωμονούμε. Μια φίλη μου , λέει  "εγώ σιχτιρίζω Σοφάκι μου, κιόλας".. Πάνω σ' αυτό θέλω να πω, ότι το σιχτίρισμα για τα αρνητικά σημεία του χρόνου που εκπνέει, δεν μας ωφελεί σε τίποτα, δεν μας προσφέρει κάτι, δεν βοηθάει την εσωτερική μας κατάσταση. Είναι γεγονός όμως, ότι για όσα και όσους μας στενοχώρησαν, κάποιον δάκρυ θα κυλήσει, ως έκφραση των συναισθημάτων μας.

Ας μην πικράνουμε την ψυχή μας με θυμό και αγανάκτηση, όσοι βρεθήκαμε με αντιμετωπίσιμα προβλήματα. Ας προσευχηθούμε καλύτερα, για όλους αυτούς που πληγώθηκαν από ξαφνικές απώλειες των αγαπημένων τους, από κλονισμό της οικογενειακής τους κατάστασης, δίχως να το επιδιώξουν ή να έχουν πράξει έτσι ώστε να το προκαλέσουν.

Έχουμε ακόμη λίγες μερούλες, για να κοιτάξουμε τριγύρω μας, για να αναλογιστούμε στην κοινωνία της Ελλάδας, καθώς και στην Παγκόσμια πόσα δεινά συνέβησαν και πόσοι άνθρωποι υπέφεραν και υποφέρουν.

Αλλά και σε μικρότερη εμβέλεια, αν ρίξουμε μια ματιά δίπλα μας, θα δούμε πόσες οικογένειες υποφέρουν, σε πόσες πόρτες χτύπησαν την πόρτα, οι ασθένειες..

Κάπως έτσι πηγάζει η ευγνωμοσύνη, αυτό το συναίσθημα της εκτίμησης, που προσφέρει τη γαλήνη, την ανακούφιση, τη χαρά , στην ψυχή μας.

Ρεαλιστικά, μας πίκρανε πολύ το 2023 καθόσον στην Ελλάδα μας, θρηνήσαμε ανθρώπους και περιβάλλον. Ξεχνάει κανείς το δυστύχημα των Τεμπών ή την εικόνα της χώρας μας, που έγινε παρανάλωμα του πυρός; Ο Φεβρουάριος είχε εισέλθει με το αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας που κατέπεσε και πήρε μαζί του τους δυο πιλότους και μας αποχαιρέτισε με το τραγικότατο γεγονός των Τεμπών. Σίγουρα μου ξεφεύγει κάποιο γεγονός, αλλά μια περιληπτική αναφορά είναι αυτή που πραγματοποιώ.

Προσωπικά, μου αφήνει κι άλλη στενοχώρια μαζί με ανησυχία, καθόσον η παιδική - νεανική βία και εγκληματικότητα, αυξάνεται αλματωδώς, όπως και οι άστεγοι, ναρκομανείς και μη. Γενικά η βία που δηλητηριάζει την καθημερινότητα κι όλες τις σχέσεις..

Τι να πούμε για την Παγκόσμια Κοινότητα με τους συνεχείς πολέμους; Άνθρωποι κάθε ηλικίας, παιδιά έρμαια του πολέμου, θύματα της κλονισμένης ειρήνης.

Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν του "χρόνου" επιτεύγματα, αλλά του ανθρώπου....λάθη ή πάθη..

Και σε οικογενειακό επίπεδο, οφείλω να αναφέρω ότι το ξαφνικό ταξίδι...του πολυαγαπημένου μου ξάδερφου στα Γιάννενα, ήταν μεγάλο συναισθηματικό πλήγμα, για την άμεση οικογένειά του περισσότερο.

Όμως η πορεία του ανθρώπου στη γη έχει τέλος και κανένας μας δεν μπορεί, να ορίσει κάτι..

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες, στο έτος που δύει θα εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για όλα, διότι κάπου μας χαροποίησε και ότι άλλο μας έφερε, ήταν για κάποιον λόγο. Οι δυσκολίες μας χαρίζουν μια θέση πιο κοντά στο αληθινό νόημα της προσευχής, μας κάνουν δυνατότερους. Μακάρι όπως έλεγε η μάνα μου κι όπως αναφέρει ο σοφός λαός " να μην μας μέλει να μας ρίξει όσα αντέχουμε". Πάντοτε υπάρχουν τα καλύτερα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν τα χειρότερα. 

Άλλωστε ο σοφός δεν πρέπει να παρασύρεται σε ξέφρενες εκδηλώσεις, από τις χαρές, ούτε να βυθίζεται από τις λύπες.

Στο κατώφλι, θα του θυμίσω βέβαια και θα τον παρακαλέσω, να δώσει μήνυμα στον νέο...για καλύτερες μέρες σε όλο τον κόσμο, για την επαναφορά των αγαθών που οι άνθρωποι απαξιώνουν, για τις αξίες που έχουν καταλυθεί.

Γέρε Χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά...

πες τον νέο να χαρίζει, αφειδώλευτα, χαρά!

Εγκάρδιες ευχές για κάθε αγαθό που θα μας ανυψώσει το ηθικό ανάστημα, για κάθε αγαθό που θα κάνει όμορφη την ανθρωπότητα..

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Στρκος Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας

Ρεβεγιόν, δίχως κατάλυση εθίμων και ηθών.

Ρεβεγιόν σημαίνει γιορτή - διασκέδαση, σε σπίτι ή σε κέντρο. Στο εορταστικό Δωδεκαήμερο που ξεκινάει, συνηθίζεται τις δυο μεγάλες παραμονές, αυτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, να διοργανώνονται τα ονομαζόμενα ρεβεγιόν.  Αν το σκεφτούμε ρεαλιστικά, θα διαπιστώσουμε ότι όλο τον χρόνο με φαγητό και διασκέδαση είναι οι περισσότεροι, δίχως να υπάρχει αίσθημα στέρησης. Η διασκέδαση, το ποτό, το φαγητό, είναι κορεσμένες καταστάσεις για τους καιρούς μας.

Δεν θα μακρηγορήσω σ' αυτό το κείμενο, απλά θα εκφράσω τις απόψεις μου, κόντρα στην υπερβολή που διακρίνει την κοινωνία μας σήμερα, κι ας δημιουργήσω αντιπάθειες...ενδεχομένως από κάποιους.  Γνωρίζω ότι είναι αρκετοί αυτοί που κατανοούν τα γραφόμενά μου, καθώς κι άλλοι που πολλές φορές προβληματίζονται και μπαίνουν σε σκέψεις..

Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι ημέρα νηστείας. Το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί, τελείται η Θεία Λειτουργία στου ναούς. 

Αυτός ο λόγος, μαζί με το γεγονός ότι και η επόμενη μέρα από τα Χριστούγεννα είναι αργία, καθιστούσε από παλιά, την πραγματοποίηση διασκεδαστικών εκδηλώσεων (ρεβεγιόν για σήμερα) ,των χορών (παλιότερα), των συναντήσεων και των διασκεδάσεων ανήμερα τα Χριστούγεννα από το μεσημέρι έως και το βράδυ.

Η Άγια Νύχτα έχει μια σπάνια αίσθηση που γεμίζει την ψυχή με άσπρα ανθάκια του γιασεμιού , αν συνδυαστεί με γαλήνιες καταστάσεις. Για όσους δεν έχουν το βράδυ, τον εκκλησιασμό τους, τι ωραιότερο από μια ήρεμη ατμόσφαιρα με μουσική, με αναμμένα τα φωτάκια του δέντρου, συζητώντας για τα έθιμα ή διαβάζοντας κάποια αποσπάσματα ή κι ολόκληρα κείμενα από παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα λογοτεχνικά έργα, παίζοντας κάποιο επιτραπέζιο, παρακολουθώντας μια όμορφη ταινία, κάτι που η καθημερινότητα δεν επιτρέπει να κάνουμε συχνά όλα τα μέλη της οικογένειας, πίνοντας λικεράκι και ετοιμάζοντάς μας, για να ακούσουμε τα τροπάρια και τους ψαλμούς στη Θεία Λειτουργία. 

Οι πιστοί που παρακολουθούν τη νυχτερινή Θεία Λειτουργία, η οποία είναι το ορόσημο της λήξης της νηστείας, αλλά και η μοναδική αίσθηση αυτού του διαφορετικού που φωλιάζει στην ψυχή μας, άνετα μετά το πέρας, μπορούν να ψυχαγωγηθούν. Βέβαια δεν είναι η ψυχαγωγία, ο σκοπός και το νόημα της μεγάλης εορτής.

Δεν χάνεται το εορταστικό χρώμα των Χριστουγέννων, εάν δεν ξεσαλώσουμε την Αγία παραμονή.

Αντίθετα την Πρωτοχρονιά, η διασκέδαση, οι συναντήσεις, τα γλέντια, τα ρεβεγιόν γίνονται την παραμονή και είναι λογικό βέβαια. Θα ήταν παράλογο να μην διασκεδάζαμε, για την έλευση του Νέου Χρόνου, μια κατάσταση που γεννά νέους στόχους, που όπως λέει ο σοφός λαός, όσο πιο χαρούμενους μας βρίσκει, τόσο περισσότερο καλός θα είναι μαζί μας. Γι' αυτό οφείλουμε να τον υποδεχόμαστε πανηγυρικά. Εννοείται, στο επίπεδο που μας επιτρέπουν τα δεδομένα της υγείας μας και της ζωής μας.

Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς διατίθεται για γλέντι, για διασκέδαση διότι δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει ή να εμποδίζεται, στο πνευματικό - θρησκευτικό μέρος. Θυμάμαι, ανέκαθεν πως είχα εμπεδώσει τη διαφορά των δυο παραμονών, που σήμερα έχουν ισοπεδώσει.

Τη μια την περίμενα για ηρεμία και προσήλωση στο μεγάλο νόημα της Γέννησης, σε όσα με απασχολούσαν, για την προετοιμασία των εδεσμάτων της επόμενης μέρας και την άλλη την περίμενα για διασκέδαση. Γι' αυτό όλη μου τη ζωή σχεδόν, κάθε 31 Δεκ βρισκόμασταν σε κάποιο κέντρο. Διασκεδάζαμε αληθινά, διότι ξεχωρίζαμε τις μέρες και έτσι δεν ήταν όλες το ίδιο, γι΄αυτό απολαμβάναμε δίχως να κουραζόμαστε.

Η κούραση που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, όπως και πολλούς νέους, προέρχεται από την ανία. Είναι δυνατόν, να βιώνεις με τον ίδιο ρυθμό σε όλα, τις μέρες, τον χρόνο..και να μην κουράζεσαι. Είναι κάτι που μπορούμε να κατανοήσουμε, εάν σκεφτούμε πως θα ήταν ο χρόνος, εάν δεν υπήρχαν οι γιορτές, εάν δεν υπήρχε αυτή η αλλαγή.

Είναι κρίμα που ακολουθώντας τα χειρότερα από το ρεύμα των εποχών, έχουμε αποδεχτεί την κατάλυση των εθίμων, των ηθών, των αξιών.

Πολύ συνειδητοποιήμενα, αναφέρω ότι αν τρώμε κάθε μέρα το ίδιο γλυκό ή το φαγητό, σίγουρα θα το βαρεθούμε κι ας είναι το ακριβότερο ή το καλύτερο. Αν κάθε μέρα (πολύ συχνά) βρισκόμαστε στα κέντρα διασκεδάσεως, πως θα απολαύσουμε ένα Σάββατο ή επί της παρούσης, το ρεβεγιόν.

Οι απόψεις μου δεν έχουν οπισθοδρομικό χρώμα, διότι δεν είναι ο χαρακτήρας μου αυτός. Απλά πιστεύω, το έχω διαπιστώσει πως, όταν κάτι ξεφεύγει από το μέτρο, τότε χάνει την αξία του, την ωραιότητά του, παύει να λειτουργεί θεραπευτικά , με την έννοια των καλών που μας χαρίζει.

Χαρούμενα Χριστούγεννα  και μια λαμπρή Νέα Χρονιά.

Ας κάνουμε μια νέα αρχή αυτή την Άγια Νύχτα, ώστε να καλωσορίσουμε την αληθινή αγάπη στην καρδιά, στις σχέσεις, στο σπίτι μας.

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Εικόνες ευχών!

Εύχομαι σημαίνει, ότι εκφράζω την επιθυμία μου ώστε να συμβεί κάτι καλό και θετικό!

Οι ευχές της καλημέρας των φίλων, αλλά και σε άλλα διαστήματα της ημέρας έρχονται με πανέμορφες εικόνες! Επίσης και οι ευχές της εορτής μου ήρθαν με υπέροχα άνθη!

Σ" αυτό το αφιέρωμα μαζί με τις ευχαριστίες μου, εικόνες από τη Δήμητρα, την Αντωνία, τη Ζήνα, την Πόπη. Επίσης από την εορτή μου και τον Καπετάν Αντώνη μαζί με υπέροχο ποίημα, τη Λένα και ίσως να μου διαφεύγει κάποιος.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ από καρδιάς

εύχομαι στη γιορτή σας,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, πολύχρονη

κι ό,τι ποθεί η ψυχή σας.

Θερμές σας στέλνω τις ευχές 

απ’ την καρδιά βγαλμένες,

όλες οι ’μέρες της ζωής 

να είν’ ευτυχισμένες. 

Μ’ αυτά τα λίγα λούλουδα

κι εγώ με τη σειρά μου,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σας εύχομαι

μέσα απ’ την καρδιά μου.

Με τα φτωχά μου λούλουδα 

σας εύχομαι να ζήστε,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, χρόνια καλά, 

πολύ να ευτυχίστε.

Όλα του κόσμου τ’ αγαθα

προ πάντων την υγεία,

να σας χαρίζει στη ζωή

Χριστός και Παναγία.

Κατάρα, είναι η επίκληση του κακού, όπως η κακία , η εκδικητικότητα, η ζήλια!

Ότι σπέρνουμε, θερίζουμε!Γι" αυτό φίλοι μου,είναι τιμή μου η ανθοφόρα παρουσία σας στην πορεία της ζωής μου.

Ευχές

Ευχαριστίες

Αγάπη και καλοσύνη, για καλύτερες μέρες!