Εικόνες καλημέρας!

Μέσα σε όλα εκείνα, για τα οποία ευχαριστώ τη ζωή μου, είναι και ο εκλεκτός φιλικός μου κύκλος.

Ακολουθεί ένας μικρός φωτογραφικός περίπατος, που αποτελεί δώρο αγαπημένης φίλης από τη Θεσσαλονίκη.

Μεγαλύτερη χαρά, από αυτή των μικρών αλλά αληθινών στιγμών, δεν υπάρχει.

Στην ανατολή του Νέου Έτους.

 

Χρόνια καλά

χρόνια γλυκά

χρόνια αγαπημένα!!

Όπου να 'ναι ο παλιός χρόνος παραδίδει τη σκυτάλη του, στο Νέο Έτος!

Η ανατολή του 2024 είναι πολύ κοντά!

Οι ευχές όλο αυτό το διάστημα, είναι αμέτρητες! Εννοείται, ότι μόνο οι ευχές δεν αρκούν, αν θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο. Είναι αναγκαία η προσωπική προσπάθεια του καθενός μας κι ως σύνολο βέβαια.

Συχνά αναφερόμαστε στην κατάντια της κοινωνίας, σε όλα τα επίπεδα. Οι συζητήσεις δεν οδηγούν πουθενά, εάν δεν προβαίνουμε καθημερινά σ' έναν αγώνα για το καλό, εμείς οι ίδιοι, όπως προανέφερα. 

Τα παραδείγματα καθημερινά είναι άπειρα και ξεκινούν από την απαξίωση προς το ασθενοφόρο που προσπαθεί να τρέξει για να σώσει ζωές , αλλά κανένας οδηγός δεν ανοίγει δρόμο, από τη συνεχή παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη για την κυκλοφορία, από την ειρωνεία των ανθρώπων που είναι διαφορετικοί από εμάς, από τους πλάγιους τρόπους ανάδειξής μας με αποτέλεσμα την αδικία εις βάρος άλλων που έχουν τα απαιτούμενα προσόντα, από την παθητική στάση σε επικίνδυνες καταστάσεις για τις οποίες μπορούμε, ακόμη και ανώνυμα να σώσουμε ζωές. Αυτά ως μια μικρή ένδειξη, για τα όσα συμβαίνουν και μπορούμε να βελτιωθούμε, να βελτιώσουμε.. 

Ο αγώνας για το καλό, πρέπει να μεταλαμπαδεύεται στα παιδιά, με τις πράξεις μας, διότι τα λόγια δεν έχουν αποτέλεσμα.

Αρκετοί άνθρωποι, αιτούμαστε από το Νέο Χρόνο, την πραγματοποίηση απόκτησης υλικών που επιθυμούμε. Ενεργούμε παρόμοια με την προσευχή και τα τάματα. Πρόκειται για τις στιγμές, που νιώθουμε ότι όλα τα άλλα αγαθά, όπως της μακροημέρευσης, της ψυχικής και σωματικής υγείας, της καλοτυχίας (δεν είναι λίγα τα γεγονότα που ....απλά έτσι προκύπτουν), είναι δεδομένα. 

Αν διερευνήσουμε και αξιολογήσουμε, την πορεία της ζωής, θα αποφανθούμε ότι η μεγαλύτερη επιθυμία μας θα είναι " να έχουμε την εύνοια του Θεού" ή όπως μπορεί να την ονομάζει ο καθένας.

Εγώ ειμί μεθ' υμών, και ουδείς καθ' υμών 

δηλαδή 

Εγώ είμαι μαζί σας , γι' αυτό και κανεί δεν μπορεί να είναι εναντίον σας.

Ευχόμαστε για ειρήνη, για ασφάλεια, για ελευθερία. Η αλήθεια είναι ,ότι δεν έχουμε τη δυνατότητα να φτιάξουμε έναν ιδανικό κόσμο.  Δεν κρατάμε τα κλειδιά μιας θεάρεστης κοινωνίας, δεν οφείλονται όλα σε εμάς στους απλούς πολίτες. Όμως, είναι βέβαιο ότι αν φέρουμε  τη σπίθα των αξιών, μπορούμε στη μικρή εμβέλειά μας, να κρατάμε αναμμένη τη φλόγα που κάνει την ανθρωπότητα να προχωράει.

Τα ιδανικά για αρμονική ζωή, πάντοτε οι λίγοι τα διατηρούσαν, γι' αυτό ο κόσμος δεν χάθηκε.

Ας φροντίζουμε να φωτίζουμε, όσους το έχουν ανάγκη. Καμιά προσπάθεια για το καλό, δεν πάει χαμένη.

Ένα όμορφο , εποικοδομητικό βήμα είναι να εστιάζουμε στα ενδιαφέροντα του πολιτισμού, της παράδοσης, των ηθών και εθίμων, να απαξιώνουμε κάθε ανούσιο που προβάλλεται από διάφορα μέσα, αλλά να στηρίζουμε και να ενδυναμώνουμε όλα αυτά που έχουν ουσία και αξία, σε κάθε τομέα.

Παρατηρώντας, το κοινωνικό γίγνεσθαι, το συμπέρασμά μου αντηχεί στο ότι χάνοντας τις αξίες, καταλύοντας κάθε σοβαρό θεσμό, όπως η οικογένεια, η κατρακύλα είναι απόλυτα αιτιολογημένη. Έτσι λοιπόν, ας επαναπροσδιορίσουμε τις απόψεις μας , αυτή τη χρονιά κι ας δούμε ότι η ματαιότητα, ο μιμητισμός σε ότι πάει να σβήσει, την παράδοση και την ιστορία μας, θα μας βουλιάζει ακόμη περισσότερο.

Όσο κι αν δεν αρέσει σε αρκετούς, θα το επαναλαμβάνω..καμιά ευχή δεν έχει νόημα, όταν ο Θεός μας είναι το χρήμα και η φθαρτή ύλη.

Ας επενδύσουμε στην ψυχή, στο έργο που θα αφήσουμε, διότι κανείς δεν θα μείνει για πάντοτε εδώ.

Για την απαισιοδοξία που προσλαμβάνεται από την αύξηση της βίας, από την αύξηση της ανεργίας, από τη χαμηλή οικονομική κατάσταση, από την ανασφάλεια και την έλλειψη ελευθερίας που επικρατεί, έχω να αναφέρω ετούτο.

"Όσο κοιτώ τον ουρανό, πάντα θα αισιοδοξώ, διότι αποτελεί τη μοναδική πηγή αέναης δύναμης".

Η χαρμολύπη είναι το βασικό χαρακτηριστικό της επίγειας ζωής.

Μέσα από τα καμμένα δάση, φύονται κυκλάμινα, αγριολούλουδα και πράσινα λαμπερά φύλλα.

Μέσα από τον σπόρο που σαπίζει, προβάλλουν τα πανέμορφα φυτά.

Αυτή τη χρονιά, ας ευγνωμονούμε περισσότερο για όλα όσα μας έφερε, όσα γνωρίσαμε στη ζωή κι ας σταχυολογήσουμε κι ας κρατήσουμε το μήνυμα του Γολγοθά και της Ανάστασης!

Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τη δική μας καλή κατάσταση και να παραβλέπουμε, τους γύρω μας που μπορεί να υποφέρουν από διάφορα. Εκτός από την υγεία, υπάρχουν σοβαρότατα οικογενειακά προβλήματα, προβλήματα σχέσεων. Ας είμαστε δίπλα όσο και όπως μπορούμε στους φίλους, στους γνωστούς, στους συνανθρώπους.

Εύχομαι ειλικρινά και ολόψυχα σε όλους:

 η Νέα Χρονιά να φέρει περισσότερο καλό, στον κόσμο,

να γίνουμε αρωγοί στη μείωση της βίας

να προστατεύσουμε και να στηρίξουμε αληθινά τον συνάνθρωπο, το περιβάλλον, τον πολιτισμό,

να πετύχουμε την εκκαθάριση από τους τοξικούς γύρω μας,

να αξιοποιήσουμε τη δυνατότητα της καλλιέργειας της ψυχής μας

και του πνευματικού ορίζοντα,

να φροντίζουμε τον εαυτό μας , ώστε να μπορούμε να φροντίζουμε τους γύρω

και μην ξεχνάμε

να τραγουδάμε και να χορεύουμε

να δημιουργούμε και να προσφέρουμε

να αγκαλιάζουμε και να χαμογελάμε

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ 2024

Υ.Σ Οι φωτογραφίες προέρχονται από περιοχή του Τορόντο, δώρο αγαπημένης φίλης!

Καλωσόρισμα στον Ιανουάριο.

 

Πρωτομηνιά με διττή έννοια, αφού είναι και Πρωτοχρονιά!

Ο Ιανουάριος έχει 31 ημέρες και αντιστοιχεί με τον πρώτο μήνα του έτους. Στο Ρωμαϊκό ημερολόγιο, στις αρχές αντιστοιχούσε με τον ενδέκατο μήνα. Πρώτος ήταν ο Μάρτιος. 

Η ονομασία του ανήκει στον Ιανό, που ήταν Θεός των Ρωμαίων, με το χαρακτηριστικό του διπρόσωπου. Σύμφωνα με τις πηγές, γιορταζόταν στις καλένδες του Ιανουαρίου, δηλαδή την 1η Ιανουαρίου, όπου υπάρχει άμεση σχέση με το λεγόμενο "δώρο των Χριστουγέννων" , όπου στη Βυζαντινή εποχή, ήταν πραγματικό δώρο κι όχι χρήματα. Σύμφωνα με πληροφορίες από τον Σπύρο Τραϊανό, τα δώρα αυτά είχαν την εξής προέλευση : Με την αρχή του χρόνου άρχιζε η θητεία των υπάτων, οι οποίοι σε σχετική πομπή στους δρόμους σκορπούσαν νομίσματα, που αρχικώς ήσαν χρυσά, αλλά αργότερα, στα χρόνια του  Ιουστινιανού, περιορίστηκαν σε αργυρά. Μικρά νομίσματα συνέλεγαν όμως και τα παιδιά, που περιέρχονταν τα σπίτια συγγενών και φίλων, για να ευχηθούν. Έτσι, γεννήθηκαν τα «Κάλαντα», που φθάνουν μέχρι τις μέρες μας.

Αρκετά από τα έθιμα που ακολουθούμε το Δωδεκαήμερο, ριζώνουν στην Αρχαία Ρώμη. Τότε εορταζόταν η Χειμερινή τροπή του ήλιου. Η εορτασμοί ξεκινούσαν με τα Βρουμάλια, έπονταν τα Σατουρνάλια όπου για την Ελλάδα ήταν τα Κρόνια και την κεντρική ημέρα της γιορτής στις 25 Δεκεμβρίου, εόρταζαν το γεγονός , ότι ο ήλιος ήταν πιο κοντά στον ουρανό και έτσι μεγάλωναν οι μέρες,έτσι οι ακτίνες του, βοηθούσαν τη Γη να καρποφορήσει και την 1ην Ιανουαρίου εορτάζοντας οι Καλένδες.

Είναι κι αυτός ο μήνας των εορτών, αφού ξεκινά με του Αγίου Βασιλείου, προχωρά με τα Θεοφάνεια, του Αγίου Ιωάννη, του Αγίου Αντωνίου, του Αγίου Αθανασίου, του Αγίου Ευθυμίου, του Αγίου Γρηγορίου κα.

Ολοκληρώνεται το Δωδεκαήμερο και φεύγουν οι Καλικάντζαροι, έτσι ώστε να ελπίζουμε στην καλλιέργεια του καλού.

Επίσης φέρει μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από ονομασίες όπως:

Καλαντάρης, διότι αγκαλιάζει τα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς καθώς και των Θεοφανίων

Μεγαλομηνάς, διότι είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου που έχει 31 ημέρες, αλλά και μεγαλύτερος από τον αμέσως επόμενο, τον Φεβρουάριο

Μεσοχείμωνος, διότι βρίσκεται στη μέση του χειμώνα

Γενάρης ή Γεννολοητής, καθόσον σ' αυτόν τον μήνα γεννούν τα γιδοπρόβατα

Κρυαρίτης, διότι το κρύο είναι πιο έντονο (αλλού και τσουχτερό, δριμύ)

Γατόμηνας, καθόσον ζευγαρώνουν οι γάτες, στις μέρες του

Γελαστός, λόγω της εμφάνισης των Αλκυονίδων ημερών

Κλαδευτής, διότι τότε κλαδεύουν αρκετά δέντρα και φυτά

Παροιμίες

Οι παροιμίες έχουν σε όλους τους τομείς, θέση!

1)  Του Γενάρη το φεγγάρι, 

παρά ώρα μέρα μοιάζει  

ή

Του Γενάρη το φεγγάρι

μοιάζει σαν μαργαριτάρι

2) Γενάρη μήνα κλάδευε, φεγγάρι μη γυρεύεις

3) Χιόνι πέφτει το Γενάρη, χαρές θα ν΄ τον Αλωνάρη

4) Με τα φώτα του ο Γενάρης, όλης της χρονιάς μπροστάρης

Εύχομαι σε όλους καλή Πρωτοχρονιά για μια χρονιά με λιγότερο πόνο στην ανθρωπότητα, με περισσότερους από εμάς, που θα κατανοούν τι σημαίνει καλό και πως πρέπει καθημερινά να αγωνιζόμαστε γι΄αυτό!

Εύχομαι σε μέρες ηλιόλουστες, σε μέρες με νέα προόδου κι όχι βίας.

Υ.Σ Οι φωτογραφίες προέρχονται από τη συλλογή της αγαπημένης μου φίλης Ελένης, από το Τορόντο.

Στο έτος που δύει.

 

Ο χρόνος που διανύουμε δύει. Στη φύση,ετούτη η ώρα λούζεται με ποικίλους χρωματισμούς, οι οποίοι στη δύση του χρόνου, αντιστοιχούν στα γεγονότα που μας συνέβησαν, στις καταστάσεις που βιώσαμε, στους στόχους που εκπληρώσαμε, σε ευχάριστα και δυσάρεστα συμβάντα, σε αμέτρητες στιγμές.

Όπως σε κάθε ηλιοβασίλεμα, στην ακροθαλασσιά , στο βουνό, στον κάμπο περνάνε από τη σκέψη μας τα πεπραγμένα της μέρας , έτσι συμβαίνει το τελευταίο διάστημα κάθε έτους, το οποίο οδηγεί στην Πρωτοχρονιά. Παρελαύνουν από μπροστά μας, εικόνες, πρόσωπα, συναισθήματα, άλλα με άρωμα γιασεμιού κι άλλα με άοσμο φυλλαράκι, άλλα με βελουδένια υφή σαν το μαγιάτικο κόκκινο ρόδο κι άλλα με το άγγιγμα του αγκαθιού που άφησε μικρή ή μεγάλη πληγή.

Γίνεται ο λεγόμενος απολογισμός, μέσα από τον οποίο αρχειοθετούμε, αξιολογούμε, αξιοποιούμε, ευγνωμονούμε. Μια φίλη μου , λέει  "εγώ σιχτιρίζω Σοφάκι μου, κιόλας".. Πάνω σ' αυτό θέλω να πω, ότι το σιχτίρισμα για τα αρνητικά σημεία του χρόνου που εκπνέει, δεν μας ωφελεί σε τίποτα, δεν μας προσφέρει κάτι, δεν βοηθάει την εσωτερική μας κατάσταση. Είναι γεγονός όμως, ότι για όσα και όσους μας στενοχώρησαν, κάποιον δάκρυ θα κυλήσει, ως έκφραση των συναισθημάτων μας.

Ας μην πικράνουμε την ψυχή μας με θυμό και αγανάκτηση, όσοι βρεθήκαμε με αντιμετωπίσιμα προβλήματα. Ας προσευχηθούμε καλύτερα, για όλους αυτούς που πληγώθηκαν από ξαφνικές απώλειες των αγαπημένων τους, από κλονισμό της οικογενειακής τους κατάστασης, δίχως να το επιδιώξουν ή να έχουν πράξει έτσι ώστε να το προκαλέσουν.

Έχουμε ακόμη λίγες μερούλες, για να κοιτάξουμε τριγύρω μας, για να αναλογιστούμε στην κοινωνία της Ελλάδας, καθώς και στην Παγκόσμια πόσα δεινά συνέβησαν και πόσοι άνθρωποι υπέφεραν και υποφέρουν.

Αλλά και σε μικρότερη εμβέλεια, αν ρίξουμε μια ματιά δίπλα μας, θα δούμε πόσες οικογένειες υποφέρουν, σε πόσες πόρτες χτύπησαν την πόρτα, οι ασθένειες..

Κάπως έτσι πηγάζει η ευγνωμοσύνη, αυτό το συναίσθημα της εκτίμησης, που προσφέρει τη γαλήνη, την ανακούφιση, τη χαρά , στην ψυχή μας.

Ρεαλιστικά, μας πίκρανε πολύ το 2023 καθόσον στην Ελλάδα μας, θρηνήσαμε ανθρώπους και περιβάλλον. Ξεχνάει κανείς το δυστύχημα των Τεμπών ή την εικόνα της χώρας μας, που έγινε παρανάλωμα του πυρός; Ο Φεβρουάριος είχε εισέλθει με το αεροπλάνο της Πολεμικής Αεροπορίας που κατέπεσε και πήρε μαζί του τους δυο πιλότους και μας αποχαιρέτισε με το τραγικότατο γεγονός των Τεμπών. Σίγουρα μου ξεφεύγει κάποιο γεγονός, αλλά μια περιληπτική αναφορά είναι αυτή που πραγματοποιώ.

Προσωπικά, μου αφήνει κι άλλη στενοχώρια μαζί με ανησυχία, καθόσον η παιδική - νεανική βία και εγκληματικότητα, αυξάνεται αλματωδώς, όπως και οι άστεγοι, ναρκομανείς και μη. Γενικά η βία που δηλητηριάζει την καθημερινότητα κι όλες τις σχέσεις..

Τι να πούμε για την Παγκόσμια Κοινότητα με τους συνεχείς πολέμους; Άνθρωποι κάθε ηλικίας, παιδιά έρμαια του πολέμου, θύματα της κλονισμένης ειρήνης.

Βέβαια, όλα αυτά δεν ήταν του "χρόνου" επιτεύγματα, αλλά του ανθρώπου....λάθη ή πάθη..

Και σε οικογενειακό επίπεδο, οφείλω να αναφέρω ότι το ξαφνικό ταξίδι...του πολυαγαπημένου μου ξάδερφου στα Γιάννενα, ήταν μεγάλο συναισθηματικό πλήγμα, για την άμεση οικογένειά του περισσότερο.

Όμως η πορεία του ανθρώπου στη γη έχει τέλος και κανένας μας δεν μπορεί, να ορίσει κάτι..

Αγαπημένοι μου φίλοι και αναγνώστες, στο έτος που δύει θα εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας για όλα, διότι κάπου μας χαροποίησε και ότι άλλο μας έφερε, ήταν για κάποιον λόγο. Οι δυσκολίες μας χαρίζουν μια θέση πιο κοντά στο αληθινό νόημα της προσευχής, μας κάνουν δυνατότερους. Μακάρι όπως έλεγε η μάνα μου κι όπως αναφέρει ο σοφός λαός " να μην μας μέλει να μας ρίξει όσα αντέχουμε". Πάντοτε υπάρχουν τα καλύτερα, αλλά να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν τα χειρότερα. 

Άλλωστε ο σοφός δεν πρέπει να παρασύρεται σε ξέφρενες εκδηλώσεις, από τις χαρές, ούτε να βυθίζεται από τις λύπες.

Στο κατώφλι, θα του θυμίσω βέβαια και θα τον παρακαλέσω, να δώσει μήνυμα στον νέο...για καλύτερες μέρες σε όλο τον κόσμο, για την επαναφορά των αγαθών που οι άνθρωποι απαξιώνουν, για τις αξίες που έχουν καταλυθεί.

Γέρε Χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά...

πες τον νέο να χαρίζει, αφειδώλευτα, χαρά!

Εγκάρδιες ευχές για κάθε αγαθό που θα μας ανυψώσει το ηθικό ανάστημα, για κάθε αγαθό που θα κάνει όμορφη την ανθρωπότητα..

Σοφία Δ. Αγραπίδη

Στρκος Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας