Για το ανησυχητικό φαινόμενο της παραβατικότητας των ανηλίκων στην αγαπημένη γενέτειρα, έχω ασχοληθεί πάλι, κυριολεκτικά από αγάπη για τα παιδιά, από εκτίμηση προς τους συμπολίτες μου, καθώς και για το επίπεδο που αξίζει στην πόλη μας.
Η παραβατικότητα εμπεριέχει και τον εκφοβισμό ή μπούλινγκ (bullying).
Εκφοβισμός είναι η σωματική, ψυχολογική,συναισθηματική κακοποίηση ατόμων. Παρατηρείται σε όλες τις ηλικίες. Στις εποχές μας βέβαια σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στην κοινωνία και στα σχολεία περισσότερο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα υπήρξε πρόσφατο περιστατικό μπούλινγκ, σε σχολείο της Ανδραβίδας.
Ένα γεγονός το οποίο δεν είναι τυχαίο ούτε μη αναμενόμενο , αφού υπάρχουν φαινόμενα παραβατικότητας, εδώ και χρόνια.
Ένα γεγονός όμως, που αμαυρώνει τη γνώμη των τρίτων , για τον ιστορικό μας τόπο.
Ένα γεγονός, που αποδεικνύει πόσο νοσεί ένα μέρος της κοινωνίας.
Ένα γεγονός που αφήνει μια εικόνα..αδυναμίας για τη σχολική κοινότητα.
Ο λόγος που από το τέλος του καλοκαιριού του 2023, ασχολήθηκα μέσω δημοσιευμάτων, καθώς και με ενημέρωση στις αρμόδιες αρχές του τόπου για το φαινόμενο, δεν είναι για να τιμωρηθούν τα παιδιά που παρουσιάζουν διάφορες ...περίεργες συμπεριφορές,ούτε οι γονείς βέβαια, αλλά για να σώσουμε ότι μπορούμε, προκειμένου η τοπική κοινωνία μας, να μην αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.
Η αγάπη μου για τα παιδιά , όπως και της οικογενείας μου είναι δεδομένη και αποδεικνύεται έμπρακτα, καθόσον σχεδόν όλη μας η ζωή μέσω εθελοντικής ιδιότητας είναι αφιερωμένη σ' αυτά.
Επίσης, από το 2000 παρακολουθώ, σχετικά σεμινάρια, διαλέξεις, δράσεις για την ψυχολογία των παιδιών με κέντρο ενδιαφέροντος, την παραβατικότητα.
Μα, θα μου πει κάποιος...Και τι είσαι εσύ;Σωτήρας της Ανδραβίδας;
Η απάντησή μου είναι φυσικά "όχι". Είμαι όμως πολίτης και δημότης, που μέσω της εμπειρίας μου, του χρόνου που διαθέτω, της υπομονής μου, έχω θέληση και στοιχειοθετημένη άποψη, ώστε να μπορώ να σταθώ ως βοηθός γι' αυτό το τόσο σοβαρό θέμα. Γι' αυτό προσπαθώ, γι' αυτό αφιερώνω πολύτιμο χρόνο, μέσω των κειμένων μου. Επιπλέον, το ελάχιστο χρέος μου ως άνθρωπος, είναι να μη μένω αμέτοχη σε ότι δεν με αγγίζει άμεσα.
Μόλις πληροφορήθηκα για το θλιβερό περιστατικό που έγινε λόγος στα ΜΜΕ, στενοχωρήθηκα πάρα πολύ και αμέσως η σκέψη μου πήγε, στην ενημέρωση που έχω κάνει στις αρχές γι' αυτό το θέμα. Πως δηλαδή εάν δεν γίνουν συντονισμένες ενέργειες, να βοηθηθούν τα παιδιά, το κακό θα γίνει...
Στενοχωρήθηκα εννοείται για το θύμα, αλλά και για τους θύτες.
Μάλιστα δεν θέλησα να μάθω στοιχεία, γιατί δεν με βοηθά σε κάτι. Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ περισσότερο.
Εύχομαι να είναι μόνο αυτό και να σταματήσει εδώ. Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο, μοιάζει λίγο με όνειρο.
Για να ασκούν βία κάποια παιδιά, στον συνάνθρωπό τους ή σε ζώο (δεν έχει σημασία η ηλικία), σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν την ενσυναίσθηση. Δηλαδή δε συνειδητοποιούν ότι κάνουν κακό, ότι ο άλλος υποφέρει, ότι το να βασανίζεις δεν αποτελεί χαρά, μαγκιά, εξυπνάδα, εξέλιξη. Άρα δεν έχουν καλλιεργημένα συναισθήματα, προφανώς γιατί ο τρόπος που διαπαιδαγωγήθηκαν δεν ήταν ο κατάλληλος ή γιατί δέχονται βία στην οικογένειά τους ή γιατί είναι παραμελημένα ή γιατί έχουν τραυματιστεί από κάποιο περιστατικό.
Πολλές φορές στην εξάπλωση της βίας, οδηγεί ένα τεράστιο λάθος που κάνουν αρκετοί γονείς και είναι η αποδοχή ως αστείου ή μαγκιάς, οποιασδήποτε παραβατικής ενέργειας, νευρωτικής συμπεριφοράς, επικίνδυνων δήθεν "παιχνιδιών".. Υπάρχουν γονείς που όχι μόνο αποδέχονται όλα όσα αναφέρω , αλλά δείχνουν δημόσια και πόσο χαρούμενοι είναι γι' αυτό, τα επιβραβεύουν. Ελαφρώς δείγμα έλλειψης μόρφωσης (όχι πτυχίων) ή αφέλειας, τα οποία είναι καταστροφικά..Γελάνε όταν βλασφημούν τα Θεία, μικρά παιδιά, όταν κοροϊδεύουν τον ανήμπορο, όταν λένε ψέματα, όταν γυρνάνε μέρα νύχτα στους δρόμους, δίχως να γνωρίζουν αυτοί , που είναι..Κι άλλα πολλά, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, τα παιδιά σε ότι χειρότερο, στη παραβατικότητα, στη βία.
Μια ακόμη αλήθεια είναι, ότι στην εποχή μας ο μιμητισμός των κακών προτύπων άλλων χωρών, που γίνονται πασίγνωστα μέσω του διαδικτύου, αποτελεί έναν ακόμη λόγο, για το κακό..
Όπως και να 'χει, αρκεί η διάθεση των γονιών ή κηδεμόνων, για να διορθωθεί το πρόβλημα, να επουλωθούν οι πληγές στα θύματα (στο θύμα για την Ανδραβίδα), να αγωνιστούν ώστε τα παιδιά τους, να καταλάβουν ότι με το κακό δεν πάνε μπροστά και πως κάποια στιγμή, κάτι τέτοιο μπορεί να δεχτούν και τα ίδια. Είναι εντελώς αρρωστημένη η ιδέα, ότι εμείς είμαστε οι πιο δυνατοί , οι πιο έξυπνοι ή εκείνη η τραγική νοοτροπία (κυρίως των μικρών περιοχών) ...του έχουμε μέσον, έχουμε γνωστούς και δεν μπορεί να μας πειράξει κανείς.
Επίσης είναι βαριά υποτιμητικό ο οιοσδήποτε κατέχει θώκους στην οποιαδήποτε μικρή κοινωνία, να παρεμβαίνει για να κουκουλώνεται η πληγή. Κάθε πληγή τη γιατρεύουμε και δεν την κουκουλώνουμε διότι θα επέλθει σηψαιμία.....πολλές φορές με ανεπανόρθωτη βλάβη.
Με ειλικρινή αγάπη σας υπενθυμίζω ότι η ζωή είναι απρόβλεπτη και ποτέ δεν ξέρετε που θα βρεθούν τα παιδιά "νταήδες", σε τι βραχώδη μονοπάτια και ποιους θα έχουν να αντιμετωπίσουν. Ας περάσει για λίγο από τη σκέψη σας, το παιδί που νομίζει ότι είναι παντοδύναμος, ξαφνικά να βρεθεί στη θέση του θύματος;
Ακόμη για ποιον λόγο η ψυχή τους να καλλιεργεί τα αγκάθια της κακίας, γιατί να μη χαίρονται τη ζωή μέσα από καλοσύνη, σεβασμό κι αγάπη για τους γύρω τους;
Υπάρχουν τρόποι να βοηθήσετε τα παιδιά σας και να βοηθηθείτε και εσείς.
Πιστεύω ότι πλέον δεν υπάρχει χρόνος για να μην ασχοληθούν όλοι οι φορείς του τόπου με το θέμα.
Μπορείτε να συγκαλέσετε ομιλίες και επισκέψεις στα σχολεία, από ειδικούς οι οποίοι μπορεί να προσεγγίσουν τα παιδιά.
Μπορείτε να τα καλέσετε να παρακολουθήσουν συνεντεύξεις παιδιών και νεαρών, που βρίσκονται στα Σωφρονιστικά Ιδρύματα και τα οποία το μόνο μήνυμα που δίνουν είναι " να μην μπλέξετε, να διαβάζετε, να προχωρήσετε, η δικαστική οδός, η φυλακή ή ότι παρόμοιο είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία, που θα σας σακατέψει, Η παραβατικότητα δεν είναι μαγκιά".
Αποτελεί μεγάλο σχολείο η προσωπική μου έρευνα από το διαδίκτυο, παρακολουθώντας από διάφορες εκπομπές , αυτές τις συνεντεύξεις.
Οι ειδικοί θα βοηθήσουν για να συμφιλιωθούν τα παιδιά, καθώς επίσης θα ενδυναμώσουν τους παρατηρητές ή τρίτους (παιδιά εκτός προβλήματος) έτσι ώστε να βοηθούν στην αρμονία της κοινότητας του σχολείου, αλλά και να προστατεύουν το θύμα.
Η προσωπική μου έκκληση προς κάθε φορέα της γενέτειρας (Εκπαιδευτικό, Κοινωνικό, Αυτοδιοικητικό, Θρησκευτικό, Προστασίας του Πολίτη, Δικαιοσύνης) είναι να εξαντληθεί κάθε τρόπος, ο οποίος θα αποτελέσει βάλσαμο για να διορθώσουμε το κακό.
Την ίδια έκκληση κάνω και προς τους γονείς.
Ας σταματήσει εδώ το κακό κι ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή σε τραγικότατο γεγονός στον τόπο, που ο θύτης ήταν επίσης από παιδί, με συμπεριφορά την οποία κανείς δεν αξιολόγησε...και είχε αυτή τη θλιβερή εξέλιξη..
Με σεβασμό κι αγάπη
Με την επιθυμία για μια καλύτερη Ανδραβίδα
Σοφία Δ. Αγραπίδη
Στρκός Σ.Ξ ε.α - Συγγραφέας
Υ.Σ Φωτογραφίες από διαδικτυακή πηγή, δίχως δικαιώματα.
