Ρεβεγιόν σημαίνει γιορτή - διασκέδαση, σε σπίτι ή σε κέντρο. Στο εορταστικό Δωδεκαήμερο που ξεκινάει, συνηθίζεται τις δυο μεγάλες παραμονές, αυτή των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, να διοργανώνονται τα ονομαζόμενα ρεβεγιόν. Αν το σκεφτούμε ρεαλιστικά, θα διαπιστώσουμε ότι όλο τον χρόνο με φαγητό και διασκέδαση είναι οι περισσότεροι, δίχως να υπάρχει αίσθημα στέρησης. Η διασκέδαση, το ποτό, το φαγητό, είναι κορεσμένες καταστάσεις για τους καιρούς μας.
Δεν θα μακρηγορήσω σ' αυτό το κείμενο, απλά θα εκφράσω τις απόψεις μου, κόντρα στην υπερβολή που διακρίνει την κοινωνία μας σήμερα, κι ας δημιουργήσω αντιπάθειες...ενδεχομένως από κάποιους. Γνωρίζω ότι είναι αρκετοί αυτοί που κατανοούν τα γραφόμενά μου, καθώς κι άλλοι που πολλές φορές προβληματίζονται και μπαίνουν σε σκέψεις..
Η παραμονή των Χριστουγέννων είναι ημέρα νηστείας. Το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί, τελείται η Θεία Λειτουργία στου ναούς.
Αυτός ο λόγος, μαζί με το γεγονός ότι και η επόμενη μέρα από τα Χριστούγεννα είναι αργία, καθιστούσε από παλιά, την πραγματοποίηση διασκεδαστικών εκδηλώσεων (ρεβεγιόν για σήμερα) ,των χορών (παλιότερα), των συναντήσεων και των διασκεδάσεων ανήμερα τα Χριστούγεννα από το μεσημέρι έως και το βράδυ.
Η Άγια Νύχτα έχει μια σπάνια αίσθηση που γεμίζει την ψυχή με άσπρα ανθάκια του γιασεμιού , αν συνδυαστεί με γαλήνιες καταστάσεις. Για όσους δεν έχουν το βράδυ, τον εκκλησιασμό τους, τι ωραιότερο από μια ήρεμη ατμόσφαιρα με μουσική, με αναμμένα τα φωτάκια του δέντρου, συζητώντας για τα έθιμα ή διαβάζοντας κάποια αποσπάσματα ή κι ολόκληρα κείμενα από παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα λογοτεχνικά έργα, παίζοντας κάποιο επιτραπέζιο, παρακολουθώντας μια όμορφη ταινία, κάτι που η καθημερινότητα δεν επιτρέπει να κάνουμε συχνά όλα τα μέλη της οικογένειας, πίνοντας λικεράκι και ετοιμάζοντάς μας, για να ακούσουμε τα τροπάρια και τους ψαλμούς στη Θεία Λειτουργία.
Οι πιστοί που παρακολουθούν τη νυχτερινή Θεία Λειτουργία, η οποία είναι το ορόσημο της λήξης της νηστείας, αλλά και η μοναδική αίσθηση αυτού του διαφορετικού που φωλιάζει στην ψυχή μας, άνετα μετά το πέρας, μπορούν να ψυχαγωγηθούν. Βέβαια δεν είναι η ψυχαγωγία, ο σκοπός και το νόημα της μεγάλης εορτής.
Δεν χάνεται το εορταστικό χρώμα των Χριστουγέννων, εάν δεν ξεσαλώσουμε την Αγία παραμονή.
Αντίθετα την Πρωτοχρονιά, η διασκέδαση, οι συναντήσεις, τα γλέντια, τα ρεβεγιόν γίνονται την παραμονή και είναι λογικό βέβαια. Θα ήταν παράλογο να μην διασκεδάζαμε, για την έλευση του Νέου Χρόνου, μια κατάσταση που γεννά νέους στόχους, που όπως λέει ο σοφός λαός, όσο πιο χαρούμενους μας βρίσκει, τόσο περισσότερο καλός θα είναι μαζί μας. Γι' αυτό οφείλουμε να τον υποδεχόμαστε πανηγυρικά. Εννοείται, στο επίπεδο που μας επιτρέπουν τα δεδομένα της υγείας μας και της ζωής μας.
Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς διατίθεται για γλέντι, για διασκέδαση διότι δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει ή να εμποδίζεται, στο πνευματικό - θρησκευτικό μέρος. Θυμάμαι, ανέκαθεν πως είχα εμπεδώσει τη διαφορά των δυο παραμονών, που σήμερα έχουν ισοπεδώσει.
Τη μια την περίμενα για ηρεμία και προσήλωση στο μεγάλο νόημα της Γέννησης, σε όσα με απασχολούσαν, για την προετοιμασία των εδεσμάτων της επόμενης μέρας και την άλλη την περίμενα για διασκέδαση. Γι' αυτό όλη μου τη ζωή σχεδόν, κάθε 31 Δεκ βρισκόμασταν σε κάποιο κέντρο. Διασκεδάζαμε αληθινά, διότι ξεχωρίζαμε τις μέρες και έτσι δεν ήταν όλες το ίδιο, γι΄αυτό απολαμβάναμε δίχως να κουραζόμαστε.
Η κούραση που χαρακτηρίζει πολλούς ανθρώπους, όπως και πολλούς νέους, προέρχεται από την ανία. Είναι δυνατόν, να βιώνεις με τον ίδιο ρυθμό σε όλα, τις μέρες, τον χρόνο..και να μην κουράζεσαι. Είναι κάτι που μπορούμε να κατανοήσουμε, εάν σκεφτούμε πως θα ήταν ο χρόνος, εάν δεν υπήρχαν οι γιορτές, εάν δεν υπήρχε αυτή η αλλαγή.
Είναι κρίμα που ακολουθώντας τα χειρότερα από το ρεύμα των εποχών, έχουμε αποδεχτεί την κατάλυση των εθίμων, των ηθών, των αξιών.
Πολύ συνειδητοποιήμενα, αναφέρω ότι αν τρώμε κάθε μέρα το ίδιο γλυκό ή το φαγητό, σίγουρα θα το βαρεθούμε κι ας είναι το ακριβότερο ή το καλύτερο. Αν κάθε μέρα (πολύ συχνά) βρισκόμαστε στα κέντρα διασκεδάσεως, πως θα απολαύσουμε ένα Σάββατο ή επί της παρούσης, το ρεβεγιόν.
Οι απόψεις μου δεν έχουν οπισθοδρομικό χρώμα, διότι δεν είναι ο χαρακτήρας μου αυτός. Απλά πιστεύω, το έχω διαπιστώσει πως, όταν κάτι ξεφεύγει από το μέτρο, τότε χάνει την αξία του, την ωραιότητά του, παύει να λειτουργεί θεραπευτικά , με την έννοια των καλών που μας χαρίζει.
Χαρούμενα Χριστούγεννα και μια λαμπρή Νέα Χρονιά.
Ας κάνουμε μια νέα αρχή αυτή την Άγια Νύχτα, ώστε να καλωσορίσουμε την αληθινή αγάπη στην καρδιά, στις σχέσεις, στο σπίτι μας.
Σοφία Δ. Αγραπίδη
