Ελλάδα, καλοκαίρι, Παναγιά!
Ελληνικό καλοκαίρι, δίχως τη μέρα της Παναγιάς , καλοκαίρι δεν λογιέται.
Δεκαπέντε στοχασμοί για την Άγια μέρα, που ζυγώνει, εκτός από το μέγα θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός που εορτάζουμε.
Τι είναι αυτή η μέρα και τι σημαίνει για πολλούς από εμάς;
1. Ευωδία άσπρων κρίνων, που μαρτυρούν την παρθενική σκέψη απ' την οποία αναδύεται κάθε αγνό συναίσθημα, για αγαθούς σκοπούς και γαλήνιες στιγμές.
2. Η ομορφιά του κόσμου, δίχως τα φαρμακερά αγκάθια του μίσους, της κακίας, της μικροψυχίας, κάθε συμπλέγματος κατωτερότητας που αποτελεί πηγή κακού.
3. Το δάκρυ που ρέει από τα μάτια, όταν η μελαγχολία της ξενιτιάς , αγγίζει την ψυχή ξυπνώντας ετούτη την Άγια μέρα.
4. Το καρδιοχτύπι της ελπίδας, για κάθε προβληματισμό μας, μέσα στη δροσιά του Αυγούστου, που εκκολάπτει τις ρομαντικές ζωγραφιές του φθινοπώρου.
5. Εκείνον τον ρυθμικό παφλασμό των κυμάτων, που νιώθεις ότι θα παρουσιάσουν την Γοργόνα κρατώντας το τετράφυλλο τριφύλλι.
6. Το αθώο χαμόγελο των γερόντων, που θα ζήσουν για ακόμη μια φορά την πλατεία του χωριού με τα αιωνόβια πλατάνια, αλλά και τη λότζα με τα κάτασπρα σκαλάκια τριγύρω, να σφύζουν από τις φωνούλες των παιδιών κι από τις κουβέντες των μεγάλων..μέρες της Παναγιάς, μέρες των επισκεπτών, των παιδιών και των συγγενών.
7. Τα λευκά εκκλησάκια που ο σταυρός κοιτώντας το πέλαγος, ευλογεί τα καράβια , στέλνει στον ουρανό κάθε γλυκιά πεθυμιά για να γίνει η καρδιά μας, βράχος ακλόνητος στα χτυπήματα της ζωής.
8. Η αιώνια ζωή, το σπαθί όπου καταπατά τον θάνατο, η λιακάδα μετά την καταιγίδα, η μπουνάτσα που ακολουθεί τη φουρτούνα.
9. Η μεγάλη αγκαλιά στην οποία, εναποθέτουμε καημούς και πόνους, στενοχώριες και πίκρες.
10. Εκείνο το λαμπερό πρόσωπο που με ξανθά μαλλιά το έχουν περιγράψει, εκείνα τα μάτια που θαρρείς ότι σου σβήνουν και το τελευταίο ψήγμα της απαισιοδοξίας.
11. Η μεγάλη μάνα που κάθε πρωινό, ευλογεί τα παιδιά της και τα ποτίζει με ροδόσταμο από την παντοτινή πηγή της.
12.Το σκήπτρο για να ανοίξουμε τα παραθύρια των σκλαβωμένων ψυχών, των συνανθρώπων μας.
13. Δέος για κάθε μας νέο βήμα, μετά από κάθε συναισθηματική πτώση.
14. Η άσβεστη φλόγα της αγάπης , η οποία μας μεταμορφώνει σε αληθινούς ανθρώπους.
15. Όλα τα Χαίρε , που σαν τα αποψινά αστέρια, μας κάνουν δώρο μια άλλη δύναμη...με την οποία τοποθετούμε ψηλά όλες τις χαρούμενες στιγμές κι αφήνουμε κάτω όλα εκείνα τα μικρά ή μεγάλα αγκάθια...που μας μάτωσαν.
Κι αν οι καιροί είναι δυσοίωνοι;
Μας ενισχύει με όπλα δίχως σφαίρες, για να μαχόμαστε κάθε κακό.
Άλλωστε η μάχη του καλού με το κακό, δεν έχει τέλος..
Άλλωστε, βρισκόμαστε εδώ για τον αγώνα που επίσης δεν έχει τέλος..για την πορεία μέσα από δύσβατα μονοπάτια, που οδηγεί στη θέωση.
Ελληνικός Αύγουστος, με τα πουλιά να υμνολογούν, σύμφωνα με το Άξιον Εστί.
Χαίρε η Καιομένη και χαίρε η Χλωρή
Χαίρε η Αμεταμέλητη με το πρωραίο σπαθί
Χαίρε η που πατείς και τα σημάδια σβήνονται
Χαίρε η που ξυπνάς και τα θαύματα γίνονται
Χαίρε του παραδείσου των βυθών η Αγρία
Χαίρε της ερημίας των νησιών η Αγία
Χαίρε η Ονειροτόκος χαίρε η Πελαγινή
Χαίρε η Αγκυροφόρος και η Πενταστέρινη
Χαίρε με τα λυτά μαλλιά η χρυσίζοντας τον άνεμο
Χαίρε με την ωραία λαλιά η δαμάζοντας τον δαίμονα
Χαίρε που καταρτίζεις τα Μηναία των Κήπων
Χαίρε που αρμόζεις τη ζώνη του Οφιούχου
Χαίρε η ακριβοσπάθιστη και σεμνή
Χαίρε η προφητικιά και δαιδαλική
Οδυσσέα Ελύτη, Άξιον Εστί
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
