Καλωσορίζοντας τον Ιούλιο.

Ιούλιος αύριο!!!

ας τον καλωσορίσουμε με αγάπη και χαρά!

Η φύση μας δείχνει όλες τις εκφάνσεις της ζωής...ότι προχωράμε μέσα από μικρές ή μεγάλες δυσκολίες και σε οποιοδήποτε επίπεδο.

Ο Ιούλιος αποτελεί τον έβδομο μήνα του χρόνου κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό Ημερολόγιο και έχει τον πλουσιότερο αριθμό ημερών...31!Είναι ο κεντρικός μήνας του καλοκαιριού.

Σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές στο αττικό ημερολόγιο ο Ιούλιος ήταν ο πρώτος μήνας του έτους και τον ονόμαζαν Εκατομβαιών με αριθμό ημερών 30.

Στο παλιό ρωμαϊκό ημερολόγιο έχει την πέμπτη θέση (Ouintilis στα λατινικά).

Ο Αύγουστος Καίσαρας για να τιμήσει τον Ιούλιο Καίσαρα έδωσε στον μήνα το όνομα Ιούλιος.

Για το εκκλησιαστικό ημερολόγιο που αρχίζει τον Σεπτέμβριο, είναι ο ενδέκατος μήνας.

                                            Έργο του Γιάννη Τσαρούχη (διαδικτυακή πηγή)

Όπως όλοι οι μήνες έτσι και ο αναφερόμενος έχει διάφορες ονομασίες που προέρχονται από τις εργασίες, τις γιορτές καλ..

Κάποιες από αυτές είναι:

Αλωνάρης , Αλωνιστής,Αλωνιάτης  γιατί πραγματοποιείται το αλώνισμα του σιταριού.

Αη- Λιάτης από τη μεγάλη εορτή του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.

Φουσκομηνάς καθόσον φουσκώνουν τα σύκα και είναι έτοιμα να ανοίξουν...

Γυαλιστής από τα σταφύλια που γυαλίζουν.

Δευτερογιούλης γιατί είναι ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού.

Χόρτοθερτς η ποντιακή ονομασία του.

 

 

Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, διότι την εποχή αυτή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.

Στα ορεινά της πατρίδας μας συναντάται και με την ονομασία Θεριστής, καθώς λόγω των ψυχρού κλίματος ο θερισμός γίνεται τον Ιούλιο.

Στη Ρόδο τον ονομάζουν και Φουσκομηνά ή Χασκομηνά, επειδή αρχίζουν φουσκώνουν ή να χάσκουν τα σύκα, δηλαδή να ωριμάζουν και να ανοίγουν.

Στη Νάξο και τη Χίο ο Ιούλιος αναφέρεται και ως Γυαλιστής, επειδή ωριμάζουν τα σταφύλια και γυαλίζει η ρώγα τους.

Δευτερόλης ή Δευτερογιούλης, επειδή είναι ο δεύτερος μήνας του καλοκαιριού.

Αηλιάς ή Αηλιάτης, λόγω της γιορτής του Προφήτη Ηλία στις 20 Ιουλίου.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/500/183

© SanSimera.gr

Αλωνάρης, Αλωνιστής, Αλωνητής, Αλωνητής, Αλωνιάτης και Αλωνεύτης, διότι την εποχή αυτή γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/500/183

© SanSimera.gr

Οι κυριότερες από τις θρησκευτικές εορτές αυτού του μήνα είναι

Στις 1  των Αγίων Αναργύρων, γιατρών Κοσμά και Δαμιανού

Στις 7 της Αγίας Κυριακής

Στις 15 Κηρύκου και Ιουλίτης

Στις 17 της Αγίας Μαρίνας

Στις 20 του Προφήτη Ηλίας

Στις 23 του Απολλωνίου

Στις 25 της Ολυμπιάδος

Στις 26 της Αγίας Παρασκευής

Στις 27 του Αγίου Παντελεήμονα

Αρχές του Ιουλίου ...το Αφήλιο

το σημείο δηλαδή της τροχιάς ενός σώματος, ενός πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος που βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο.Η Γη βρίσκεται στο αφήλιο περίπου στις 3 με 4 Ιουλίου κάθε χρόνο.

Επίσης ο μήνας είναι αφιερωμένος στην Κύπρο μας!!

Παροιμίες σχετικές με τον Ιούλιο.

Της Αγια-Μαρίνας ρώγα (ή σύκα) και τ’ Αϊ-Λιος σταφύλι. Και της Αγιάς Παρασκευής γεμάτο το κοφίνι.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/proverbs/categories/178

© SanSimera.gr

Αλωνάρη με τ' αλώνια και με τα χρυσά πεπόνια.

Τον Αλωνάρη δούλευε καλό χειμώνα να έχεις.

Τον Αλωνάρη έβρεχε στον ποτισμένο τόπο.

Αλωνάρης αλωνίζει, στάρι το χωριό γεμίζει.

Η καλή αμυγδαλιά ανθίζει το Γενάρη και βαστάει τ' αμύγδαλα όλο τον Αλωνάρη.

Τ’ Αλωναριού τα κάματα (δυνατή ζέστη), τ’ Αυγούστου τα λιοβόρια (ζεστός δυνατός ανατολικός άνεμος).

Την ημέρα τ’ άη -Λιός παίρνει ο καιρός αλλιώς.

 Στο κακορίζικο χωριό τον Αλωνάρη βρέχει.

Εύχομαι καλό μήνα σε όλους!!καλύτερο για όλη την ανθρωπότητα!!

Η Πλατεία Ομονοίας και το τραγούδι της δεκαετίας του '50.

Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

© SanSimera.gr

Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

© SanSimera.gr

Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής. Το 1862 μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωsαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/324

© SanSimera.gr

Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε την ιστορία της Πλατείας Ομονοίας που αποτελούσε ανέκαθεν το σημείο της συνάντησης κυρίως για τους ανθρώπους που κατέφθαναν από την επαρχία στην πρωτεύουσα, κάποιες δεκαετίες πριν....

Ο χώρος πήρε τη μορφή της πλατείας το 1846 με πρώτη ονομασία Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνα,προς τιμή του τότε βασιλιά.

Τη σημερινή ονομασία την έλαβε το 1862 καθόσον τότε έδωσαν τον όρκο "ομονοίας" οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών ομάδων.

Αργότερα κατά τη χρονική περίοδο της βασιλείας του Γεωργίου του Α' η πλατεία δεντροφυτεύτηκε και τοποθετήθηκε μια μαρμάρινη εξέδρα απ΄όπου κάθε Κυριακή μια στρατιωτική μουσική μπάντα με τη μουσική της ψυχαγωγούσε τους Αθηναίους, αφού ήταν το κεντρικό και από τα αρχοντικότερα σημεία της πόλης.

Το 1930 ξεκίνησαν τα έργα για την κατασκευή του υπόγειου σιδηροδρόμου και ως εκ τούτου έπαιρνε σιγά - σιγά την εμπορική της μορφή.

Η διαρρύθμιση του υπόγειου χώρου ξεκίνησε στις  15 Οκτωβρίου του 1954 και περιελάμβανε τις κυλιόμενες σκάλες, τράπεζα, καταστήματα....Ήταν πραγματικά όμορφα!

Όλο το έργο ήταν έτοιμο το 1960 με συντριβάνια και τεχνητή λίμνη που αποτελούσε τη χαρά των φιλάθλων οι οποίοι μετά τη νίκη του αγώνα της ομάδας τους είχαν ως έθιμο να βουτούν εκεί..

Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι κυβερνήσεις για διάφορους λόγους προχωρούσαν σε διαφοροποιήσεις του χώρου της Πλατείας...ουσιαστικά καταστροφή γινόταν...Η πιο πρόσφατη αλλαγή ήταν αυτή με την ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 με τραγικό αποτέλεσμα...

Κατά την πολυποίκιλη σε κάθε μορφής γεγονότων δεκαετία του '50 οι θεατρικοί συγγραφείς Παπαδούκας,Σπυρόπουλος και Ασημακόπουλος με μουσικό συνθέτη το Μενέλαο Θεοφανίδη έγραψαν ένα τραγούδι, ύμνο δηλαδή για την αναφερόμενη πλατεία.

Κυκλοφόρησε το 1954 με τη νοσταλγική φωνή και τη σπουδαία ερμηνεία της Σοφίας Βέμπο και συνέχισε σε μια επιθεώρηση το 1955 ως σουξέ...ΟΜΟΝΟΙΑ ΠΛΑΣ.. με την ανεπανάληπτη Ρένα Βλαχοπούλου.

Πρώτη ερμηνεία Σοφία Βέμπο
Άλμπουμ 78 στροφές
Έτος Κυκλοφορίας: 1954       

Σαν την Πλας Πιγκάλ από χρόνια
μια πλατεία πολύ κεντρική
στην Αθήνα μας είν’ η Ομόνοια
που είν’ η φήμη της ιστορική.

Σε κάθε γωνία εφτά καφενεία,
καρέκλες με κόσμο γεμάτες
και ταξί που ψαρεύουν πελάτες.
Κομψοί και ωραίοι, πόλισμαν τροχαίοι,
πέντ’ έξι παλιές μπυραρίες,
καυγαδάκια στις αφετηρίες.

Καμπαρέ και τζαζ μπαντ και μπελ φαμ,
με ταμπέλες που λεν’ γουέλκαμ.
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
μέρα – νύχτα και ως το πρωί.

Και τ’ ανθοπωλεία σειρά στην πλατεία,
τριάντα περίπτερα πλάι,
κι από κάτω μετρό που περνάει.
Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
να, η Ομόνοια Πλας.

Μια πλατεία παλιά όλο χάρη,
όλοι οι δρόμοι οδηγούν προς τα εκεί,
και μαζεύονται κι οι φαντάροι
το απόγευμα την Κυριακή.

Πλατεία κοκέτα, φαγιά σε πακέτα,
τσατσάρες, στυλό και λαχεία,
και χαζοί από την επαρχία.
Δυο μέτρα πιο κάτω, πολύ ορεξάτο,
παρφέμ ένα γύρω σκορπίζει
το ντονέρ το κεμπάπ που γυρίζει.

Και αργά από κάποιο στενό
για βολτίτσα προβάλλει ο Ζανώ.
Τι ρυθμός και ζωή και κοσμοσυρροή,
μέρα – νύχτα και ως το πρωί.

Και πριν ξημερώσει, ξενύχτηδες τόσοι
περνούνε να παν’ για το σπίτι
ενώ το πρώτο το τραμ σκάει μύτη.
Κάποιου εκεί κουλουρτζή ο ταβλάς,
να, η Ομόνοια Πλας.

Αργότερα με τις νέες παρεμβάσεις στην πλατεία για διάφορα νέα έργα, ήρθε ένα άλλο τραγούδι....

Ξεχαρβαλωμένη κι αναστατωμένη

με λάκκους και μπάζα γεμάτη,

διώχνει τώρα τον κάθε διαβάτη.

Γίνονται έργα εκεί

κι' έτσι μοιάζει γιαπί,

η πλατεία μας η ιστορική..

Με τα χάλια της τώρα γελάς-

να η Ομόνοια πλας!!..

Πηγές: διάφορα έντυπα της δεκαετίας του '50, αφηγήσεις συγγενικού μου προσώπου και το βιβλίο του Γιάννη Καιροφύλα " Η ΑΘΗΝΑ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '50" .