Στους ναούς κάθε τέτοια μέρα, υπάρχει αγιασμός, όπου σύμφωνα με την παράδοση, οι γεωργοί και οι αμπελουργοί ραντίζουν τα αμπέλια, τα κτήματα γενικότερα, για να είναι ευλογημένα για να αποδίδουν τους καρπούς τους.
Ένας ακόμη ρόλος που αποδίδεται στον Άγιο της μέρας, είναι αυτός του θεραπευτή των ασθενειών αλλά και των ψυχασθενειών. Λόγω θαύματος που είχε κάνει, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους είκοσι Αγίους Αναργύρους.
Ακόμη..
Από τον Ντίνο Ψυχογιό, Ηλεία 1963
"Οι σταφιδοπαραγωγοί στη μνήμ τ' άι Τρυφώνου έχουν μικρή σχόλη, γενικό εκκλησιασμό, αποφεύγουν δε αυστηρά όχι μόνο να πατήσουν σε χτήμα (για κλάδεμα), αλλά και να πιάσουν κλαδευτήρι στο χέρι τους..Κάποιος που μαγάρισε τη μνήμα του αγίου και δούλεψε στ' αμπέλι έκοψε τη μύτη του. Κι ένας που το διηγόταν, και κρατούσε,την ημέρα αυτή, κλαδευτήρι, έκαμε να δείξει πώς, κι έκοψε τη δική του".
και
Από τον Δημ. Καμπούρογλου
Στην τουρκοκρατούμενη Αθήνα, οι γυναίκες φοβούνταν "να στριφώσουν' νήμα ή ρούχα,γιατί μπορούσαν να πάθουν και προσωπικό στρίφωμα, μας αναφέρει, από παρετυμολογία του ονόματός του "Άγιος Στρίφωνας". Γι' αυτό παλιότερα δεν έστριφταν γνέμα για ύφανση οι νοικοκυρές, οι γυναίκες που κυρίως ασχολούνταν.
2 Φεβρουαρίου
Η δεύτερη μέρα του νέου μήνα, είναι μια από τις σπουδαιότερες του χρόνου, καθόσον εορτάζει η Υπαπαντή όπως αναφέρει ο λαός. Πρόκειται για τον σαραντισμό της Παναγίας.Ανήκει στις δώδεκα μεγαλύτερες εορτές της Ορθοδοξίας.
Το 1929, αυτή η μέρα είχε οριστεί ως η εορτή της μητέρας!
Παναγία, Υπαπαντή, Υπερμάχω, Πλατυτέρα, Μεγαλόχαρη...όπως κι αν την ονομάζουμε, είναι η μητέρα όλων! Εννοείται όσων την ευλαβούνται.
Η δεκαετία του 1960 ήταν αυτή, στην οποία η γιορτή της μητέρας πλέον, μεταφέρθηκε τη 2η Κυριακή του Μαϊου..σύμφωνα με τα δεδομένα του εξωτερικού, διότι έτσι ήθελε η εμπορευματοποίηση..
Στην Καλαμάτα η μέρα τιμάται με ιδιαίτερες, τιμές και με ευλάβεια, καθόσον ο Μητροπολιτικός και Καθεδρικός ναός της πόλης, είναι αφιερωμένος στην Παναγία την Υπαπαντή.
Σύμφωνα με την παράδοση, η Ιερή Εικόνα βρέθηκε στην εποχή της Τουρκοκρατίας, στα ερείπια μιας μικρής εκκλησίας που ήταν κατεστραμμένη και τη χρησιμοποιούσαν....για στάβλο.
Σ' αυτόν το χώρο, νοτιανατολικά από τον υπάρχοντα Ναό της Υπαπαντής, έχτισαν πάλι την εκκλησία προς τιμή της Παναγίας. Μια εκκλησία που είχε καταστραφεί πάλι και πάλι...Ο ναός που βρίσκεται σήμερα στην όμορφη πόλη της Καλαμάτας, θεμελιώθηκε στις 25 Ιανουαρίου 1860 και εγκαινιάστηκε στις 19 Αυγούστου 1873. Ο λαός αναφέρει, αμέτρητα θαύματα και κάθε χρόνο, στην χάρη της, καταφτάνουν άνθρωποι από πολλά μέρη.
Επίσης σε κάποια μέρη, λέγεται ότι τη μέρα της Υπαπαντής, παίρνουν την άσπρη πέτρα που είχαν το εορταστικό Δωδεκαήμερο στο τζάκι (για να είναι η νέα χρονιά λευκή και χαρούμενη) και την πηγαίνουν στο κτήμα τους, διότι πιστεύουν ότι η δύναμή της θα αποτρέπει τα άσχημα για τη σοδειά , καιρικά φαινόμενα.
Στο κέντρο της Αθήνας, εορτάζει ο ιστορικός και γραφικός ναός του Αγίου Συμεών στα Αναφιώτικα.
Το Πανηγύρι του Αγίου Συμεών (Άη Συμιού) είναι έθιμο με ιστορική, θρησκευτική και μουσικοχορευτική διάσταση που τελείται δύο φορές τον χρόνο, το διήμερο της Υπαπαντής (2-3 Φεβρουαρίου) και το τετραήμερο του Αγίου Πνεύματος (Σάββατο-Τρίτη). Είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές για την πόλη του Μεσολογγίου και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα και πιο ξεχωριστά δρώμενα της περιοχής της Αιτωλίας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΌΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΥΛΑΒΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΌΣΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ.
Όσο για τα έθιμα και την παράδοση, το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα περιγράφουμε, να τα καταγράφουμε, να τα μεταλαμπαδεύουμε στις νέες γενιές.
Υ.Σ Φωτογραφίες από διαδικτυακή πηγή , χωρίς δικαιώματα.
