Τελευταία μέρα του χρόνου σήμερα, ενός χρόνου φορτωμένου με θλίψη για την ανθρωπότητα, με αγωνία, ανασφάλεια, φόβο. Σε προσωπικό επίπεδο για τον κάθε άνθρωπο σίγουρα υπάρχουν οι ευχάριστες στιγμές, κάποια όμορφα γεγονότα μα πάνω απ' όλα ο αγώνας εναντίον του κακού με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρουσιάζεται...ιός, θολές φιλικές σχέσεις, ανειλικρινείς συνεργασίες, οτιδήποτε για τον καθένα.
Οι σκέψεις τρέχουν (νομίζω πως συμβαίνει στους περισσότερους) στα παιδικά χρόνια για τα οποία όσοι τα ζήσαμε με φως αγάπης και θαλπωρής, αποτελούν την αισιόδοξη αύρα έως τα βαθιά γεράματα. Επίσης τρέχουν σ' εκείνες τις ψυχές που η ζωή τις άφησε δίχως σπίτι, δίχως ανθρώπους, δίχως τα απαραίτητα.Ακόμη σε όλους που παλεύουν το κάθε θεριό που λέγεται βαριά ασθένεια στο κρεβάτι του νοσοκομείου, στο κρεβάτι του πόνου, στα παιδιά που γεννήθηκαν από αρρωστημένους ψυχικά ανθρώπους και η ταλαιπωρία τους είναι απίστευτη. Κυρίως στις μέρες μας ..είναι αδύνατον να μην αφιερώσουμε τη φλόγα του αποψινού καντηλιού σε όλους που άρπαξε ο ιός όπως ο Πλούτωνας την Περσεφόνη, στα παιδιά που θα μεγαλώσουν δίχως γονείς ή τουλάχιστον χωρίς τον ένα γονιό εξαιτίας του φονικού ιού.
Να μην ξεχάσω τις όμορφες παραμονές που κάναμε στο σπίτι με γέλια, φίλους, εδέσματα και όμορφη διάθεση.Οι ευχές μου ατελείωτες και δεδομένες για κάθε καλό σε όλα τα επίπεδα. Είναι καιρός όμως μαζί με το νόημα της ζωής που επαναλαμβάνω συνεχώς, να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να χαρακτηριζόμαστε από σύνεση και να κατανοήσουμε ότι τα γλέντια, οι γιορτές, οι συναντήσεις όταν είμαστε υγιείς μπορούν να πραγματοποιηθούν τον υπόλοιπο καιρό.
Το νόημα των θρησκευτικών εορτών προέρχεται από Εκείνον που Γεννήθηκε για να Σταυρωθεί προκειμένου να μεταδώσει την αγάπη και τη συγχώρεση, την ομόνοια και την καλοσύνη. Έτσι, ας κάνουμε απόψε λίγο πριν ο Νέος Χρόνος έρθει ..την αυτοκριτική μας κι ας δούμε ποια αγκάθια πρέπει να ξεριζώσουμε, ποιες σκέψεις πρέπει να ακυρώσουμε, ποια άνθη να καλλιεργήσουμε...Ας είμαστε έτοιμοι με την έλευσή του να τον κοιτάξουμε στα μάτια σαν έναν κατακάθαρο καθρέφτη, δίχως ντροπή και ενδοιασμούς, με περηφάνια για τη ζωή μας, για το έργο μας...Από την ψυχή ξεκινάει η κάθε γιορτή!!Στην ψυχή φωλιάζει η αγάπη!Στην ψυχή καλλιεργείται κάθε αγαθό και εξωτερικεύεται στην κοινωνία..
Ας έχουμε για πάντα γιορτή στον εσωτερικό μας κόσμο και οι γιορτές των εγκοσμίων που σε όλους μας αρέσουν θα γίνουν!!Σε εμάς οφείλεται αν η αισιοδοξία μείνει μαζί μας!Κι όσο για τα προληπτικά μέτρα της παρούσας κατάστασης; Στον πόλεμο πάμε αγκαλιά με το όπλο για να αγωνιστούμε, χωρίς να είμαστε βέβαιοι ότι θα νικήσουμε, όμως δίχως αυτό δεν μπορούμε να πολεμήσουμε. Έτσι λοιπόν και τώρα, ακολουθώντας τα μέτρα που οι επιστήμονες συστήνουν όλοι θα πολεμήσουμε αυτό το κακό.
Ας μην αφήσουμε την ορμή που μας χαρακτηρίζει για τις κοινωνικές εκφάνσεις που χάσαμε...να μας οδηγεί σε φανατισμούς και σε παραλογισμούς. Για όσους πιστεύουν αληθινά, θα πρέπει να θυμούνται ότι ο Θεός εμφύσησε τη ζωή, γι΄αυτήν βασανίστηκε κι ότι το αιώνιο στοιχείο μας είναι η ψυχή που κανείς δεν μπορεί να αμαυρώσει αν δεν τον θέλουμε εμείς!!!Ας προχωρήσουμε με πίστη αληθινή κι όχι θρησκοληψία για μια καλύτερη χρονιά.Θεωρώ λάθος δρόμο να εμπλέκουμε την πικρία μας, από τους χειρισμούς των "μεγάλων" με την δική μας αντιμετώπιση του θέματος της υγείας.
Καλή Πρωτοχρονιά
με τις ευχές μας και τις προσευχές μας
να φτάνουν ως τον ουρανό,
να γίνονται τραγούδι
για όμορφο καιρό!
Το φθινόπωρο με μεγάλη χαρά δραστηριοποιηθήκαμε πάλι μετά από την περασμένη δύσκολη χρονιά, με το εξαιρετικό σωματείο της ΕΝΩΣΗΣ ΦΙΛΩΝ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ καθώς επίσης είδαμε πάλι το ΛΥΚΕΙΟ των ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ να ανοίγει την αγκαλιά στους μαθητές του. Επίσης ξεκίνησε η χορωδία της Ζακυνθινής Εστίας στην Αθήνα.
