Το προτελευταίο μέρος του θέματος σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ιστορία΄.
Ο Ισπανικός απολυταρχισμός γεννήθηκε από την ένωση της Καστίλης και της Αραγονίας. Η Ισπανική μοναρχία όφειλε την επικράτησή της στην πολιτική γάμων του βασιλικού οίκου και της αποικιακής κατάκτησης του Νέου Κόσμου. Ο Ισπανικός απολυταρχισμός, ήταν ιδιαίτερα μετριοπαθής και περιορισμένος στην εσωτερική του ανάπτυξη.
Η ιστορία οικοδόμησης του γαλλικού απολυταρχισμού είναι η ιστορία μιας "σπασμωδικής" προόδου προς ένα συγκεντρωτικό μοναρχικό κράτος .Ο γαλλικός απολυταρχισμός έφθασε στη θεσμική του αποθέωση τις τελευταίες δεκαετίες του 17ου αιώνα. Η κρατική δομή και η κυρίαρχη κουλτούρα, που αντιστοιχούσε σ' αυτή, τελειοποιήθηκαν στη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου και έγιναν μοντέλο για τις άλλες αριστοκρατίες στην Ευρώπη.
Στο Μεσαίωνα, η φεουδαρχική μοναρχία της Αγγλίας ήταν γενικά πολύ πιο ισχυρή από αυτή της Γαλλίας, όμως παρήγαγε τελικά τον πιο αδύναμο και βραχύχρονο απολυταρχισμό. Αρχίζει με την αυταρχική πολιτική των βασιλέων της Δυναστείας των Στιούαρτ, από τις αρχές του 17ου αιώνα, η οποία οδήγησε τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο και μετά από μια σύντομη επάνοδο της απόλυτης μοναρχίας, καταλήγει στην ένδοξη επανάσταση και στην εγκαθίδρυση της πρώτης κοινοβουλευτικής (ή συνταγματικής) μοναρχίας στον κόσμο, με την Ένδοξη Επανάσταση.
Στην Ιταλία, το απολυταρχικό κράτος εμφανίσθηκε στην εποχή της Αναγέννησης. Ουσιαστικά ποτέ δε δημιούργησε ένα εθνικό απολυταρχισμό. Εμπόδια σ' αυτό στάθηκαν οι μεσαιωνικοί θεσμοί της Παποσύνης και της Αυτοκρατορίας. Καθοριστικός όμως παράγοντας στην αποτυχία δημιουργίας εθνικού απολυταρχισμού, ήταν η πρόωρη ανάπτυξη εμπορικού κεφαλαίου στις πόλεις της βόρειας Ιταλίας.
Ο Ισπανικός απολυταρχισμός γεννήθηκε από την ένωση της Καστίλης και της Αραγονίας. Η Ισπανική μοναρχία όφειλε την επικράτησή της στην πολιτική γάμων του βασιλικού οίκου και της αποικιακής κατάκτησης του Νέου Κόσμου. Ο Ισπανικός απολυταρχισμός, ήταν ιδιαίτερα μετριοπαθής και περιορισμένος στην εσωτερική του ανάπτυξη.
Η ιστορία οικοδόμησης του γαλλικού απολυταρχισμού είναι η ιστορία μιας "σπασμωδικής" προόδου προς ένα συγκεντρωτικό μοναρχικό κράτος .Ο γαλλικός απολυταρχισμός έφθασε στη θεσμική του αποθέωση τις τελευταίες δεκαετίες του 17ου αιώνα. Η κρατική δομή και η κυρίαρχη κουλτούρα, που αντιστοιχούσε σ' αυτή, τελειοποιήθηκαν στη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου 14ου και έγιναν μοντέλο για τις άλλες αριστοκρατίες στην Ευρώπη.
Στο Μεσαίωνα, η φεουδαρχική μοναρχία της Αγγλίας ήταν γενικά πολύ πιο ισχυρή από αυτή της Γαλλίας, όμως παρήγαγε τελικά τον πιο αδύναμο και βραχύχρονο απολυταρχισμό. Αρχίζει με την αυταρχική πολιτική των βασιλέων της Δυναστείας των Στιούαρτ, από τις αρχές του 17ου αιώνα, η οποία οδήγησε τη χώρα σε εμφύλιο πόλεμο και μετά από μια σύντομη επάνοδο της απόλυτης μοναρχίας, καταλήγει στην ένδοξη επανάσταση και στην εγκαθίδρυση της πρώτης κοινοβουλευτικής (ή συνταγματικής) μοναρχίας στον κόσμο, με την Ένδοξη Επανάσταση.
Στην Ιταλία, το απολυταρχικό κράτος εμφανίσθηκε στην εποχή της Αναγέννησης. Ουσιαστικά ποτέ δε δημιούργησε ένα εθνικό απολυταρχισμό. Εμπόδια σ' αυτό στάθηκαν οι μεσαιωνικοί θεσμοί της Παποσύνης και της Αυτοκρατορίας. Καθοριστικός όμως παράγοντας στην αποτυχία δημιουργίας εθνικού απολυταρχισμού, ήταν η πρόωρη ανάπτυξη εμπορικού κεφαλαίου στις πόλεις της βόρειας Ιταλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου