Ο Ακάθιστος Ύμνος.

Τι ονομάζουμε Ακάθιστο Ύμνο;

Αν μιλούσε κανείς για την άφταστη ποιητική και φιλολογική τελειότητα σίγουρα θα αναφερόταν στον Ακάθιστο ύμνο. Το ποίημα, τον ύμνο, το "κοντάκιο" της ελληνορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης, που απευθύνεται στην Πλατυτέρα των Ουρανών. Η ονομασία του προέρχεται από την ορθή στάση των χριστιανών, κατά τη διάρκεια της ψαλμωδίας αυτού. Εντάσσεται στο λειτουργικό πλαίσιο της ακολουθίας του Μικρού Απόδειπνου  και  ψάλλεται στους ναούς τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Τις τέσσερις πρώτες ψάλλεται τμηματικά, ενώ την πέμπτη οι χριστιανοί έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ολόκληρο τον Ύμνο. Έχει μελετηθεί από πολλούς ειδικούς της βυζαντινής μουσικής καθώς επίσης και από λογοτέχνες, οι οποίοι καταλήγουν στο κοινό συμπέρασμα πως πρόκειται για ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας, σε σοβαρή γλώσσα, πλούσιο σε κοσμητικά επίθετα, με εύστοχα σχήματα λόγου αντιθέσεων και μεταφορών.

Εξυμνεί την ενανθρώπιση του Θεού μέσω της Παναγίας. Ο Ακάθιστος Ύμνος συνδέεται με αξιοσημείωτα ιστορικά γεγονότα, με πολιορκίες, με τη σωτηρία της Κωνσταντινούπολης το 673 αλλά και άλλες χρονολογίες. Ο δημιουργός του αναφερόμενου σημαντικότατου έργου δεν έχει γίνει γνωστός αλλά κατά την παράδοση οι περισσότερες γνώμες τον αποδίδουν στο Ρωμανό το Μελωδό καθόσον  ταιριάζει με τα έργα, του μεγάλου υμνογράφου, αφού αγγίζει την τελειότητα ως ποιητική τέχνη, την αρτιότητα και τη δογματική πληρότητα. Σε κάποιον κώδικα του 13 αιώνα μ.Χ υπάρχει μια μεταγενέστερη σημείωση του 16ου αιώνα μ.Χ, που όπως λέγεται αναφέρει το Μελωδό.

Ας προσευχόμαστε όχι μόνο σήμερα αλλά συνεχώς στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Ας προσευχόμαστε για την ειρήνη του κόσμου,σε μέρες...που όλα διακυβεύονται.

Καλή συνέχεια στην Αγία Τεσσαρακοστή με τη φλόγα της δέησης για το καλύτερο αυτού του κόσμου αναμμένη!!