Σκόρπιες σκέψεις.Δεύτερο Μέρος.

Όταν παγώσουμε τις χορδές της ελπίδας

οι αχτίνες του ήλιου δεν μας αγγίζουν.

Το φως το βλέπουμε ως σκοτάδι

και την ανοιχτή πόρτα

ως ερμητικά κλειστή.

Θέλει χαμόγελο απ' τα βάθη της ψυχής μας 

κάθε νέα ανατολή.

Η κάθε μέρα περιμένει τους στόχους μας

να τους πλέξει και να τους κάνει έργο.

Η ζωή χαμογελάει στα λαμπερά πρόσωπα

 με τα μάτια που εκπέμπουν καθαρό βλέμμα.

Αντίθετα δακρύζει 

στις εκδηλώσεις της μικροψυχίας,

βουρκώνει κάθε που σκοτεινιάζουμε

για την ανθρώπινη ματαιότητα.

Έργο τέχνης δεν είναι

 το ψεύτικο αλλά φανταχτερό δημιούργημα. 

Είναι η αγνή, η απροσποίητη δημιουργία 

που οδηγείται από την πηγή της ψυχής του καλλιτέχνη,

χωρίς περίσσιες πινελιές ή στίχους ή λόγια.

Οι άνθρωποι που είναι σπουδαίοι

δεν ακολουθούν τον εύκολο δρόμο 

αυτών που οι αξίες δεν έχουν θέση.

Βαδίζουν με ποιότητα, ακολουθούν 

την πορεία της αξιοπρέπειας 

και όχι των αθέμιτων ..γνωστών..μέσων. 

Να απολαμβάνουμε την ψυχική ευφορία

εκεί που σπέρνουμε αγάπη και φυτρώνουν αγκαλιές.

Να μην αφήνουμε τις στιγμές της χαράς

αφού κανένας μας δεν γνωρίζει

τις συννεφιές που μπορεί η ζωή να φέρει.

Απ' το καλό υπάρχει το καλύτερο, το άριστο.

Απ' το κακό υπάρχει το μεγαλύτερο κακό, το χείριστο.

Μέσω της αυτοκριτικής , της αυτογνωσίας, του αυτοελέγχου

φιλτράρουμε και επιλέγουμε πρόσωπα, καταστάσεις, ενέργειες

ώστε να καταλήξουμε με σοφία σε μια ισορροπημένη ζωή.  

ΥΣ. Όπως έχω ξαναγράψει πνευματικά κατοχυρωμένα είναι όλα τα κείμενα ή τα ποιήματα που παρουσιάζω.
 Η αντιγραφή και η παρουσίαση ως δικών μας γενικά...όσων ανήκουν στους άλλους αποτελεί ένδειξη ασέβειας του ίδιου μας του εαυτού.