Όλες οι εποχές έχουν τις χάρες τους!
Είναι τα δώρα του Θεού, της φύσης, έλεγαν οι γονείς μου όταν ήμουν παιδί.
Με ανακούφιζαν τα λόγια τους κάθε φθινόπωρο που οι αστραπές θύμιζαν στο γήινο βασίλειο πως δεν είναι το πιο δυνατό στο σύμπαν. Με έκαναν όχι μόνο να μη τις φοβάμαι αλλά να κοιτώ στον ουρανό εκείνες τις λάμψεις και να νιώθω μια παράξενη δύναμη!
Κάθε φθινόπωρο ο νους μου προσπαθούσε να εξηγήσει την αντιμετώπιση των περισσότερων ανθρώπων, να βάλει σε μια τάξη όσα άκουγε σχετικά με τις εποχές.
Οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούσαν για το καλοκαίρι και θαρρούσα πως άνοιγαν διάπλατα τα παράθυρα της καρδιάς τους.
Με όμορφα λόγια ήταν η αναφορά τους και για την άνοιξη.
Ο χειμώνας αποτελούσε φόβητρο για αρκετούς. Το φθινόπωρο τους έφερνε μελαγχολία, ήταν ο αγγελιοφόρος για την έλευση του γερο χειμώνα όπως τον έλεγαν.
Το φθινόπωρο πλέον είναι για μένα η εποχή της νέας αρχής.
Η έναρξη του εκκλησιαστικού έτους.
Η έναρξη τους εκπαιδευτικού έτους.
Τα παιδιά που γεμίζουν τους δρόμους, χρωματίζουν αισιόδοξα τα κύματα του μέλλοντος.
Οι φοιτητές ξεκινούν μια νέα πορεία που αποτελεί την είσοδο σε κάποια σχολή και την πρώτη έξοδο ως ενήλικες στη ζωή.
Η εποχή αυτή αποτελεί την αρχή για τους περισσότερους φορείς που μετά τις διακοπές ξεκινούν τις εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Οι περισσότεροι καλλιτέχνες ξεκινούν νέο κύκλο στα έργα τους αφού η αστείρευτη πηγή του σύμπαντος αυτή την περίοδο τους ξυπνά το ενδιαφέρον μέσω των απίστευτων χρωμάτων και συναισθημάτων που γεννά.
Χαρακτηριστικά εκπαιδευτικής και πνευματικής αναγέννησης!
Η αναγέννηση δημιουργεί χαρά και όχι μελαγχολία!
Η γη σπέρνεται για να αποδώσει σε λίγο καιρό τα λογής λαχανικά που θα συνοδεύουν τις γεύσεις της νέας εποχής.
Η φύση στολίζεται με τους καρπούς που εκτός της διατροφικής αξίας, προσφέρουν απέραντη ομορφιά .
Τα χωράφια καθαρίζονται, η γη προετοιμάζεται να κυοφορήσει τους νέους σπόρους όπου θα βλαστήσουν για να μην μας αφήνουν χωρίς την προσφορά τους.
Μήλα, ρόδια, κάστανα, καρύδια τόσα πλούτη μας χαρίζει το σύμπαν!γεύσεις, χρώματα, αρώματα, σχέδια.
Την εικόνα των φορτωμένων δέντρων του φθινοπώρου θα την παρομοίαζα ως έναν πίνακα σπουδαίου καλλιτέχνη που δημιουργήθηκε για να ελκύει το ενδιαφέρον μας.
Ο φθινοπωρινός πίνακας της γης...ουσιαστικά δεν περιγράφεται μα ούτε αντιγράφεται.
Η φωτογραφία είναι από το προφίλ του κ. Γιάννη Κατρίνη.
Χρυσάνθεμα από το Μόντρεαλ, φωτογραφίες του φίλου Πήτερ.
Το βασίλειο της εποχής συμπληρώνει η ανθοφορία με πρωταγωνιστές τα κυκλάμινα και τα χρυσάνθεμα!
Τα άγρια κυκλάμινα τα μικρά και ροζ είναι από τα πιο αγαπημένα μου φυτά. Με γέμιζε ματσάκια η μάνα μου φέρνοντάς τα από μια κοντινή περιοχή που κάθε Σεπτέμβρη έμοιαζε με ροζ πλεκτό νεράιδας.Πολλές φορές μου στόλιζε και τα ξανθοκόκκινα μακριά μαλλιά μου.
Τα φύλλα τους σε σχήμα καρδιάς και τ' άνθη κλείνουν την αγάπη!!το ρομαντισμό της όμορφης ψυχής!
Τα χρυσάνθεμα φουντωτά σε πάρα πολλά χρώματα μας γεμίζουν τόση ομορφιά!
οι αυλές και τα μπαλκόνια με μια μορφή που μόνο ελπίδα μυρίζει!!
Τα πρωτοβρόχια με τις λαμπερές σταγόνες τους ξεπλένουν από τα ίχνη της σκόνης τα φύλλα, τα δάση, τους δρόμους.
Ποτέ δε φεύγει από τη σκέψη μου ο ήχος της βροχής στα κεραμίδια του πατρικού μου.
Πόσο όμορφα μύριζε το χώμα, πόσο καθαρή ήταν μετά η ατμόσφαιρα!!
Οι φθινοπωρινές βροχές ποτίζουν τη διψασμένη από το καλοκαίρι μάνα γη, καθαρίζουν τη φύση.
Μας θυμίζουν πως η κάθαρση είναι απαραίτητη σε όλους τους τομείς.
Φθινόπωρο!!
στις μυριάδες αποχρώσεις του δεν σταματούν τα πινέλα των ζωγράφων όλου του κόσμου.
Οι πένες των ποιητών μετατρέπουν σε στίχους τα άπειρα συναισθήματα που χορεύουν μαζί με τα φύλλα που πέφτουν ..στον κύκλο της ζωής.Μια τέτοια εποχή γεννιούνται και αέναες αγάπες, ορκίζονται στα νερά των ποταμών κι αποτελούν τα μεγάλα γεφύρια που κρατούν για πάντα...που προχωράνε μαζί στην αιωνιότητα.
Αξέχαστα λόγια από μια κυρία που μου διηγήθηκε την ιστορία της...
Τα εδέσματα κάθε εποχής συνδυάζονται με τα καλούδια της!Έτσι φθινόπωρο χωρίς μηλόπιτα δε γίνεται!!
Οι εικονιζόμενες μηλόπιτες είναι φωτογραφικό δώρο από ηπειρώτισσα φίλη καρδιάς!
Πως θα μπορούσα να μην αναφέρω τα σμήνη της μετανάστευσης των χαριτωμένων και πολυαγαπημένων πτηνών που έρχονται την άνοιξη και κάθε φθινόπωρο μας αποχαιρετούν;
Tαξιδεύουν μίλια μακριά με αρκετές ταλαιπωρίες, έχοντας και απώλειες στη διαδρομή...ότι ακριβώς συμβαίνει και στην ανθρώπινη κοινωνία. Ο κύκλος της ζωής σε κάθε στοιχείο της.
Η μετανάστευση των πτηνών σε σχηματισμούς που για να επιτύχουν οι άνθρωποι πρέπει να πραγματοποιούν πολλές ώρες προεργασίας!
Η μετανάστευση που μας γεννά τη θέληση της προσμονής!
Κάθε μέρα κι όλα τα χρόνια..μα περισσότερο κάθε φθινόπωρο ο νους μου ταξιδεύει στον Καναδά..εκεί που κορυφώνεται το μαγικό έργο των χρωμάτων της φύσης..
Ποτέ δεν ξεχνώ τις φθινοπωρινές διαδρομές των παιδικών μου χρόνων..
..τα αδέρφια μου νέα βιβλία και εξαιρετικά γραφικά για το σχολείο..
..η μάνα μου κυκλάμινα, καρύδια, σταφίδες από το χωριό στη Μεσσηνία...
..ο πατέρας μας με την ζεστή του αγκαλιά ..τόσο ζεστή όσο καμιά άλλη.. στην οποία έτρεχα όταν έπεφταν κεραυνοί..
..ο ήχος της βροχής στα κεραμίδια..και πάντα δυο γάτες τουλάχιστον να στριφογυρίζουν στα πόδια μου!!
Εύχομαι σε όλους μας να βιώσουμε κι αυτό το φθινόπωρο
με υγεία και καλή
διάθεση
με πίστη δηλαδή εμπιστοσύνη
με ευγνωμοσύνη για όλα
με στόχους και δημιουργικότητα
με ελπίδα για ένα μέλλον γλυκό σαν το παλιό κρασί
με την φλόγα αναμμένη για τόσα θύματα αυτού του χρόνου
με ειλικρινείς σχέσεις
χαράς όπως αυτή που νιώθουμε ανοίγοντας τα ρόδια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου