Η ξενιτιά...δεν είναι εύκολη κατάσταση, δημιουργεί έναν αιώνιο πόνο..αυτόν του πόθου..
Ζεις και εύχεσαι συνέχεια να βρεθείς το συντομότερο με τα αγαπημένα σου πρόσωπα, ανεξάρτητα αν η ζωή σου κυλά ωραία εκεί που βρίσκεσαι. Τίποτα και κανένας δεν αντικαθιστά τα δικά μας πρόσωπα που βρίσκονται μακριά. Προσωπικά αυτή την πλοκή των συναισθημάτων την ζω από πολύ μικρή...είναι ένα μεγάλο πλεκτό μεταξύ Ελλάδας και Καναδά.
Επειδή όμως δεν μου αρέσει η μεμψιμοιρία και οι μελαγχολικές νότες...κάθε μέρα εύχομαι και προσεύχομαι για αυτό...να είναι καλά όλος ο κόσμος και οι δικοί μου κι ας είμαστε μακριά. Αρκεί να μαθαίνουμε καλά νέα.Ζω πάντα με την ευχάριστη προσδοκία..αυτή που δημιουργεί ο κελαρυστός ήχος του νερού της πηγής..Το πιο πρόσφατο ταξίδι μου στο Μόντρεαλ ήταν στις 7 Οκτ 2015, με την ευκαιρία της βάφτισης ενός εκ των 4 απογόνων μας...εγγονιών της αδερφής μου!! Ουσιαστικά ήταν απρογραμμάτιστο και πολύ λίγο...μόλις 10 ημερών...έφτασε όμως για να απαλύνω τη νοσταλγία....
Έτσι μ'αυτό το φωτογραφικό ταξίδι, βιώνω τα περσινά και .....κάνω σχέδια!!Η αλήθεια είναι ότι ήταν ένα ταξίδι υπέροχο σε όλα!!Οι πτήσεις τέλειες, η διαμονή επίσης...Ακόμη και ο καιρός ήταν ζεστός !!Στον Καναδά το φθινόπωρο είναι απερίγραπτο..κάθε κλαδί και άλλα χρώματα..κάθε χρόνο συγκεντρώνει πολλούς καλλιτέχνες, οι οποίοι εμπνέονται από το πολύχρωμο χαλί της φύσης!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου