26 Οκτωβρίου 1957... σαν τα πουλιά πέταξε...
Για τη μεγάλη μορφή, την σπουδαία προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη, δεν θα αναφέρω ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία!! Για τον καθένα μας, σημαίνει κάτι, για άλλους μεγάλο, για κάποιους μικρό...υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν τους εκφράζει κάτι. Παρακάτω γράφω απλά λίγους στίχους του, για την αγάπη...και σας αφήνω σε ένα φωτογραφικό ταξίδι γι' αυτόν τον πολυτάλαντο άνθρωπο!!
Στη συμπόνια είναι δύο,
αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας.
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα. Δεν ξεχωρίζουν.
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται.
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ… Νίκος Καζαντζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου