Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

Χρόνια πολλά Ελλάδα μου!!

 Η μέρα που ξημερώνει απαιτεί σεβασμό σε όλους εκείνους που έζησαν και πέθαναν για τα ιδανικά!!ΟΧΙ στον κάθε εξωτερικό αλλά και στον κάθε εσωτερικό εχθρό!!
ΟΧΙ στην κάθε ακραία πολιτική άποψη....
ΟΧΙ και στους εθνομηδενιστές της νέας εποχής!
ΟΧΙ και στις μικρότητητες, στους μικρόψυχους της καθημερινότητάς μας.

 Αγαπώ και στηρίζω τη Χώρα μου, επιθυμώ τη διατήρηση των χαρακτηριστικών της παράδοσής μου, ονομάζεται εθνισμός και είναι η θεωρία που πρέπει να πιστεύει ο κάθε λαός , ο οποίος  διακρίνεται από πολιτισμό. Η αρνητική θεωρία είναι ο εθνικισμός.
 Δεν ξεχνούμε όλους όσους πολέμησαν...διδάσκουμε στα παιδιά μας την ιστορία και δεν τα ομαδοποιούμε σύμφωνα με τον αριστερό ή δεξιό...οδηγό της οικογένειας.
 Λαός χωρίς παρελθόν, είναι λαός δίχως μέλλον......λόγια μεγάλων ανθρώπων.
 Η παρέλαση δεν αποτελεί εκδήλωση επίδειξης, αποτελεί φόρο τιμής, όπως συμβαίνει σε κάθε χώρα για τις δικές της επετείους.Το ίδιο συμβαίνει και με την κατάθεση στεφάνων!φόρος τιμής με σεβασμό και όχι αφορμή για έριδες ....
....Εγώ θα σας αφηγηθώ τη ζωή μου με απλότητα. Είναι μια απλή ζωή που αμφιβάλλω αν θα σας ενθουσιάσει, όπως αμφιβάλλω για το συγγραφικό μου τάλαντο. Ισως θα προτιμούσατε αντί να διαβάζετε αυτές τις γραμμές να σας έλεγα ένα τραγούδι...»
Σοφία Βέμπο

....Όταν η Ασφάλεια έρχεται στο κατώφλι της λέει στον επικεφαλής:
«Εγώ δε φοβήθηκα τον Ντούτσε, δε φοβήθηκα τον Χίτλερ. Είναι δυνατόν τώρα να φοβηθώ εσάς; Είναι ποτέ δυνατόν να φοβηθώ τους δικούς μου; Και μ’ αυτή τη γενναία πράξη έπεσε η αυλαία των εθνικών της προσφορών»... ..

 Η εθνική σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες λευκές και κυανές παράλληλες λωρίδες. Μέσα σε ένα κυανό τετράγωνο στο πάνω προΐστιο μέρος, υπάρχει ένας λευκός σταυρός. Οι εννέα λωρίδες αντιστοιχούν στις συλλαβές της ιστορικής φράσης «Ελευθερία ή Θάνατος». Ο σταυρός συμβολίζει τον σταυρό του χριστιανισμού και της ορθόδοξης πίστης, όπως και ο σταυρός στον ιστό. ( διαδίκτυο).
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

Ο Νίκος Καζαντζάκης θα μας ταξιδεύει πάντα.

26 Οκτωβρίου 1957... σαν τα πουλιά πέταξε...

Για τη μεγάλη μορφή, την σπουδαία προσωπικότητα του Νίκου Καζαντζάκη, δεν θα αναφέρω ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία!! Για τον καθένα μας, σημαίνει κάτι, για άλλους μεγάλο, για κάποιους μικρό...υπάρχουν και οι άνθρωποι που δεν τους εκφράζει κάτι. Παρακάτω γράφω απλά λίγους στίχους του, για την αγάπη...και σας αφήνω σε ένα φωτογραφικό ταξίδι γι' αυτόν τον πολυτάλαντο άνθρωπο!!


Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. 
Στη συμπόνια είναι δύο,
αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. 
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας. 
Σμίγουν οι δύο και γίνοναι ένα. Δεν ξεχωρίζουν. 
Το εγώ κι εσύ αφανίζονται. 
ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ… Νίκος Καζαντζάκης















Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΝ


ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.


Η σημερινή ημέρα είναι ξεχωριστής διττής σημασίας για τη Θεσσαλονίκη. Εορτάζει ο πολιούχος της Άγιος Δημήτριος καθώς επίσης  σαν σήμερα πριν 107 χρόνια, 26 Οκτωβρίου 1912, απελευθερώθηκε η πόλη από τον τουρκικό ζυγό ....ημερομηνία ορόσημο για την αποκορύφωση των Βαλκανικών Πολέμων. Η όμορφη Θεσσαλονίκη, όπως αναφέρουν πολλοί στίχοι, αποτελούσε πόθο όχι μόνο για τον ελληνικό στρατό, αλλά και για το βουλγαρικό...ήταν μια μεγάλη αντίθεση στις επιθυμίες του αρχιστράτηγου και διάδοχου του θρόνου Κωνσταντίνου, καθώς  και  του 
Πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου. 
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Δημητρίου σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές χτίστηκε το 413, ουσιαστικά πάνω από τον τόπο που μαρτύρησε ο Άγιος, από τον έπαρχο του Ιλλυρικού Λεόντιο, καθόσον θεραπεύτηκε από κάποια ανίατη ασθένεια. Εκτός του βαρυσήμαντου θρησκευτικού ενδιαφέροντος για τους χριστιανούς, ο Ναός φέρει τεράστια ιστορική και αρχιτεκτονική σημασία. Ο αρχιτεκτονικός του ρυθμός είναι πεντάκλιτη βασιλική με εγκάρσιο κλίτος, διπλά υπερώα και μακρές διπλές κιονοστοιχίες. Στην πορεία των χρόνων ο Ναός δοκιμάστηκε, από την πύρινη λαίλαπα, τον 7ο αιώνα και το 1917 , που προανέφερα. Το 904 λεηλατήθηκε από τους Σαρακηνούς και το 1118 από τους Νορανδούς. Λειτούργησε και ως τζαμί κατά τη χρονική περίοδο 1493 -1912.


Η Θεσσαλονίκη , αλλιώς και νύφη του Θερμαϊκού, ιδρύθηκε από τον βασιλιά της Μακεδονίας Κάσσανδρο, το 315 π.Χ. Το όνομά της το πήρε από την ετεροθαλή αδερφή του Μ. Αλεξάνδρου και γυναίκα του Κάσσανδρου, η οποία είχε ονομαστεί έτσι από τον πατέρα της Φίλιππο επειδή ο ίδιος είχε πετύχει μια μεγάλη νίκη κατά των Θεσσαλών.

Ημικυκλικά κατά μήκος της παραλίας και αμφιθεατρικά, είναι το σχέδιο δόμησης της σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Σημαντική ημερομηνία για την εικόνα αλλά και για την ιστορία της πόλης, αποτελεί το 1917 που μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κέντρου. Στον ανασχεδιασμό της Θεσσαλονίκης, που πραγματοποιήθηκε από το 1917 έως το 1950, σημαντικότατο ρόλο είχε μια ομάδα αρχιτεκτόνων, της οποία επικεφαλής ήταν ο Γάλλος αρχιτέκτονας 
Ερνέστ Εμπράρ.
Ένα χρόνο πριν το 1916 ιδρύθηκε το πανεπιστήμιο, οργανώθηκε η Διεθνής Έκθεση και άρχισε η αναστήλωση του ναού του Αγίου Δημητρίου.









Με αυτό το μικρό ταξίδι, εύχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!!

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

Tα ιαματικά λουτρά της περιοχής Λίτζι του Νομού Ηλείας.


Ανάμεσα στην απερίγραπτη ελληνική ομορφιά, βρίσκεται η περιοχή Λίτζι, 9 χιλ. περίπου από την Κυλλήνη. Το πράσινο σε όλες του τις αποχρώσεις, καθώς και τα αγριολούλουδα που ξεφυτρώνουν στο δάσος των πανύψηλων δέντρων. Η παραλία με την ολόχρυση αμμουδιά και τους αμμόλοφους, στους οποίους τα σπάνια άσπρα κρινάκια, θυμίζουν τον παραδοσιακό στολισμό της νύφης..με τους λεμονανθούς. Τα δώρα της φύσης έρχονται να συμπληρώσουν τα ιαματικά λουτρά, όπως είναι γνωστά..δηλαδή νερά με θεραπευτικές ιδιότητες. Η ιστορία τους, μας μεταφέρει σε χαρακτηριστικά του ρωμαϊκού πολιτισμού. Το καταγράφουν διάφορες πηγές καθώς και η πινακίδα που υπάρχει στο χώρο, στον οποίο βρίσκονται απομεινάρια ρωμαϊκών λουτρών.



Λίγα λόγια που διαβάζονται σαν παραμύθι....
Το 1850 , ο Βούρος ως Υπουργός Υγείας υποδείκνυε σε πάσχοντες από ρευματισμούς, άσθμα ,καθώς και δερματικές παθήσεις, την επίσκεψη στα λουτρά του Λίτζι προς βελτίωση και ίαση των προβλημάτων τους. Λέγεται επίσης πως ο Υπουργός το 1855, λόγω γνωριμίας του με τον ηγούμενο Αγάπιο, της Ιεράς Μονής των Βλαχερνών, ο οποίος υπέφερε από ρευματικά, τον προέτρεψε να πηγαίνει στα λουτρά, προκειμένου να θεραπευτεί. Ο ηγούμενος είδε σημαντική βελτίωση και το είπε στον Υπουργό, ο οποίος χρησιμοποίησε αυτό το γεγονός για να πείσει τον Αγάπιο ώστε να γίνει αρωγός στην εξέλιξη των λουτρών. Έτσι, σύμφωνα πάντα με ιστορικές πηγές,  τον Οκτώβρη του 1860 ο Ηγούμενος με αναφορά του προς το Υπουργείο, γνωστοποιούσε το Βούρο, πως είχε εξασφαλιστεί το απαιτούμενο χρηματικό ποσό, για να χτιστεί ένα υποτυπώδες κτίριο στα λουτρά. Η πληροφορίες για το καλό που έκαναν τα λουτρά, έγιναν γρήγορα γνωστές.


Στις γραμμές της ιστορίας. 
Το υδροθεραπευτήριο μέχρι το 1880 , δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ουσιαστικά οι ιαματικές πηγές της αναφερόμενης περιοχής, αποτελούν την πρώτη ελληνική λουτρόπολη. Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξε τότε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας ο Χαρίλαος Τρικούπης. Έτσι τα λουτρά ανέλαβε ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Πελοποννήσου, κατόπιν παραχωρήσεώς τους από την Κυβέρνηση. Τότε έγιναν τα πρώτα έργα προς εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών, δημιουργώντας ξενοδοχείο και υδροθεραπευτήριο, ώστε να εξυπηρετούνται οι άνθρωποι που προσέρχονταν εκεί. Ακόμη δημιουργήθηκε η σιδηροδρομική γραμμή από τα Καβάσιλα μέχρι τα λουτρά.
Αργότερα το 1951 με άλλη εκ νέου παραχώρηση, την εκμετάλλευση των ιαματικών πηγών ανέλαβε ο ΕΟΤ. 

Κατά πληροφορίες σήμερα, τα λουτρά, όπως συνηθίζεται να λέγεται, έχουν αποδοθεί στην εταιρεία "Λουτρά Κυλλήνης ΑΕ" του ομίλου της Grecotel. 
Το 2005 και το 2006 η Αρχαιολογική Υπηρεσία σε συνεργασία με την υποστήριξη του ομίλου Grecotel διενήργησε καθαρισμό των ρωμαϊκών λουτρών και του περιβάλλοντα χώρου με σπουδαία αποτελέσματα ενώ βγήκαν στην επιφάνεια κι άλλες εγκαταστάσεις ρωμαϊκών χρόνων που βρίσκονται βορείως του συγκροτήματος που γίνονταν η λουτρική θεραπεία.. 

Η σημερινή κατάσταση .....δεν είναι αυτή που αρμόζει στο χώρο.... ο οποίος ανήκει στην ελληνική ιστορία...δεν είναι αυτή που αξίζει στους χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι τιμούν με την παρουσία τους κάθε χρόνο -υπάρχουν οικογένειες που έρχονται διακοπές στην περιοχή μας, εξαιτίας των λουτρών, 30 χρόνια..-!!!...το εικονιζόμενο κτίριο που βλέπει κανείς αμέσως, αφού βρίσκεται στο μέρος όπου αναβλύζει το ιαματικό νερό, αντιμετωπίζει τις επιπτώσεις της εγκατάλειψης.. Τα άλλα κτίρια, τα οποία δεν διακρίνονται ..και τα οποία είχαν ατομικά δωμάτια με λουτρό -μπανιέρα, μαρμάρινους νιπτήρες, αποδυτήρια, εγκαταστάσεις πολυτελέστατες για τα δεδομένα της εποχής τους και για το σκοπό που λειτουργούσαν, τελούν υπό την κατάσταση βανδαλισμών...σπασμένα τζάμια, πεσμένοι σοβάδες....έρμαια στον οποιοδήποτε επίδοξο καταστροφέα...
Στο χώρο των πηγών, δεν υπάρχει ούτε μια υποτυπώδης πληροφοριακή πινακίδα, έτσι για να γνωρίζουν όσοι περνάνε για πρώτη φορά από την περιοχή που βρίσκονται, τι είναι αυτά τα νερά, πως γίνεται η διαδικασία του λασπώματος ή του λουσίματος...Δεν συζητώ για αποδυτήρια...ίσως θεωρείται μεγάλη πολυτέλεια για τους υπευθύνους....Η εικόνα που μεταφέρω είναι αυτή που γνώρισα το καλοκαίρι και η γνώμη πολλών Ελλήνων και ξένων τουριστών σχετικά με την αλγεινή εντύπωση που αποκομίζει ο επισκέπτης.


Η θεραπεία γίνεται για κάποιους, κάνοντας μπάνιο με το θειούχο νερό και για τους περισσότερους κάνοντας επάλειψη με την ιαματική λάσπη που την αφήνουν για αρκετή ώρα να δράσει....κατόπιν ξεπλένονται με το ιαματικό νερό που αναβλύζει απ' το ίδιο σημείο.


Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων ενώσεων που περιέχονται στις πηγές του Λίτζι, ήταν γνωστές από την εποχή του Ιπποκράτη.

 

Σχετικά με την ονομασία Λίτζι, οι εκδοχές είναι αρκετές..κάποιοι υποστηρίζουν πως η λέξη στα Λατινικά σήμαινε λουτρό. Άλλοι πως σήμαινε "το στόμα του Άδη", ενώ για πολλούς το Λίτζης ήταν γνωστός λήσταρχος κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας.
















Με την ευχή πάντα για το καλύτερο....και τη βαθιά θλίψη....για τους ελληνικούς θησαυρούς που άντεξαν αιώνες....και χάνονται σήμερα...

Κύπρος, στη γη της λεμονιάς,της ελιάς.

Φωτογραφικό οδοιπορικό στην πολυαγαπημένη μας Κύπρο, που επισκεφτήκαμε πριν από λίγο καιρό. Ένα ταξίδι υπέροχο από κάθε άποψη, με καλή παρέα...