TO TANGO, O XOΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ.

Η επιθυμία για αυτό το μουσικοχορευτικό αφιέρωμα γεννήθηκε πριν λίγους μήνες, μετά από μια ξεχωριστή εκδήλωση και γνωριμία με αργεντινούς χορευτές . Το tango είναι το είδος μουσικής και του αντίστοιχου χορού σε ρυθμό 2/4 ή 4/4.

Για την προέλευση της εν λόγω μουσικής καθώς και του χορού υπάρχουν  διάφορες πληροφορίες. Κατόπιν μελέτης πλούσιας ύλης θα αναφέρω περιληπτικά το σύνολο των πληροφοριών που έχω συλλέξει.

Η αρχή γίνεται με λέξεις που βοηθούν στην ετυμολογία του tango.

-Τamgu που σημαίνει χορός/χορεύω, της γλώσσας Ibibio της Δυτικής Αφρικής.

-Τangir που σημαίνει γιορτή και χορό των Αφρικανών.

-Tang που σημαίνει κλειστή θέση ή " επιφυλακτική κίνηση στο έδαφος" .

-Το πορτογαλικό tangere που σημαίνει αγγίζω.

Εκφράζει την επιθυμία για μια γυναίκα και αρκετές φορές για έναν ανικανοποίητο έρωτα.Ένα τραγούδι tango λέει: " στη ζωή μου είχα γκόμενες και γκόμενες, μα ποτέ μου μια γυναίκα".Το tango ή ταγκό όπως ήταν γνωστό στη χώρα μας, είναι η μουσική και ο χορός που για πολλούς προέρχεται από την Αργεντινή. Ξεκίνησε στα μέσα ή στα τέλη του 19ου αιώνα στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άιρες, στο λιμάνι της πόλης όπου ήταν συγκεντρωμένα μπαρ και πορνεία, όπου ζούσαν άνθρωποι της εργατικής τάξης, μετανάστες από το εσωτερικό της Αργεντικής κι απ' την Ευρώπη (Γερμανοί, Ισπανοί, Ιταλοί, Εβραίοι). Κατά τον αργεντινό συγγραφέα Ερνέστο Σάμπατο, το tango είναι το αποτέλεσμα των μουσικών και χορευτικών στοιχείων που έφεραν εκείνη την εποχή από τις πατρίδες τους οι διάφοροι λαοί όπως παραπάνω.Είναι το τραγούδι του μοναχικού άνδρα. 

Το ιδιαίτερα έντονο  ερωτικό στοιχείο του tango δεν αρκείται στην κοινή επεξήγηση του έρωτα.Περικλείει όλο το μυστήριο του συναισθήματος εκείνου που λίγοι άγγιξαν στη ζωή!!!

Το πάθος που κυριεύει τους χορευτές είναι η εξωτερίκευση του εσωτερικού τους κόσμου, είναι τα μηνύματα που στέλνει η ψυχή τους παντού!

Τότε που ξεκίνησε, στα τέλη του 19ου αιώνα χαρακτηρίστηκε  ως ο χορός του δρόμου, ο χορός των φτωχών, ο χορός των μεταναστών.Εκείνη την εποχή στο Μπουένος Άιρες φιγουράριζαν μόνο άνδρες γιατί ο συντηρητισμός της κοινωνίας δεν επέτρεπε στις γυναίκες να χορεύουν αγκαλιά με άνδρες.Ο διάχυτος ερωτισμός του χορού και της μουσικής του tango, έπαψε να θεωρείται ενοχικός μετά από χρόνια, όπου το tango έγινε απαραίτητο στα " υψηλά σαλόνια".

Κατά μια  άλλη εκδοχή στους δρόμους του Buenos Aires στα μέσα του 19ου αιώνα αφρικανοί σκλάβοι συγκεντρώνονταν στην περιοχή που ζούσαν και εξέφραζαν τα βάσανά τους μέσω του χορού.

Για την ιστορία καθώς και τη φιλοσοφία του tango υπάρχουν πολλές πληροφορίες.Έχουν ασχοληθεί πολλοί συγγραφείς αλλά και μουσικοί.Το παρόν αφιέρωμα είναι μια σύνθεση από τις πιο γνωστές πληροφορίες και εκφράζει το θαυμασμό μου για τη μουσική και το χορό που γίνεται λόγος, αλλά και για τους χορευτές που ασχολούνται σε όλο τον κόσμο. Για να φτάσει κάποιος σε καλό επίπεδο και να μπορεί να παρουσιάσει ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, πρέπει να δουλέψει πολύ, αλλά πάνω απ' όλα να παθιάζεται με το tango και όχι να το ακολουθεί λόγω " μόδας" , μου είπε ένας αργεντινός χορευτής που είχα γνωρίσει στο εξωτερικό.

Συνεχίζοντας εκεί που ριζώνει το tango!!στους " compadrones" κάτι σαν τους δικούς μας ρεμπέτες..χόρεψαν πρώτοι στο λιμάνι του Μπουένος Άιρες,μεταξύ τους με κινήσεις δυναμικές που έμοιαζαν και επιθετικές.Στους " gauchos" τους αργεντινούς cowboys, που είχαν επιρροές από την Ανδαλουσία της  Ισπανίας και συνόδευαν το χορό με παλαμάκια και κτυπήματα με το τακούνι.

Στο candombe από το Κογκό, που παιζόταν με κρουστά.Στο bel canto και την canzonetta των Ιταλών μεταναστών. Στην Ισπανο-Κουβανική habanera δηλαδή το βαλς. 

Σύμφωνα με άλλες πηγές tango χόρευαν οι πόρνες όταν ήθελαν να μην τις καταλάβει η αστυνομία ή για να χρησιμοποιήσουν ως σαγήνη προς τους άνδρες, τις αισθησιακές κινήσεις τους.Αυτή την εκδοχή την υποστήριζε ο Jorge Luis Borges και αρκετοί τον κατηγορούν γι΄ αυτό.Είναι όσοι ανατρέπουν αυτές τις φήμες αφού οι ιερόδουλες δεν προλάβαιναν να βγουν στο δρόμο και να χορέψουν. Οι άντρες ήταν αυτοί που περιμένοντας της σειρά τους, στους οίκους ανοχής χόρευαν για να περάσει η ώρα.

Τότε το tango σύμφωνα με τον τρόπο που χορευόταν είχε κοινά στοιχεία με το canyengue που είναι τώρα γνωστό στην Αργεντινή. Τα χαρακτηριστικά του χορού είναι η αμοιβαία στήριξη του ζευγαριού,  το λύγισμα των γονάτων, η κλίση του σώματος προς τα μπρος.

Ο χορός γνώρισε " δόξες" κατά την δεκαετία του 1940. Οι άνδρες είχαν μεταναστεύσει και η μοναξιά τους πάγωνε το αίμα, όντας μακριά από τις χώρες και τους δικούς τους. Οι περισσότεροι ήταν φτωχοί αλλά καθημερινά φρόντιζαν τα ρούχα τους, πάντα ήταν καθαρό το μοναδικό τους κουστούμι και όταν έβγαιναν η μπριγιαντίνη στα μαλλιά και τα γυαλισμένα παπούτσια αποτελούσαν βασική προϋπόθεση της εξόδου!Χόρευαν μεταξύ τους και ουσιαστικά έπρεπε από τρία έως πέντε χρόνια να κάνουν μαθήματα για να παρουσιαστούν στην πρώτη του μιλόνγκα,όπως ονόμαζαν τις επίσημες χορευτικές συναντήσεις.Το όνειρό τους ήταν να χορέψουν με ντάμα, τη γυναίκα της ζωής τους.

Όπως και να ' ναι η ιστορία του, το tango ταξίδεψε σ'  όλο τον κόσμο, πέρασε τον Ατλαντικό και ήρθε στην Ευρώπη.Σε αρκετές περιπτώσεις παραποιήθηκε αλλά η ουσία βρίσκεται στο ότι η πλειοψηφία λάτρεψε τη μουσική και το μαγευτικό χορό.Στην Αργεντινή για πολλές δεκαετίες παραγκωνίστηκε λόγω μόδας και πολιτικών καταστάσεων.

Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από το διαδίκτυο .

Aνομολόγητοι έρωτες, πόθοι, πόνος για την πατρίδα, τα όνειρα που δεν πραγματοποιήθηκαν, η άγνωστη αγαπημένη, η αγάπη που την χωρίζουν βοριάδες και ωκεανοί, αλλά παραμένει σαν άσβηστη φλόγα στις καρδιές!!Αυτό είναι το tango.