Ποίηση και παραδοσιακή μουσική.

 Ο Λάκης Χαλκιάς και ο ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, τις Παρασκευές του Μάη στην αυλή του Μερόπειου Ιδρύματος, μας ταξιδεύουν σε δρόμους παραδοσιακούς μέσα από ανεκτίμητους στίχους έγκριτων ελλήνων ποιητών. Η χτεσινή βραδιά ήταν η αρχή. Από αυτή τη σελίδα μεταφέρω τα συγχαρητήριά μου στον κ. Χαλκιά, όπως και σε όλη την ομάδα του ΟΜΙΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ για τη μαγευτική βραδιά που μας χάρισαν. Το απέριττο και ταυτόχρονα το μεγαλειώδες, μιας σπουδαίας προσπάθειας που δε συναντάμε συχνά.!Ερμηνεία δίχως μικρόφωνο, σοβαρότητα και ποιότητα, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά.

 Η παράδοση είναι εκείνο το φως που πρέπει να μεταφέρεται από γενιά σε γενιά για κάθε λαό.

 Απ' όλα τα ποιήματα που ακούσαμε, γράφω τους στίχους από ένα ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, το οποίο είναι πάντοτε επίκαιρο για την κοινωνία.

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος.

Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος

να `ν’ ήμερος να `ναι άκακος

λίγο φαΐ λίγο κρασί

Χριστούγεννα κι Ανάσταση

κι όπου φωλιάσει και σταθεί

κανείς να μην του φτάνει εκεί

Μα ήρθαν αλλιώς τα πράματα

τονε ξυπνάν χαράματα

τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος

του τρώνε και το λίγο βιος

κι από το στόμα τη μπουκιά

πάνω στην ώρα τη γλυκιά

του τηνε παίρνουνε κι αυτή

χαρά στους που `ναι οι δυνατοί!

Χαρά στους που `ναι οι Δυνατοί

γι’ αυτούς δεν έχει χόρταση.