Στα Αναφιώτικα!

 

Ως πηγή έμπνευσης για αυτό το αφιέρωμα θεωρείται η κυριακάτικη, υπέροχη και άρτια οργανωμένη ξενάγηση με τους Atenistas. Στα Αναφιώτικα βρίσκομαι πολύ συχνά αλλά ποτέ δεν είχα δει το εσωτερικό του Ναού του Αγίου Συμεών. Στην αναφερόμενη ξενάγηση είχαμε αυτή την ευκαιρία καθώς επίσης και να γνωρίσουμε από κοντά τους Αναφαίους, να ταξιδέψουμε νοητά στην Ανάφη, να γεννηθεί η επιθυμία επίσκεψης σ' αυτή τη γοργόνα του Αιγαίου. Ειλικρινά εκφράζω δημοσίως σε όλους τους Αναφαίους τα συγχαρητήρια από την παρέα μου,για τη φιλοξενία που μας παρείχαν.

Τα Αναφιώτικα δεν σταματούν στα σκαλάκια με τα γνωστά και γραφικά καφέ - εστιατόρια. Αναφιώτικα χωρίς το στενό πέρασμα του Άη Γιώργη του Βράχου, χωρίς να φτάσεις στον Άγιο Συμεών, χωρίς να περπατήσεις στα στενάκια και να ακούς τ' αγέρι του Αιγαίου ενώ θαυμάζεις τον Ιερό Βράχο, χωρίς να σταθείς στις ολάνθιστες αυλές, να μιλήσεις με τους κατοίκους, να θαυμάζεις τις γάτες που γουργουρίζουν...δεν υπάρχουν!

Αποφεύγοντας να περιγράψω τα δικά μου συναισθήματα και τις σκέψεις  για αυτή την ευλογημένη γειτονιά, καθόσον δεν μου φτάνουν οι ώρες...θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω στο μεγαλείο της καρδιάς της Αθήνας που δημιουργεί τον πόθο για διακοπές στην Ανάφη!

Ο Σύνδεσμος των Απανταχού Αναφαίων επιμελήθηκε κατ' άριστο τρόπο την ξενάγηση και ειλικρινά μας έκανε να αισθανθούμε πως η Ελλάδα δε θα σβήσει, όταν συναντάς αυθεντικούς ανθρώπους, οι οποίοι αγωνίζονται για τον τόπο τους

Ο Γιάννης Καιροφύλας στο βιβλίο του "Στης Πλάκας τις Ανηφοριές" αναφέρει σχετικά "Όταν περπατάς στα στενά δρομάκια που είναι σκαρφαλωμένα στις πλαγιές του λόφου της Ακρόπολης, νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε κάποιο Κυκλαδίτικο νησί. Όλα σου θυμίζουν Αιγαίο".

Στον Άγιο Συμεών, το αντίγραφο της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, στέκει στον πανέμορφο διάκοσμο δημιουργώντας μια ιδιαίτερη αίσθηση πνευματικής ανάτασης.

Το μεγαλείο των Αναφαίων, που μας επέτρεψε τη λήψη φωτογραφιών.

Οι περιηγητές κατενθουσιασμένοι από τις πληροφορίες στην αυλή, σχετικά με το νησί της Ανάφης και μέσα σχετικά με το Ναό. Πολλοί από εμάς περιμένουμε με χαρά το Σεπτέμβρη να παρακολουθήσουμε τον εορτασμό της Παναγίας, εδώ στα Αναφιώτικα!

Το μεγαλείο του Θεού και γενικά της πνευματικότητας, βρίσκεται εδώ στο λιτό χώρο, που απουσιάζει κάθε ίχνος έπαρσης και επίδειξης.

Συνεχίζοντας με αποσπάσματα από τον Γιάννη Καιροφύλα "Τα Αναφιώτικα υπάρχουν ακόμη και σήμερα, παρόλο που από το 1927, βάσει μιας συμφωνίας του Ελληνικού Κράτους και της Αμερικανικής Αρχαιολογικής Σχολής είχε αποφασισθεί η κατεδάφισή τους για να ανασκαφεί η περί τον Ιερό Βράχο ζώνη της Πλάκας".

Σύμφωνα με τις πηγές, κατά την περίοδο οικοδόμησης της Αθήνας, ως νέας πρωτεύουσας το 1834 από τον Όθωνα κλήθηκαν εργάτες από την Ανάφη , καθόσον γνώριζαν πολύ καλά την τέχνη της πέτρας.Οι άνθρωποι αυτοί αντιμετώπιζαν το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης στέγης.Έτσι σκέφτηκαν και το βράδυ έχτιζαν τα σπίτια τους.
Ανεξάρτητα της νομιμότητας...για αυτήν την παρανομία, προσωπικά θα τους μνημονεύω όσο ζω. Μακάρι όλες οι παρανομίες στην Ελλάδα μας, να άφηναν τόση ομορφιά.








Διαβάζοντας κανείς για την Ανάφη, διαπιστώνει πως πρόκειται για έναν προορισμό, απόλυτης διαφυγής από τα καθιερωμένα. Είναι μια γοργόνα που στέκει μόνη της, που γεύεται την αρμύρα, που πλέκει μύθους με τους ψαράδες και τα κύματα. Έναν τόπο στον οποίο μπορεί ο επισκέπτης να αισθανθεί οικεία, γιατί οι κάτοικοι προσπαθούν να διατηρήσουν την αυθεντικότητα της ελληνικής φιλοξενίας.

Η συμβουλή μου προς όλους τους Έλληνες του εξωτερικού που έρχονται στην Αθήνα, είναι να προσπαθούν όσο μπορούν να την γνωρίσουν, με αφετηρία μια βόλτα στα Αναφιώτικα.

Εύχομαι κι ελπίζω, μετά το όμορφο φωτογραφικό ταξίδι που προσπάθησα να σας προσφέρω, να μην ξεχνάτε την Ανάφη και τα Αναφιώτικα.

Σπίτι στ’ Αναφιώτικα

Γαρίφαλα στον κήπο μυρωμένα

γεράνια στο μπαλκόνι γελαστά

παράθυρα στον Βράχο που κοιτάζουν

ζουμπούλια στα σκαλιά αραδιαστά.

Στη μέση το τραπέζι στο σαλόνι

στη γυάλα δυο χρυσόψαρα μικρά

στον τοίχο στη φωλιά το χελιδόνι

γεμίζουνε το σπίτι με χαρά. Σ.Δ.Α

 

Κάθε σημείο κρύβει μια έκπληξη!

Κάθε σπίτι φέρει μια γλυκιά ιστορία.

Κατάλευκα στενάκια, η ατελείωτη ομορφιά.

 Όσα χρόνια κι αν περπατώ σ' αυτόν τον τόπο, κάθε φορά συναντώ και κάτι καινούριο.

 Οι εποχές στα Αναφιώτικα δίνουν μια απόλυτη διαφορετικότητα ..

 Ελλάδα μου!!!πως να εκφράσω το θαυμασμό μου!!Πόσα ευχαριστώ πρέπει να στείλουμε....στους πρώτους κατοίκους αυτής της γειτονιάς;

 Εδώ και τα χελιδόνια έχουν άλλη μορφή!

Οι Αναφαίοι φρόντισαν, ώστε να κάνουν την Αθήνα ξεχωριστή!

Τέλος, θερμά συγχαρητήρια και πάλι σε όλους τους Αναφαίους που στο αίμα τους κυλά η αγάπη για την παράδοση και την ιστορία μας. Επίσης θερμά συγχαρητήρια για το "Σύνδεσμο των Απανταχού Αναφαίων", που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στους Atenistas!
Καλό καλοκαίρι σε όλους και ..στοχεύουμε Ανάφη!!!