Το σπίτι με τις Καρυάτιδες στην οδό Αγίων Ασωμάτων.

Ακολουθώντας  μια άλλη διαδρομή για τους λάτρεις του ιστορικού κέντρου της Αθήνας από τη συνηθισμένη του Μοναστηρακίου ή  της Πλάκας, προς την οδό Αγίων Ασωμάτων εκεί που βρίσκεται το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, προσπαθώντας να εισέλθεις ως περιηγητής στην ψυχολογία της γειτονίτσας με τους εσωτερικούς κήπους, τις στέγες με τα κεραμίδια  και τα λαμπρά νεοκλασικά από την άλλη...στην πολυαγαπημένη συνοικία Ψυρρή..εκεί που άνθιζε ο πολιτισμός, τα παραδοσιακά επαγγέλματα αλλά και οι μάγκες μια άλλη εποχή...όπως δείχνουν τα εναπομείναντα κτίρια, όπως καταμαρτυρούν πηγές που άφησαν ιστορικοί και λαογράφοι στο νούμερο 45 συναντάς ένα διώροφο νεοκλασικό οίκημα με δυο Καρυάτιδες σε σημείο τέτοιο που μοιάζουν να στηρίζουν την οροφή, οι οποίες διαφέρουν από τις συνηθισμένες αφού έχουν σταυρωμένα και όχι λυμένα τα χέρια τους.

 Το σπίτι είναι δείγμα του αθηναϊκού νεοκλασικισμού και είναι κτίσμα του 19ου αιώνα (στα τέλη).

 Οι Καρυάτιδες αποτελούν έργο του Άιγινίτη γλύπτη Ιωάννη Καρακατσάνη στον οποίο ανήκε το σπίτι και συμβολίζουν την σύζυγό του Ξανθή και την αδελφή της Ευδοξία.

Όταν έφυγε από τη ζωή ο ίδιος το 1906 η οικογένειά του πούλησε το σπίτι. Τελούσε υπό κατάρρευση αλλά σώθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού από το 1989 όπου ανακηρύχθηκε διατηρητέο.

Ανακαινίστηκε το 1999 με την επίβλεψη του αρχιτεκτονικού γραφείου του Στέφανου Πάντου - Κίκκου. Σήμερα στο αναφερόμενο κτίριο φιλοξενείται ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών.

Στο ισόγειο του κτιρίου φιλοξενούνταν το κουρείο του Κρητικάκου ο οποίος είχε δημιουργήσει μια ιστορία την οποία διέδιδε προκειμένου να προβάλει την περιοχή.

Έλεγε λοιπόν στους πελάτες του ότι ο Καρακατσάνης είχε αποκτήσει δυο κόρες που πέθαναν με κάποιον τραγικό τρόπο χωρίς βέβαια να τον αποκαλύπτει και για να τις τιμήσει έπλασε τις Καρυάτιδες.

Αυτόν τον μύθο μου τον είχε διηγηθεί ένας θείος μου όταν ήμουν μικρή, ο οποίος είχε γνωρίσει τον κουρέα.

 

 Η φωτογραφία που έχει συγκινήσει πολλούς Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες είναι η εικονιζόμενη ασπρόμαυρη του Γάλλου φωτογράφου Ανρί Καρτιέ - Μπρεσόν που είχε περάσει από την Αθήνα πριν γίνει γνωστός.

Η μεγάλη επιτυχία της φωτογραφίας είναι πως έχει αποτυπωθεί την ώρα που περνούσαν δυο μαυροφορεμένες ηλικιωμένες κυρίες της εποχής οι οποίες έχουν συγχρονιστεί με το ίδιο βήμα.

Η φωτογραφία αυτή παρουσιάζει τη νεαρή ηλικία και την τρίτη ηλικία... την ομορφιά της ασπρόμαυρης εικόνας στην οποία δεν μας επηρεάζουν τα χρώματα...βλέπουμε καθαρά το θέμα..και ότι μας δημιουργεί...

Από την εικόνα πηγάζει το παρελθόν και το μέλλον..

Προσωπικά μου δημιουργεί μια ιδιαίτερη συγκίνηση..μιας ευαισθησίας που αποκαλύπτεται στη μέση ηλικία όπως είμαι εγώ.

Όσους μένετε στην Αθήνα αλλά και όσους έρχεστε σε συγγενείς ή στα παιδιά που σπουδάζουν ή για ταξίδι σας προτρέπω να γνωρίζετε την πόλη...όπως πρέπει να κάνουμε σε κάθε πόλη...μην αναλώνεστε μόνο στα καφέ ή σε ένα μουσικό σχήμα...Μπορείτε να κάνετε συνδυασμούς που θα σας χαρίσουν ψυχική ευφορία και γνώσεις.

Αυτός είναι και ο σκοπός που αναρτώ φωτογραφίες και κείμενα.

Υ.Σ Η ασπρόμαυρη φωτογραφία προέρχεται από αναζήτηση στο διαδίκτυο.
      Οι έγχρωμες είναι δικής μου λήψης μέσω του κινητού τηλεφώνου.