Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ '80. ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ, ΟΙ ΣΑΤΙΡΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΜΟΓΡΑΦΟΙ.

 Στην εποχή του Παλαμά, ανήκει και μια ομάδα ποιητών, που αντιμετώπισαν τα προβλήματα της Ρωμιοσύνης με το δικό τους τρόπο.Είναι οι ευθυμογράφοι και οι σατιρικοί, οι οποίοι θέλησαν να παρουσιάσουν τα προβλήματα του λαού μας με έναν τρόπο εύθυμο και σατιρικό.Αυτοί οι ποιητές έδιναν βαρύτητα στην κοινωνική ανάπλαση που αναγκαιούσε.Κάποιοι απ'αυτούς αντιμετώπισαν το σκληρό πρόσωπο του Κράτους...τιμωρήθηκαν και φυλακίστηκαν.
Στην ομάδα των σατιρικών και ευθυμογράφων ανήκουν οι:

KΛΕΑΝΘΗΣ  ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΚΚΟΣ

 Ο Κλεάνθης Τριαντάφυλλος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1850 και πέθανε στην Αθήνα το 1889.Ήταν δημοσιογράφος και αναγκάστηκε από τους Τούρκους να εγκαταλείψει την Πόλη και να έρθει στην Αθήνα.Μ' ένα φίλο του, τον Βλάση Γαβριηλίδη, εκδώσανε το περιοδικό "Ραμπαγά" και από το πρώτο φύλλο του μπήκαν φυλακή, αφού θεωρήθηκε προσβλητικό για το βασιλιά Γεώργιο Α'.Αυτό το γεγονός τον βοήθησε και θεωρήθηκε δημοσιογραφική επιτυχία. Έφυγε νωρίς λόγω αυτοκτονίας.Είχε ψυχολογικά προβλήματα, αλλά την κατάσταση επιβάρυναν οι συνεχείς διώξεις, οι απειλές και η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του το 1881.
Δυο στροφές από το ποίημα "ΛΑΕ -ΒΑΣΙΛΙΑ"

Λαέ, σε κλέβουν,σε γελούν μεγάλοι τσαρλατάνοι!
πριν φάς εσύ την κότα σου, την τρώει η αλεπού!
Το βιός σου ξένοι χαίρονται και μοιάζεις τον τσοπάνη
που μες στη βαρυχειμωνιά δεν ξέρει από που
στου λύκου τον αγριεμό θα πρωτοτρέμ' η στάνη!

Α!μούντζωμα μουντζούρωμα δεν έδωκες ακόμα
σ' εκείνους οπού σ' έχουνε μουντζουροβουτηχτό..
Μα τα' χασες και συ, λαέ! είν' η πατρίδα κόμμα,
σε ζώνει με συνδυασμό αδιάντροπο, φριχτό,
και σε ζαλίζ'η φοβερή της ρουσφετίλας  βρώμα!

 Ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε το 1853 στη Σύρο και πέθανε στο Φάληρο το 1919. Ο Γεώργιος Σουρής  προσπάθησε να ασχοληθεί με το εμπόριο στη Ρωσία,καθώς και να σπουδάσει φιλολογία στην Αθήνα. Ο πατέρας του βέβαια, τον ήθελε ιερέα. Αυτός τελικά ακολούθησε  το δρόμο της σατιρικής ποίησης και έμεινε αξέχαστος!!Ταξιδεύει μέσω των εύστοχων και επίκαιρων...για όλες τις εποχές, ποιημάτων του, σ΄ όλες τις γενιές! Ο ίδιος έλεγε πως εργαζόταν μόνο για την ευχάριστη εντύπωση της στιγμής, χωρίς να τον ενδιαφέρει η υστεροφημία.
Ένα απόσπασμα από το ποίημα "ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ κ. ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ". Σημ. Το συνέδριο είχε πραγματοποιηθεί με τους Ευρωπαίους (τι ομοιότητες με την εποχή μας!!).

Θα αρχίσω λοιπόν τώρα με φωνή να πω και θάρρος

ό,τι θέλει και δεν θέλει η Ελλάς, και μη προς βάρος.

Αλλά, πριν στο μεγαλείον της Ελλάδος ανατρέξω,

είναι φρόνιμον, νομίζω, το λαρύγγι μου να βρέξω

με καμιά σουμάδα κρύα ή κανένα παγωτό,

για να μη με πιάνη βήχας και τον λόγον σταματώ.

...............................

.....................

Ας στρωθή λοιπόν εμπρός μου της Ελλάδος ένας χάρτης

επειδή αυτός και μόνον αληθής θα είναι μάρτυς

εις εκείνα όπου πρέπει να σας πω κατά καθήκον..

Θα γνωρίζετε βεβαίως πως εμείς εκ των Φοινίκων

παρελάβομεν τα φώτα μετά ζήλου θαυμαστού

δεν θυμούμαι εις τα πόσα, μα νομίζω, πριν Χριστού.

.....................

...............

Γι' αυτά, κύριοι, και άλλα που σας είπα παραπάνω,

δυνατώτερα σας λέγω και σας επαναλαμβάνω,

ότι πρέπει αναγκαίως η Ελλάς να μεγαλώση,

και ας μη το θέλουν τούτο ούτε Τούρκοι ούτε Ρώσοι.

Ή θα γίνη μια γενναία στην Ελλάδα αμοιβή,

ή σας παίρνομε τα φώτα κι απομένετε στραβοί.

 Ο Δημήτριος Κόκκος γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα το 1856 και πέθανε στην Αθήνα το 1891.Καταγόταν από τη Νάξο και σπούδασε νομική στην Αθήνα.Αρχικά ασχολήθηκε με το Διπλωματικό Σώμα και στη συνέχεια εργάστηκε στο Υπουργείο Οικονομικών.Η σατιρική του ικανότητα ήταν πιο έντονη και καυστική απ'του Σουρή, με αποτέλεσμα να θίξει τους προύχοντες της Ύδρας και αυτό αποτέλεσε μια από τις αιτίες της δολοφονίας του.
Μια στροφή από το ποίημα "ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ".

Τώρα, σελήνη, πόφυγε, και συ τι ξεμυτίζεις;
Δεν κρύβεσαι στην άβυσσο κι εγώ στην ερημιά μου;
Ή θέλεις τη βλακεία σου εσύ να μου χαρίζης
κι εγώ...την ασχήμιά μου;