ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ.ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΑ.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ.

Συνεχίζοντας το ελληνικό ποιητικό ταξίδι, φτάνουμε στο "σταθμό" της ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥΣ.

Είναι οι ποιητές που γεννήθηκαν γύρω στο 1840 στην Αθήνα. Υποστήριξαν με μεγάλο φανατισμό την καθαρεύουσα και τον Ρομαντισμό.

Οι τελευταίοι ρομαντικοί είναι: 

 Άγγελος  Βλάχος

Κλέων Ραγκαβής

Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος

Σπυρίδων Ν. Βασιλειάδης

Ο Άγγελος Βλάχος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1838 και πέθανε το 1920.Οι σπουδές του στράφηκαν στα νομικά, στην Αθήνα και τη Γερμανία. Κατά καιρούς υπηρέτησε σε διάφορες ανώτερες θέσεις, όπως πρεσβευτής και διευθυντής του Βασιλικού Θεάτρου. Στον κύκλο των πνευματικών ανθρώπων, ήταν γνωστός για τη συντηρητική στάση του στα νέα ποιητικά ρεύματα.
 Λίγοι στίχοι από το ποίημα "ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΟΠΤΡΟΝ ΤΗΣ"

Ειπέ με, κάτοπτρον, αν πρέπη
όταν την βλέπης και σε βλέπη
                      πάσαν πρωίαν,
....................................
οπόταν στήθος, μόλις θάλλον,
φρίσση γυμνόν, ριγούν και πάλλον..
                       φρίσση: ανατριχιάζει

Ο Κλέων Ραγκαβής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1842 και πέθανε το 1917. Ήταν γιος του Αλεξάνδρου Ραγκαβή. Η πορεία του στις σπουδές και επαγγελματικά, ήταν παρόμοια με του πατέρα του.Η είσοδός του στο διπλωματικό σώμα, τον έκανε να ζήσει σε διάφορα σημεία της γης. Στην ποίησή του το αληθινό συναίσθημα είναι άγνωστο.Στην εποχή του, ήταν γνωστός και για τις τραγωδίες που έγραφε.
Ένα μικρό δείγμα του έργου του από το ποίημα "Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ".

(...)
Καιρός παρήλθε. Διαθάλλων νεανίας,
εγνώρισα τους πρώτους της ζωής αγώνας,
και ήχθην καθ' υφάλων φεύγων τους τυφώνας,
πλην μόλις εύρον μέλιτος τινάς σταγόνας
εν των  πικρώ κυπέλλω διαρκούς ανίας.
.....

Ο Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1843 και πέθανε το 1873.Ήταν γιος του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου και σπούδασε νομικά.Η ψυχική του υγεία ήταν κλονισμένη. Ως ποιητής απομακρύνθηκε από τα πατριωτικά θέματα, όπως και την ερωτολογία, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα είδος φιλοσοφικού λυρισμού.
Ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά του ποιήματα είναι το "ΜΑΤΑΙΟΤΗΣ ΜΑΤΑΙΟΤΗΤΩΝ"

.................
Ματαιότης ο αφρίζων εν τω ποτηρίω οίνος,
Ματαιότης και τα χείλη τα διψώντα ασπασμών;
Αν πραγματικότης είναι εις την γην αυτήν ο θρήνος,
άς κενώσω την φιάλην, την απάτην προτιμών.
.....
Ματαιότης!Αλλά είναι η παιδεία ματαιότης
ψεύδη όπισθεν γριφώδους οχυρούμενα σκηνής,
Θέλει έρωτα και μέθην, θέλει ύλην η νεότης,
είναι αληθώς ωραία η μορφή της ηδονής.
.....

 Ο Σπυρίδων Βασιλειάδης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1845 και πέθανε στο Παρίσι το 1874. Με τον Δημήτρη Παπαρρηγόπουλο τους έδενε στενή φιλία και είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Ήταν και οι δύο ακραίοι ακόλουθοι του ελληνικού Ρομαντισμού καθώς επίσης πέθαναν και οι δύο τριάντα χρονών. Ο Βασιλειάδης ανήκε στους πραγματιστές, συμπονούσε τους άπορους και αποτέλεσε έναν από τους κύριους παράγοντες της δημιουργίας της Σχολής Απόρων Παίδων.
Μια στροφή από το ποίημα "ΠΙΠΤΕΙ ΤΟ ΦΥΛΛΟΝ"

..........

Η φαντασία μας πλατύ ΄εν κάτοπτρον απλούται.

Ούτω πολλάκις άνωθεν νέφος περά, και κάτου

είς στίχους και εις ρεμβασμούς βαθέως εντυπούται

η μέλαινα σκιά του.

Το επόμενο αφιέρωμα θα αναφέρεται στα ΑΝΤΙΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΦΑΝΕΡΩΜΑΤΑ.