Από τις "Σκόρπιες σκέψεις", Νοέμβριος 2024 .

 "Σκόρπιες σκέψεις, όπως αναφέρω συχνά, ονομάζω τους στοχασμούς που έρχονται δίχως κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, εκεί που περπατάω ή ασχολούμαι με κάτι..δημιουργούνται.

Μέσω αυτού του ιστότοπου, παρουσιάζω κατά καιρούς, συγκεντρωμένες τις "Σκόρπιες σκέψεις" οι οποίες αποτελούν το συνοδευτικό, σε αναρτήσει στο προφίλ μου - FB.

Οι φωτογραφίες από δειλινό της τελευταίας μέρας του Αυγούστου σε περιοχή του Δήμου Ανδραβίδας - Κυλλήνης.

Κάθε μέρα είναι διαφορετική, ακόμη κι όταν υπάρχει το ίδιο πρόγραμμα.

Κάθε μέρα αποτελεί πηγή ζωής και ταυτόχρονα ευγνωμοσύνης.

Κάθε μέρα θέλει σε μικρή ή μεγάλη εμβέλεια, ψυχική δύναμη ώστε να ανταπεξέλθουμε στα καθήκοντά μας και να βρισκόμαστε πιο κοντά, στην επίτευξη των στόχων μας, πάντα με ευχές και προσευχές για όλα.

Ο δημιουργικός χρόνος, αποτελεί ευτυχία διότι εξασκείται ο νους, η κριτική ικανότητα, το σώμα,καθώς επίσης καλλιεργούνται τα ωραιότερα συναισθήματα.

Η δημιουργικότητα περιλαμβάνει πολλούς τομείς, όλοι μπορούν να ανακαλύψουν πράγματα που τους ενδιαφέρουν!

Σχεδόν όλοι μας, εστιάζουμε στα αρνητικά γεγονότα και λιγότερο στα θετικά, φθείροντας την ψυχή μας, τον εαυτό μας γενικότερα.

Χρειάζεται δύναμη για να μην ακολουθείς αυτή την πορεία, όμως το αποτέλεσμα είναι αυτό που ανταμώνει με τον δρόμο του Θεού, που θέλει αγάπη,καλοσύνη,δικαιοσύνη.

Ένας από τους συνεχείς στόχους μου είναι κι αυτός...να παραβλέπω τον αρνητισμό κι οτιδήποτε ενοχλητικό ή ψυχοφθόρο. Δεν είναι εύκολο...θέλει μαεστρία ,όπως μου είχε πει μικρή, ένας άνθρωπος των γραμμάτων,φίλος του αδερφού μου.Όμως αξίζει να ξυπνάμε και να λέμε "ο δικός μας ορίζοντας βάφεται απ" τα χρώματα της ροδόχρωμης ανατολής" ..αξίζει να στοχεύουμε στη διατήρησή του.. Αξίζει ακόμη κι όταν μαυρίζει κάποιες στιγμές, να βλέπουμε πάλι την αρχική του μορφή.

Πολλές φορές, σε συνεργασίες και κοινωνικές σχέσεις, μας "συστήνουν" πρόσωπα με αρνητικά σχόλια.

Δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε, διότι η σοφία προΰποθέτει, να στοιχειοθετούμε τη δική μας άποψη και σε αρκετές περιπτώσεις, διαπιστώνουμε τα αντίθετα απ" όσα μας είπαν...

Προσωπικά, θυμάμαι απ" τα χρόνια της υπηρεσίας μου, για όσους άκουσα τα χειρότερα, αποδείχτηκαν οι πιο δίκαιοι, οι πιο εργατικοί, οι άξιοι.

Αυτοί που χαίρονται με την πρόοδό μας, είναι ελάχιστοι. Συνήθως ο θαυμασμός που παίρνει λάθος δρόμο και μετατρέπεται σε ζήλεια, είναι το σύνηθες.

Όμως, όταν η αναπνοή μας, παίρνει δύναμη απ" τον ουρανό, τίποτα δεν κλονίζει τον εσωτερικό μας κόσμο και το έργο.

Η μικροψυχία, είναι αγκάθι που πληγώνει τα σωθικά όποιου τη θρέφει..

Η παρέα με θετικούς ανθρώπους και πνευματικά κοινά στοιχεία, είναι θησαυρός.

Μέσα απ" τις αγωνίες, τις μικροψυχίες κι ότι άλλο βρίσκεται μαζί μας σε τούτο το ταξίδι, δεν ξεχνάμε να δημιουργούμε μικρές διεξόδους.

Απορώ μ' αυτούς, που ενώ ζητούν από τον συνομιλητή να διατηρήσει την εχεμύθεια για όσα του αφηγούνται, ταυτόχρονα θέλουν,να τους ενημερώνει...για όσα γνωρίζει σχετικά με τους άλλους.

Μα!!το χαρακτηριστικό της εχεμύθειας (αγαθό κατ' εμέ , για όλες τις σχέσεις) ή το έχει κάποιος ή δεν το έχει!

Πόσο "μικροί" μπορεί να είναι αυτοί οι άνθρωποι, που προσπαθούν να υποτιμήσουν τη νοημοσύνη των συνανθρώπων.

Γνωρίζοντας από μικρή, αρκετά απ" όσα φέρνει ο άνεμος της δοκιμασίας σε τούτο το ταξίδι, ήρθα κοντά στον αληθινό ρόλο και σκοπό,της παρουσίας μας στη γη.

Ξεπερνώ σχεδόν άμεσα, όλα όσα θεωρώ απλά, αυτά που κατατάσσω στις μικρές ανθρώπινες στιγμές, σκεπτόμενη πως οι άνθρωποι πολλές φορές δεν έχουν προβλήματα, αλλά τα δημιουργούν με αίτια διάφορα εσωτερικά ζητήματα.

Όσο κι αν μεγάλωσα, όση εμπειρία κι να έχω στον κοινωνικό τομέα καλ, δεν θέλω να καταλάβω τους άπληστους - εραστές χρήματος , καθώς κι αυτούς που ονομάζουν εθελοντισμό, την προσφορά της μισής ώρας, η οποία είναι μηδενικό μπροστά σ" αυτά που επωφελούνται.

Επίσης, δεν θέλω να μπω στο σκεπτικό αυτών που ασχολούνται μόνο με την τεχνική της επίδειξης και της ιδιοτέλειας.

Προτιμώ να βαδίζω στο δικό μου μονοπάτι, με συνοδοιπόρους απλούς , ρομαντικούς αλλά ειλικρινείς, γεμάτους συναισθήματα κι αξίες, ανθρώπους.

Ακόμη, δεν ξεχνώ να θέτω όρια γενικά, γι' αυτό και καταφέρνω να φέρνω εις πέρας τις αποστολές μου..

Όσο περισσότερο πλήρης εσωτερικά (ανθόσπαρτος εσωτερικός κόσμος) είναι ο άνθρωπος, τόσο λιγότερο επιδιώκει το φαίνεσθαι.

Όσο πιο δυνατή είναι η μνήμη μιας απώλειας, τόσο με περισσότερη σιωπή, τη βιώνεις.

Όσο πιο δυνατή είναι μια επιτυχία, τόσο με περισσότερη εγκράτεια, εκφράζονται τα χαρούμενα συναισθήματα.

Όταν ασχολούμαι με κάτι δίνω τον καλύτερο εαυτό μου ,διότι απλά έτσι λειτουργώ (οικογενειακό χαρακτηριστικό) . Χωρίς να προσμένω σε επευφημίες, χωρίς να προσδοκώ τίτλους και πρωτοσέλιδα.Ανέκαθεν αυτός ήταν ο τρόπος μου και φυσικά δεν τον αλλάζω. Οι μισοδουλειές δεν μου ταιριάζουν. Δίνω ή δημιουργώ , με την ψυχή μου και δεν με εμποδίζουν, τυχόν αρνητικά ρεύματα από ανθρώπους με τα δικά τους εσωτερικά θέματα.Γενικά τη φαγωμάρα και τις εμμονές σε αγκάθια του παρελθόντος, για όποιον χώρο κι αν δραστηριοποιούμε, τις θεωρώ "πρόβλημα" γι" αυτόν που τις θρέφει και στη συνέχεια τις εκφράζει.

Σοφία Δ. Αγραπίδη