Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974. ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΩ.


Αύριο ξεκινούμε για την πατρίδα, γιαλούς θε να περάσουμε και στεριά. Μαζί μας θέ να πάρουμε την ελπίδα ταχιά πώς θα μας έρθη κι ή Λευτεριά. Ευαγόρας Παλληκαρίδης 1938 -1957.


20 Ιουλίου του 1974

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές, την πρώτη μέρα..

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά, την τρίτη μέρα.. Γ. Σκούρτης.


Εις μνήμην όλων των ηρώων, ως ένδειξη τιμής των αγνοουμένων και των οικογενειών τους,καθώς και των προσφύγων,  στο όνομα ενός εκ των μεγαλύτερων αγαθών αυτού της Ελευθερίας...με το σπαραγμό κατά της προδοσίας....γράφω αυτό το αφιέρωμα, που αποτελείται από σκέψεις και κάποια αποσπάσματα από την πλούσια ύλη που έχω μελετήσει σχετικά με την πολύπαθη Κύπρο μας.

Στις 15 Ιουλίου του 1974 η τάξη στην Κύπρο καταλύθηκε από το  πραξικόπημα κατά του Μακαρίου...έτσι η Τουρκία θέλησε να "προστατέψει" του Τουρκοκύπριους κάνοντας μια "ειρηνική παρέμβαση" ώστε να επαναφέρει την τάξη....(κάκιστα παραμύθια)..τήρηση συμφωνιών ίσως και αιώνες πριν..
Από τις 18 Ιουλίου σε όλα τα αεροδρόμια της νότιας Τουρκίας, υπήρχε ιδιαίτερα έντονη κίνηση, κυρίως βέβαια στων Αδάνων.Την ίδια μέρα οι ξένοι τουρίστες κατόπιν οδηγιών των προξενικών αρχών τους, εγκατέλειψαν την Κύπρο. Όλα ήταν καλοσχεδιασμένα όπως γράφουν πολλοί εκ των πολεμιστών  που βρίσκονταν εκεί. Από τις 15 Ιουλίου ήταν έντονες οι φήμες για την επέμβαση των Τούρκων.
Δεν έχει σημασία πόσες χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες  εισέβαλαν παράνομα στη Μεγαλόνησο.Δεν έχει σημασία ούτε η λεπτομέρεια της απόβασης.Η ιστορία μαύρισε εκείνη την ημέρα. Η σημασία βρίσκεται στους 200.000 ανθρώπους που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, που έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα.Στους χιλιάδες νεκρούς και στους χιλιάδες αγνοούμενους....εκεί βρίσκεται η σημασία του πόνου. Οι κατακτητές έκαναν δική τους την ευλογημένη γη, τη βιομηχανία, τις τουριστικές εγκαταστάσεις.Η Τουρκία προσπάθησε να πείσει πως ήταν απολύτως έννομη η παρέμβασή της, σύμφωνα με τη συνθήκη Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.Μα ούτε στα χειρότερα παραμύθια δε δικαιολογείται κάτι τέτοιο...ένοπλη και έννομη παρέμβαση;
Από το πρωί, όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν τις προετοιμασίες των Τούρκων, ενώ το ΒΒC προέβαλε και εικόνες από τον απόπλου, στις 17.30. Η αντίδραση σε Αθήνα και Λευκωσία παρέμεινε, από την ημέρα του πραξικοπήματος έως και την παραμονή της εισβολής, ανεξήγητα απαθής.Υπήρξαν, εξάλλου, και τα γεγονότα νωρίτερα, όπως των κρίσεων του 1964 ( οπότε οι Τούρκοι αντέδρασαν μόνο με αεροπορικούς βομβαρδισμούς) και του 1967 (όταν δεν προχώρησαν τελικά σε απόβαση, αφού όμως, οι όροι τους για αποχώρηση της Ελληνικής μεραρχίας έγινα δεκτοί). Παρά τις πληροφορίες, οι οποίες κατέφθαναν πλέον συνεχώς στο ΑΕΔ και την ΚΥΠ, η Αθήνα καθησύχαζε τη Λευκωσία. "ΚΥΠΡΟΣ.1974 Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ". Κωνσταντίνος Αλεξ. Δημητριάδης.


Υπάρχει Έλληνας  που θέλει να ζει ελεύθερος και ξέχασε την Κύπρο;
Ήμουν πολύ μικρή και δεν ξεχνώ την ώρα που έφευγαν λόγω της επιστράτευσης άνδρες από το χωριό μου.Δεν ξεχνώ τα δακρυσμένα μάτια προσφύγων που ήρθαν να φιλοξενηθούν. ...πρόσφυγας στην ίδια σου την πατρίδα!!!ότι πιο τρομερό. Δεν μπορώ να περιγράψω στο πρώτο μου ταξίδι στην πανέμορφη νησιωτοπούλα κόρη, τι συναισθήματα με κατέκλυσαν....όσο κατά την ξενάγηση...ούτε στιγμή δεν έλειψαν τα δάκρυα.



Η αγάπη μου για την Κύπρο είναι μεγάλη. Δεν υπάρχουν άλυτα ζητήματα....υπάρχουν ζητήματα που δεν επιθυμούν οι "μεγάλοι"του κόσμου να λύσουν.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!!ούτε στην οικονομική λαίλαπα που δημιούργησαν, ούτε με την παρουσία του ιού στη ζωή μας (συμπληρώνω σήμερα 19 Ιουλίου 2022)!Η Κύπρος μένει πάντα στην καρδιά μας!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Κύπρος, στη γη της λεμονιάς,της ελιάς.

Φωτογραφικό οδοιπορικό στην πολυαγαπημένη μας Κύπρο, που επισκεφτήκαμε πριν από λίγο καιρό. Ένα ταξίδι υπέροχο από κάθε άποψη, με καλή παρέα...