Είθισται κάθε φορά που ολοκληρώνεται μια εργασία, μια εκδήλωση, ένα ταξίδι, κάτι από τις εκφάνσεις της ζωής, να προβαίνουμε σε απολογισμό, μια ανακεφαλαίωση δηλαδή, μια γενική κριτική. Έτσι εντοπίζουμε τυχόν λάθη και παραλείψεις, κρατάμε οτιδήποτε σωστό και καλό,με σκοπό τη βελτίωση για τα επόμενα. Κάπως έτσι λειτουργεί ο ρόλος του απολογισμού στη συμπεριφορά μας, στις σχέσεις μας, στις πράξεις του επίγειου ταξιδιού.
Κάθε τέτοια εποχή, μαζί με οτιδήποτε εορταστικό (έθιμα κλπ) δεν παύει να έρχεται η δύση του χρόνου για να ανατείλει ο νέος για τον οποίο πάντοτε ευχόμαστε και ονειρευόμαστε. Το πρώτο που αισθάνομαι είναι η βαθιά ευγνωμοσύνη έως σήμερα, που μπορώ να συνεχίζω αυτό το πολυποίκιλο ταξίδι, να ανταπεξέρχομαι σε όσα προκύπτουν..Είναι ουτοπικό και ανούσιο να σκεφτόμαστε ότι θα έπρεπε να είχαμε μόνο χαρές ή ότι μας αρέσει (λένε πολλοί ότι γι' αυτό δεν έχουμε λόγο να νιώθουμε ευγνώμονες, επειδή συμβαίνουν διάφορα..).
Δεν είμαστε εδώ μόνο για καλοπέραση, αλλά για συνεχή αγώνα με σκοπό τη θέωση.
Κυρίως στην περίοδο της πανδημίας έχουμε έναν ακόμη λόγο να κατανοήσουμε το νόημα του θαύματος αλλά και την αξία της ζωής.
Στο παρόν κείμενο με την ευκαιρία του απολογισμού, θα αναφερθώ στα βασικά χαρακτηριστικά και στις αρχές από τις οποίες διέπομαι, κάτι που πράττω κατά διαστήματα ώστε να γνωρίζουν οι νέοι διαδικτυακοί φίλοι αν είναι εφικτό να συμπορευτούμε, καθόσον ως αυστηρή σε θέματα αρχών, προβαίνω σε μπλοκάρισμα προσώπων, μη επιθυμώντας να χάνω χρόνο διότι είναι πολύτιμος.
Ξεκινώντας με τον απολογισμό μου.. Η χρονιά που φεύγει, ξεκίνησε με την γέννηση της " Ανατολής Ψυχής" του πρώτου μου ατομικού εκδοτικού βήματος (ομαδικά έχω συμμετάσχει σε ανθολογίες, περιοδικά, εφημερίδες, διαδικτυακές σελίδες). Τα έσοδά της είναι αφιερωμένα στο Χριστοδούλειο Ορφανοτροφείο της Αττικής. Η εν λόγω ποιητική συλλογή πέταξε, ταξίδεψε πολύ γρήγορα ..αν και σε πολύ δύσκολη εποχή, καιρός αποκλεισμού (καραντίνας), οι άνεμοι ήταν ούριοι, η αγάπη των φίλων, η εκτίμηση παλιών και νέων αναγνωστών. Σχεδόν στον πρώτο μήνα ολοκληρώθηκε η πρώτη έκδοση, δυναμικό ταξίδι είχε και η δεύτερη έκδοση.
Αυτή η εξέλιξη ήταν το φυσικό επακόλουθο της αγάπης μου για τον γραπτό λόγο με τον οποίο ασχολούμαι κυριολεκτικά από παιδί. Χαρούμενο γεγονός αλλά δεν είναι κάτι που επηρέασε τον χαρακτήρα μου, όπως δεν τον επηρεάζουν δημοσιεύματα, συνεντεύξεις, αφιερώματα, ευμενή σχόλια.
Στη συνέχεια των συγγραφικών αυτή τη χρονιά έκλεισε για εμένα ο κύκλος της συμμετοχής σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, ήταν μια εμπειρία όμορφη, την οποία ξεκίνησα μόνη μου, στην οποία γνώρισα νέους φίλους και ομότεχνους. Αφήνω αυτή τη δραστηριότητα με τιμή και όμορφες εντυπώσεις καθόσον σε προσωπικό επίπεδο δεν αντιμετώπισα κάποιο πρόβλημα.
Δυστυχώς όμως πρόσφατα, σοβαρές και έγκυρες πληροφορίες (πολύ σοβαρές...) για διαγωνισμούς όχι και τόσο διάφανους, όχι και τόσο αντικειμενικούς..είναι κάτι που μου χάλασε τη θετική άποψη για πρόσωπα και φορείς που είχα σε πολύ υψηλή θέση. Η αλήθεια είναι ότι και παλιότερα άκουγα διάφορα, αλλά δεν τα πίστευα. Θλίβομαι όμως γιατί η συγγραφή , η ποίηση, η λογοτεχνία αποτελούν τέχνη, όσοι τις ακολουθούμε υπηρετούμε την Ελληνική Γλώσσα πάνω απ' όλα..έτσι τεχνάσματα για το φαίνεσθαι, μόνο το πνευματικό επίπεδο ρίχνουν.Φέτος δεν δήλωσα συμμετοχή σε ημερολόγια ή ανθολογίες γιατί δεν πρόλαβα, αλλά στο μέλλον θα συνεχίσω.
Αυτή τη χρονιά, μετά από αρκετά χρόνια ταξιδέψαμε πάλι στις μαγευτικές Κυκλάδες!
Κατάφερα να διαβάσω πολλά βιβλία, να ασχοληθώ με αναλύσεις άρθρων και ποιημάτων. Ξεκίνησα την καταγραφή των χιλιάδων βιβλίων της πατρικής βιβλιοθήκης που αποτελεί ένα σημαντικό κειμήλιο, αλλά ήταν δύσκολο συναισθηματικά να το προχωρήσω.
Στο τέλος Αυγούστου μετά από μια ιδέα της αγαπημένης μου φίλης Όλγας Μπακοπούλου, σεναριογράφου, συγγραφέα, καθ. αγγλικών, κοινωνιολόγου, φωτογράφου, στον θαυμάσιο χώρο του Fragos Studios στην Κυλλήνη, οργανώθηκε μια υπέροχη βραδιά με εξαιρετικούς ανθρώπους, σχετικά με την "Ανατολή".
Το φθινόπωρο με μεγάλη χαρά δραστηριοποιηθήκαμε πάλι μετά από την περασμένη δύσκολη χρονιά, με το εξαιρετικό σωματείο της ΕΝΩΣΗΣ ΦΙΛΩΝ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ καθώς επίσης είδαμε πάλι το ΛΥΚΕΙΟ των ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ να ανοίγει την αγκαλιά στους μαθητές του. Επίσης ξεκίνησε η χορωδία της Ζακυνθινής Εστίας στην Αθήνα.Πριν από λίγες μέρες δημιούργησα μια ομάδα στο face book με τίτλο "Πολιτισμός, καθημερινότητα, άνθρωπος, περιβάλλον" με συνδιαχειρίστριες τις αγαπημένες μου φίλες Αλεξία και Ιωάννα.Μια ομάδα που εδώ και κάποια χρόνια που ζητούσαν φίλοι και γνωστοί. Η συμμετοχή είναι μεγάλη και πραγματικά χαίρομαι γι' αυτό.
Μπήκαν σε δρόμο κι άλλοι στόχοι για τους οποίους θα αναφερθώ αργότερα.
Το κυριότερο της χρονιάς είναι η υγεία...Το θλιβερότερο οι άνθρωποι γνωστοί και μη ..που χάθηκαν από τον ύπουλο ιό..Γι' αυτό ας μην παρασυρόμαστε από φανατισμούς και ιδεολογίες εξωπραγματικές.Θλιβερότατο επίσης οι ανθρωποκτονίες και η απίστευτη βία στους ανήλικους..Πρέπει όλοι μαζί να το προσπαθήσουμε, δεν πρέπει να σταματήσουμε γι' αυτό..
Διαδίκτυο...
Όπως έχω αναφέρει κατά το παρελθόν, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, για εμένα αποτελούν αρχικά τον καθημερινό τρόπο επικοινωνίας με την οικογένειά μου που βρίσκεται στο εξωτερικό,στη συνέχεια την ανταλλαγή απόψεων παρουσίαση κτλ π θεμάτων που αγγίζουν τα ενδιαφέροντά μου όπως συγγραφή, λογοτεχνία, παράδοση, ιστορία κλπ. Γλυκανάλατες συμπεριφορές προωθούνται στον κατάλογο των μπλοκαρισμένων. Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά σ' αυτό το κείμενο στις ανόητες παρουσίες που δείχνουν το χαμηλό πνευματικό επίπεδο των ανθρώπων. Πολλοί δεν καταλαβαίνουν ότι τον εαυτό τους μειώνουν αν νομίζουν ότι η κάθε γυναίκα χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για ....να μην το ονομάσω.
ΓΕΝΙΚΑ
Σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μου ακολουθώ το " μέτρον άριστον" κι ως εκ τούτου δεν παρασύρομαι από καμιά επιτυχία ή χαρούμενο γεγονός, έχω μάθει να πολεμώ και να αντιμετωπίζω τα μέχρι τώρα προβλήματα που μου έφερε η ζωή.
ΣΥΓΓΡΑΦΗ κ ΓΕΝΙΚΑ
Στον συγγραφικό μου δρόμο προτιμώ την αυτονομία,δεν μου αρέσουν τα πηγαδάκια όπως λέγονται, συμπορεύομαι με ανθρώπους που συνάδουν οι απόψεις μας, με καθαρές κι ξάστερες συμπεριφορές..Πιστεύω ότι ο καθένας μας οφείλει με αξιοπρέπεια να ασχολείται με ότι αγαπά. Δεν συνηθίζω να δίνω κομπλιμέντα σε άτομα που κατέχουν θώκους προκειμένου να τύχω ιδιαίτερης μεταχείρισης (δεν ξεσκονίζω σακάκια προέδρων ούτε εκφράζομαι κολακευτικά επίσης)..Δεν εμπλέκω την προσωπική ζωή με τα ενδιαφέροντά μου. Επίσης σέβομαι την κατάσταση στην οποία θα βρεθώ, έτσι όταν σε μια εκδήλωση τιμούνται πρόσωπα και γεγονότα, σε καμιά περίπτωση δεν προβάλω τον εαυτό μου και τα κατορθώματά μου.
Μου αρέσει η ευθεία συμπεριφορά κι όχι η πλάγια...Όταν διαπιστώσω κάτι τέτοιο, όπως τελευταία ....είναι βέβαιο ότι δεν θα συνεργαστώ πάλι. Σε καμιά περίπτωση δεν εκδικούμαι, δεν καταναλώνω χρόνο για μικροπρέπειες. Δεν τοποθετώ τίτλους στο άτομό μου..όταν συστήνομαι είμαι η Σοφία, επάγγελμα, μετέπειτα πορεία έρχονται με την ώρα τους.
Δεν εμπλέκω συγγενείς, φίλους, γνωστούς σε οτιδήποτε επιθυμώ να δημιουργήσω ή να πετύχω. Πιστεύω στη δουλειά, στον αγώνα, στις αξίες κι αυτό μεταλαμπαδεύω στα πνευματικά μου παιδιά.
Πιστεύω στον ρόλο της οικογένειας και αυτό το απολμβάνω.
ΤΥΠΟΣ ΓΡΑΦΗΣ
Συνηθίζω να γράφω κατανοητά για το ευρύ κοινό..Αποφεύγω να χρησιμοποιώ δύσκολες και άγνωστες λέξεις που μπορώ να αντλήσω από το λεξικό καθώς και λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής.Πιστεύω ότι όπως μιλάει ο καθένας έτσι πρέπει και να γράφει..Αν δεν μπορώ να εκφράσω τις πιο απλές φράσεις σωστά, πως γίνεται να γράφω κατεβατά ολόκληρα που θέλουν λεξικό δίπλα για ερμηνεία;Αν τα ποιήματά μου ή τα κείμενά μου ή τα διηγήματά μου, τα γράφουν φιλόλογοι αντί εμού...πως είναι δυνατόν να απαντήσω σε ερωτήσεις στην παρουσίαση του έργου μου;
Προτιμώ να γνωρίζω λίγα αλλά σωστά!Όσο για την Ελληνική Γλώσσα δεν σταματώ να την μελετώ, να ανακαλύπτω τη μαγεία της.
Ευχές για χαρούμενες γιορτές σε όλους, γιορτές με νόημα,φωτεινές ψυχές, μέρες γαλήνης!
Εγώ θα ήθελα έναν Δεκέμβρη
με τα φώτα σβηστά
κι ανθρώπους αναμμένους.
Τσαρλς Μπουκόφσκι
Secret Place
