Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Η 82η ΙΠΠΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΑΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ.






Προς αποφυγή παρεξηγήσεως και παρερμηνεύσεως, η αναβολή της  δραστηριότητας της Ιππικής Πορείας που είχε αναλάβει ο ένας εκ των δύο σχετικών με το άλογο Φορέων της Ανδραβίδας, δεν αποτελεί την ακύρωση της 82ης Ιππικής Έκθεσης. Κανένα φαρμακερό βέλος δεν έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει αυτήν την βαριά κληρονομιά.Καμιά προσωπική απαίτηση ή πικρία δεν πρέπει να εκδηλώνεται με σκοπό την λεηλασία της ιστορίας και της παράδοσής μας!!
Ανδραβίδα 2016. Σεπτεμβρίου 15.
Δελτίο Τύπου.
Με αφορμή ανυπόστατες φήμες τις οποίες διαδίδουν κάποιοι τις τελευταίες ώρες,κυρίως πρός ιπποεκτροφείς σε διάφορα μέρη της χώρας οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στα δρώμενα της 82ης Ιππικής Έκθεσης Ανδραβίδας, περί αναβολής των εκδηλώσεων της έκθεσης, γνωστοποιούμε σε όλους ότι η ΙππικήΈκθεση Ανδραβίδας ανοίγει αύριο 16 Σπτεμβρίου τις πύλες της για να υποδεχθεί τους απανταχού φίλους του αλόγου.
Η 82η Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας ξεκινά αύριο Παρασκευή με τους οιωνούς να μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα συμμετάσχουμε στην επιτυχέστερη έκθεση των τελευταίων ετών.
Σας περιμένουμε όλους στη θρυλική πόλη των αλόγων στο τριήμερο 16,17 και 18 Σεπτεμβρίου...
Το Δ.Σ. Του Ομίλου

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Η εορτή του Τιμίου Σταυρού, πληροφορίες και έθιμα!



Στις 14 Σεπτεμβρίου η Εκκλησία μας, εορτάζει την εύρεση του Τιμίου Σταυρού, σπουδαία δεσποτική εορτή..λογίζεται σαν την Μ. Παρασκευή στο θέμα της νηστείας.
Κατά την παράδοση, η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, Αυγούστα Ιουλία Φλαβία, το 326, πήγε στου Αγίους Τόπους, για μια αναζήτηση με σκοπό να αναδείξει τις τοποθεσίες που έζησε, δίδαξε και μαρτύρησε ο Ιησούς. Κατά την διάρκεια του οδοιπορικού της, κατάφερε και πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές, έτσι ώστε να βρεθούν οι τόποι που σταυρώθηκε και αναστήθηκε ο Χριστός. Ένα ευωδιαστό φυτό με πυκνά πράσινα φύλλα, που φύτρωνε μόνο σ' ένα μέρος,  την οδήγησε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού. Το φυτό αυτό είναι ο βασιλικός..άρρηκτα συνδεδεμένος με τα έθιμα της ημέρας. Οι προσπάθειές της ήταν λεπτομερείς, επίμονες και επίπονες κι έτσι βρέθηκαν τρεις σταυροί, ο ένας του Ιησού Χριστού και άλλοι δύο των ληστών.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς επί των εκκλησιαστικών θεμάτων, Φιλοστόργιο και Νικηφόρο, τον Σταυρό του Χριστού, τον εντόπισαν κατόπιν θαύματος, μετά την τοποθέτησή του πάνω σε μια νεκρή γυναίκα, η οποία μετά αναστήθηκε. Η γράφουσα πιστεύει πως η χριστιανοσύνη είναι άμεσα συνδεδεμένη με την αρχαία λατρεία, καθώς και με τη μυθολογία.
Δεν είναι τυχαίο πως στη θέση εκείνη, υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγερθεί το 135 από τον ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, έδωσε διαταγή και γκρεμίστηκε αυτός ο ναός. Τη θέση πήρε ο περίλαμπρος Ναός της Αναστάσεως. Τον Σταυρό του Χριστού, τον παρέδωσε στον τότε Πατριάρχη των Ιεροσολύμων, τον Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου 335, τον τοποθέτησε μέσα στο νέο ναό.
Με τους Βυζαντινο -Περσικούς Πολέμους (602-628), συνδέεται η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού. Οι Πέρσες όταν το 614, κυρίευσαν την Παλαιστίνη, αφού κατέστρεψαν και λεηλάτησαν τα ιερά κειμήλια και προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό.Όταν ο αυτοκράτορας Ηράκλειος νίκησε οριστικά τους Πέρσες το 628, πήρε το ιερό μας σύμβολο και το μετέφερε στις 14 Σεπτεμβρίου 629 στην Κωνσταντινούπολη όπου το υποδέχτηκαν θριαμβευτικά και κατόπιν μεταφέρθηκε στα Ιεροσόλυμα.


Την παραμονή της αναφερόμενης εορτής, οι πιστοί προσφέρουν βασιλικούς, ως τάμα και ως ευλογία, οι οποίοι υπό την μορφή κλωναριών, μοιράζονται ανήμερα σε όσους βρίσκονται στους ναούς, μετά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
Η εποχή σχετίζεται με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς, όσον αφορά τη γη. Οι γεωργοί έρχονται στην εκκλησία με λίγους σπόρους από τα δημητριακά ( το λεγόμενο πολυσπόρι) που θα σπείρουν για να πάρουν την ευλογία.. "βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι και άρτον εις βρώσιν"..

  Η λαογραφία μας, περιγράφει το έθιμο του προζυμιού. Οι νοικοκυρές με τον βασιλικό που φέρνουν από τους ναούς, φτιάχνουν ( σταυρώνουν) το προζύμι και μετά τον τοποθετούν σε δοχείο με νερό, ώστε να αποκτήσει ρίζες και να τον φυτέψουν. Το προζύμι για 40 ημέρες δεν το δάνειζαν  και ο πρώτο ψωμί συνήθως το κάνουν πρόσφορο καθώς επίσης το μοιράζουν στους φτωχούς.

                   .....βασιλικός κι αν μαραθεί
                       κι αν γείρουν τα κλωνιά του
                        ρίξε νερό στη ρίζα του
                        να 'ρθει στα πρωτινά του.

Σε κάποια μέρη ανήμερα οι πιστοί πηγαίνουν ένα μικρό δοχείο με νερό μες στην εκκλησία, όπου το επιστρέφουν σπίτι τους και το έχουν για ευλογία.
Στην Αίγινα κάθε χρόνο του "Σταυρού" οι κάτοικοι αναβιώνουν το έθιμο του "Λειδινού", που είναι μια παράσταση στην οποία μιμούνται την ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού.Μοιρολογούν και προσφέρουν κόλλυβα ...μοιάζει να έχει αρχαία καταγωγή αυτό το έθιμο...μετά τα κόλλυβα, ολοκληρώνεται το τελετουργικό με χορούς και τραγούδια.


Εύχομαι σε όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες χρόνια πολλά, υγιή, ευλογημένα, χαρούμενα.!


Το θέμα της θρησκευτικής αγωγής.


Επίκαιρο θέμα, οι συζητήσεις σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών. Συζητώντας με γνωστούς και φίλους, αποκομίζοντας διάφορες γνώμες περί του μαθήματος των Θρησκευτικών στο σχολείο, ανέτρεξα στο βιβλίο "Η Θρησκευτική Αγωγή στο Δημοτικό Σχολείο" του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΓΡΑΠΙΔΗ - "ΑΒΑΚΑΣ" 2010, ενός εκπαιδευτικού και όχι μόνο..αντικειμενικά απ' όσα γνωρίζω μιας πολυσχιδούς προσωπικότητας.

Πριν αρχίσει η μελέτη, στο πρώτο ξεφύλλισμα ..το ενδιαφέρον εστιάζεται στην πάμπλουτη ελληνική και ξενόγλωσση βιβλιογραφία, στις πλούσιες πηγές. Όταν διαπιστώνει ο αναγνώστης την τόσο σημαντική δουλειά, που μεταφράζεται σε αληθινή έρευνα, επιβεβαιώνει πως το βιβλίο που κρατάει είναι από τα ειδικότερα στο θέμα.
Η δομή του αποτελείται από κεφάλαια που καλύπτουν κάθε πτυχή του ως άνω θέματος. Περιλαμβάνει το μάθημα των θρησκευτικών από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους μέχρι σήμερα, με άριστη περιγραφή κάθε χρονικής περιόδου. Συνεχίζεται με πληροφορίες για τη σχολική θρησκευτική αγωγή στις ευρωπαϊκές χώρες, με σπουδαία στοιχεία, τέτοια που δεν αφήνουν κενά στις γνώσεις μας. Ακολουθεί η ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής, η παιδαγωγική προσέγγιση της θρησκευτικής αγωγής κατά την παιδική ηλικία. Ένα ουσιαστικά γνωστικό θέμα είναι η θρησκευτική αγωγή και  η διαπολιτισμική εκπαίδευση, που καλύπτει πολλές απορίες. Επίσης η δομή του βιβλίου συνεχίζεται με τις  θεολογικές προϋποθέσεις και παιδαγωγικές προσεγγίσεις των νέων Αναλυτικών Προγραμμάτων. Μετά από μια μελέτη για τα σχολικά εγχειρίδια, φτάνουμε στα συμπεράσματα. 

...αυτό που πρέπει να τονιστεί όπως προκύπτει από τη μελέτη είναι  ότι σε όλες σχεδόν τις χώρες το μάθημα των θρησκευτικών αποτελεί κανονικό σχολικό γνωστικό αντικείμενο....
....για να ανταποκριθεί το μάθημα των θρησκευτικών στις ανάγκες που επιβάλλει ο σύγχρονος κόσμος είναι αναγκαίο κατά το Γιαγκάζογλου, να ξεφύγει από τις αρνητικές όψεις του παρελθόντος, να συνδεθεί με τις σύγχρονες ανάγκες, να συμβάλλει στην καλλιέργεια της αρμονικής συμβίωσης των  ανθρώπων και της συνύπαρξης χωρίς κοινωνικές, φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις..
Αφιερωμένο στους ανθρώπους που προβληματίζονται για την εξέλιξη της κοινωνίας μας και που ενδιαφέρονται να μαθαίνουν...


Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΟΙΗΣΗ!!!


Η ποίηση, τα λογοτεχνικά δημιουργήματα σε στίχους...για άλλους σημαντική μορφή τέχνης, για άλλους αδιάφορο..
Από τον  Γιώργη Παυλόπουλο στο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΕΣ" (Φεβρ -Μαρ 1998)..
"Αν ένα πουλί μπορούσε να πει με ακρίβεια τι τραγουδάει, γιατί τραγουδάει , και τι είναι αυτό που το κάνει να τραγουδάει, δεν θα τραγουδούσε".
Παραλλάζοντας αυτή τη σημείωση του Πωλ Βαλερύ..."Αν ένας ποιητής μπορούσε να πει με ακρίβεια τι γράφει, γιατί γράφει και τι είναι αυτό που τον κάνει να γράφει, δεν θα έγραφε".


 .....το μόνο που ξέρω είναι πως ο ποιητής ήταν πάντα αφοσιωμένος της Ζωής. Είτε τον γεμίζει χαρά, είτε τον θλίβει η Ζωή, είτε τον πάει στο Ουρανό, είτε τον κατεβάζει στην κόλαση. αυτός μένει πάντα ο αφοσιωμένος της...


Η ποίηση ένα πράγμα, ανάλαφρο, ιερό και φτερωτό. ΠΛΑΤΩΝ.
Η ποίηση είναι η αναζήτηση του ανεξήγητου, η ερμηνεία του ιδιαίτερου και του παράξενου....
Στην ποίηση θα αναφέρομαι τακτικά με διάφορα αποσπάσματα ελλήνων και ξένων ποιητών..
Από το ανθολόγιο των Αρκάδων Ποιητών 
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝΑΓΑΚΗΣ

Αποκάλυψη

Αστέρι μου εωθινό
αρετή σε είπαν της στεριάς
κι ανάσα της θάλασσας,
μα εσύ δεν είσαι
παρά μια στάλα όνειρο.

Από τα γνωστά και ωραία ποιήματα του Κώστα Καρυωτάκη

ΔΙΑΚΟΣ

Μέρα του Απρίλη
πράσινο λάμπος
γελούσε ο κάμπος
με το τριφύλλι.
..........


ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΑΤΣΟΣ

ΗΧΟΣ ΒΡΑΔΙΝΗΣ ΒΟΛΤΑΣ

.........................
Πως Να Μη Λατρέψει Κανείς Τον Καταγάλανο Ουρανό,
Τα Σύννεφα Της Τρυφερής Νιότης
Που Πλένουν Ολόγυρα Το Κόκκινο Χώμα
Της Μεγάλης Μάνας;
...........



Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Το σχολικό κουδούνι ξαναχτυπά!




Το καλοκαίρι πέρασε και το γλυκό φθινόπωρο μας χτύπησε την πόρτα της ψυχής, μ' όλα τα συναισθήματα που δημιουργεί η μετάβαση από την κατάσταση της ανεμελιάς..στην εποχή που οι υποχρεώσεις γενικά είναι αυξημένες.
Σε λίγες ώρες στη Χώρα μας, το σχολικό κουδούνι θα χτυπήσει για την τελετή του αγιασμού!της ευλογίας σύμφωνα με τα έθιμά μας , της νέας σχολικής χρονιάς!θα γεμίσουν πάλι οι γειτονιές με τις φωνές των παιδιών, ό, τι  αισιοδοξότερο υπάρχει στον πλανήτη. Πολυποίκιλη εικόνα αύριο, με ιδιαίτερη σημασία για τις  τρυφερές φατσούλες του προβληματισμού που έχουν συνήθως, οι μαθητές της πρώτης δημοτικού.Ενθουσιασμένα παιδιά που θα ξαναβρεθούν με τους φίλους και τις φίλες...για να περιγράψουν τα σημάδια των διακοπών.Οι εκπαιδευτικοί σε μια νέα χρονιά με αρκετά προβλήματα, αλλά με την ευχή να τα ξεπεράσουν πρώτα απ'όλα για το καλό των παιδιών.
Το πρόγραμμα των μαθητών είναι δύσκολο αλλά οι αγάπη και η τεράστια υπομονή που απαιτείται, από τους γονείς και τους κηδεμόνες πρέπει να εξομαλύνει  κάθε εμπόδιο. Ο ρόλος του σχολείου σημαντικός για την εξέλιξη του ανθρώπου. Η παιδεία στηρίζει τα έθνη. Οι εκπαιδευτικοί με τη συνεργασία των γονιών, πετυχαίνουν καλύτερα το έργο τους. Εξηγούμε στα παιδιά από πολύ μικρά ότι το διάβασμα είναι αυτό που θα τους ανοίξει τους ορίζοντες της εξέλιξης. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι πλασμένοι για τον ίδιο σκοπό, αλλά δεν είναι δυνατόν να μην βοηθήσουμε τα παιδιά να εξελιχτούν, σύμφωνα πάντα με τις δυνατότητές τους και τις επιθυμίες τους.



Από την εμπειρία μέσω πολλών σεμιναρίων ψυχολογίας καθώς επίσης και μέσω του εθελοντισμού σε ομάδες παιδιών και οικογενειών..., επισημαίνω κάποια σημεία τα οποία θεωρώ σημαντικά για την ομαλή εξέλιξη της σχολικής χρονιάς, κυρίως στο δημοτικό που ουσιαστικά είναι η βάση της εξέλιξης. Σίγουρα το διάβασμα όπως προείπα είναι βασική υποχρέωση των μαθητών. Στις μικρές κυρίως τάξεις, ελέγχουμε τα παιδιά και όπου παραστεί ανάγκη τα βοηθάμε. Πάντα αφού εξαντλούν τις δικές τους δυνάμεις προσπάθειας. Τα αφήνουμε να αναπτύξουν την κριτική τους και να εκφράσουν τη δική τους γνώμη στις εργασίες τους. Οι δάσκαλοι τη γνώμη του μαθητή τους επιθυμούν και όχι των γονιών ή των κηδεμόνων.
Κεντρικός άξονας για τον κάθε μαθητή, είναι οι σωστές σχέσεις με τους γονείς. Πρέπει το σπίτι να αποτελεί το λιμάνι τους, πρέπει να έχουν το θάρρος να εκμυστηρευτούν στην οικογένειά τους το λάθος τους, ακόμη και τη ζαβολιά που έκαναν. Είναι αδιανόητο να τρέμει ο μαθητής να μαρτυρήσει....το 8 που πήρε στο διαγώνισμα, γιατί θα υποστεί ξυλοδαρμό ή αυστηρή τιμωρία. Με συμβουλές, αστείρευτη υπομονή και παραδείγματα τις πράξεις μας, μπορούν όλα να διορθωθούν. Ας θυμόμαστε όλοι πως τα παιδιά δεν ακούν, βλέπουν...συμβουλή χωρίς εικόνα είναι λίγο άτοπη. Στα χρόνια μας τεράστιο εμπόδιο στην ομαλή εξέλιξη της σχολικής χρονιάς δημιουργεί ο σχολικός εκφοβισμός, η μορφή επιθετικότητας μεταξύ των μαθητών.Γι' αυτό το τεράστιο θέμα που θα αναφερθώ σε άλλο κεφάλαιο, την λύση φέρνει η πρόληψη, η οποία χτίζεται από τις πολύ μικρές ηλικίες. Η συμβουλευτική των γονέων δηλαδή....το μεσημέρι ή το απόγευμα που βρισκόμαστε με τα παιδιά τους περιγράφουμε τη μέρα μας και στη συζήτηση μας περιγράφουν τη δική μας. Τους έχουμε ξεκαθαρίσει πως ότι και να συμβεί στο σχολείο πρέπει να μας εμπιστευτούν και να μας το πουν. Ενισχύουμε την αυτοεκτίμησή τους, το θάρρος τους, τα ταλέντα τους. Τους μιλάμε για την ενσυναίσθηση, έτσι ώστε να μπορούν να νιώσουν τα συναισθήματα του άλλου.Τα μαθαίνουμε να κριτικάρουν αλλά και να ελέγχουν τον ευατό τους.Για κάθε τι που τους λέμε, θέλουν εξήγηση, δεν αφήνουμε καμιά απάντηση ανεξήγητη. Αν απαιτηθεί συμβουλευόμαστε τους ειδικούς, χωρίς προκατάληψη.
Για να πετύχουμε τη σωστή εξέλιξη της κοινωνίας, ας μην ξεχνάμε όπου αντιληφθούμε παιδί κακοποιημένο, σωματικά ή συναισθηματικά, καθώς επίσης παραμελημένο..να μην παραμείνουμε αδιάφοροι.Αν δεν έχουμε κάποιον γνωστό να συμβουλευτούμε ας απευθυνθούμε σε κάποιον φορέα.Αν θέλουμε μπορούμε να σώσουμε παιδιά και οικογένειες.Με τις ευχές μου για μια χαρούμενη σχολική χρονιά. 

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Ποίηση ενός εμπειροτέχνη -λογοτέχνη!

 Υπάρχουν άνθρωποι πολύ αξιόλογοι, άνθρωποι του πνεύματος, ιδεολόγοι ουσιαστικοί...που κατά ένα μεγάλο πλήθος της κοινωνίας, χαρακτηρίζονται ως γραφικοί...συνήθως γιατί δεν αποτελούν μέρος των κλισέ του καθωσπρεπισμού..
 Σ' αυτές τις απλές αλλά στην ουσία σημαντικές προσωπικότητες ανήκε ένας συμπολίτης μου, που γνώριζα ελάχιστα αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Αυτός ο άνθρωπος είχε άσχημο τέλος.... κάηκε την τελευταία ημέρα του Ιουλίου (σύμφωνα με τις πληροφορίες) στη μονοκατοικία του που γι΄αυτόν αποτελούσε παράδεισο, στην Ανδραβίδα.
 Απ' όσα γνωρίζω είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, αφού η μητέρα του σκοτώθηκε σε δυστύχημα. Όταν τον είχα γνωρίσει, σε μια συζήτηση στην πλατεία του χωριού μου, εντυπωσιάστηκα από την ευγένειά του και τις απόψεις του γενικά για κοινωνικοπολιτικά θέματα...έθετε πριν από χρόνια προβληματισμούς οι οποίοι ακόμη και σήμερα είναι επίκαιροι. Ήταν επαναστάτης και όπως η πλειοψηφία των αληθινών επαναστατών... ζούσε με ελάχιστα, χωρίς το κυνήγι της απόκτησης ύλης..
 Λάτρευε τις άγριες τριανταφυλλιές, τη φύση και τη θάλασσα όπου την έζησε ταξιδεύοντας για ένα διάστημα σε εμπορικό πλοίο.Γνώριζα πως αγαπούσε την λογοτεχνία και συγκεκριμένα την ποίηση, όπως οι περισσότεροι συναισθηματικοί άνθρωποι.Ίσως παραξενευτούν πολλοί συμπολίτες μου για το αφιέρωμα αυτό στον Στάθη Παπαδάτο. Η αφορμή δόθηκε όταν στην τακτοποίηση, της βιβλιοθήκης μου το καλοκαίρι που μόλις μας αποχαιρέτισε, συναντήθηκα!!!!με την ποιητική του συλλογή  "Όστρια". Είναι δυνατόν να μην εκτιμηθεί το γεγονός πως δήλωνε "Εμπειροτέχνης - Λογοτέχνης"; ..όταν ανέκαθεν οι άνθρωποι συστήνονταν με αναληθή στοιχεία-σήμερα ακόμη περισσότερο- προκειμένου να καλύψουν τα κενά σημεία τους;Aιωνία η μνήμη του!Μεταφέρω ένα μικρό τμήμα από την εισαγωγή του βιβλίου του που εκδόθηκε το 2010. "ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ" ....γράφοντας ειδικά τα κοινωνικά, ήθελα να επικοινωνήσω με φίλους και συντρόφους, βάζοντάς τους προβληματισμούς για ζητήματα που απασχολούσαν τον τόπο και ας είναι γραμμένα πριν από περίπου 30 χρόνια (είναι και σήμερα επίκαιρα)..
Κλείνω το μικρό αφιέρωμα με το ποίημά του 
ΥΠΟΜΟΝΗ

Αδελφέ μη γονατίζεις
με το πρώτο το σκαμνί
δέσε κόμπο την καρδιά σου
κάνε λίγο υπομονή.

Κι όπου να' να θ' ανατείλει
νέος ήλιος  μιαν αυγή
καν' τον  πόνο σου ελπίδα
την αγάπη φυλακτό
μεσ' τον σάπιο κόσμο αυτό,
είναι τιμή και δόξα
πιστός να μείνεις
σ' ένα ιδανικό.

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας, ένας ελληνικός παραδοσιακός κρίκος 82 χρόνων.

 
Ένα μικρό πληροφοριακό αφιέρωμα, κατόπιν επιθυμίας πολλών φίλων από την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η Ανδραβίδα, η πολυαγαπημένη γενέτειρά μου, κωμόπολη του Ν. Ηλείας, συνδέεται από τα αρχαία χρόνια με το αξιαγάπητο τετράποδο, το άλογο...αναφέρεται στα χρόνια του Ομήρου και αργότερα στην εποχή της Φραγκοκρατίας.Στις ιστορικές πηγές που αναγράφονται λεπτομέρειες για τον τόπο αυτό, ο οποίος υπήρξε Πρωτεύουσα του Πριγκιπάτου της Πελοποννήσου κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας...γίνεται λόγος για την ύπαρξη στάβλων όπου στάβλιζαν τα άλογά τους οι Φράγκοι στρατιώτες. Οι φυλές των αλόγων πριν το 1920, είχαν την καταγωγή τους σε ντόπιες και ξένες φοράδες και αρσενικά κάθε φυλής. (Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ κατά τον Μεσαίωνα και τα νεώτερα χρόνια -ΝΑΚΟΥ ΝΙΚ. ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΥ). Μια σειρά στην αναπαραγωγή, μπήκε μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, υπό την φροντίδα του Υπουργείου Γεωργίας.
Η φυλή ίππου της Ανδραβίδας, προέρχεται από την διασταύρωση ντόπιων αλόγων με βαριά άλογα των Φράγκων ιπποτών και αργότερα, κατά την εποχή της τουρκοκρατίας, με άλογα ανατολικού τύπου. Στις αρχές του 20ου αιώνα, έγιναν διασταυρώσεις με αγγλονορμαδικούς επιβήτορες φυλής Nonius, προελεύσεως Ουγγαρίας.
ΙΠΠΙΚΗ  ΕΚΘΕΣΗ
 
Το 1927 οργανώθηκε η πρώτη ετήσια ιππική έκθεση, με την αρωγή των εκτροφέων, των τοπικών παραγόντων της Φιλίππου Ενώσεως Ελλάδος και του Υπουργείου Γεωργίας. Η έκθεση συνδυάστηκε με την εορτή, πανηγύρι της Αγίας Σοφίας όπου μετά την απελευθέρωση διαρκούσε μια εβδομάδα. Γίνονταν εμπόριο των αλόγων καθώς και ιππικοί αγώνες.Τα άλογα της Ανδραβίδας σε αρκετά βιβλία, περιγράφονται ως τα καλύτερα του κάμπου..Η μόνη χρονική περίοδος που δεν πραγματοποιήθηκε η ιππική έκθεση ήταν από το 1941 έως το 1947. Επανήλθε το 1948 και αναδείχθηκε σε μια σημαντική ιππική εκδήλωση για τον τόπο.
Η Ανδραβίδα το 2007 απέκτησε Ιππικό Δημοτικό Κέντρο, σ΄ έναν περιφραγμένο χώρο, με δυνατότητες μεγάλων προδιαγραφών. Εκεί κάθε Σεπτέμβρη δίνουν το ραντεβού του πολλοί εκτροφείς και αναβάτες.
 


Προσωπικά μεγάλωσα σε οικογένεια όπου το άλογο είχε σπουδαία θέση. Ο πατέρας μου κάθε χρόνο λάμβανε χρόνο στην ιππική έκθεση. Επίσης εκείνες τις  ημέρες τα σπίτια ετοιμάζονταν για να υποδεχτούν και να φιλοξενήσουν, τους φίλους που έρχονταν με άλογά τους από άλλα μέρη, προκειμένου να τιμήσουν τον τόπο μας! Οι πρόγονοί μας θεωρούσαν τιμή την διεξαγωγή αυτής της εκδήλωσης, στην οποία συμμετείχαν με λεβεντιά και ήθος!

Την διάρκεια των εκδηλώσεων ( 16 και 17 Σεπ για φέτος) κάθε χρόνο την ορίζει ο Δήμος Ανδραβίδας -Κυλλήνης, μέσω του Νομικού Προσώπου Πολιτισμού, Αθλητισμού και Περιβάλλοντος. Η φετινή ιππική έκθεση αποτελεί την 82η!Εύχομαι καλή επιτυχία και συγχαρητήρια σε όλους που προσπαθούν για την διατήρηση της παράδοσης.


Οι φωτογραφίες προέρχονται από το διαδίκτυο.

Κύπρος, στη γη της λεμονιάς,της ελιάς.

Φωτογραφικό οδοιπορικό στην πολυαγαπημένη μας Κύπρο, που επισκεφτήκαμε πριν από λίγο καιρό. Ένα ταξίδι υπέροχο από κάθε άποψη, με καλή παρέα...