ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ, Με νοσταλγία..., απόψεις.

 Όπως συνηθίζω, τα τρία τελευταία χρόνια, παρουσιάζω τις απόψεις μου για κάθε βιβλίο που μελετώ.

Πρόσφατα, ολοκλήρωσα τη μελέτη του παρακάτω εικονιζόμενου συγγραφικού - λογοτεχνικού δημιουργήματος, των εκδόσεων ΠΑΤΑΚΗ με έτος κυκλοφορίας το 2000 (η τιμή του ήταν 5.950 δρχ).

ΜΑΡΙΑ ΡΕΖΑΝ

Με νοσταλγία...

για μια ζωή έτσι, χωρίς πρόγραμμα..

Συγγραφέας είναι η ίδια και έγραψε το βιβλίο την άνοιξη του 1999 (πέντε χρόνια πριν φύγει).

Η Μαρία Ρεζάν, ήταν δημοσιογραφική συμπάθεια μιας πολυαγαπημένης μου θείας κι έτσι στα νεανικά μου χρόνια, άκουγα συνεχώς γι΄αυτήν τη γυναίκα.

Πριν από λίγους μήνες, ανακάλυψα το βιβλίο, στη βιβλιοθήκη μιας  κυρίας , η οποία έκανε εκκαθάριση. Όπως πάντα, τα βιβλία με τα βιογραφικά στοιχεία, με τα αληθινά γεγονότα από τη ζωή κάποιου, με συγκινούν κι έτσι δεν υπήρχε περίπτωση να το αφήσω.

Η Μαρία Ρεζάν για πολλούς ήταν γνωστή από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, όπου διατηρούσε μια εκπομπή με τίτλο "Μια ώρα έτσι, χωρίς πρόγραμμα". Ήταν δημοσιογράφος σε εφημερίδες και στο ραδιόφωνο. 

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαϊου 1921 στην Αθήνα και απεβίωσε στις 3 Ιανουαρίου  2004.

Αποτελεί την πρώτη γυναίκα που εξελέγη στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΣΗΑ, στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Ένα πνευματικό δημιούργημα που καταλαμβάνει περίπου πεντακόσιες σελίδες, με έξι ενότητες, εκτός του προλόγου. Έξι ενότητες οι οποίες ταξιδεύουν μέσα από τις σημαντικότερες χρονικές περιόδους της Ελλάδας. Ξεκινάει από το 1921 με τα παιδικά και τα νεανικά χρόνια, προχωράει στις μαύρες μέρες του Πολέμου και της Κατοχής, μας αφηγείται τα σχετικά με την Απελευθέρωση, την Κυβέρνηση του Πλαστήρα, καθώς και την απόκτηση των τεσσάρων παιδιών της.

Προχωράει στην Ελευθερία και στο Πραξικόπημα, για να μας περιγράψει γεγονότα από  την εποχή της Δικτατορίας και την Αυτοεξορία της στο Παρίσι, μέχρι που φτάνει στη Μεταπολίτευση.

Η αναφορά της, στα πολιτικά γεγονότα και τα πρόσωπα, αποτελεί μια πηγή γνώσεων για εκείνη την εποχή. Εννοείται ότι το βιβλίο δεν είναι ιστορικό ή πολιτικό, απλά μέσα από το ταξίδι της ζωής της, αφού έτυχε να γεννηθεί τότε...μπορούμε να πληροφορηθούμε για διάφορα θέματα.

Ήταν συμμαθήτρια της Μελίνας Μερκούρη, ενώ ο σύζυγος με τον οποίο απέκτησε τα τέσσερα παιδιά της, ήταν ο Ανδρέας Ιωσήφ, υφυπουργός παρά τω προωθυπουργώ της δεύτερης κυβέρνησης Πλαστήρα. Είχε πάρει συνεντεύξεις από πολλά γνωστά πρόσωπα, είχε πάρει συνέντευξη από τον Μακάριο, τον Ραούφ Ντενκτάς ενώ είχε γνωρίσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, την Αμαλία Φλέμινγκ.

Μια γυναίκα, της οποίας η ζωή ήταν γεμάτη, αλλά που ήξερε να αντιμετωπίζει σχεδόν τα πάντα με μια ξεχωριστή ικανότητα, ίσως τη βοήθησε και η τύχη, έτσι ώστε η ζωντάνια της καθημερινότητάς της , να είναι μοναδική.

Πέρασε προσφυγιά, πολέμους, Κατοχή, δικτακτορίες, εξορίες , ήταν μάνα με ενδιαφέρον και αγάπη για τα παιδιά της..Έζησε πραγματικά σπουδαίες στιγμές, δίπλα σε μεγάλες προσωπικότητες. Η γλώσσα που έχει γράψει το βιβλίο της, είναι απλή και κατανοητή, είναι πλούσια αλλά χωρίς δυσεύρετες έννοιες.

Πραγματικά μου άρεσε που έπεσε στα χέρια μου αυτό το βιβλίο και έτσι γνώρισα καλύτερα τη Μαρία Ρεζάν που άκουγα για χρόνια από τη θεία.

Η βραχνάδα στη φωνή της έδινε ένα διαφορετικό χρώμα στο ραδιόφωνο, καθώς και τα σχόλια που έκανε , τα οποία ήταν πολύ αξιόλογα.

Πιστεύω ότι τιμούσε τη δημοσιογραφία, πιστεύω ότι είχε μια λεπτή τρυφερότητα, μια δυνατή εξυπνάδα, καθώς επίσης γνώριζε από αυτοσαρκασμό.