Η φύση που αγκαλιάζει τη γενέτειρα είναι πανέμορφη. Όσοι μεγαλώσαμε εκεί , γνωρίσαμε τις εξοχές όπου ήταν μικρά σπιτάκια ή πρόχειρες κατασκευές κοντά στις καλλιέργειες κι έξω απ" την πόλη. Αρκετοί κατασκεύαζαν και τις λεγόμενες τραγάτες, μικρές ξύλινες καλύβες επάνω στα δέντρα (στις διχάλες) και ξεχώριζαν απ" τους υπόλοιπους.
Τις αναμνήσεις της εξοχής των παιδικών μου χρόνων μου θυμίζει η επίσκεψη στο παλιό ιππικό κέντρο της Ανδραβίδας όπου οι ευκάλυπτοι κι ο πλάτανος δίνουν ανάσα δροσιάς, τα αγριολούλουδα την άνοιξη σηματοδοτούν την αναγέννηση, τα άλογα ,τα σκυλάκια, τα κοτσύφια και τ" άλλα πετεινά τ" ουρανού παρουσιάζουν την αρμονική συμβίωση στη φύση.
Για την ανθρώπινη παρουσία, φροντίδα κτλπ του χώρου σε άλλο αφιέρωμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου