8η Μαρτίου..ιστορική αναδρομή, σκέψεις, νοήματα.

Η 8η Μαρτίου εορτάζεται, ως η διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων της γυναίκας. Οι ρίζες της απλώνονται στην 8η Μαρτίου 1857, όταν ξεσηκώθηκαν εργάτριες σε κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. H αναφερόμενη ημερομηνία θεσπίστηκε επίσημα από τον ΟΗΕ το 1977. Στην Πατρίδα μας, η  Καλιρρόη Παρρέν ιδρύτρια του Λυκείου Ελληνίδων, αποτελεί την πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια. Η δράση της για γυναικεία θέματα ήταν γνωστή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με τη συμπαράσταση του συζύγου της.

Στην πατρική μου οικογένεια, η γυναίκα είχε σπουδαία θέση. Ως εκ τούτου ένιωθα μεγάλη έκπληξη για τη γενικότερη θέση της γυναίκας, η οποία ήταν συνδεδεμένη με ανάρμοστη έως βίαιη συμπεριφορά, ιδιαιτέρως στην επαρχία πριν 40 χρόνια.Ακόμη θυμάμαι ότι αρκετά από τα κορίτσια που μεγαλώναμε μαζί, δεν μπορούσαν να φορέσουν παντελόνι, δεν μπορούσαν να βγούν βόλτα, δεν μπορούσαν να μιλήσουν με αγόρι, δεν μπορούσαν να χορέψουν. Σε αρκετές οικογένειες ήταν δεδομένη η συναισθηματική αλλά και η σωματική βία, όχι μόνο από το σύζυγο αλλά πολλές φορές και από μέλη της πατρικής του οικογένειας προς τη σύζυγό του (νύφη).

Το 1984, ο αδερφός μου μια μέρα ερχόμενος από την Αθήνα, κρατούσε ένα βιβλίο που εξακολουθεί να έχει σημαντική θέση στη βιβλιοθήκη μου.Είναι το "Γυναίκες, Φυλή και Τάξη" της Άντζελα Ντέιβις.Το περιεχόμενό του, με ευαισθητοποίησε πολύ στα θέματα των γυναικών με βαρύτητα στις μελαμψές γυναίκες. Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα σ' αυτές τις ξεχωριστές προσωπικότητες κατά την άποψή μου.

 

Η θέση των μελαμψών γυναικών.

  Οι μελαμψές γυναίκες είχαν τη χειρότερη αντιμετώπιση στα εργοστάσια της Αμερικής. Μια ηλικιωμένη μαύρη το 1930 είχε πει σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης που τους παρείχαν οι εργοδότες, "είχαμε κάτι παμπάλαιες άθλιες καλύβες από πασσάλους, και άλλες τρύπες ήταν βουλωμένες με λάσπη και βρύα και άλλες όχι.Δεν είχαμε καλά κρεβάτια.Μόνο κάτι σανίδες καρφωμένες στον τοίχο..".
Οι γυναίκες της συγκεκριμένης φυλής, έπεφταν συνεχώς θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σ' αυτές η ιδεολογική εξύψωση της μητρότητας, όσο δημοφιλής κι αν ήταν το 19ο αιώνα, δεν έφτανε ποτέ.
Κυρίως τις χρησιμοποιούσαν ως σκλάβες, οι οποίες στα μάτια των δουλοκτητών ήταν εργαλεία που εξασφάλιζαν την αύξηση όχι μόνο του εργατικού δυναμικού, αλλά του παραπάνω υψηλού κέρδους.
Έκαναν παιδιά που τους τα έπαιρναν και τα πουλούσαν.
Όταν ήταν έγκυες για να μπορούν να εργαστούν, έσκαβαν στο χώμα λακκούβα που να χωράει την κοιλιά τους, ώστε να μπορούν να τη στηρίξουν.
Άλλα στοιχεία αναφέρουν ότι οι λεχώνες που δούλευαν χωρίς να μπορούν να θηλάσουν, δεν είχαν τη δυνατότητα μεγάλης απόδοσης λόγω του πρησμένου στήθους με αποτέλεσμα οι εργοδότες να τις χτυπούν με το βούρδουλα.
Τα παιδιά τους κάποιες τα άφηναν με τα ηλικιωμένα πρόσωπα της οικογένειας αν υπήρχαν.Άλλες τα έπαιρναν μαζί τους και τα ακουμπούσαν στο χώμα.Για περισσότερη ασφάλεια επινόησαν το σημερινό μάρσιπο, δηλαδή έκοβαν κομμάτια λινάτσας και δένοντάς τα χιαστί, κουβαλούσαν τα παιδιά στην πλάτη τους.
Ο ρατσιμός και η ανισότητα που δέχτηκαν οι μαύρες γυναίκες, ειλικρινά δεν περιγράφεται. Λέγεται ότι ακόμη και στη δεκαετία του 1940 στα υπαίθρια παζάρια της Νέας Υόρκης, ενοικιάζονταν για υπηρέτριες από τις λευκές, οι οποίες σπάνια τότε δούλευαν στα σπίτια. Οι λευκές γυναίκες δηλαδή ασκούσαν εξίσου σκληρή συμπεριφορά στις μαύρες, όπως και οι εργοδότες.
Το 1793 μια πρώην σκλάβα δημιούργησε ένα σχολείο, για παιδιά της φυλής της.
Αναφέρεται επίσης ότι τρία λευκά κορίτσια , που προσπάθησαν να βοηθήσουν μια μελαμψή συμμαθήτριά τους, κινδύνεψαν με την ίδια τους τη ζωή.

 Λίγα στοιχεία από την ιστορία, σχετικά με τη θέση της γυναίκας.

Κατά την προϊστορική εποχή η γυναίκα κατείχε την πρώτη θέση. Το ίδιο παρατηρήθηκε και στα μινωικά χρόνια . Αργότερα όμως η θέση του γυναικείου φύλου έπεσε χαμηλά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα από την αρχαιότητα μέχρι πριν από κάποιες δεκαετίες να θέση να διατηρείται κατώτερη από τους άνδρες.

Στη συνέχεια ο θεσμός της μητριαρχίας άκμασε. Η θέση της γυναίκας διαφοροποιήθηκε αφού λατρεύτηκε και θαυμάστηκε σαν θεά της γονιμότητας, σαν η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους, σαν το κέντρο της γης.

 Στην κοινωνία της μινωικής Κρήτης, οι γυναίκες είχαν πολύ καλή θέση, αφού απολάμβαναν δικαιώματα και ελευθερίες όπως οι άνδρες.Παρευρίσκονταν σε γιορτές και εκδηλώσεις, περιποιημένες με όμορφα ρούχα και στολίδια.

Ίδια χαρακτηριστικά υπήρχαν και στην  αρχαία Σπάρτη.

Τραγική ήταν και η θέση της γυναίκας κατά τη χρονική περίοδο του Μεσαίωνα, που διαδέχτηκε την Αρχαιότητα και τελείωσε με την Αναγέννηση.Εκείνη την περίοδο τον αυταρχικότερο ρόλο τον είχε η  Εκκλησία (Καθολική), που τη γυναίκα τη θεωρούσε το πιο αμαρτωλό σύμβολο.Προς εξάγνιση έστελνε τις γυναίκες στην πυρά, όπως έκαιγαν τις μάγισσες. Πολλές φορές κακοποιούνταν από τους ιεράρχες των δικαστηρίων..

Την ίδια σκληρή αχαρακτήριστη θέση είχε το γυναικείο φύλο, κατά την εποχή της φεουδαρχίας.

Βελτίωση κυρίως διακρίνεται από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.

 Η γυναίκα κατά τη διάρκεια της ιστορίας του ανθρώπινου γένους, έχει δεχτεί ύμνους αλλά και ταπεινωτική αντιμετώπιση. Πέρασε χρονικές περιόδους που δοξάστηκε, καθώς και εποχές της απόλυτης καταπίεσης.

 

Η Χριστιανική Εκκλησία έχει τη γυναικεία μορφή στην υψηλότερη θέση "την Υψηλοτέρα των Ουρανών". Η γυναίκα αποτελεί το όμορφο και ρομαντικό ανθρώπινο φύλο. Φέρνει το μήνυμα της αναγέννησης στα σωθικά της. Αποτελεί την αγκαλιά της θαλπωρής και της αγάπης. Είναι η μάνα, η αδερφή, η φίλη. Είναι η επίσημη αγαπημένη, η αξεπέραστη ερωμένη.Για τον κάθε της ρόλο υμνήθηκε από τους λογοτέχνες, τραγουδήθηκε για την ομορφιά της...

Εύχομαι με σεβασμό στην ίδια τη γυναίκα, να συνεχίζουμε να προοδεύουμε και να υμνούμε τις γυναίκες που πρωτοξεσηκώθηκαν!
Δυστυχώς το φεμινιστικό κίνημα παρερμηνεύτηκε με αποτέλεσμα αρκετά όμορφα χαρακτηριστικά μας να εξαλειφθούν.
Η μητρότητα από πολλές γυναίκες παραμελήθηκε, η ομορφιά από ένα μεγάλο ποσοστό ερμηνεύτηκε ως  προκλητική εμφάνιση.
Η τάση για φροντίδα απαξιώθηκε και θυσιάστηκε μπρος...στα ψεύτικα ρεύματα του μοντερνισμού.
Πιστεύω στον επαναπροσδιορισμό των καταστάσεων, καθόσον υπάρχουν γυναίκες που διαπρέπουν σε όλους τους τομείς και αυτές αποτελούν το αισιόδοξο φως για το συγκεκριμένο φύλο.

Από διάφορους φορείς αλλά και από παρέες γυναικών, συνηθίζεται η 8η Μαρτίου να αποτελεί μια μέρα αφιερωμένη μόνο στο γλέντι.Ίσως η ποιότητα του εορτασμού να βρίσκεται στο συνδυασμό της συνάντησης με  ένα πρόγραμμα βοήθειας γυναικών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ή επίσκεψης σε γυναικείες πτέρυγες των φυλακών ή ότι άλλο παρόμοιο...μια ενδιαφέρουσα ομιλία. 

Εύχομαι όσες δεν αντιμετωπίζουν εμπόδια και ζουν στη θέση που τους αξίζει, να δραστηριοποιούνται υπέρ των γυναικών που υποφέρουν.
Εκτός της ισότητας των δυο φύλων, πρέπει να πετύχουμε την ισότητα  μεταξύ μας ως γυναίκες. Δεν μπορούμε να μιλάμε για εξέλιξη όταν θέτουμε τη λευκή φυλή ανώτερη από τη μαύρη..
Δεν μπορούμε να γιορτάζουμε θέτοντας ως όρους στις εκδηλώσεις μας να μην λάβουν μέρος οι μεγαλύτερες ή ηλικιωμένες γυναίκες.
Θεωρώ έλλειψη καλλιέργειας να συζητάμε περί φεμινισμού και όταν στο δρόμο ή στα συγκοινωνιακά μέσα συναντάμε γυναίκες άλλου χρώματος, να δείχνουμε την αποστροφή μας....

Όσο για τις δολοφονίες γυναικών του τελευταίου καιρού,ούτε συζήτηση αιτιολόγησης των θυτών.Δυστυχώς όμως όποιος φέρεται βίαια συ γυναίκα, με τον ίδιο τρόπο φέρεται σε παιδιά, στον οποιοδήποτε.Γι" αυτό απαιτείται αλλαγή των νόμων..αλλαγή της νομοθεσίας για την αντιμετώπιση κάθε παρανοϊκού στοιχείου.

Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ “Γυναίκα”

Γυναίκα, αν θες αντρίκεια να δουλέψεις
για τον ξεσκλαβωμό σου, δε σε φτάνει
να κάψεις, να σκορπίσεις, να ξοδέψεις
το χρυσάφι, τη σμύρνα, το λιβάνι
στο νέο βωμό. Μέσα σου πρώτα κάψε
το τριπλό ξόανο που τους δούλους κάνει,
Συνήθεια, Κέρδος, Πρόληψη. Και σκάψε,
και του παλιού καιρού τα παραμύθια,
κι ας ειν’ όμορφα, μια για πάντα θάψε.
Α! τα μεστά καμαρωτά σου στήθια
βραχνάς τα πνίγει, πνίχ’ τον, πολεμίστρα
για την Αγάπη και για την Αλήθεια.
Πάντα μαζί σου κ’ η Ομορφιά η μεθύστρα.

 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ  

 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ)