Ένα μικρό δείγμα του αφιερώματος των ποιητών για τον πρώτο μήνα της άνοιξης που θεωρείται ζωηρός μα και παράξενος..Όμως ότι κι αν λέει ο λαός, δεν παύει μέσα του να κρύβει αγάπη γι΄αυτό μας προετοιμάζει για την Ανάσταση, να κρύβει την αναγέννηση γι' αυτό τα μπουμπούκια γεννούν άνθη ότι κι αν κάνει, να είναι ευλογημένος μα και επαναστάτης, γι' αυτό η μεγάλη μας Επέτειος εορτάζεται μαζί του!
To ταξίδι αυτό αναφέρεται κυρίως στη μελοποιημένη ποίηση.
Ναζιάρης αλλά αγαπημένος
πότε κακιώνει μα είναι ευλογημένος
πότε χιονίζει όμως η άνοιξη αρχίζει..
Η αρχή με τον πολυαγαπημένο Νίκο Γκάτσο
Σε στίχους του Νίκου Γκάτσου
Πρώτη εκτέλεση η Δήμητρα Γαλάνη και σύνθεση ο αξέχαστος Λουκιανός Κηλαηδόνης
Άλμπουμ Κόκκινη κλωστή, έτος 1972
1. Μια Κυριακή του Μάρτη
Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
εσύ ‘σουν στο κατάρτι
κι εγώ στην κουπαστή.
Κρατούσαμε το δάκρυ
στα ματοτσίνορα,
για μας δεν είχαν άκρη
της γης τα σύνορα.
Δε σου ‘στειλα το μήλο
και σ’ έχασα από φίλο,
μα μ’ ένα πορτοκάλι
θα σε κερδίσω πάλι.
Φίλα με της καρδιάς μου καραβοκύρη,
να ξαναπιώ τον ήλιο σ’ ένα ποτήρι.
Φίλα με Αυγερινέ μου να γίνω Πούλια,
τραγούδι να μου λένε τα θαλασσοπούλια.
Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
κρεμάσαμε στο χάρτη
μια κόκκινη κλωστή
και δίπλα στο τιμόνι
όταν γυρίσαμε
το πρώτο χελιδόνι
καλωσορίσαμε.
Δε σου ‘στειλα το μήλο
και σ’ έχασα από φίλο
μα μ’ ένα πορτοκάλι
θα σε κερδίσω πάλι.
Φίλα με της καρδιάς μου καραβοκύρη,
να ξαναπιώ τον ήλιο σ’ ένα ποτήρι.
Φίλα με Αυγερινέ μου να γίνω Πούλια,
τραγούδι να μου λένε τα θαλασσοπούλια.
ΡΙΤΑ ΜΠΟΥΜΗ-ΠΑΠΑ
2. Ο ΜΑΡΤΗΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ
Τον γνωρίζετε το Μάρτη,τον τρελό και τον αντάρτη;
Ξημερώνει και βραδιάζει
κι εκατό γνώμες αλλάζει. Βάζει η μάνα του μπουγάδα, σχοινί δένει στη λιακάδα,
τα σεντόνια της ν’ απλώσει,
μια χαρά να τα στεγνώσει. Νά που ο Μάρτης μετανιώνει
και τα σύννεφα μαζώνει
και να μάσει η μάνα τρέχει
τα σεντόνια, γιατί βρέχει! Νά ο ήλιος σε λιγάκι,
φύσηξε το βοριαδάκι,
κι η φτωχή γυναίκα μόνη
τα σεντόνια ξαναπλώνει. Μια βροντή κι ο ήλιος χάθη
μες στης συννεφιάς τα βάθη,
ρίχνει και χαλάζι τώρα,
ποποπό, τι άγρια μπόρα! Ώς το βράδυ φορές δέκα
άπλωσε η φτωχή γυναίκα
την μπουγάδα, κι όρκο δίνει Μάρτη να μην ξαναπλύνει.
3. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
ΤΟ ΕΡΗΜΟΝΗΣΙ (από Τα Ρω του Έρωτα, 1972)
Γεια σου Απρίλη γεια σου Μάρτη και πικρή Σαρακοστή βάζω πλώρη και κατάρτι και γυρεύω ένα νησί που δε βρίσκεται στο χάρτη. Το κρατάνε στον αέρα τέσσερα χρυσά πουλιά δε γνωρίζω εκεί πέρα ούτε κλέφτη ούτε φονιά ούτε μάνα και πατέρα. Τα λουλούδια μεγαλώνουν κάθε νύχτα τρεις οργιές τις ακρογιαλιές ισκιώνουν και τα δέντρα στις πλαγιές σαν καβούρια σκαρφαλώνουν. Μες στης ερημιάς τ’ αγέρι όλ’ αγιάζουνε μεμιάς πιάνεις του Θεού το χέρι και τα κύματα ακουμπάς σαν αγριοπεριστέρι. Γεια σας έχτρες γεια σας μίση και γινάτι καθενός άμα βρεις το ερημονήσι όλα τ’ άλλα είναι καπνόςμια φορά να το ΄χεις ζήσει. 4. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΑΚΙΑ
(από Τα Ρω του Έρωτα, 1972)
Τον Μάρτη περικάλεσα και τον μικρό Νοέμβρη Τον Αύγουστο τον φεγγερό κακό να μη μας έβρει Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά είμαστε δυο Ελληνάκια Μες στα γαλάζια πέλαγα και στ’ άσπρα συννεφάκια Γιατ’ είμαστε μικρά παιδιά κι η αγάπη μας μεγάλη Που αν τη χωρέσουμε απ’ τη μια περσεύει από την άλλη Κύματα σύρετε ζερβά κι εσείς τα σύννεφα δεξιά Φάληρο με Περαία μια γαλανή σημαία.ΠΟΙΗΣΗ ΧΕΙΜΩΝΑ, αλλά με αναφορά στον Μάρτη
5. Πρώτη του Δεκέμβρη
6. Θα ΄ταν 12 του Μάρτη
Σε στίχους του Μιχάλη Μπουρμπούλη
Πρώτη Εκτέλεση Χαρούλα Αλεξίου
Σε σύνθεση του Σταύρου Κουγιουμτζή
Άλμπουμ , Λαϊκές Κυριακές, 1976
Σε στίχους του Νίκου Καββαδία
Πρώτη εκτέλεση η Αιμιλία Σαρρή
Σε σύνθεση του Θάνου Μικρούτσικου
Άλμπουμ θεματολογίας Ζωής, 1979
7. Σταυρός του νότου
Σε στίχους της Φωτεινής Λαμπρίδη
Πρώτη εκτέλεση Σωκράτης Μάλαμας
Σε σύνθεση του ιδίου
Άλμπουμ Ο φύλακας κι ο βασιλιάς, 2000
8. Άνοιγμα στα πέρατα
Ήθελα ένα Μάρτη (άνοιξη του κόσμου)
Ήθελα ένα Μάρτη
όπου η γη θα είχε
κόκκινες ανεμώνες
κίτρινα κρίνα
ροζ μαργαρίτες
κι αγκάθια πουθενά.
Οι φωλιές των χελιδονιών,
μουράγια με γαλέρες
για ταξίδια στα απύθμενα βάθη
των ψυχών.
Να καίει το καντηλάκι
σιωπηλά για ευγνωμοσύνη,
όχι για απουσίες
της αιώνιας οδού..
Να λούζονται οι κυράδες
στις πηγές μαζί με τις νεράιδες
και τα κορίτσια
να χαμογελούν στα μονοπάτια
της αληθινής αγάπης.
Σε κάθε σταυροδρόμι
τ' αγόρια ν" ανταμώνουν
τις ματιές του άδολου έρωτα
αυτού, που ετούτες οι εποχές σκοτώνουν.
Τα παραθύρια στα στενά
του ήλιου να "ναι συντροφιά.
Τι κι αν είναι όνειρο
οι σκέψεις;
Η πίστη γεννά τη δύναμη
κι ο αγώνας θα νικήσει..
πάλι η ανθρωπότητα
την άνοιξη να ζήσει!
Σοφία Δ. Αγραπίδη (σκέψεις..)
Υ.Σ Να τραγουδάτε τη ζωή φίλοι μου!