Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Ποίηση, ο ύμνος της ψυχής.



Με τον γραπτό λόγο ασχολούμαι από μικρή ηλικία, χωρίς όμως να έχω δώσει βαρύτητα στα έργα μου, αποτελούσαν για μένα κομμάτια της ψυχής  που συμπλήρωνα σε διάφορες φάσεις της ζωής μου και κρατούσα πάντα φυλαγμένα στο δικό μου μαγικό μπαούλο.
Αφού τερματίστηκε η στρατιωτική μου πορεία, μετά από 26 χρόνια όπου υπηρέτησα ως Υπαξιωματικός στο Στρατό Ξηράς, άρχισα να εξωτερικεύω τον προσωπικό μου θησαυρό.....ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησα επιτυχώς σεμινάρια δημιουργικής γραφής με πάρα πολύ καλές κριτικές από τους ειδικούς.
Η συμμετοχή μου σε παγκόσμιους και πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μου έχει χαρίσει αρκετές διακρίσεις.


Το 2014 η συμμετοχή μου στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ζωοφιλίας, του  Φιλοζωικού Συλλόγου Φθιώτιδας και των εκδόσεων ‘’Οιωνός’’,
υπό την Αιγίδα και με Χορηγία της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας
και του Δήμου Λαμιέω
ν, μου χάρισε το Α' Βραβείο μελοποιημένης ποίησης, που ανήκει στα ειδικά βραβεία ποίησης.Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα από την "Ιστορία μιας Πεταλούδας" που αποτελείται από 12 στροφές.



Μια φορά κι έναν καιρό
μια μικρή πεταλουδίτσα
ολοζώντανη κουκλίτσα
σε λιβάδι δροσερό
στριφογύριζε με χάρη.

Είχαν τέτοια ομορφιά 
τα χρωματιστά φτερά της
που 'μοιαζαν με ζωγραφιά
κι έλαμπαν απ'τη χαρά της.
------------------------------
-----------------------------
Έτρεξε όλη τη μέρα
μέθυσε απ'την ευωδιά
που'ταν σκόρπια στον αέρα
η μικρή της η καρδιά.
--------------------
--------------------------
-----------------------------



Η ποίηση εκφράζει τα όνειρα και τις ελπίδες, τα αισθήματα, τις σκέψεις και τις εμπειρίες, ανασύρει μέσα από την ρουτίνα πράγματα που δεν θα προσέχαμε εάν δεν αποτυπώνονταν στο χαρτί, μέσω της ιδιαίτερης μορφής που δίνει η ποίηση.
Οι ειδικοί λένε πως η ποίηση και η Ελληνική γλώσσα είναι ένας μεγάλος έρωτας, ο οποίος από τον 8ο αιώνα π.Χ διατηρεί το πάθος του.

ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ 105 ΧΡΟΝΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ!


Το 1911 η γνωστή ξεχωριστή γυναικεία προσωπικότητα Καλλιρρόη Σιγανού - Παρρέν, η οποία έδινε μάχη μέσω της αρθρογραφίας της,  κυρίως για θέματα γυναικών και άνοιξε νέες οδούς πρωτοποριακές για την εποχή της, ίδρυσε το Λύκειο Ελληνίδων. 
Το Λύκειο Ελληνίδων προβάλλοντας την ελληνική παράδοση, τα ήθη και έθιμά μας, την αξία τους στην εξέλιξη του πολιτισμού μας, ταξίδεψε και ταξιδεύει την Ελλάδα μας σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης.
Μέσω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων με θέματα ξεχωριστά, στα οποία διδάσκουν καταξιωμένοι στο είδος τους εκπαιδευτές, έχουμε μικροί και μεγάλοι τη δυνατότητα να μαθαίνουμε...καθόσον ο άνθρωπος δεν πρέπει να σταματά την άντληση των γνώσεων.

 Στην εποχή μας η σχέση με το Λύκειο Ελληνίδων είναι ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες προκειμένου να διατηρήσουμε τα όμορφα χαρακτηριστικά μας ως λαός.
Τα 105 χρόνια ζωής και δράσης του Λυκείου Ελληνίδων, στηρίζονται στην εθελοντική προσφορά των μελών του.

Οι φωτογραφίες επιλέχθηκαν εντελώς τυχαία από το διαδίκτυο, καθόσον ανάμεσα σε τέτοιο θησαυρό είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει λεπτομερής επιλογή!

 Για το χώρο και την ποιότητα της προσφοράς του Λυκείου, αναφέρω τη γνώμη  ενός μικρού παιδιού  .." ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχεις κάνει για μένα...αυτό είναι μάθημα (μαθήτρια του χορευτικού τμήματος)...". Έχει απόλυτο δίκιο αφού τα μαθήματα δε σταματούν στο αποκλειστικό αντικείμενο αλλά μικροί και μεγάλοι βγαίνουμε κάθε φορά και πλουσιότεροι στις γνώσεις!!

ΛΥΚΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!


Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Aνοιχτή επιστολή με θέμα "Σκέψεις και διαπιστώσεις επί θεμάτων της γενέτειράς μου με κύριο ενδιαφέρον την πρόσφατη Ιππική Έκθεση".

Η παρούσα, αποτελεί ανοιχτή επιστολή προς όλους τους συμπολίτες μου, προς κάθε ενδιαφέρομενο φορέα, προς κάθε αρμόδιο φορέα, προς κάθε έναν από εσάς, που τοποθετεί την ιστορία μας, τις παραδόσεις μας, το κοινό καλό σε υψηλό σημείο της ύπαρξής του, με το δικαίωμα της αναδημοσίευσης (χωρίς αλλοιώσεις ,όπως προβλέπεται). Αυτονόητη βέβαια είναι η  υποβολή της αρνητικής ή θετικής κριτικής, αφού αποτελεί μέγιστη βαθμίδα της εγωπάθειας να απαιτούμε μόνο ευμενή σχόλια.
 Η κάθε μου προσπάθεια για το καλό του τόπου που γεννήθηκα , που μεγάλωσα και  όπου είμαι δημότης, είναι μακριά από κάθε πολιτικοποιημένη πτυχή. Όπως έχω δηλώσει σε φίλους και γνωστούς δεν ενδιαφέρομαι για υποψηφιότητες, αφού για αρκετά χρόνια ακόμη, ο χρόνος μου είναι υπέρ πλήρης. Η ενασχόλησή μου με τη γενέτειρά μου, δεν παραμένει σε συζητήσεις και την απλή αρθρογραφία, ατομικά αλλά και ως μέλος 3 συλλόγων, έμπρακτα προσφέρω και συμμετέχω όσο μπορώ, όπου μπορώ. Αρχικά ενημερώνω δημοσίως, όλους ,όσους υπογείως εκφράζουν την ενόχλησή τους για την παρουσία μου στα δρώμενα της Ανδραβίδας μας, μέσω του τύπου ή της φυσικής μου παρουσίας, πως τέτοιες συμπεριφορές δεν με αγγίζουν. Επικοινωνώ με τους ανθρώπους, μόνο μέσω ευθείας οδού. Στη συνέχεια το ενδιαφέρον για τον τόπο μας, για τη χώρα μας γενικότερα είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη  και πρέπει να αποτελεί υποχρέωση, αν θέλουμε να προχωρήσουμε ως κοινωνία.Αυτό το δικαίωμα και την υποχρέωση δεν επιτρέπω σε κανένα αρνητικό στοιχείο να μου τα κλονίσει.


Με συναισθήματα λύπης διαπιστώνω, γενικά στο διαδίκτυο την εικόνα μιας τοπικής κοινωνίας στην οποία η πολιτικές διαμάχες έχουν ξεπεράσει τα όρια. Διακρίνω έναν πρωτόγνωρο χειρισμό στον τίτλο του δημοτικού συμβούλου στην περιοχή μας, που μεταφράζεται σε ένα άτομο με απυρόβλητα χαρακτηριστικά.Άτομα επίσης που εκπροσωπούν επίσημους φορείς να γράφουν ανορθόγραφα και ασύντακτα, αδικαιολόγητο σήμερα που υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου από διαδικτυακά λεξικά.
'Όσον αφορά την Ανδραβίδα και το άλογο, αναφέρω πως  η σχέση της πόλης και τους ευγενούς τετράποδου συναντά τις ρίζες της στην αρχαιότητα. Πριν 82 χρόνια ξεκίνησε υπό την αιγίδα κρατικών φορέων η Ιππική Έκθεση, η οποία διακόπηκε για 7 χρόνια σε μια δύσκολη  περίοδο για την Ελλάδα. Αποτελούσε το ετήσιο γεγονός, που οι πρόγονοί μας περίμεναν και τιμούσαν με λεβεντιά και σεβασμό.
Σήμερα, στη γενέτειρά μου για πολύ σοβαρούς λόγους -δυστυχώς- δραστηριοποιούνται δύο ομάδες σχετικές με το άλογο. Δεν θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες, αλλά είμαι διαθέσιμη να περιγράψω όπου κρίνω σκόπιμο, πάντα με ντοκουμέντα, τα πως και τα γιατί. Το ορθό θα ήταν, η καθεμιά εκ των ομάδων να ασχολείται με την εξέλιξή της, δίχως αρνητικά βέλη προς την άλλη. Έχω προσωπική άποψη και στοιχεία αδιάσειστα για τον τρόπο συμπεριφοράς κάποιων.....που με στενοχωρεί αφάνταστα καθόσον πρόκειται για άτομα που μας συνδέουν πολλές ωραίες στιγμές και δεν μπορώ να πιστέψω την αλλαγή του χαρακτήρα τους..


Προς πληροφόρηση αναφέρω ότι , πριν περίπου δυο χρόνια μετά από μια συζήτηση στο διαδίκτυο σχετικά με  ένα θέμα περί των αλόγων και στην οποία συμμετείχα......στη σελίδα μου εμφανίστηκαν υβριστικότατες αναρτήσεις ( μέσω συγκεκριμένης σελίδας) καθώς επίσης ακολούθησαν απειλητικά μηνύματα με λεξιλόγιο πολύ κάτω από τη γη...Στην αρμόδια υπηρεσία....υπάρχουν τα στοιχεία, υπάρχουν τα αποτελέσματα της έρευνας η οποία επαναλαμβάνεται ,αφού πριν λίγες ώρες διαπιστώθηκε  μια επανάληψη..κατόπιν περιγραφής μου για κάποια δρώμενα που έγιναν πρόσφατα. Ερωτώ αυτή η αντίδραση δηλώνει πολιτισμό; Στις εκδηλώσεις της νεότερης ομάδας όπου είμαι μέλος, με αθέμιτα μέσα γίνεται εμφανής προσπάθεια...από κάποιους πάλι...προς ακύρωση αυτών. Εξαπολύονται ύβρεις  προς τον Πρόεδρό μας, έναν άνθρωπο ηθικό και σοβαρό, εκτροφέα με φάρμα 7 αλόγων, ο οποίος έχει επισκεφτεί πολλές φορές το εξωτερικό για να μάθει και να δει ..περί των ίππων. που συνεχίζει την ιστορία την οποία κληρονόμησε απ' τον πατέρα του. Έναν άνθρωπο που οργώνει την Ελλάδα και εκπροσωπεί την Ανδραβίδα, με δικό του κόστος , δίχως να απαιτεί αποζημίωση..απλά ζει αυτό που κάνει.Παρακολουθώ με έκπληξή μου , άτομα εντελώς άσχετα με τον τόπο μας..ξαφνικά να ενδιαφέρονται τόσο με τον "όμορφο" τρόπο των ύβρεων που κάθε νοήμων άνθρωπος απορεί....πάρα πολλοί ξαφνικά να εμφανίζονται ως επιστήμονες επί του αντικειμένου....μιλώντας υποτιμητικά για τους εκτροφείς της Ανδραβίδας.


Στην πόλη μας, δημιουργήθηκε μια κάκιστη ατμόσφαιρα καθόσον άλλαξε ο εκφωνητής που παρουσίασε την Ιππική Έκθεση, η οποία ανέκαθεν πραγματοποιούνταν από υπάλληλο του Δήμου Ανδραβίδας -Κυλλήνης και μόνο για λίγα χρόνια το είχε αναλάβει η Πρόεδρος του ενός φορέα επί των αλόγων. Όταν είναι δυο φορείς που λαμβάνουν μέρος σε μια εκδήλωση, δεοντολογικά  κανένας δεν πρέπει να έχει ξεχωριστές θέσεις. Τις θέσεις αυτές τις αναλαμβάνουν τρίτα πρόσωπα. Έτσι είθισται σε όλες τις υπηρεσίες και εκδηλώσεις ανά τον κόσμο.Δεν καταλαβαίνω γιατί πολλά άσχετα άτομα, πυροδοτούσαν το αρνητικό κλίμα; Το έκαναν και συνεχίζουν...έτσι φαίνεται από κάποιες διαδικτυακές σελίδες..από εκτίμηση προς το άτομο που δεν κράτησε το μικρόφωνο; ή χαίρονται να δημιουργούν άσχημο κλίμα; Ακυρώθηκε μια εκδήλωση λόγω των προβλημάτων από τον καιρό, αλλά για άγνωστο λόγο....πολλοί φίλοι ανά την Ελλάδα είχαν την "εντύπωση" πως ακυρώθηκε η Ιππική Έκθεση....ακόμη και το μεσημέρι της 17ης Σεπ, παρέα από την Πάτρα, με ρώτησε αν τελικά θα γίνει η Ιππική Έκθεση..

Την ημέρα της παρουσίασης της Ιππικής Δεξιοτεχνίας, ο δεύτερος φορέας έκανε εργασίες που είχε αναλάβει ο πρώτος..αυτό σημαίνει άμιλλα. Εκπροσωπούνταν από ένα πρόσωπο της ομάδας του και βρισκόμασταν άλλα μέλη διακριτικά σε καθίσματα....Δε θα περιγράψω το αχαρακτήριστο περιστατικό που διαδραματίστηκε μπροστά στην εξέδρα των επισήμων και παρουσία πολλών ατόμων....ούτε θα μπω σε λεπτομέρειες για άτομα που καθόντουσαν στην τελευταία σειρά της εξέδρας των επισήμων και τις προσπάθειές τους για το μικρόφωνο φωνάζοντας...Δε θα χαρακτηρίσω το γεγονός πως κάποιοι έγραφαν στοιχεία αναβατών και αλόγων έως την τελευταία ώρα της δεξιοτεχνίας...Δεν επιθυμώ να αναφερθώ σε παράπονα εκτροφέων...ούτε στην αποκάλυψη σοβαρών ντοκουμέντων..Παρακολουθώντας έναν όχι και τόσο τυχαίο διάλογο σε μια σελίδα, συμβουλευτικά και μόνο σας τονίζω πως είναι καλό να εκφραζόμαστε αντικειμενικά....Θεωρώ πως είναι καιρός να σκεφτεί ο καθένας μόνος του και να αφήσει τους τρίτους μακριά...Οι κόλακες δεν μας αγαπάνε. απλά μας χειρίζονται..Τα δρώμενα της Ιππικής Έκθεσης, σύμφωνα και με τους ειδικούς επί τους θέματος, δεν πρέπει να ξεφεύγουν της ιππικής ως άθλησης σε συνδυασμό με την παράδοση, που μπορεί να περιέχει παραδοσιακά στοιχεία κι άλλων χωρών.. αρκεί να ακολουθούν τους κανόνες περί ίππων και  ιππασίας. Διαβάζω διάφορα περί επιπέδου εξωτερικού...σαφέστατα και μπορούμε να φτάσουμε, όταν όμως διαμορφωθεί το Ιππικό Κέντρο όπως πρέπει. Σκεφτήκατε σε τι συνθήκες παραμένουν ιππείς και ίπποι, τις 2 ή 3 ημέρες; Σκεφτήκατε στις  εποχές μας, πόσο δύσκολη είναι η μετακίνηση ανθρώπων και ίππων; Είναι δυνατόν να τρέχουν κάποιοι να τοποθετήσουν πανιά για την εξέδρα, να μεταφέρουν πλαστικές καρέκλες...και να συζητάμε για θεάματα που γίνονται σε αίθουσες προδιαγραφών; Eίναι δυνατόν να θέλουμε φωνές.....για να ξεσηκωθούν τα άλογα;;όπως ξαναέγραψα ο Ξενοφώντας περί Ιππικής και μια συνάντηση με αθλητές και εκτροφείς του εξωτερικού λύνουν απορίες...Η ουσία είναι να γίνουν σωστά βήματα, με επιστημονικές βάσεις από κάθε ιπποεκτροφέα αν και η πενία της εποχής στέκεται μεγάλο εμπόδιο.
Κλείνοντας απευθύνω μήνυμα προς όλους, ώστε να σταματήσουν κάθε είδος μικροψυχίας, να καταστρέψουν κάθε αιχμηρό βέλος, να εμπεδώσουν την έννοια της άμιλλας και να απομακρύνουν από κοντά τους κάθε στοιχείο που μπορεί να καταστρέψει τις σχέσεις στην κοινωνία.Ελπίζω ότι οι αρμόδιοι της Δημοτικής Αρχής αφού συζητήσουν και μελετήσουν τον απολογισμό της 82ς Ιππικής Έκθεσης, αναλαμβάνοντας κάθε ευθύνη  να πετύχουν να γίνουν  αρωγοί της εξομάλυνσης  των σχέσεων της τοπικής κοινωνίας, η οποία έχει ανάγκη από την αλήθεια των καταστάσεων και όχι παραπληροφόρηση.Οι ευλογοφανείς οδοί θα φέρουν την άνοιξη!!

Υ.Σ Οι φωτογραφίες ανήκουν στο διαδίκτυο. Για όσους θεωρήσουν κακόβουλα τα γραφόμενά μου, απλά τους υπενθυμίζω πως αυτά που αναφέρω ήδη τα γνωρίζει όλη η Ελλάδα, αφού είχαμε παρευρισκόμενους από πολλά μέρη, επίσης θα μπορούσαν να φροντίσουν να μην δημιουργηθούν θέματα.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ, 1900 - 1971


ΑΡΝΗΣΗ

Στο περιγιάλι το κρυφό
κι άσπρο σαν περιστέρι
διψάσαμε το μεσημέρι,
μα το νερό γλυφό.

Πάνω στην άμμο την ξανθή
γράψαμε τ'όνομά της,
ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
και σβήστηκε η γραφή.

Με τι καρδιά, με τι πνοή,
τι πόθους και τι πάθος
πήραμε τη ζωή μας λάθος!
Κι\αλλάξαμε ζωή.


Ο Γιώργος  Σεφεριάδης, όπως ήταν το κανονικό όνομα, του αγαπημένου λογοτέχνη, μιας από τις αξιολογότερες προσωπικότητες που γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900 και πέθανε στην Αθήνα στις 20 Σεπτεμβρίου του 1971.


Ο Γιώργος Σεφέρης ήταν ένας απλός ποιητής, ήταν η μορφή του λογοτέχνη, του δοκιμιογράφου, του μεταφραστή και του διπλωμάτη, που γραμματολογικά ανήκε στη γενιά του '30. Το 1963 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας!!Η πρώτη του ποιητική συλλογή προκάλεσε θετικές και αρνητικές αντιδράσεις.Ήταν η Στροφή και παρουσιάστηκε το 1931.


Το έργο του γενικά ήταν ένας καθρέφτης της δύσκολης αλλά ένδοξης πορείας του ελληνισμού ανά τους αιώνες γι' αυτό και δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ. Πολλά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί και τραγουδιούνται από όλες τις γενιές.

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Ήλιε μεγάλε ανατολίτη μου!! ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ




Ήλιε, μεγάλε ανατολίτη μου, χρουσό σκουφί του νου μου, 
αρέσει μου στραβά να σε φορώ, πεθύμησα να παίξω,
όσο να ζεις, όσο να ζω κι εγώ, για να χαρεί η καρδιά μας.



Καλή να' ναι τούτη η γης, αρέσει μας, σαν το σγουρό σταφύλι
στον μπλάβο αγέρα, Θε μου, κρέμεται, στο δρόλαπα κουνιέται
και την τσιμπολογούν τα πνέματα και τα πουλιά του ανέμου
ας την τσιμπολογήσουμε κι εμείς, να δροσερέψει  ο νους μας!




Τα απερίγραπτα αυτά λόγια, αποτελούν του επτά πρώτους στίχους από τους 33.333 δεκαπεντασύλλαβους, του μεγάλου έργου του Οδύσσεια που ξεκίνησε να γράφει το 1924 , το έπος της ζωής του...είναι χωρισμένο σε 24 ραψωδίες και σχεδόν 7.500 αθησαύριτες λέξεις, που δεν υπάρχουν σε κανένα λεξικό της Ελληνικής γλώσσας.Οι ώρες εργασίας του, άγγιξαν τις 15.000 και η πρώτη έκδοση του έργου έγινε το 1938.
ΟΔΥΣΕΙΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ (1883-1957)

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

NAZIM XIKMET

Σπουδαίοι κριτικοί έχουν γράψει πως το λογοτεχνικό έργο του ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ δεν περιγράφεται, αφού η ποικιλία του είναι τεράστια σε έκταση και ποιήτητα...ποίηση, θέατρο, πρόζα, άρθρα, κοινωνικοπολιτικές μπροσούρες, δημοσιογραφία, τραγούδι...το τραγούδι, το οποίο γι'αυτόν ήταν  έρωτας!! κατά τις δηλώσεις του,
Πιότερο απ' τους ανθρώπους, τα τραγούδια τους αγάπησα.
Χωρίς ανθρώπους μπόρεσα να ζήσω
                    όμως ποτέ χωρίς τραγούδια.





Από τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ του...σε πρόλογο και απόδοση ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ..

                                               ΞΗΜΕΡΩΜΑ

Μέσα στο κοιμισμένο σπίτι, αυτό το χάραμα,
το φως εκείνο που στο επάνω πάτωμα πλανιέται
μοιάζει μ' αστέρι που ξεχάστηκε απ'  τη  νύχτα.
Κατέβηκα τη σκάλα αθόρυβα,
μες απ' τον κήπο, τράβηξα για το βελανιδόδασος
μες στη δροσιά, στην ησυχία, αυτό το χάραμα.
η τρυφερότητα μιας νέας μητέρας, μες στα δέντρα,
περνώντας απ' το πέτρινο γεφύρι, χάθηκε.
                                       Βαρσοβία, 20 Φεβρουαρίου 1958


 ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑΤΙΚΕΣ  ΒΡΟΧΕΣ

Ντυμένες με παγιέτες κι αργυρές κλωστές,
σπιθοβολούν στο ηλιόφωτο οι βροχές
όπως της νιόπαντρης τα ολόξανθα μαλλιά.
Αχνή, απ' τις νοτισμένες στέγες,  σιγαλιά
με πλημμυράει σταλιά -σταλιά.
                                Βαρσοβία, 19 Φεβρουαρίου 1958

Τι γλυκό να σ'αγαπούν~Χ.Αλεξίου.

Κύπρος, στη γη της λεμονιάς,της ελιάς.

Φωτογραφικό οδοιπορικό στην πολυαγαπημένη μας Κύπρο, που επισκεφτήκαμε πριν από λίγο καιρό. Ένα ταξίδι υπέροχο από κάθε άποψη, με καλή παρέα...