Σάββατο 24 Αυγούστου 2024

Για το βιβλίο "ΤΟ ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΕΠΛΟ", από τη Σοφία Αγραπίδη.


Συνηθίζω, να παρουσιάζω από αυτό το διαδικτυακό βήμα τις απόψεις μου για κάθε βιβλίο που διαβάζω.
Για σήμερα ο λόγος περί του εικονιζόμενου βιβλίου.
"ΤΟ ΒΑΜΜΕΝΟ ΠΕΠΛΟ", με τίτλο στην αγγλική γλώσσα "The Painted Veil", ανήκει στα μυθιστορήματα που εκδόθηκαν το 1925 στο Λονδίνο και στη Νέα Υόρκη. 
Συγγραφέας του, είναι ο Ουίλιαμ Σόμερσετ Μομ κι ο τίτλος του βιβλίου αποτελεί αναφορά σε σονέτο του Πέρσι Σέλλεϋ του 1824.
Στην υπόθεση έχουν θέση η Αγγλία,το Χονγκ Κονγκ  και το εσωτερικό της Κίνας, στη δεκαετίας του 1920.
Μια ιστορία, με κεντρική ηρωίδα την Κίτι, η οποία ανήκει στην ανώτερη μεσαία τάξη του Λονδίνου, με μια μητέρα που κυριαρχεί στην οικογένεια και φυσικά όπως συνηθίζονταν, ήθελε να ορίσει τη μοίρα της κόρης της, με έναν λαμπρό γάμο.

Η μικρότερη κόρη της οικογένειας, αρραβωνιάζεται τον γιο μιας πλούσιας οικογένειας με τίτλο (σημαντικό για την εποχή) κι αυτό δημιουργεί ένα είδος πίεσης στην Κίτι. Γι' αυτό και συμβιβάζεται σε έναν γάμο,με τον γιατρό Γουόλτερ Φέιν, που την έχει ερωτευτεί, αλλά αυτή δεν νιώθει τίποτα.

Όλη η υπόθεση μέσα από τη λογοτεχνική ικανότητα του Σόμερσετ, παίρνει τη μορφή όπου ο αναγνώστης νιώθει ότι ταξιδεύει πίσω, σ' εκείνον τον αιώνα, εισέρχεται στην τυπική οικογένεια της Αγγλίας, βιώνει τα φλερταρίσματα της Κίτι και στη συνέχεια τον γάμο.

Ταξιδεύει στο Χονγκ Κονγκ σε μια πολύ δύσκολη εποχή, με την προσωπική ζωή της Κίτι, να ταράζεται από τον έρωτα για έναν άνδρα γεμάτο γοητεία. Μια παθιασμένη σχέση ξεκινά, με την υπόσχεση από την πλευρά του εραστή ότι θα είναι δίπλα της. Ο συγγραφέας περιγράφει με τόση μαεστρία τις εξελίξεις, που κάποιες στιγμές ο αναγνώστης ,νομίζει ότι βλέπει πρόσωπα και καταστάσεις!
Αυτό συμβαίνει κι όταν ο Γουόλτερ (σύζυγός της), με τον τρόπο του, την αναγκάζει να πάει κι αυτή σε μια περιοχή στο εσωτερικό της Κίνας, όπου η χολέρα αποτελεί ισχυρή μάστιγα..
Μήπως θέλει να την εκδικηθεί για τη μοιχεία, όπου αντιλαμβάνεται κάποιο διάστημα μετά;
Mα, πόσο εύκολο είναι τελικά να περιγράψει κανείς, την προσπάθεια εκδίκησης για τη σύζυγο που απίστησε; 
Η συναισθηματική εναλλαγή της υπόθεσης, δεν είναι συνηθισμένη. Ο παράφορος έρωτας και η παράνομη σχέση, οι παράλληλες σχέσεις, η ζήλια κι ο εγωϊσμός που θίγεται, η απόγνωση για τη συνέχεια..έως την εσωτερική μετάνοια, πως να αποδοθούν με απλή πέννα; 
Μια ιστορία, που αρχικά φαίνεται σαν πολλές ακόμη.Η συνέχειά της, όμως παραπέμπει, στην ενδοσκόπιση αλλά και στην αναζήτηση, στα έσω ενός ανθρώπου.Κι εδώ της ηρωϊδας, η οποία από μια ζωή με όλα τα κοσμικά χαρακτηριστικά, έψαξε και βρήκε τον εαυτό της , μέσα από την προσφορά.
Remaining Time 0:00
 
Advertisement
Διαβάζεται εύκολα και μέσα από τη διαδρομή της μελέτης, ο προβληματισμός σχετικά με την ηθική και με την αναζήτηση αυτού που αξίζει στην προσωπική ζωή για τον καθένα, έρχονται και προβάλλονται σαν μηνύματα για όλους.
Είναι δυνατόν να συμπορευτείς στη ζωή με έναν άνθρωπο, εντελώς διαφορετικού χαρακτήρα; 
Είναι δυνατόν, να παραμείνει σταθερός ένας τέτοιος γάμος!
Μια κοινωνική γυναίκα, ίσως λάγνα, σε μια γαμήλια δέσμευση εξ ανάγκης...στη δεκαετία του 1920...
Ένας ψυχικός κόσμος, συγχυσμένος με τα πρέπει, τα θέλω, την ανασφάλεια του μέλλοντος, την απόρριψη εν μέρη από τον εραστή..
Κι όμως, όλο αυτό το ταξίδι, σκιαγραφεί μια άλλη προσωπικότητα στην Κίτι. Μια προσωπικότητα η οποία αρχίζει και γνωρίζει ότι υπάρχει ο θάνατος,  βλέπει την ομορφιά της φύσης, παρατηρεί και εντυπωσιάζεται από διάφορες συμπεριφορές, άγνωστες για εκείνη έως τώρα. Όλες οι διεργασίες που ακολουθούν τα γεγονότα της ζωής της, όλοι οι ατραποί στις οποίες γίνεται διαβάτης, της χαρίζουν πνευματικότητα, αποδυναμώνοντας τον εγωκεντρισμό της.
Νίωθει αληθινή μετάνοια σε κάποια στιγμή κι αυτό ίσως είναι από τα ύψιστα σημεία των ανθρώπινων συμπεριφορών.




  



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

IΠΠΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ, τότε και σήμερα..

Το τέλος του καλοκαιριού, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο, με την επερχόμενη Ιππική Έκθεση. Η αγάπη του πατέρα ...