Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2022

Τρία νέα φθινοπωρινά ποιήματα .

 

Τρία νέα ποιήματα των ημερών με έμπνευση αυτή την υπέροχη (για άλλους μελαγχολική) εποχή. Πιστεύω ότι όλες οι εποχές του χρόνου έχουν μια σπάνια ομορφιά γι' αυτό συμπεριλαμβάνονται στο έργο πολλών καλλιτεχνών και σε όλα τα είδη. Αν το καλοσκεφτούμε οι άνθρωποι δεν αντέχουμε τη μονοτονία σε απλές καθημερινές καταστάσεις, θα αντέχαμε τις ίδιες καιρικές συνθήκες για όλο το διάστημα του χρόνου;

Τα συναισθήματά μας είναι ποικίλα και διαφορετικά όπως οι εικόνες της φύσης.

          Σοφία Δ. Αγραπίδη Οκτώβριος 2022

 Χρώματα φθινοπώρου

Ζωγραφιά στη γη
τα πρώτα κυκλάμινα
τα κίτρινα κρίνα
τ' άη δημητριάτικα.
Θωρώντας τα αρκεί,
με χρώματα αγάπης
ντύνεται το παρόν.
Σε τούτη την παλέτα
μίσος και θλίψη
δεν χωρούν.
Άπειρες οι αποχρώσεις
στα φθινοπωρινά δάση
όσα τα συναισθήματα,
τώρα που το λιόγερμα
με πύρινες γλώσσες
αποχαιρετά τη μέρα.
Γη κι ουρανός
αυτή την εποχή
σαν Θεία μεταλαβιά
γαληνεύουν τις ψυχές
του πλήθους που ποτίζουν..
με χυμούς ανασφάλειας.

                               Σοφία Δ. Αγραπίδη Οκτώβριος 2022

Φθινοπωρινό σ' αγαπώ

Πόσο μακριά
είναι ο ουρανός
απ' τα γιασεμιά;
Πόσο μακριά
είναι η θάλασσα
απ' τα μάτια σου;
Έλεγες σαν
με κρατούσες αγκαλιάς
στη φθινοπωρινή πανσέληνο
την ώρα που τ' αστέρια
έπαιζαν νυσταγμένα,
τότε που η νύχτα
γινόταν πέπλο
για να κρυφτούν
οι έρωτες δίχως αύριο.
Κι όμως..
όταν ανταμώναμε
έλαμπε το σύμπαν
τα γιασεμιά χόρευαν
κι ανέδυαν μύρο
η θάλασσα ήταν μπρος σου
δίχως φουρτούνες
μ' αγγίγματα νηνεμίας
με υποσχέσεις αιώνιας ενθύμησης
μελωδικές συνθέσεις.
Κάθε τέτοιο καιρό
τα φύλλα στροβιλίζονται
σε ρυθμούς αγιοσύνης
λες και η γη,η θάλασσα,ο αέρας
γράφουν σ' αγαπώ.

               Σοφία Δ. Αγραπίδη Οκτώβριος 2022

Φθινοπωρινές νεράιδες

Ποιο χέρι μαγικό
ζωγραφίζει αυτή την εποχή!
Πόσες νεράιδες υφαίνουν στη γη!
Γεμίζουν τα δέντρα κι οι θάμνοι..
οι καρποί σαν κοσμήματα.
Μαγεύεται ο άνθρωπος
στο καλαίσθητο πρόσωπο της φύσης.
Τα χελιδόνια έφυγαν
μα οι μικροί σπουργίτες
γυροφέρνουν χαρούμενα
από κλαρί σε κλαρί.
Κι όταν οι ψιχάλες
ραίνουν την πλάση
η σκόνη γίνεται γυαλάδα.
Είθε φθινοπωρινές νεράιδες
με σταγόνες καλοσύνης
να ποτίζουν τις καρδιές  μας.







Τα ποιήματα μπορούν να αναρτηθούν ή να δημοσιευτούν αφού αναγράφεται το όνομα της δημιουργού.

Ευχαριστώ πολύ την Αντωνία στην Αρκαδία, την Ελένη στο Τορόντο, τον Peter στο Μόντρεαλ από τους οποίους προέρχεται το φωτογραφικό υλικό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θεσσαλονίκη,Μονή Βλατάδων.

Εικόνες από έναν πανέμορφο και πολύ αξιόλογο χώρο, έναν ακόμη πολιτισμικό και ιστορικό θησαυρό της χώρας μας.Τη Μονή Βλατάδων που πρόκειται ...