Πασχαλινές σκέψεις.

Αυτή η χρονική περίοδος αποτελεί μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για κάθε μορφή τέχνης.

Ακολουθούν κάποιες ποιητικές σκέψεις μου..

 

Πάναγνη η μορφή Σου

 

"Τον νυμφώνα σου βλέπω.."

και στέκω μπρος

με τα μάτια καρφωμένα

στην πάναγνη μορφή σου.

Με τους φεγγίτες της ψυχής

να προσμένουν το σωτήριο φως

να γίνει το σκοτάδι μέρα.

Αναδύεται η αγάπη

που γι’ αυτή Σταυρώθηκες

Χριστέ μου!

Κρίνα της, επιθυμώ

για το ανθογυάλι της ζωής μου.

Τι κι αν πέρασαν αιώνες

"Ουαί δε υμίν,γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριταί.."

Στο άκουσμα των λέξεων

σκοτεινό σύθαμπο απλώνεται

στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Τρεμοπαίζει το φως του καντηλιού.

Αγκάθια που βλαστήζουν

στα μυρόβλητα λιβάδια της άνοιξης

μαρτυρούν την ποταπή αξία..

υποκρισία,αδικία,τυφλές ψυχές..

Τι κι αν πέρασαν αιώνες

τα πλήθη παρασύρονται.

Μήπως από άγνοια;

Μήπως από κολακεία;

"Όφεις,γεννήματα εχιδνών" ανάμεσά μας..

"Οι Διυλίζοντες τον κώνωπα,την δε Κάμηλον καταπίνοντες..."

και κάνουν δήθεν πως αγωνίζονται για το καλό του κόσμου.

Μοσχοβολιστά ροδοπέταλα

"Η πόρνη εν Κλαυθμώ ανεβόα οικτίρμον....αλλά δέξαι με μετανοούσα"

Εκπορνεύουν το έργο Του 

τα αγαθά με τα οποία

στόλισε της ανθρωπότητας

τα μήκη και τα πλάτη.

Ξεπουλάνε τους ήρωες

θυσιάζουν τη γαλήνη των λαών.

Περιπαίζουν τους αδύναμους,

έκαναν τους ναούς τσιφλίκι

αμαυρώνοντας τα λόγια Του.

Κι όλοι αυτοί οι "τρανοί"

λιθοβολούν -και σήμερα- την πόρνη στο σώμα,

τη γυναίκα που τα δάκρυά της

γέμισαν μοσχοβολιστά ροδοπέταλα τη γη.

Μα...υπάρχει χειρότερη πορνεία

από εκείνη της ψυχής;

Εκεί η μετάνοια..ακόμη να φανεί.

Στον Σταυρό του μαρτυρίου

"Σήμερον κρεμάται επί ξύλου"

τα μάτια βουρκωμένα του καθενός

που συμπορεύεται μαζί Του.

Προδοσία ,εραστής χρημάτων,

σύλληψη,ψευτοδίκη,

βασανιστήρια,σταύρωση.

Κηλίδες αίματος ρέουν στο χώμα

που σηκώνει την αδικία.

Κατακόκκινοι γίνηκαν οι αγροί

παπαρούνες παντού

προοιωνίζουν την Ανάσταση.

Το πλήθος χλευάζει

τον Σωτήρα του,

το πλήθος που μέχρι προχθές

τον θαύμαζε,τον υποδεχόταν

μετά βαΐων και κλάδων.

Ακάνθινο το στεφάνι 

φτιαγμένο με τον βαθύ πόνο.

Γερμένο το κεφάλι

στον Σταυρό

ευαγγελίζεται την πάταξη του Άδη.

Χριστέ μου!!γιατί το πλήθος

ακόμη παραμένει ίδιο;

Λόγια ψυχής της Παναγιάς

"Θεέ μου Θεέ μου,ίνα τί με εγκατέλιπες;"

Οι πονεμένες φωνές

των αμάχων όλων των αιώνων

ενώνονται Κύριέ μου.

Έργα ανθρώπων βασανίζουν ανθρώπους.

Δυσδιάκριτα τα χρώματα του λυτρωμού..

κι όμως μας τα χάρισες άπλετα.

"Ω!Γλυκύ μου έαρ,γλυκύτατό μου τέκνο,πού έδυ σου το κάλλος;"

Λόγια ψυχής της Παναγιάς

λόγια και κάθε μάνας

στον αποχωρισμό παιδιού

πένθιμο άκουσμα καμπάνας.

Αγάπη που δεν κόβεται

ακριβοθώρητη σχέση. 

Βιολέτες,κάλλες,πασχαλιές,

ρόδα βελουδένια,

του Επιτάφιου η χαρά

κρήνη παραδεισένια.

Χριστός Ανέστη

Η γη λαμποκοπά

οι ουρανοί μας λούζουν

με αγγέλων χυμούς.

Η καρδιά χτυπά στα στήθια

με ελπιδοφόρους ήχους.

Αιώνες τα θεοδώρητα πανιά

την αγάπη ταξιδεύουν,

όσες Συμπληγάδες

κι αν σταθούν,

τις θάλασσες κυριεύουν.

Χριστός Ανέστη!

γι" αυτό ο νικητής

δεν είναι το κακό

όσο κι αν προσπαθήσει.

Το αναστάσιμο όνειρο

την πλάση θα φωτίσει.

Για τα  γραπτά δημιουργήματά μου , πεζά και ποιητικά έχουν γίνει οι προβλεπόμενες διαδικασίες περί προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας.