εκφράσω τις απόψεις μου.
Το περιστατικό ..δεν είναι αστείο..δεν αφορά μόνο τους εμπλεκόμενους..
Παρακολουθώ διάφορες συζητήσεις στο διαδίκτυο και μη...οι οποίες πραγματικά μου δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα για την εξέλιξη της κοινωνίας μας.
Είμαι σίγουρη πως αν γινόταν το αντίστροφο πολλές ομάδες θα είχαν ξεσηκωθεί υπέρ των κρατούμενων. Δεν επικροτώ τέτοιου είδους κινήσεις, απλά μέσω της εμπειρίας μου αναφέρω τι θα είχε συμβεί. Η στάση πολλών από εμάς μου θυμίζει κι άλλα παρόμοια γεγονότα..Marfin με τόσα αθώα θύματα..ξεχασμένα.
Ως πρώην στρατιωτικός που υπηρέτησα στο Βόρειο Αιγαίο και στον Έβρο, θέλω να αναφέρω πως τα στελέχη των Ένοπλων Δυνάμεων δεν είναι δήμιοι.Είναι άνθρωποι που ακολούθησαν αυτήν την πορεία. Ο σκοπός τους δεν περιορίζεται στο χειρισμό των όπλων, αντίθετα που καθημερινά επιτελούν τεράστιο κοινωνικό έργο.Εκτός της βοήθειας σε τρόφιμα και άλλα παρόμοια σε ευπαθείς ομάδες που προσφέρονταν ανέκαθεν, τα τελευταία χρόνια είναι σημαντικός αρωγός στην φροντίδα των προσφύγων και μεταναστών. Οι στρατιωτικοί γιατροί καλύπτουν τεράστια προβλήματα υγείας στα ακριτικά μέρη αλλά και όπου χρειαστεί. Δεν μπορώ να ξεχάσω πριν 30 περίπου χρόνια στο νησί του Β.Αιγαίου που υπηρέτησα τον μοναδικό αναισθησιολόγο που ήταν στρατιωτικός ο οποίος έσωζε κυριολεκτικά ζωές χωρίς να υπολογίζει τον χρόνο που θυσίαζε, χωρίς να σκέφτεται την αμοιβή.
Επίσης τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων είναι οι άνθρωποι που σώζουν μαζί με τους άλλους φορείς τους συνανθρώπους μας κατά τις περιόδους φυσικών καταστροφών και άλλων δυσχερών καταστάσεων.Έχω ζήσει ..περιοχή της Αττικής να καίγεται, οι ιδιοκτήτες των περιουσιών να κάθονται αμέριμνοι στο καφενείο και ο στρατός να τρέχει μες στις φλόγες.Έχω ζήσει στέλεχος παραγωγικής σχολής επί 26 χρόνια να μην ζει τις διακοπές του γιατί έπρεπε να συντονίζει για τη Ζώνη Ευθύνης του..τα σχετικά επί της πύρινης λαίλαπας, του ναυαγίου στη Σαντορίνη, χιονοπτώσεων και πολλά πολλά άλλα.Έχω ζήσει άλλους συναδέλφους οι οποίοι στις εποχές των κρίσεων...δεν είδαν τα παιδιά τους που γεννιόντουσαν..και στέκονταν πιστοί φρουροί...στις επικίνδυνες περιοχές όταν οι κάτοικοι έπαιρναν τα αεροπλάνα και εγκατέλειπαν τον τόπο τους.Για την ιστορία θα αναφέρω κάτι τελευταίο...
Ήταν παραμονές Χριστουγέννων πριν 20 χρόνια περίπου και βρέθηκα σε ένα κέντρο νεοσσυλέκτων για επίσκεψη σε κάποιοι συνάδελφο που εκτελούσε την 24ωρη υπηρεσία του.Ξαφνικά ένα τηλεφώνημα, ήταν βραδάκι...έφερε τα πάνω κάτω σε στελέχη και οπλίτες. Ο γιος ενός επιφανούς προσώπου του τόπου...πήγε στο βουνό μες στα χιόνια χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας, χωρίς καν να γνωρίζει τα μονοπάτια ή να είναι ορειβάτης...έτσι του' ρθε του παιδιού έλεγαν οι δικοί του...Εννοείται πως η απαίτηση να τρέξει ο στρατός υλοποιήθηκε...Και ατελείωτα παρόμοια καθημερινά γεγονότα..που μαρτυρούν την κοινωνική προσφορά..Δεν αγιοποιώ κανέναν και είμαι από τους πρώτους που υποστηρίζω ότι σε κάθε τομέα υπάρχουν οι υπεύθυνοι και οι ανεύθυνοι, οι κακοί και οι καλοί, οι εργατικοί και οι μη εργατικοί και κάθε άλλο ανθρώπινο χαρακτηριστικό.
Στην παρούσα κατάσταση ως πιο σωστή αντιμετώπιση προτείνω να στρέψουμε όποια πνευματική δύναμη διαθέτουμε προς τους δυο συνανθρώπους μας ή τουλάχιστον ας μην ασχολούμαστε..Ας αφήσουμε τις αερολογίες..ας αφήσουμε το μίσος...Η Αγάπη προς όλους θα στρέψει προς το καλύτερο την πορεία της ανθρωπότητας.
Κλείνοντας με την ευχή για μια καλύτερη μέρα και την θετική, γαλήνια διευθέτηση του ζητήματος, αναφέρω λίγες πληροφορίες για το άτομό μου..Δεν ανήκω σε καμιά κοματικοποιημένη ομάδα και απορρίπτω οτιδήποτε ακραίο. Ακολουθώ το ρεύμα του εθνισμού αλλά όχι του εθνικισμού. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους λόγω φυλής, θρησκείας, γλώσσας..απλά γιατί ο δικός μου Θεός με δίδαξε να αγαπώ όλο τον κόσμο.Η συμπεριφορά είναι αυτή που με κάνει να τοποθετώ τους ανθρώπους σε διαφορετικό επίπεδο.
Από την ηλικία των 14άρων μελέτησα περί αναρχισμού, περί επαναστατών, περί φιλοσόφων.Έχω φίλους άθεους που με ακολουθούν στη βόλτα και στα πνευματικά μου στέκια, έχω φίλους ...των Εξαρχείων οι οποίοι δέχονται να συζητάμε για τη σημαία και το έθνος...έτσι οποιαδήποτε προσπάθεια παρεξήγησης των γραφόμενών μου θα πέσει στο κενό.Επίσης στη ζωή μου μετατρέπω σε πράξη αυτά που πρεσβεύω.Δεν τρέχω για τα παιδιά του πολέμου αλλά παραβλέπω το παιδί της διπλανής πόρτας...ούτε το αντίστροφο βέβαια.Δεν βάζω στο προφίλ μου τη σημαία κάθε κράτους που βιώνει κάποιο χτύπημα..αν ήταν έτσι θα έπρεπε να έχω μόνιμα την ελληνική σημαία για τους τόσους νέους μας.....που έγιναν μετανάστες..Στον τομέα της λογοτεχνίας που μου αρέσει θαυμάζω τα έργα λογοτεχνών από κάθε χώρα, γειτονική και μη.Από κάθε πολιτισμό, φιλοσοφικό ρεύμα, θρησκεία κρατώ ότι θεωρώ σωστό.
Απλά ακολουθώ τη ρήση των αρχαίων "παν μέτρον άριστον" σε κάθε μου έκφανση!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου