
Επιστρέφοντας στον προορισμό τους!
"Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι. Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι". Νίκος Καζαντζάκης
Το λαμπρό παρελθόν της Ανδραβίδας αποτελεί γεγονός που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, καθόσον έχει γραφεί στις σελίδες της ιστορίας με χρυσά γράμματα.
Ακόμη και στα νεώτερα χρόνια, άνθιζε η πόλη σε πολλούς τομείς. Αργότερα είχε όλες τις υπηρεσίες....σε εποχές δύσκολες.
Δυστυχώς όμως το παρόν δεν είναι φωτεινό κι αυτό το παρατηρώ τουλάχιστον τα τελευταία δέκα (και παραπάνω) χρόνια.
Η προσωπική μου άποψη θέλει αυτή τη στασιμότητα..να την καλλιεργεί η νοοτροπία της τοπικής κοινωνίας, όπως και της πλειονότητας του Νομού Ηλείας, που εστιάζει το ενδιαφέρον στα προσωπικά θέματα κι όχι στο κοινό καλό.
Από το προφίλ του φίλου,δημοσιογράφου, ιστορικού, συγγραφέα κ. Περικλή Καπετανόπουλου
"Η πόλη της Ανδραβίδας, στα ανατολικά όρια του κάμπου Γαστούνης – Ανδραβίδας, επελέγη από τον Γάλλο σταυροφόρο που ξεκίνησε την κατάληψη της Πελοποννήσου, Γουλιέλμο Σαμπλίττη, ως πρωτεύουσα του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Πριν από τη φραγκική κατοχή ήταν ήδη μια από τις σημαντικότερες και μεγαλύτερες πόλεις του Μοριά. Στο Χρονικό του Μορέως, η Ανδραβίδα αναφέρεται ως χώρα η λαμπρότερη στον κάμπον του Μορέως".
Όποια ιδιωτική, συλλογική ή κοινοτική προσπάθεια κι αν γίνεται (αξιέπαινος ο αγώνας του καθενός), η αίγλη της Ανδραβίδας μας βρίσκεται μόνο στην ιστορία και στην Αγιά Σοφιά όσο κρατάει ακόμη.
Βρίσκεται και στους λίγους ρομαντικούς κι ανιδιοτελείς της πόλης κι εκτός αυτής!
Όπως αναφέρω συνεχώς, οι απόψεις μου δεν σχετίζονται με κριτική στα πρόσωπα της αυτοδιοίκησης, διότι πολλοί ψάχνουν ευκαιρία ν' ανοίγουν τέτοιους διαλόγους..
Καλό θα ήταν όμως, να γνωρίζαμε κάποια στιγμή ποια είναι η στάση των εκπροσώπων μας.
Ο σεβασμός μου προς τους θεσμούς είναι δεδομένος.
Όπως δεδομένο είναι το συμπέρασμα, ότι εδώ και χρόνια καταρρέει η υγιής κατάσταση του τόπου.
Το μόνο σίγουρο, ότι όσοι προσπαθούμε ανιδιοτελώς , δεν θα πάψουμε ποτέ τον αγώνα μας.
Δεν δημοσιεύουμε τα βήματά μας όμως, διότι δεν επιδιώκουμε τις επευφημίες.
Σοφία Δ. Αγραπίδη
Στρκος Σ.Ξ - ε.α ,Συγγραφέας
Υ.Σ Αυτονόητο ότι αν κάνω λάθος, ζητώ δημόσια συγγνώμη. Οι απόψεις πηγάζουν από το πρόγραμμα του Φεστιβάλ που διάβασα στα ΜΜΕ.
Συνηθίζω όταν ολοκληρώνω τη μελέτη ενός βιβλίου, να δημιουργώ ένα αφιέρωμα μέσω αυτού του ιστότοπου προκειμένου να παρουσιάσω τις εντυπώσεις, τις σκέψεις, την αύρα που μου άφησε.
Το παρόν κείμενο (αφιέρωμα) αφορά στο ταξίδι μέσα από τις σελίδες, του ανεκτίμητου συγγραφικού πονήματος:
Αρχαίοι Έλληνες
Kυνικοί φιλόσοφοι
και όψεις του κυνισμού
στη σύγχρονη εποχή
του συγγραφέα Πάνου Ζενέλη, από τις εκδόσεις ΜΕΔΟΥΣΑ 2020
Συνήθως γνωρίζω πρώτα τα βιβλία και μετά τους συγγραφείς.Όμως σ' αυτή την περίπτωση, γνώρισα πρώτα τον συγγραφέα.
Σε μια από τις αγαπημένες μου πρωϊνές βόλτες στο ιστορικό κέντρο και επιδιώκοντας να γνωρίζω μικρά καταστήματα με είδη ραπτικής, νήματα κτλπ, με αύρα ρομαντικών καιρών, εισήλθα σε ένα από αυτά και εντυπωσιάστηκα από την κουλτούρα που σε κυριολεκτικά με ταξίδεψε σε πιο όμορφες εποχές για την κοινωνία.
Ως συνήθως, δεν άργησα να ανοίξω κουβέντα με το ευγενέστατο ζευγάρι που βρίσκεται εκεί και στην πορεία ανακαλύψαμε ότι έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα, για θέματα συγγραφικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, δημιουργικά.
Η χαρά μου είναι μεγάλη διότι ο Πάνος και η Ανδριάνα είναι δυο πολύ καλλιεργημένοι άνθρωποι κι αποτελεί τιμή η συζήτηση μαζί τους. Πάνω απ' όλα όμως διακρίνονται από μετριοφροσύνη. Είναι αυτό που μου αρέσει και νομίζω ότι χαρακτηρίζει γενικά,τα πρόσωπα τα οποία έχουν δώσει βάση στην εσωτερική καλλιέργεια.
Η Σαρακοστή πέρασε, όπως και η περίοδος της Λαμπρής. Οι λέξεις και οι φράσεις που ακούσαμε μέσα από τους στίχους των ύμνων, αποτελούν καθορι...