Όταν οι νέοι άνθρωποι ασχολούνται με την παράδοση.

H Κοκκάλα της Λακωνικής Μάνης, είναι ένα χωριό, που στέκει αγέρωχο , κτισμένο αμφιθεατρικά πάνω από έναν όρμο με λευκά βότσαλα...ο ορίζοντας λούζει αυτή την απαράμιλλη φυσική ομορφιά με τα καταγάλανα νερά της θάλασσας.Από αυτό το χωριό, έλκει την καταγωγή της η Μαρία Μελά. Πρόκειται για μια νέα κοπέλα, η οποία σπούδασε σε Ιδιωτική Σχολή αισθητικός και καλλιέργησε τις γνώσεις της παρακολουθώντας σεμινάρια ρεφλεξολογίας και βοτανοθεραπείας, έτσι ώστε να μπορεί να παρασκευάζει καλλυντικά από αγνά υλικά, όπως την θαυματουργή κηραλοιφή της. Καθόσον ήταν πάντα ανήσυχο πνεύμα και η παράδοση αποτελούσε ένα από τα "πιστεύω" της...θέλησε να ανοίξει το τετράδιο με τις συνταγές της γιαγιάς της,που κρατούσε καλά φυλαγμένο σαν φυλαχτό και να ασχοληθεί με την παρασκευή γλυκών του κουταλιού, λικέρ , μαρμελάδων ..και άλλων μανιάτικων προϊόντων.Έτσι ξεκίνησε και προχωράει μια πολύ αξιόλογη δουλειά, η οποία χαρακτηρίζεται από το μεράκι της και το εξαιρετικό ταλέντο της. Χρώματα, αρώματα και γεύσεις...που τα ενώνει το χαμόγελο της Μαρίας.

Ο λόγος που εμπνεύστηκα αυτό το αφιέρωμα στα παραδοσιακά μανιάτικα προϊόντα και τη Μαρία Μελά, είναι γιατί πρόκειται για μια γνήσια ελληνίδα, μια κοπέλα που ξέρει να τιμά την Πατρίδα και τις ρίζες της.Ο τρόπος που εκφράζεται θυμίζει τη δυναμική μανιάτισσα που όχι μόνο δεν υπέκυψε σε ζυγούς..αλλά όταν χρειάστηκε πήρε το δρεπάνι εναντίον του εχθρού.
Ένας Μανιάτης νομικός, δημοσιογράφος και διακεκριμένος λογοτέχνης, ο Γιώργος Φτέρης (1891 -1967) γράφει..."ξεπερνώντας το δεδομένο της φτώχειας, που θα τσάκιζε και θα ταπείνωνε κάθε άλλη γυναίκα, η Μανιάτισσα με το να μάθει από τη μάνα της, κι από τις γριές της γενιάς της, να χρησιμοποιεί στις ριζικές αξιολογήσεις της, άλλα κριτήρια, σε τίποτε δεν εμποδίζονταν να νιώθει περηφάνια για τη θέση της, έστω κι αν φόραγε ένα πάμφθηνο φουστάνι, κι αν έτρωγε ένα κομμάτι ξερό ψωμί".

Οι φωτογραφίες είναι από την επίσημη ηλεκτρονική σελίδα της Μαρίας.

Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι εξαιρετικά διαλεγμένα και κυρίως..προέρχονται από τη Μάνη..ή από την Πελοπόννησο

Οι μέθοδοι για την παρασκευή καλλυντικών αλλά και προϊόντων προς φαγητό..είναι απόλυτα ανόθευτες.

Οι συσκευασίες είναι περίτεχνες έτσι ώστε να αποτελούν κι ένα υπέροχο δώρο.

Κορδελίτσες, βαζάκια..ακόμη και οι ετικέτες τόσο μα τόσο καλοφτιαγμένα!!

Η εικόνα αυτή με τον καφέ και τα γλυκά του κουταλιού, με ταξιδεύει ...στα παιδικά χρόνια, όταν η μάνα μου...γέμιζε μεγάλα βάζα ..κι εγώ πήγαινα σιγά σιγά και τα άδειαζα!Έτσι μια φορά που ήρθαν ξαφνικά επισκέψεις και πήγε με χαρά να τους προσφέρει το νεραντσάκι και το βύσσινο...μόλις είδε τα βάζα με δυο κουταλιές...και ίχνη σιροπιού γύρω -γύρω..τρελάθηκε..να γελάει, μαζί γέλασαν και οι επισκέπτες που παρά λίγο να μην δοκιμάσουν , το γλυκάκι που τόσο ήθελαν.

Στο τέλος αναγράφονται τα στοιχεία της σελίδας με τις δημιουργίες της Μαρίας, στην οποία εύχομαι ολόψυχα, να δημιουργεί με επίκεντρο τα ήθη και έθιμά μας, καθώς επίσης να μεταλαμπαδεύσει στα παιδιά της....αυτή την τεράστια αξία του χθες, του σήμερα και του αύριο!

https://www.facebook.com/melitsas/?fref=ts&__mref=message_bubble

Βιολογικά προιόντα Μάνης -melitsa

@melitsas

Μια βόλτα στην Ανδραβίδα του σήμερα 10- 7- 2016

Στίχοι από τραγούδια του Άκη Πάνου.

Ο Άκης  Πάνου που γεννήθηκε το 1933 και πέθανε το 2000, αποτελεί αναμφισβήτητα έναν από τους πιο γνωστούς  στιχουργούς και μουσικοσυνθέτες. 

Αργότερα θα αναφερθώ στον Άκη Πάνου και το μουσικό του έργο, με ένα αφιέρωμα. Για την ώρα παρουσιάζω κάποιους από τους στίχους του...Ένα ταξίδι..μελοποιημένης ποίησης! 

 ...Βρήκα πουλί πληγωμένο βαριά, δίχως θάρρος κι ελπίδα
με σπασμένα φτερά μες την καταιγίδα....

....πόσα ξέρω από τέτοια, δε φαντάζεσαι,
τζάμπα μου χαλάς το κέφι και κουράζεσαι...


.......όταν σφυρίζει το καράβι
στα χείλη πνίγετ' η μιλιά
κι είναι πικρά,
είναι φαρμάκι.
τα τελευταία τα φιλιά...

......Γιατί δεν ήρθες τότε την ώρα που πονούσα
που μ' έπνιγε το δάκρυ και σε αναζητούσα...

....ένα ρολόι μου 'χες χαρίσει \
που το κοιτούσα όταν αργούσες,
που το κοιτούσα όταν αργούσες
και το ρωτούσα αν μ' αγαπούσες..

......αφού το κρίμα κρίνεται κι εξαίρεση δε γίνεται,
το πίνεις και δεν πίνεται αφού το κρίμα κρίνεται...

.......τα  όνειρα που χτίζονται μονάχα με τη σκέψη

κανείς μην τα πιστέψει

τα σβήνει η ζωή....

....ποντάρει άλογο κουτσό και φέρνει πεντακόσα,

εγώ ποντάρω σ' αετό και χάνω κάπου τόσα..

-Μολόγα τα, μολόγα τα.

-Τα φράγκα μοιρολόγα τα.

-Τι γίνανε; Moλόγα τα.

-Χορτάρι για τ' αλόγατα...

Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης.

Χρόνια πολλά στην Αθήνα.

 Έχει την τιμητική του ο Ιερός Ναός του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτη, που βρίσκεται στην οδό Σκουφά, στο Κολωνάκι, ένα από τα ξεχωριστά πνευματικά κέντρα.

Ο Άγιος Διονύσιος, σύμφωνα πάντα με τις θρησκευτικές -ιστορικές πηγές, γεννήθηκε στην πόλη της Αθήνας το ένατο έτος μετά την γέννηση του Χριστού και όταν βασιλιάς ήταν ο Αύγουστος (27 π.Χ -14 μ.Χ). Ο Άγιος Διονύσιος διακρινόταν για την αγάπη του προς τη γνώση και τη φιλοσοφία. Η αγάπη αυτή τον οδήγησε στην Αίγυπτο και την Μακεδονία.Καταγόταν από αρχοντική και πλούσια οικογένεια και σπούδασε όλες τις επιστήμες της εποχής του. Γι' αυτό είχε τη φήμη του σοφού άνδρα ανάμεσα στους Αθηναίους. Τον εξέλεξαν ως ένα από τα εννέα μέλη του Αρείου Πάγου που ήταν το Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο το 51 μ. Χ, κατόπιν προσκλήσεως των Αθηναίων, δίδαξε ο Απόστολος Παύλος "Τον Άγνωστο Θεό".

Μετά την ομιλία του Αποστόλου Παύλου, δύο άνθρωποι ήταν οι πρώτοι πίστεψαν στον μέχρι τότε Άγνωστο Θεό.Ο Άγιος Διονύσιος και μια γυναίκα που ονομαζόταν Δάμαρις. Στην περιοχή του Παγκρατίου υπάρχει οδός Δαμάρεως.Όταν ο Διονύσιος είχε βρεθεί ως φοιτητής στην Αίγυπτο με τον φιλόσοφο Απολλοφάνη, είχε παρακολουθήσει μια έκλειψη ηλίου,ανεξήγητο φαινόμενο...Είχε σκεφτεί πως κάποιος άγνωστος Θεός πάσχει και σκοτείνιασε η γη. Όταν λοιπόν, άκουγε την ομιλία του Αποστόλου Παύλου, θυμήθηκε αυτό το περιστατικό και το συνδύασε με την ύπαρξη του Ιησού. Αυτό το γεγονός τον οδήγησε στην αληθινή πίστη.Ο Διονύσιος ζήτησε να βαφτιστεί Ορθόδοξος Χριστιανός και χειροτονήθηκε ιερέας.

 Έγινε ο δεύτερος επίσκοπος της Αθηναϊκής Εκκλησίας. Λέγεται πως παρέστη την Κοίμηση της Θεοτόκου, η οποία έγινε πάνω σε νεφέλες. Ήταν Χριστιανός φιλόσοφος και είχε δυο μαθητές τον Ρούστικο και τον Ελευθέριο. Ο Αυτοκράτορας Δομετιανός, που είχε πληροφορηθεί την χριστιανική του δράση στην Βρετανία και στην Ισπανία, τον ειδοποίησε πως θα πεθάνει, αν δεν απαρνηθεί τον Χριστό.Ο Διονύσιος επέλεξε να πεθάνει και το 96 μ.Χ αποκεφαλίσθηκε με τους δυο μαθητές του. Λέγεται πως ως εκ θαύματος έδωσε το κεφάλι του σε μια γυναίκα με το όνομα Κατούλα , η οποία ενταφίασε τα τρία πτώματα. Ο Άγιος Διονύσιος είναι ο προστάτης των Δικαστικών και του Δικαστικού Σώματος. Η μνήμη του τιμάται στις 3 Οκτωβρίου.Κατόπιν εγκυκλίου του 1999 μ.Χ τιμάται και στις 12 Οκτωβρίου, όπου είναι η Σύναξη των εν Αθήναις  Αγίων.
Η αγία κάρα του, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρίου του Αγίου Όρους, όπου και φυλάσσεται. Εκεί είχε δωρίσει την Αγία Κάρα ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αλέξιος ο Κομνηνός.

Ο Ιερός Ναός της Σκουφά στο Κολωνάκι, ξεκίνησε να χτίζεται το 1923 και ολοκληρώθηκε το 1931.

Πρόκειται για ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα, με σχήμα σταυροειδές και μεγάλο τρούλο. Εξωτερικά είναι διακοσμημένος με  αρχαιοπρεπή στοιχεία. Το σχέδιο του Ναού το είχε ετοιμάσει ο διάσημος βυζαντινολόγος , αρχιτέκτονας Αναστάσιος Ορλάνδος, όπου είχε και την επιστασία της κατασκευής, η οποία ολοκληρώθηκε με την βοήθεια του αρχιτέκτονα  Γεωργίου Νομικού. 

Η τελετή των εγκαινίων του Ναού έγινε στις 24 Μαΐου του 1931.

Παραπάνω στοιχεία για την ομιλία του Αποστόλου Παύλου καθώς και για τον διάκοσμο του Ναού του Αγίου Διονυσίου, θα αναφερθούν σε μελλοντικά αφιερώματα.

Χρόνια πολλά  και να χαρίζει φώτιση σε όλους και ιδιαιτέρως στο Δικαστικό Σώμα, του οποίου είναι ο προστάτης.

ΒΡΑΥΡΩΝΙΑ 2016, ΒΡΑΒΕΙΑ 6ου ΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ..

  Aπόψε σε μια πραγματικά άριστα οργανωμένη  τελετή,  πραγματοποιήθηκε  η απονομή των διακρίσεων του 6ου Ποιητικού Διαγωνισμού, με την ευκαιρία των ΒΡΑΥΡΩΝΙΩΝ 2016. Όσα συγχαρητήρια  και να εκφράσω θα είναι λίγα , μπροστά σ' αυτή τη μαγευτική βραδιά, που έλαβε χώρα στον ξενοδοχείο MARE NOSTRUM. Όλοι οι ομιλητές απέσπασαν την προσοχή μας, με τα λιτά αλλά μεστά λόγια που εξέφρασαν.

Από 186 έργα που συμμετείχαν στο διαγωνισμό, δόθηκαν 4 βραβεία και 36 έπαινοι, μεταξύ των οποίων και στο ποίημά μου  "ΟΡΦΕΑΣ  ΚΑΙ  ΕΥΡΥΔΙΚΗ", εμπνευσμένο από την ελληνική μυθολογία.
                                               Η μελωδία της λύρας του
                                               ηχούσε στα πέρατα της γης.
                                               Μαγεμένοι οι άνθρωποι,
                                               ήμερα τα άγρια ζώα.
                                              Τα δέντρα χόρευαν.
                                              Αλκυονίδα ψυχή του χειμώνα,
                                              ήρθε η γλυκιά κοπέλα του.
                                              Μετά τον λαμπρό γάμο,
                                              του πεπρωμένου τον δρόμο
                                             πήρε, εκεί όπου διασταυρώθηκε
                                             με το φαρμακερό φίδι.
                                             Ο Καλός της με την λύρα του,
                                             ζητώντας την,
                                             άνοιξε πανιά για του Άδη
                                             τον ωκεανό.
                                            Ο πόθος και η λήθη..
                                             ξέχασε την συμβουλή..
                                            Γύρισε μόνος του στο δάσος
                                            με συντροφιά τον πόνο.
                                           Οι Μαινάδες με τα δόρατα
                                           τους έδεσαν για πάντα.
                                           Η αγάπη νικήτρια στου
                                           Κάτω Κόσμου το παλάτι.
       

 Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης ήταν οι απονομές. Το δεύτερο μέρος πλαισίωναν η ορχήστρα Ambassadors και η Χορωδία "Βραυρωνία Αρτέμιδα" Φιλανθρωπικό. Στο δεύτερο μέρος...η συγκίνηση και η ψυχαγωγία μαζί!!Φωνές που έφταναν στον ουρανό, πενιές επίσης...το ξεκίνημα με τους "χαρταετούς" σε σόλο μπουζούκια, τα οποία έκαναν μια κατάμεστη αίθουσα από λογοτέχνες και φίλους της λογοτεχνίας να δακρύσουμε, να βλέπουμε τα όνειρά μας, ως πολύχρωμους χαρταετούς που πέταγαν όλο και πιο ψηλά..Πόλη μαγική, Στο Λαύριο γίνεται χορός, Όμορφη πόλη, Κοιμήσου Αγγελούδι μου, Δόξα των Θεώ, Πέρα από τη θάλασσα, Μυρτιά, Χίλια μύρια κύματα, Χρυσοπράσινο φύλλο, Η μάνα του Αλέξανδρου, Μαλαματένια λόγια, Δρόμοι παλιοί......από φωνές αγγελικές, νέων παιδιών, που προκαλούσαν να τους συνοδεύσουμε...και το πέτυχαν, με αποκορύφωμα στο κλείσιμο, που όλοι μαζί στείλαμε την προσευχή μας για την Ελλάδα ...Τη δικαιοσύνης ήλιε νοητέ...

Αυτή την λογοτεχνική και μελωδική εκδήλωση, έκλεισε η Χορωδία, η οποία μας κατέπληξε!!Ο Χοράρχης σε μια υποδειγματική παρουσία , καθώς υποδειγματικός ήταν ο συντονισμός!!Άριστα!!

 Ακολουθούν φωτογραφίες από την παραδεισένια τοποθεσία που βρίσκεται το ξενοδοχείο, το οποίο φιλοξένησε την τελετή.

 Με τέτοια θέα και υπό την γλυκιά αναμονή της έναρξης της εκδήλωσης, θα ήταν παράταιρο να μην απολαύσουμε το μπαλκόνι, πίνοντας και δοκιμάζοντας το παγωτό..

 Αυτό που μας εντυπωσίασε ως παρευρισκόμενους, ήταν πως πέρα από την οργάνωση, τις ομιλίες. το ζεστό και φιλόξενο κλίμα.....τόσοι συντελεστές, καταξιωμένοι λογοτέχνες, πρόεδροι διαφόρων φορέων, σύμβουλοι και πολιτικοί της περιοχής, όλους  τους διέκρινε το αληθινό χαμόγελο, το απλό και ανθρώπινο ύφος, το έξυπνο χιούμορ.

Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις !!Το πολιτιστικό έργο της Βραυρώνας είναι πλούσιο.Η δουλειά που γίνεται, καταπληκτική. Η Πρόεδρος , η  Γραμματέας  καθώς και άλλα πρόσωπα της "ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ  ΣΥΛΛΟΓΩΝ  ΑΡΤΕΜΙΔΟΣ -ΣΠΑΤΩΝ",  η κριτική επιτροπή, η Ορχήστρα και η Χορωδία που προανέφερα...έχουν μετατρέψει το εγώ σε εμείς!!Εκεί πιστεύω πως οφείλεται, όλη η πρόοδός τους!!Τις καλύτερες ευχές μου για καλή συνέχεια στο έργο τους. Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες ανεξάρτητα αν έλαβαν ή όχι διάκριση. Και του χρόνου με υγεία και την τέχνη να μας ταξιδεύει ως τριήρη!!...Η κρίση είναι πνευματική και όλα τα άλλα επακόλουθά της....η κοινωνία μας δεν προοδεύει με την γνώμη του καθενός...αλλά με τη γνώση...Οι άνθρωποι του πνεύματος, οι άνθρωποι της τέχνης , οφείλουμε στους  δύσκολους καιρούς, να δίνουμε το φως της αισιοδοξίας....αυτά κι άλλα πολλά ακούστηκαν απόψε!!

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ - ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ.

  Νέος μήνας!!

Οκτώβριος

Οκτώβρης

Οχτώβρης  

Άι -Δημήτρης

Αη δημητριάτης

Αγιο δημήτρης

Σπαρτός

Σπαρτής

Παχνιστής

Ονομασίες του μήνα που βρίσκεται έξω από την πόρτα μας!!από λαογραφικές έρευνες, σύμφωνα με την μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, με τα χρυσάνθεμα 
ή άι - δημητριάτικα, με τις αγροτικές εργασίες , ακόμη και τα φυσικά φαινόμενο...

οι αγροί καλύπτονται με πάχνη.

Στα λαογραφικά στοιχεία ανήκουν και οι παροιμίες μας! 

"Οκτώβρη και δεν έσπειρες,

οκτώ σωρούς δεν έκανες,

Αφού οι καλλιεργητές της γης πιστεύουν πως είναι ο καταλληλότερος μήνας για την σπορά των δημητριακών, αφού εάν δε γίνει αυτό το μήνα, δε θα αποδώσει η συγκομιδή.

"τον Σεπτέμβρην τα σταφύλια,

τον Οκτώβρη τα κουδούνια"

Ως γνωστό τον Σεπτέμβριο είναι ο τρύγος και στα φυτά απομένουν λίγα τσαμπιά...κουδούνια.

Καιρός για όργωμα!!μόνο που πρέπει να έχουν προηγηθεί τα πρωτοβρόχια ώστε η γη να έχει μαλακώσει από την ξηρασία του καλοκαιριού.

Γενικά ο Οκτώβρης έχει φθινοπωρινή ατμόσφαιρα, αλλά συνήθως προς το τέλος του κάνει καλοκαιρία ..γι’ αυτό και λέμε του Αγίου Δημητρίου,το μικρό καλοκαιράκι.

Τα δέντρα και τα φυτά αλλάζουν χρώμα ....φαινόμενο που είναι πολύ έντονο στον Καναδά...απίστευτη ομορφιά στα τοπία.

Μια γνωστή μου κυρία με καταγωγή από την Κύπρο, μου είπε πριν πολλά χρόνια έναν μύθο σχετικά  μ’ αυτόν τον μήνα που είναι λουσμένος στα χρυσάνθεμα.

Κάποτε ο Οκτώβρης, λυπημένος που έχανε τα λουλούδια και τα φύλλα από τα δέντρα του...έβλεπε τις ηλιόλουστες μέρες κι αυτές να φεύγουν...μπρος στην εικόνα των γυμνών δέντρων και των γκρίζων σύννεφων...περιφερόταν στη γη, οδυρόμενος..Απ’  όλα τα φυτά τα χρυσάνθεμα τον λυπήθηκαν και παρακάλεσαν τον ύψιστο να τους κάνει τη χάρη, να τα διατηρήσει ανθισμένα όλο το μήνα!!!για να χαρεί ο οκτώβρης. Στην Κύπρο λέγονται Οκτωβρούδες. 
Αυτό το μύθο επιβεβαίωσα κι όταν σε μια λαογραφική αναζήτηση, ανακάλυψα “Τα φθινοπωρινά” του λαογράφου Δημ. Λουκάτου.

Ο Οκτώβριος είναι σημαντικός μήνας για τους Έλληνες καθώς εορτάζεται η μια εθνική μας εορτή την 28η , η ανάμνηση του ηρωικού ΟΧΙ μα και μια ακόμη ημέρα μνήμης της Παναγίας !!Αγία Σκέπη!

Ο Οκτώβριος κατά τους Αθηναίους λεγόταν και Πυανοψιών, από το πύανα και έψειν που σημαίνει κουκιά.Σε μια εορτή που ήταν αφιερωμένη στον Απόλλωνα, τα Πυανείψια, έβραζαν κουκιά, τα οποία ανακατεμένα με αλεύρι και σιτάρι , τα μοίραζαν στους φτωχούς, στη μνήμη του Θησέα, ως ανάμνηση ενός γεγονότος κατά τη μυθολογία, που είχε θανόντες...: 

Ο Μίνως, βασιλεύς της Κνωσσού, έστειλε τον υιόν του Ανδρόγεων εις Αθήνας, δια να λάβει μέρος εις τους αρτισυστάτους Παναθηναϊκούς αγώνας. Επειδή όμως ο Ανδρόγεως ενίκησε όλους τους συναγωνιστάς του, ο βασιλεύς των Αθηνών Αιγεύς απέστειλεν αυτόν να αγωνισθή με τον Μαραθώνιον Ταύρον. Κατά τον αγώνα όμως φονεύεται από του Ταύρου, ή, κατ' άλλην εκδοχή υπό συναγωνιστών του, ότε μετέβαινεν εις τας Θήβας, δια να αγωνισθή προς τον Λάϊον. 

Κατά την τρίτην φοράν αποστολήν του φόρου αυτού μετέσχε και ο Θησεύς, ο υιός του βασιλέως Αιγέως, τον οποίον η θυγάτηρ του Μίνωος Αριάδνη εβοήθησε να φονεύση τον Μινώταυρον με έναν πέλεκυν και να εξέλθη ζωντανός εκ του Λαβυρίνθου με τον μίτον... [...] Ο Θησεύς, κατά την επιστροφήν του από την Κρήτη μετά το φόνο του Μινωταύρου, από την χαρά του ελησμόνησε να υψώση εις το πλοίον λευκά ιστία αντί των μαύρων και ο πατήρ του Αιγεύς, επειδή ενόμισεν ότι κατεσπαράχθη ο υιός του υπό του Μινωταύρου, ερρίφθη εις την θάλασσαν και επνίγη, η οποία εκ του ονόματός του, ως πιστεύεται, ωνομάσθη "Αιγαίον Πέλαγος". Εις ανάμνησιν, λοιπόν, του γεγονότος τούτου ο Θησεύς την 7ην του Πυανεψιώνος μηνός, καθ'ήν επέστρεψεν εκ Κρήτης, εώρτασε τα "Πυανέψια" εις τιμήν του Απόλλωνος, εορτή κατά την οποίαν έβρασεν εντός χύτρας τα πύανα (όσπρια) που είχαν εναπομείνει και τα έφαγον από κοινού πάντες οι ευρισκόμενοι εις το πλοίον, έκτοτε δε οι Αθηναίοι καθιέρωσαν να εορτάζουν και αυτοί τα "Πυανέψια" εις τιμήν του Θησέως.

  Οι Αθηναίοι, με την πάροδον του χρόνου, αφιέρωσαν εις μνήμην των αποθανόντων όλον τον μήνα Πυανεψίωνα και ετέλουν τα "Επιτάφια", δηλ. μνημόσυνα δια τους πεσόντας εις τους πολέμους, κατά τα οποία εξεφωνούντο και επιτάφειοι λόγοι, όπως είναι ο γνωστός "Περικλέους επιτάφιος" του Θουκυδίσου. Παρόμοια με τα "Πυανέψια" μνημόσυνα τελούμε και ημείς σήμερον εις μνήμην των νεκρών μας, με μόνην την διαφοράν ότι, αντί "κολλύβων" από πύανα και άλλα όσπρια των αρχαίων, βράζομεν "στάρι" και το μοιράζομεν εις τους παρευρισκομένους εις το μνημόσυνον, ως τούτο συνήθιζον και οι αρχαίοι. Πηγές," Φίλιππος Βρεττάκος,"Οι δώδεκα μήνες του  έτους και οι κυριότερες εορτές τους".

 Θερμές ευχές για έναν μήνα σε νότες ρομαντισμού και δύναμης από τις γλυκές αποχρώσεις των χρυσάνθεμων!!

Ευχές και στους αγαπημένους ζυγούς που έχουν τα γενέθλιά τους!!